Κάποιες αρνητικές κριτικές πάντως περισσότερο ρίχνουν λάδι στην φωτιά. Ειδικά ένα άρθρο στο CNN που δημοσιεύτηκε χθες και έπεσε επικό κράξιμο (δίκαια) κάνοντας μια πολιτική ανάλυση της ταινίας που δεν την κάνει ούτε 20χρονος liberal που πιστεύει πως ο ήλιος δύει και ανατέλλει από τον κώλο του Ομπάμα.
Κ σε μας στο σινεμα επεσε χειροκροτημα.
Έφυγα απο την αίθουσα πριν 1μιση ωρα και ακομα σκέφτομαι τι σκατα εχει γίνει…Τι ηταν φαντασια του και τι πραγματικότητα. Εκπληκτική ταινία. Οσκαρικη ερμηνεία Φοίνιξ
Καταπληκτική ταινία και γω ψάρωσα πολύ ασχημα, τρομερό ψυχογραφημα χαρακτήρα… Με χε φοβησει ότι το όλο hype θα ναι φούσκα αλλά τελικά με άγγιξε γαματα, πέρασε και πανέξυπνα τα μηνύματα του, βαράει Όσκαρ ο Φοινιξ φετος
Αυτό που είναι λίγο άκυρο στην Cnn κριτική είναι λεεί οτι τον βαράνε thugs ? Ουσιαστικά αλητήρια παιδάκια είναι, και μετά πετάει of color ? Οτάν προσπαθεί καποιός με το στανίο να περάσει κάτι σαν αλήθεια, είναι προβληματικό. Δλδ πες αν είναι καλή η σκηνοθεσία, αυτοι που παίζουν, η φωτογραφία και πέτα και το πολιτικό σου σχόλιο. Εδω είναι λίγη κριτική, με πολύ σαλτσα SJW αραιωμένη όμως. Και ορθώς λένε και οι άλλοι πιο πολύ για reactions προκειταί παρά για κριτικές.
Χτες κ γω Joker
H ταινια σαν «σπουδη» ας πουμε στην ψυχικη ασθενια, το πως αυτη βασανιζει τον ασθενη, το πως διαμορφωνεται γεννετικα αλλα κ απο διαφορους περιβαλλοντικους παραγοντες (οικογενεια, κοινωνικες κ εργασιακες συγκυριες κτλ) αλλα και το κυριοτερο, πως αντιμετωπιζεται απο την ιδια την κοινωνια (σαν κατι που περιμενουν ολοι να μην εχεις για να σε θεωρησουν φυσιολογικο, δλδ ενα αρρωστο σκεπτικο), η ταινια μου φανηκε εξαιρετικη! Δεν ηταν πολυ subtle στο πως εδωσε τα παραπανω παντα αλλα αυτο ειναι τριχα στα αχυρα, το εδωσε εξαιρετικα για mainstream παραγωγη κ ισως οχι μονο. Γενικα τον Αρθουρ περασα σχεδον ολη την ταινια να τον λυπαμαι αλλα και να νιωθω αβολα παραλληλα οταν τον εβλεπα, αλλα με οχι ενα πιο κλασσικο κ κλισε ακομψο τροπο των διαφορων ταινιων που παρουσιαζουν ατομα με νοητικη στερηση ή ψυχολογικα προβληματα, κοινως δεν ενιωσα να μου εκβιαζει κανενα συναισθημα. Μου αρεσε πολυ αν κ περιορισμενου screentime κ αναπτυξης ο χαρακτηρας της γειτονισσας του καθως με εβαλε με ολα οσα εγιναν ακομα πιο βαθια στο προβληματικο του ψυχισμο κ τονισε ακομα περισσοτερο το ποσο ειχε αρχισει να αποκοβεται σταδιακα απο την πραγματικοτητα. Τα ιδια κ ο χαρακτηρας του Ντενιρο κ να πω εδω οτι αν κ συνηθως δεν μου αρεσουν τα tribute κ οι φοροι τιμης που γινοντε μεσα σε ταινιες για αλλες ταινιες, οι οποιες αναφορες στο King of comedy ηταν κ εξαιρετικες κ βοηθησαν τα μεγιστα στο να βουτηξει η ταινια ακομα πιο βαθια στον χαρακτηρα του Αρθουρ, οπως κ ιδιοφυες βρηκα το να κασταρουν τον Ντενιρο σε ρολο κοντρα σε αυτον που ειχε στην πρωτοτυπη ταινια. Καταπληκτικος φορος τιμης αλλα κ οχημα για την ξεδιπλωση της πλοκης.
Σκηνοθεσια πολυ καλη αλλα οχι κ κατι βιρτουοζιτε για να μου πεσει το σαγονι, επαρκεστατη ομως. Φωτογραφια, μουσικη κ σκηνογραφια/κουστουμια τα highlights των τεχνικων χαρακτηριστικων της ταινιας, αψογα κ ωραια αναπαρασταση των 80σ, subtle κ ουσιαστικη χωρις να στο βαραει στη μαπα απροκαλυπτα οπως stranger things κ παρομοιες αρχιδιες.
Φοινιξ one man show, καταπληκτικος αν κ δεν περιμενα κατι λιγοτερο. Βοηθησε πολυ βεβαια κ ο ρολος που ηταν αβανταδορικος αλλα ειδαμε κ τον Λετο ποσο καλα πηγε. Λιγο τονιζε ο σκηνοθετης υπερβολικα το σωματικο του παιξιμο σε φασεις που οκ δεν χρειαζοταν -τον ειδαμε μια δυο χωρις μπλουζα οκ, δε χρειαζοταν καθε 10 λεπτα ληψη για να δουμε αλλη μια φορα το ποσο dedicated ηταν στο ρολο- ενω το ευρημα -το εξαιρετικο ευρημα- του αρρωστου γελιου χρησιμοποιηθηκε νομιζω λιγο παραπανω απο οσο χρειαζοταν, μαλλον για να γινει πιο σαφες οτι η ταινια θελει να τον σπρωξει στα Οσκαρ αλλα δεν χρειαζοταν γτ κ παλι ηταν εξαιρετικος. Γενικα, δεν ξερω αν τοπα, ο Φοινιξ ηταν ε-ξαι-ρε-τι-κος . Ηταν ταυτοχρονα για λυπηση, τρομακτικος, αβολος, αστειος κ σοβαρος σε σημεια, θριαμβος γνκ. Αν κ θεωρω την ερμηνεια του στο The Master το peak του, αυτη εδω ειναι με ευκολια εκει κοντα!
Επισης να πω κ δε ξερω αν ειμαι μειοψηφια, εμενα τα connections με το συμπαν του Batman μου αρεσαν. Πολυ!
Το προβληματικο κομματι της ταινιας, νομιζω οτι ηταν το ρεζουμε κ το «τι θελει να πει ο ποιητης στο φιναλε φιναλε». Η ταινια ειχε πολιτικο σχολιασμο κ δεν μπορω να τον παραβλεψω. Αν κ θεωρητικα βεβαια μπορω γτ ηταν ρηχος κ επιφανειακος, ολιγον αμπαλος . Ο Αρθρουρ παρακινει με τις πραξεις του εναν οχλο απο τον οποιο φαινεται να απορρεει ενα τυπου αντικαπιταλιστικο μισος, μια απεχθεια για την μεγαλοαστικη ελιτ του Γκοθαμ κ την κοινωνικη αδικια που εχει ως αποτελεσμα την καταληξη φαινομενικα του Αρθρουρ. Αυτος ο οχλος ομως δεν φαινεται να προτασει κατι παραπανω απο ενα γενικο κ αοριστο αντιπλουτοκρατικο μισος, εκδικηση γιατι… αυτοι ειναι πλεμπα κ οι αλλοι εχουν λεφτα και μια γενικοτερη διαμαρτυρια κ κινημα που στερειται οποιασδηποτε ουσιαστικης κοινωνικης κ πολιτικης κριτικης αλλα κ στη συνεχεια -ας πουμε οτι αυτη ειχε νοημα στη ταινια- καποιας απαντησης στα προβληματα τους μεσω των διαδηλωσεων. Ο Αρθρουρ δεν ενδιαφερεται για αυτα, ο οχλος δεν εχει ουσια, στοχο, καποια συλλογικοτητα κ οργανωση κ σαν κυριο χαρακτηριστικο του ειναι… η τρελα;
Δλδ αν δε δωσουμε πχ τα φαρμακα της στη κοινωνια, αυτη θα μας σφαξει; Εγω να μισησω την κοινωνια γτ εφτιαξε τον Τζοκερ κ οχι τον ιδιο αλλα πως ειναι μια κοινωνια που δεν τον φτιαχνει; Να του γαμησω κ τη μανα τελειως , μας λειπει ο αναδιανεμητικος καπιταλισμος που θα μας ριξει τα ψιχουλα/φαρμακα κ θα ηρεμησουμε;
Ο οχλος δεν εχει σκεψη, στερειται δυνατοτητα συλλογικοτητας κ οργανωσης κ βρισκει εναν τρελο κ τον κανει συμβολο;
Γενικα το πολιτικο κομματι της ταινιας ηταν οχι μονο λαθος αλλα κ αφανταστα ελλειπες κ επιφανειακο. Δεν ανεφερα τυχαια το King of Comedy παραπανω στα θετικα του εργου κ αφησα εκτος το προφανεστερο Taxi Driver, απο το οποιο η ταινια θα ηθελε να παρει το πολιτικοκοινονικο του σχολιο αλλα δεν ειναι ουτε μια τριτοτεταρτη υποσημειωση στην τελευταια σελιδα του σεναριου του τελευταιου.
Overall, εμενα μου αρεσε παντως. Στο μελλον δε ξερω αν θα μπορω να αγνοω οπως μπορω τωρα, σε τετοιο βαθμο το πολιτικο κοινωνικο του κομματι -γτ μπορω να το βαλω στην ακρη προς το παρον κ να απολαυσω το main theme του εργου, την ψυχασθενια- αλλα γενικα το εργο μου αρεσε αρκετα. Δεν με ξετιναξε κ εφταιγε το παραπανω σκελος αλλα πχ αν τη θεωρησω comic book movie, γλενταει οτι ταινια εχει βγαλει το MCU κ σχεδον ολες του DCEU. Αν την θεωρησω απλα μις ταινια της σεζον 20018/2020, ακομα κ με τα θεματα της ειναι μαλλον στις πιο αξιολογες αμερικανικες παραγωγες της σεζον.
Τωρα μπορει τα παραπανω που εγραψα να τα αναθεωρησω στο μελλον, η ταινια δεν ηταν walk in the park θεματικα κ ασχετως αν σε καποιον αρεσει ή οχι, ειναι ωραιο που δινει πατημα για κουβεντα ουσιαστικη κ οχι για το πως δουλεψε το time travell στο Infinity War κ παρομοιες πιπες. Ισως ηθελε κ δικο της τοπικ ολοτελα.
Υγ. Καμεο Marc Maron <3 Επισης σορρυ για οποια συντακτικα ή ορθογραφικα, γραφω απο ενα κινητο με οθονη πιο μικρη απο τη παλαμη μου
Τζόκερ σήμερα κ εγώ. Συγκλονιστικη ερμηνεία (δε χάνει το Όσκαρ) και σκηνοθεσία. Ωραία μουσική, οκ χάνει λίγο στο σενάριο αλλά μπαίνει σε ένα τοπ5 comic movies άνετα.
Με χάλασε λιγο που την περισσότερη ώρα τον λυποσουν πάρα τον φοβοσουν, μιας κ μιλάμε για τον μεγαλύτερο και πιο άρρωστο villain by far στα μάτια μου, αλλά μάλλον έτσι έπρεπε να παιχτεί το οριτζιν στορυ του. Μια ιστορία που δεν έχει ειπωθεί ποτέ στα κόμικ ε.
Δε θα με χάλαγε δεύτερο και μάλλον κατά κει θα πάει το πράγμα με τόσο hype, υλικό υπάρχει.
αριστούργημα σε όλα τα επίπεδα το Τζοκερ
ο Φινιξ τόλμησε να παίξει έναν χαρακτήρα που κακά τα ψέματα, πρέπει να ασχοληθείς πολύ για να τον πετύχεις . Και επιπλέον αν δεν αρέσει στον κόσμο το take σου , ίσως σου κάνει ζημιά σαν ηθοποιό . Και βγαίνει από αυτό το “ταξίδι” θριαμβευτής
Η ταινία ουσιαστικά είναι μια δραματική ιστορία ενός ανθρώπου που του πήγαν όλα λάθος , η κοινωνία είτε κρύβει τα " λάθη " είτε τα αγνοεί πλήρως και φυσικά ό,τι κρύβεις …δεν λύνεται , αντιθέτως το βρίσκεις μπροστά σου και σκάει και απότομα
μου άρεσε πάρα πολύ επίσης ότι ενώ έκλεινε το μάτι σε killing joke & dark knight returns , ταυτόχρονα είχε κάτι δικό του
απ’ τα πιο unsettling πράγματα που έχω δει στη μεγάλη οθόνη
και παρόλο που βλέπεις ένα οριτζιν , ένα φανταστικό character development , καταλήγει στο τέλος να παραμένει πιστό σε αυτό που καθορίζει τον Τζοκερ . Ο,τι δεν ξέρεις ποια είναι η αλήθεια γι αυτόν
η τελευταία σκηνή είναι το απόλυτο εν τω μεταξύ και ενισχύει το αποπάνω περί multiple choice origin ( κλείσιμο ματιού πάλι στο KJ ) . Θα μπορούσε αυτόματα να σκεφτεί κανείς ότι όλα ήταν στο πειραγμένο του μυαλό, ότι απλά ενέπνευσε έναν άλλο Τζοκερ - τρομοκράτη τύπου Dark Knight , ότι κάποια ήταν αληθινά κάποια στη φαντασία του , ακόμα και ότι η σκηνή διαδραματίζεται πολλά χρόνια μετά όπου ξεκινάει ο Μπατμαν και εκείνος συνειρμικά καταλαβαίνει / ψυχανεμίζεται ποιος παίζει να είναι βρίσκοντας το " αστείο" , ότι δλδ εκείνος τον δημιούργησε και κάτι που όντως " δεν θα το καταλάβαινε " η ψυχίατρος .
Αυτό κρατάω σαν δική μου ερμηνεία , γιατί αφενός ξαναδείχνει τον Μπρους παιδάκι πάνω απ τα πτώματα των γονιών του και αφετέρου Μπατμαν / Τζοκερ ανέκαθεν ήταν οι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος και κατηγόρησαν την κοινωνία για τα προβλήματα τους και ως αφετηρία της παραφροσύνης τους
απλά φανταστικό το πόσα παρακλάδια άνοιξε μια σκηνή
την οπτική του Phillips πάντως , υποσχέθηκε ότι θα μας την πει…κάποτε στο μέλλον
Ενας όχλος δεν έχει συλλογικότητα και οργάνωση, αν και μπορεί να εχει υποκινητές. Και σαφέστατα, ναι βγάζει αυτό το ταξικό μισός και καλά κάνει. Είτε το κάνει σαν εκτόνωση, είτε το κάνει σαν προτροπή, παρότι είναι ρηχή η ματιά, αναγνωρίζει το οτι οσο πιο ακραίο γίνεται το φαινόμενο, τόσο πιο εκρικτική θα είναι η αντίδράση. Είτε στα τέλη 70 είτε πιο πρόσφατα, το ξύλο που επεφτέ στο Λονδίνο είχε να κάνει με την πείνα ουσιαστικά, με το γεγονός οτι θέλανε να πάρουνε τα σπίτια των μαύρων και φτωχών στο Μπρίξτον κτλ.Τα ταμπλοιντ δεν θα πολυασχοληθούν, αλλά για κάποιους είναι θεμά ζωής και θανάτου.
Πάνω σε αυτό που λέτε για τον κοινωνικό ξεσηκωμό, αν λάβω υπόψιν μου τον τελευταίο όχλο που ζήσαμε στην Αθήνα επί γρηγορόπουλου, πόσοι ήταν αυτοί που πραγματικά τους ένοιαζε το θέμα και πόσοι ήταν αυτοί που απλά πήγαν να τα σπάσουν… Κάτι τέτοιο πιστεύω είδαμε στο Τζόκερ…
Κατά τα άλλα οκ δεν περίμενα να δω το american history x, αλλά είδα την καλύτερη ταινία βασισμένη σε κόμικ…
Και απλά για ακόμα μια φορά λάτρεψα τον φινιξ, που από το her και μετά με έχει κάνει φανμποι του…
Για να γίνω και λίγο μ***κας, ποιος μπατμΑν και ποιος σουπερμΑν μόνος του τραβάει μια ολόκληρη dc ο Τζόκερ…
Ελπιζω επισης να μη βγει κανενα επομενο σικουελ …ετc… Να το αφησουν ετσι.
Χτες στα village είδα Metallica πάντως. Έπος η ταινία. Στο unforgiven 3 μεγάλη συγκίνηση και η τρίχα κάγκελο. Δεν φανταζόμουν ότι θα τραγουδούσε ο Hetfield μόνο με τη συνοδεία της ορχήστρας. Στο Halo On Fire παρατήρησα και τον φοβερό όγκο που έδινε Rob με το μπάσο του. Γενικά σχεδόν 3 ώρες μαγείας!
Και τα δύο μαζί δεν έπαιζε, ε;
Kαι εγω ειμαι της αποψης οτι δεν glorifies τον ξεσηκωμο. Δεν νομιζω οτι προτεινει την επανασταση σαν λυση. Δειχνει οτι ειναι ενα αχαλινωτο “κτηνος”… Εξαλλου ξερουμε οτι ο Τζοκερ και τα τσιρακια του στο μελλον ειναι villains. Απλα ειναι μια αντιδραση στην πραγματικη σαπιλα που υπαρχει στην κοινωνια. Την αδικια, τις διαφορες κτλ. Εκει ειναι το ποιντ. Η αναδειξη του δυστοπικου δυσοιωνου περιβαλλοντος.
Ίσως αυτό τελικά να είναι το πρόβλημα της ταινίας. Ίσως το να παίρνουμε όλοι από την αρχή ως δεδομένο την μετέπειτα πορεία του Joker (και οι δημιουργοί της ταινίας και οι θεατές) επειδή τον είδαμε σε προηγούμενες ταινίες, που όμως δεν σχετίζονται με την συγκεκριμένη, άφησε τόσα κενά στο κομμάτι του ξεσηκωμού.
Προσωπικά μου φάνηκε πολύ εύκολο όλο αυτό. Δεν μπορώ να δω συσχετισμούς με αληθινά περιστατικά ξεσηκωμών. Εδώ ήταν όλοι έτοιμοι να βγουν και να σκοτώσουν σε μια χώρα που περιστατικά δολοφονιών όπως αυτό στο μετρό δεν είναι και από τα πλέον ασυνήθιστα. Αν στην Αμερική ένα τέτοιο περιστατικό ξεσήκωνε τέτοια κινήματα κάθε βδομάδα θα γινόταν και από μια επανάσταση.
Τι να σου πω, εγώ έβλεπα πιο πολύ πιτσιρίκια που ήταν σε φάση “κατααααάληψη” να τα σπάνε… Οι πιο σκεπτόμενοι διαδηλώναν ταυτόχρονα όμως
Ε μάλλον έτσι θα ήταν, για να το λες εσύ.
Χαίρομαι που συμφωνούμε
Εξαιρετική φωτογραφία, ωραία κοστούμια και πανέμορφα τοπία. “Ήπια” ταινία, αργού ρυθμού και ακαδημαϊκής προσέγγισης. Κατά την άποψή μου, μέτρια προς καλή.
Ωραία η ιστοριούλα μεταξύ των δύο πρωταγωνιστριών. Ήθη άλλης εποχής, με αναφορές, ωστόσο, και στο σήμερα. Αμφότερες οι κυρίες πανέμορφες.
Έχει αρκετά μηνύματα, αλλά, προσωπικά, αισθάνθηκα ότι δεν “κορυφώνεται” ποτέ κι ένιωσα να βαριέμαι. Ίσως ευθύνεται και το φύλο μου. Η γυναικεία άποψη την αποθέωσε.
Άσχετο, αλλά μόνο εγώ τόσα χρόνια το έγραφα πορτραίτο και όχι πορτρέτο; Διαβάζω ότι ως “δάνειο” από άλλη γλώσσα, θα πρέπει να γράφεται με τον απλούστερο τρόπο, δηλαδή με -ε και όχι με -αι (όπως και το τρένο, εγώ κι αυτό τραίνο το έμαθα). Κανένας φιλόλογος ή έστω “Μπαμπινιωτικός” να διαφωτίσει την κατάσταση;
Είδα και εγώ τον Joker…Αριστούργημα!! Ο Φίνιξ, συγκλονιστικός!! Όσκαρ κατευθείαν!!