Αυτή την κινηματογραφική εβδομάδα φιλοδοξώ να δω Last Duel (που ευτυχώς παίζει ακόμα), Παράλληλες Μητέρες, Last Night in Soho και Titane. Δεν ξέρω αν θα βγει γιατί τρέχω σαν τον Βέγγο αυτόν τον καιρό, ίσως πάρει μετάθεση ο Αλμοδοβάρ για πιο μετά. Last Duel όμως και Titane θέλω να τα προλάβω και παίζουν ήδη κάποιον καιρό, έχουν προτεραιότητα. First world problems, ναι 
Ειρήσθω εν παρόδω, ας μιλήσω για το νέο Halloween γιατί πολύ κράξιμο έχει φάει και το θεωρώ άδικο.
Halloween Kills λοιπόν. Ας ξεκαθαρίσω πως το προηγούμενο μου είχε αρέσει πάρα πολύ (χαλαρά στα καλύτερα horror της δεκαετίας) και το ξαναείδα μάλιστα το Σ/Κ που μας πέρασε και δεν άλλαξε ούτε στο ελάχιστο η άποψή μου. Πήγα λίγο σκεπτικός στο Halloween Kills δεδομένου πως δεν άκουγα και τα καλύτερα για αυτό, αλλά εκτιμώ πως το είδα ανεπηρέαστος.
Πριν μπω στο ψητό, να πως επίσης πως με τα sequels ειδικά σε horror ταινίες δεν έχω καλή σχέση. Έχω δει ελάχιστα, δεν έχω ασχοληθεί με γνωστά franchises (π.χ. Halloween πριν το reboot είχα δει μόνο το πρώτο) και όλο αυτό γιατί νιώθω πως είναι περισσότερο ξεζούμισμα η λογική τους και πως δεν θα έχουν κάτι ουσιώδες να μου δώσουν. Πάνω σε αυτό, έχω να πω πως το Halloween Kills προσπαθεί να κάνει κάτι λίγο διαφορετικό και είναι μια απόφαση που κατανοώ και σέβομαι απολύτως. Δεν θα είχε νόημα, για εμένα, να δω δεύτερη φορά την ίδια ταινία, περιμένω να παρακολουθήσω και κάτι φρέσκο, μια νέα προσέγγιση.
Η νέα προσέγγιση, λοιπόν, που ακολουθεί το Halloween Kills έχει ενδιαφέρον και ουσία κατ’εμέ. Βλέπουμε έναν Myers που έχει σαφώς πιο έντονη μεταφυσική αύρα, ένα στοιχείο που ναι μεν περικύκλωνε ανέκαθεν τον χαρακτήρα του, εδώ όμως έχει πολύ πιο άμεση και σαφή παρουσία και που είναι απολύτως ταιριαστό αν λάβουμε υπόψη πως πρακτικά ο Myers αντιπροσωπεύει και ενσαρκώνει το απόλυτο, αγνό Κακό. Δεν θα πω παραπάνω ούτε σε spoiler για αυτό το κομμάτι, είναι κάτι που ίσως ξενίσει κόσμο, αλλά εμένα μου φάνηκε ενδιαφέρον, ενίσχυσε την εικόνα του Myers ως ενός άτρωτου εχθρού και προετοιμάζει ιδανικά το έδαφος για ένα φανταστικό showdown στην τρίτη και τελευταία ταινία.
Λίγο πιο συγκεκριμένα τώρα στα της ταινίας. Ένα πράγμα που γίνεται ευθύς αμέσως αντιληπτό είναι πως και η συμπεριφορά του Myers έχει αλλάξει. Υπάρχουν παραδοσιακά kills αλλά θα δείτε και σκηνές που ο Michael έρχεται αντιμέτωπος με ομάδες ανθρώπων, και αυτό γιατί σε αυτή την ταινία (η οποία διαδραματίζεται το ίδιο βράδυ, ακριβώς αφού τελειώσει η πρώτη) όλη η πόλη εξεγείρεται και ξεκινάει ένα άνευ προηγουμένου manhunt εναντίον του Myers. Μην φανταστείτε τρελά σκηνικά, ξυλίκι λες και βλέπεις Commando και καταδιώξεις, όλα είναι πιο down to earth και ακόμα και οι σκηνές που τον βλέπεις να αντιμετωπίζει περισσότερους ανθρώπους ενώ είναι κάτι ασυνήθιστο για Halloween, λειτουργούν ή αν μη τι άλλο δεν σπάνε το immersion. Κατά τ’άλλα, η ταινία είναι θεοσκότεινη, 100% σοβαρή, πάρα πολύ βίαια, με βαριά ατμόσφαιρα που σε έχει στην τσίτα για 1.5 ώρα. Είναι αξιοσημείωτο πόσο καλά το έχουν πετύχει αυτό, είναι από τις ελάχιστες φορές που ένιωσα μαγκωμένος σε slasher ταινία, ακόμα και όταν βλέπεις τον θάνατο να έρχεται. Το γεγονός πως ο Myers δείχνει όλο και περισσότερο άτρωτος, καθιστά το έργο ακόμα πιο τρομακτικό φυσικά, ενώ το ότι πραγματικά δείχνει να πετσοκόβει δίχως το παραμικρό πλάνο αλλά και δίχως την παραμικρή αμφιβολία πως δεν θα τον εξουδετερώσει κανείς, τον κάνει να φαίνεται οριακά σαν force of nature.
Στα αρνητικά της ταινίας θα έβαζα αφενός πως αισθάνομαι πως είδα ένα κάπως διαφοροποιημένο Halloween reboot, ήταν ένα μικρό deja vu. Οκ, τραβάει το δρόμο του αλλά εδώ δρα η κατάρα των sequels και το πως τα βλέπω που έγραφα και πιο πάνω. Αφετέρου, και κυρίως, έχω την αίσθηση πως κάνει μια μικρή κοιλίτσα. Όλη η σεκάνς με τον όχλο στο νοσοκομείο, ενώ αποτελεί ένα ενδιαφέρον κοινωνικό σχόλιο και βρωμάει Carpenter από χιλιόμετρα, θεωρώ πως κράτησε λίγο παραπάνω και κάπου χάθηκε το focus, δηλαδή σε κάποια φάση έμοιαζε οριακά με spin off. Οκ, δεν είναι κάτι δραματικό και ήταν ενδιαφέρουσα πινελιά και πιθανώς να μπορούσε κανείς να το δει και από άλλη σκοπιά (το πόσο παρανοϊκούς έχει κάνει τους πολίτες της πόλης η φιγούρα και ο μύθος του MM), ήθελε λίγο τριμάρισμα όμως γιατί σπάει το momentum της ταινίας. Δεν είναι out of place αλλά ίσως θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί αλλιώς/καλύτερα.
Συνολικά νομίζω πως χάνει σε σύγκριση με το πρώτο (reboot) Halloween αλλά παραμένει μια τίμια, ενδιαφέρουσα, καλή πρόταση ειδικά για fans του franchise και του genre.
