Επίσης μια ταινία του Μπέργκμαν που είχα αρκετό καιρό να ξαναδώ, haven’t aged a day, απόλυτο αριστούργημα σε κάθε του aspect, σενάριο, τεχνικά χαρακτηριστικά, σκηνοθεσία, ερμηνείες, όλα…
Ηλικιωμένος γιατρός πραγματοποιεί ένα road trip για να παραβρεθεί στην βράβευσή του για το σύνολο της καριέρας του ως γιατρός. Σε αυτό το road trip θα έχει μαζί του διαφόρους συνταξιδιώτες οι οποίοι σε συνδυασμό με τα περίεργα όνειρα που βλέπει τον τελευταίο καιρό, τις επισκέψεις σε μέρη που είχε λησμονήσει καιρό και τα flashbacks που του προκαλούν, θα τον βάλουν σε μια υπαρξιακή λούπα που θα επηρεάσει τον ίδιο αλλά και τον περίγυρό του σε τεράστιο βαθμό…
Το σενάριο είναι από τα αρτιότερα δείγματα γραφής που έχει περάσει ποτέ από το παγκόσμιο σινεμά, περίτεχνα καταφέρνει να αναδείξει την εσωτερική ενδοσκόπηση πέρα από την προφανή μεταφυσική ανησυχία του θανάτου και του απολογισμού μιας ολόκληρης ζωής βαδίζοντας σε μονοπάτια ρεαλισμού πλάι πλάι με μονοπάτια εξπρεσιονισμού και καφκικού εφιάλτη κοκ… συγκλονιστικά καλογραμμένο και to the point, σπάνια μια ταινία δίνει με τέτοιο τρόπο την λεπτή γραμμή θανάτου και ζωής σαν μια κλωστή που άλλοτε τείνει στην μια και άλλοτε στην άλλη πλευρά.
Μνεία στο οπτικό κομμάτι της ταινίας, το οποίο φωτισμένο υπερβολικά σε σημεία δίνει μια εφιαλτική αίσθηση θανατίλας όταν επιθυμεί, μια αίσθηση ψυχεδέλειας σε άλλα σημεία του κοκ, ενώ οι ονειρικές σκηνές θα καταλάβετε αμέσως πόσο σημαντικές ήταν για σκηνοθέτες όπως ο Φελινι, ο Lynch -καλά ο Lynch πρέπει να έχει τη μισή φιλμογραφία Bergman και ειδικά αυτή εδώ τη ταινία για εικόνισμα, ο Polanski κοκ… + οι ερμηνείες, με τον Victor Sjostrom να παραδίδει ένα ανεπανάληπτο ρεσιτάλ μισό αιώνα+ πίσω στο ρόλο του ηλικιωμένου πρωταγωνιστή…
Δεν θεωρώ την ταινία δυσνόητη για το ευρύτερο κοινό όπως πχ το Persona του ιδίου και σίγουρα μια καταπληκτική αφορμή για να γνωρίσει κάποιος το σπουδαίο έργο του Σουηδού και να εκτιμήσει τα πάντα σε αυτό… καλοκαίρι Bergman είναι, όλες οι κλασσικές του ταινίες θα κάνουν πέρασμα από τα ελληνικά θερινά -αυτή ήταν η 2η μετά το ‘‘Καλοκαίρι με τη Μόνικα’’-, καλό θα ήταν όποιον τον ενδιαφέρει ή θέλει να αποκτήσει εμπειρία με το σπουδαίο έργο του Σουηδού να τις τσεκάρει σε μεγάλη οθόνη…
η αλήθεια είναι ότι επειδή τοχω γαμήσει στις βαριές ταινίες -έπεται το σκ ο ‘‘Θάνατος στη Βενετία’’ και κάτι ψιλά στο Open air κτλ-, δεν ήθελα και πολύ να ψηθώ για το παραπάνω:
καλοκαίρι + θερινός + beatles + σεναριογράφος του Four Weddings and a funeral - Bridgett Jones - Nottin Hill κτλ + beatles + χαριτωμένο trailer με πρωτότυπη ιδέα + 8 ευρώ τα 2 άτομα στο Άνεσις 15 λεπτά με τα πόδια από το σπίτι μου = μια καλή φάση για όποιον συμπαθεί τα παραπάνω συνδιαστικα… και αν εξαιρέσουμε το υπερβολικά μελό φινάλε, τους β χαρακτήρες - κομπάρσους δυστυχώς, τα αναμενόμενα κλισέ και μάλλον -για εμένα- την μικρή διάρκεια για αυτό που ίσως ήθελε να ήταν η ταινία, ήταν ένα solid ευχάριστο καλοκαιρινό rom com με witty χιούμορ, καλές ερμηνείες, ωραία ατμόσφαιρα και κυρίως πολύ δυνατό soundtrack και ένα ευχάριστο ‘‘cameo’’ προς το φινάλε…
Overall, αν κάποιος εκτιμά τον Richard Curtis, τους Beatles, τις ταράτσες με μπύρες και ποπ κορν και την καλοκαιρινή ραστώνη, be my guest εγώ πέρασα πολύ καλά παρόλα τα θεματάκια της ταινίας…
