Διασκεδαστικό, καλογυρισμένο αλλά κάπου τα έχουμε ξαναδεί όλα αυτά. Δεύτερη σκηνοθετική δουλειά από Goddard μετά το Cabin in the Woods. Δεν του λείπουν οι πολύ δυνατές σκηνές βέβαια αλλά 2.30 ώρες είναι waaay too much για ταινία αυτού του είδους. Εδώ ο Goddard κόλλησε λίγο Tarantino if you ask me. Ελπίζω να μην είναι μόνιμη η ζημία. Ανάλογα με τις προσδοκίες που έχει ο καθένας θα το ευχαριστεί ανάλογα. Γενικά πάντως δεν μπορώ να πω ότι πέρασα άσχημα.
1 Like
O Goddard λογω πολλων συνεργασιων με Weedon (Buffy κτλ) αλλα και ενος εκ των εξαιρετικοτερων cult διαμαντιων της τρεχουσας δεκαετιας (cabin in the woods) + πρωτης σεζον daredevil, ειναι πολυ ψηλα στα γουστα μου, αν κ πανω κατω αυτα που λες διαβαζω ή ακουω απο τριγυρω για τη νεα του ταινια… θα τσεκαριστει εντος βδομαδος παντως σιγουρα
1 Like
Ειδα πριν το καινουργιο Halloween,σκετη τραγωδια και το παρουσιαζουν και σαν ταινιαρα
Εγώ είδα First Man σήμερα από τον Chazelle
Παρότι γενικά δεν τα πάω και τόσο τα Hollywood biopic αυτό το περίμενα λόγω σκηνοθέτη. Δυστυχώς όμως δεν…
Βέβαια δεν μπορώ να πω, ο Chazelle είχε ένα πολύ συγκεκριμένο όραμα για την ταινία και το ακολούθησε πιστά μέχρι τέλους. Η ταινία στο 90% ασχολείται με την προετοιμασία της πρώτης αποστολής στο φεγγάρι. Και τα πάντα δίνονται μέσα από την ματιά του Neil Amstrong. Κυριολεκτικά όμως. Ο θεατής βλέπει αυτό που βλέπει και ο πρωταγωνιστής. Σε όλες τις δοκιμαστικές πτήσεις, από την εναρκτήρια κιόλας σκηνή, στην εκπαίδευση-προετοιμασία σχεδόν μέχρι τέλους ο σκηνοθέτης σε κλείνει στους ίδιους μικρούς χώρους με τον Neil και σε φέρνει 10000 σβούρες μέχρι να κάνεις και εσύ εμετό. Mε λίγα λόγια η shaky cam παίρνει φωτιά. Προτίμησε να κάνει ένα κλειστοφοβικό προσωπικό θρίλερ (; ) παρά να σου προσφέρει το δέος του πρώτου ταξιδιού στο φεγγάρι. Απλά για μένα οι σκηνοθετικές του επιλογές είναι πολύ συζητήσιμες. Μόνο στο τέλος σε βγάζει από τους μικρούς χώρους και δίνει μερικά εξαιρετικά πλάνα, οι μοναδικές στιγμές πραγματικού δέους που συνοδεύονται από μερικές όμορφες σιωπηλές στιγμές (αυτές τις τελευταίες δυστυχώς δεν τις ευχαριστήθηκα όσο θα ήθελα για άλλους λόγους) και μια συγκινητική προσωπική στιγμή.
Σε όσους τα παραπάνω ακούγονται συναρπαστικά μάλλον θα φύγουν ικανοποιημένοι από την αίθουσα. Εγώ έφυγα με πονοκέφαλο.
Και κάτι άσχετο και επειδή κάπου πρέπει να πω τον πόνο μου. Γενικά στην πόλη που ζω τον κινηματογράφο τον έχουν γραμμένο στα αρχίδια τους οι περισσότεροι. Τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει μια καφετέρια αρκετά δημοφιλής ακριβώς δίπλα στο κτίριο, βασικά μοιράζονται ένα τοίχο, και ώρες ώρες η μουσική είναι τόσο δυνατή που σε αρκετές σιωπηλές στιγμές της ταινίας ακούς σκυλοτράγουδα από δίπλα. Το κακό είναι πως και τα δυο καφετέρια και κινηματογράφος, ανήκουν στο ίδιο άτομο που εδώ και χρόνια θέλει να κλείσει το σινεμά για να κάνει πολυκατάστημα. Δεν νομίζω πως χρειάζεται να πω περισσότερα. ΜΙΝ ΑΙΡΘΟΥΝ Ι ΞΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΛΙΟΣΟΥΝ ΤΟΝ ΜΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΑΣ!!111!!!
3 Likes
γελαει ο κοσμος
Και γαμω ηταν
Μια χαρα ηταν το καινουργιο Halloween και πιστεύω οτι είναι από τα καλύτερα sequels του franchise!
Αυτες τις υπερανθρωπες ικανότητες να μην είχε και πάλι αυτός ο Myers,λες και βλέπω τον superman νιώθω μερικές φορές!Μπορούν να χώσουν λίγο ρεαλισμό!
Κατα τα αλλα σκοτεινή ατμόσφαιρα,βια και αίμα!!!
Τι γελαει ο κοσμος ρε μαγκα,ολοι ειχαμε ξενερωσει μεστην αιθουσα,σκοτοδίνη ηταν,βεβαια αποψεις ειναι αυτες εδω ειδα κοσμο που δεν του αρεσε το Hereditary και γω το λάτρεψα…ειμαι μεγαλος φαν Myers αλλα δεν ξερω γιατι δεν μου κατσε καλα
Τι να σ πω ρε φιλε αποψεις ειναι αυτες,μονο ατμοσφαιρα ειναι η ταινια…ειδικα στο τελος πολυ αργη…πολυ υπερτιμημένη για μενα οχι οτι μαρεσαν τα αλλα sequel του Myers εκτος απο το 2ο και το 3ο(που ηταν αλλη φαση)απλα ηταν καλυτερο απτα υπολοιπα
Ο Γκόσλινγκ είναι μουγγός πάλι και προσπαθεί να παίξει με το γαμάτο βλέμμα αγελάδας που έχει;
1 Like
Όχι και τόσο, έχει αρκετούς διαλόγους εδώ. Εκτός αυτού η σκηνοθεσία δεν ευνοεί αυτό το στυλ υποκριτικής. Σχετικά γρήγορο μοντάζ, πάρα πολύ shaky cam ακόμα και στις πιο μικρές δραματικές στιγμές. Δεν έχει τα μεγάλα πλάνα ταινιών όπως Only God Forgives, Blade Runner, Drive.
Τον χειμώνα το γαμημένο volta με τα γαμημένα κιτσερέλα, το καλοκαίρι στον θερινό το γαμημένο remezzo. Πόλη με 70k κατοίκους + φοιτητές και έχει μία μόνο αίθουσα κινηματογράφου. Αλλά βέβαια, όταν για αντιδήμαρχο έχεις το μεγαλύτερο κλαρίνο της ελλάδας πως να πας μπροστά σαν πόλη;;
3 Likes
Αυτόν τον είχα και καθηγητή στα μαθηματικά στο Λύκειο. Μιλάμε για μεγάλη μορφή 
Ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να πιστέψω πως υπάρχουν άνθρωποι που τον ψηφίσουν. Νομίζω πως είναι ένα ψέμα.
Μόλις γύρισα από Halloween.
Δηλώνω ενθουσιασμένος. Ομολογώ πως δεν περίμενα κάτι ΤΟΣΟ καλό. Καταρχήν να πω ότι είδα back to back το πρώτο Halloween και στο καπάκι πήγα σινεμά για την νέα ταινία.
Το παράξενο είναι πως χρησιμοποίησε τα υλικά που περίμενα. Άφθονες αναφορές στην ταινία του '78, πολλά κλεισίματα του ματιού και όσο γίνεται μεγαλύτερη εκμετάλλευση του μύθου που δημιουργήθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Υλικά που φοβόμουνα πως δεν θα λειτουργούσαν αφού σπάνια δίνουν καλά αποτελέσματα όταν προσπαθείς να αναβιώσεις κινηματογραφικούς μύθους.
Έλα όμως που λειτούργησε! Ναι έχει πολλά “κλεισίματα του ματιού” αλλά τα χρησιμοποιεί πολύ εύστοχα για να κάνει ένα σχόλιο, καθαρά κινηματογραφικό, πάνω στον ίδιο τον μύθο του Myers (ο ρόλος του Dr. Sartain) και δίνει ταυτόχρονα ένα αλησμόνητο 3rd act παίζοντας άψογα με τους ρόλους θύτη, θύματος και προκαλώντας αρκετές ανατριχίλες. Ανατριχίλες που κατορθώνει να προκαλέσει από νωρίς είναι η αλήθεια έστω και αν τις περιμένεις λίγο πολύ μέσα στην πλοκή.
Myers είναι όσο επιβλητικός ήταν και το '78. Η Jamie Lee Curtis το ζει το πράγμα και σε πείθει 100%. Από τους υπόλοιπους γενικά δεν ξεχωρίζει κανείς ιδιαίτερα, απλά είναι καλοί στους ρόλους τους. Η μουσική σε σημεία παίζει ΤΕΡΑΣΤΙΟ ρόλο και σε βάζει για τα καλά στο κλίμα. Κρίμα που εδώ θα προβάλλεται μόνο για 1 ημέρα ακόμα. Άνετα ψηνόμουν και για 2η προβολή.
Μέχρι να το ξαναδώ στο repeat το παρακάτω (όσοι δεν έχετε δει την ταινία μην το βάζετε να παίξει. Όχι δεν είναι spoiler αλλά είναι και γαμώ να ακούσεις το κομμάτι για πρώτη φορά μέσα στην ταινία σε μια από τις πιο γαματες σκηνές)
1 Like
Κανα κλαρινο ακουσες στα ησυχα σημεια;
1 Like
όχι, το κακό γίνεται συνήθως στις απογευματινές προβολές μόνο (7.30) και όχι και τόσο στις βραδινές που είναι στις 10 (φαντάζομαι επειδή τους πιάνει το όριο κοινής ησυχίας)
ειδα τις προαλλες το Bohemian Rhapsody
ήταν μια ταινια.
καλος ο ρεμι μαλεκ, αδιαφορια γενικα οι υπολοιποι.
Εκανε απο μιλια μπαμ οτι η υπολοιπη μπαντα ειχαν λογο στην παραγωγη και το σεναριο. Σεηφ του κερατα, και ενα γενικοτερο αυτος και εμεις feeling καθ’ολη τη διαρκεια της ταινιας.
Πολλα δεν ξερω για την ιστορια των Queen και καπως νιωθω οτι κατι εμαθα, αλλα τα κραταω ολα με μικρο καλαθι γιατι ηταν σκετο παραμυθι.
Επισης η ταινια ειναι καπου μιση ωρα μεγαλυτερη αποτι χρειαζεται.
η ταινία από τα trailer εμένα μου φαινόταν για τον πέο πανηγυρικά (wikipedia cosplay σαν την μέση μουσική βιογραφία), μετά από τα έγκυρα σχόλια του ρακούν + τις χλιαρές κριτικές σε Αμερική, δεν παίζει σινεμά με τίποτα, οριακά download αμα βαριέμαι καμιά Κυριακή
η φάση βρωμούσε από τότε που μπλέχτηκαν οι φραγκοφονιάδες May και σία σε παραγωγή + όταν αποσύρθηκε ο Κοέν από το πρωταγωνιστικό ρόλο λόγω ‘‘καλλιτεχνικών διαφορών’’
η μουσική βιογραφία σαν είδος κινηματογραφικό είναι απελπιστικά δύσκολο να βγει και να πετύχει, καθώς οι παγίδες και οι λούμπες που μπορεί να πέσει ο σκηνοθέτης/σεναριογράφος πολλές αλλά και το cast καθώς ο μιμητισμός είναι το πρώτο όπλο πάντα -που δίνει και βραβεία και τικέτα από την πλέμπα…ο μόνος τρόπος είναι να συντονίσεις τη ταινία και την ιστορία της εκάστοτε μπάντας/μουσικού με το κοινωνικό-πολιτικό γίγνεσθαι της εποχής και τα ερεθίσματα που έδωσαν και τη μουσική και από την άλλη η πλήρης ψυχολογική και συναισθηματική απογύμνωση του πρωταγωνιστή που και πάλι θα μπλεχτεί με την εποχή και τα τεκτενόμενα και θα δώσει ένα ενδιαφέρον στην ιστορία του… Άλλα όλα αυτά με τόλμη και χωρίς ταμπού…Amadeus, Velvet Goldmine, Syd and Nancy, Bird, Control, Doors κτλ καταφέρνουν τα παραπάνω στο μέγιστο βαθμό + είναι τολμηρά όσο πρέπει… τώρα όλα τα υπόλοιπα τύπου υποθέτω το Bohemian Rapsody, Walk the Line, Ray (επική μαλακιάρα ακόμα το θυμάμαι), Straight out of Combton κτλ που μπλέκουν και αδιάφοροι σκηνοθέτες αλλά και μέλη των μπαντών ως παραγωγοί κτλ, είναι τόσο όσα να πάρουν κάνα όσκαρ, να πάμε σινεμά να λέμε ‘‘α ολόιδιο τον κάνει’’ κ τέτοια…
βγάζω hate γτ οι Queen είναι ίσως και η αγαπημένη μου rock μπάντα και να, ξέρωγω, στη πούτσα μου να δω το LiveAid σινεμά από κάτι τύπους που μιμούνται τους Queen 
Καλο ηταν το Walk the Line ρε.
αν και δε το θυμαμαι πια τοσο καλα, αλλα μια φορα που τοδα οταν βγηκε και δεν μου ειπε τιποτα…ελεω φοινιξ ισως το ξαναδω καποια στιγμη αλλα η αληθεια ειναι οτι δεν εχω και τις καλυτερες μνημες απο αυτη τη ταινια…
Bohemian Rapsody χθες και εγω.
Η ταινια μου αρεσε μεχρι που βγηκα απο την αιθουσα… οσο ομως περισσοτερο τη σκεφτομαι τοσο συνειδητοποιω οτι σαν ταινια δεν ειναι καλη.
Η ερμηνεια του Μαλεκ πολυ καλη και συγκινητικη σε στιγμες, μου αρεσε επισης και το υπολοιπο καστ.
Κατα τ’αλλα, οπως αναφερθηκε και απο τα παιδια απο πανω, ειναι μια ταινια γυρισμενη απο την υπολοιπη μπαντα και ξεπλυμενη σε ενοχλητικο βαθμο.
Δηλαδη μονο ο Φρεντι εκανε ναρκωτικα και παρταρε, ενω αυτοι ηταν με τσαγακι και τις γυναικες τους? Πλακα μας κανουν τωρα? “Οι καημενοι μορφωμενοι με τα πτυχια τους που δεν εκαναν ποτε κατι λαθος ενω ο Φρεντι ο ταλαντουχος τρελιαρης που εφτασε τη κορυφη και μας αφησε σα πυροτεχνημα.” - vibe.
Η ταινια επισης ειναι ενα στουμπωμα πληροφοριας χωρις να βγαζει νοημα πολλες φορες… Θα μπορουσαν να επικεντρωθουν σε πιο συγκεκριμενες πτυχες της μπαντας και του Φρεντι και να αναδειξουν το μεγαλειο του καλυτερα. Περιμενα να μαθω και εγω περισσοτερα για την ιστορια της μπαντας οπως αναφερει ο Giasonas, αλλα δεν.
Η αληθεια ειναι ομως οτι τη ταινια την ευχαριστηθηκα κατα τη διαρκεια της προβολης και ηταν πολλες οι φορες που χαμογελουσα ασυναισθητα, μιας και πολλες φορες η ομοιοτητα ηταν τρομερη - ο ηχος στην αιθουσα ανεβαζε πολυ τις live εμφανισεις οποτε δεν ηταν ασχημη ιδεα να το δουμε στο σινεμα.
2 Likes