Αίθουσα 1 συγκεκριμένα.
Μην με παίρνετε στα σοβαρά, είμαι πολύ της λεπτομέρειας. Η κατάστασή μου είναι “άσε μας ρε φιλαράκι, με τι κάθεσαι και ασχολείσαι;”
Το πρόβλημα που περιγράφω υπάρχει πάντως και είναι θέμα προτζέκτορα
Έλα όχι, ο Bombadil ήταν μόνο σε 1 κεφάλαιο του βιβλίου, ενώ η Άλια παίζει τεράστιο ρόλο από τα μισά του 1ου βιβλίου και στα επόμενα είναι συμπρωταγωνίστρια, πρωταγωνίστρια βασικά Βγάζοντας τον Bombadil από τις ταινίες δεν επηρεάζεται σε τίποτα η ιστορία, στην περίπτωση της Άλιας έχουμε ριζικές αλλαγές στη δομή και στα γεγονότα.
Όχι στον ίδιο βαθμό αλλά εύστοχο σχόλιο Γενικα Stilgar και Fremen υπερβολικά dumbed down δυστυχώς.
Είμαστε πίσω. Όλα έχουν γίνει full HD και στις κινηματογραφικές αίθουσες βλέπουμε ποιότητα προβολής σαν προβολή σε diy κινηματογραφική λέσχη.
Εντάξει το Bombadil το είπα χαριτολογώντας για την αντίστοιχη “γκρίνια” που επικρατούσε και τοτε.
Εγω την ταινία την ειδα στην Sphera στο mall και ολα ηταν εξαιρετικά…
Ναι ρε συ κατανοητό. Απλώς στην περίπτωση του Bombadil μιλάμε για τεράστιο nitpick επειδή δεν αλλάζει σε τίποτα απολύτως την ροή της ιστορίας. Στην περίπτωση της Άλιας μιλάμε για μεγάλη τροποποίηση του φιναλε και γενικώς του μισού βιβλίου.
Anyway, η Anya Taylor-Joy θα έδινε ρέστα πιστεύω σκοτώνοντας τον βαρόνο. Πολύ καλή επιλογή σε ένα ήδη καταπληκτικό καστ.
Λοιπόν μόλις μπηκα σπιτι απο imax και dune2.
Η ταινία τα γάμησε όλα!!!
Σπέρνει, βάζει γυαλια σε άλλες μεγάλες παραγωγές.
Dune και εγώ μόλις σήμερα. Δεν θα πω πολλά αφού είμαι από τους τελευταίους που την είδαν, και επειδή περιμένω σύντομα και κανένα ατελείωτο σεντόνι από Lupin που θα τα πει καλύτερα από εμένα.
Καταρχήν να πω πως ενώ έχω διαβάσει το βιβλίο, μόνο το πρώτο, ποτέ δεν ήμουν και ο πιο τρελός φαν. Μου αρέσει εννοείται αλλά σαφώς οι προτιμήσεις μου είναι λίγο διαφορετικές.
Από όσο μπορώ να θυμηθώ η ταινία μου φάνηκε αρκετά πιστή, τουλάχιστον από πλευράς πλοκής. Όπως όμως συμβαίνει συνήθως σε τόσο μεγάλα έπη με πολλούς χαρακτήρες, κάποιοι έμειναν πίσω και αδικήθηκαν αρκετά. Κάποιες λεπτομέρειες του lore που έχω διαβάσει πως έχουν αλλάξει ομολογώ δεν τις θυμάμαι και τόσο καλά.
Δεν μπορώ να πω όμως ότι με χάλασε κάτι από αυτά όσο έβλεπα την ταινία. Την οποία έχω λατρέψει παρεμπιπτόντως. Μιλάμε δεν ξεκολλούσαν τα μάτια από την οθόνη με τίποτα.
Αριστουργηματική αφήγηση, δεν χάνει ρυθμό σε κανένα σημείο, αισθητικά πανέμορφο και όσο χρειαζόταν διαφορετικό από το πρώτο που συγκριτικά φαίνεται πολύ… μονόχρωμο. Σε τεχνικό επίπεδο νομίζω είχαμε χρόνια να δούμε μια τόσο άρτια ταινία. Γενικά τόσο μεγάλο και επικό σινεμά είχαμε να δούμε από τον Άρχοντα του Τζακσον κατά την γνώμη μου.
Το μόνο κακό είναι πως κάνει την πρώτη να φαίνεται λίγο σαν φτωχός συγγενής. Μεγάλη η αλλαγή εδώ νομίζω. Θα έχει ενδιαφέρον βέβαια να δω πως θα μου φανούν όταν τις δω back to back στο σπίτι.
Βιλνέβ είσαι μεγάλος θεούλης.
θα έριχνα σεντόνι ala rocking, αλλά θα προτιμήσω την πλάγια οδό αυτή τη φορά
το μόνο μου disclaimer είναι η σχέση βιβλίου - ταινίας που γενικά δεν θίγω, καθώς, δεν με αφορά προσωπικά καμία “σύγκριση” ούτε κάποιος σχετικός σχολιασμός (όντας και φίλος των βιβλίων για δεκαετίες) των 2 μέσων -μιας και δεν θεωρώ ότι προάγει τίποτα επί της ουσίας για την οποιαδήποτε ταινία.
Κατά τα άλλα, θεωρώ ότι χρειάζεται αρκετή κριτική σκέψη (ανεπηρέαστη από Χ-Ψ εξωτερικούς παράγοντες) και βαθύτερη μελέτη πάνω στην θεωρητική και πρακτική εφαρμογή του σεναρίου στον κινηματογράφο, ώστε να διακρίνει κανείς -και να “επιβραβεύσει” ή όχι- την ικανότητα του σεναριογράφου να φέρει επαρκώς μια ιστορία από το χαρτί στο film -να αλλάξει δηλαδή αφηγηματικό μέσο ώστε να εξιστορήσει μια ιστορία, η οποία δημιουργήθηκε με άλλους αφηγηματικούς όρους και συνθήκες.
Και η ομάδα του Dune κατάφερε για εμένα προσωπικά, κάτι μη αμελητέο και διόλου εύκολο, με πολύ μεγάλη επιτυχία- να συμπιέσει σχεδόν όλα τα βασικά tropes της επιστημονικής φαντασίας του 20ου αιώνα + ακόμα περισσότερα, σε ένα έργο 6 ωρών, χωρίς να χαθεί σε εκείνα αλλά και διατηρώντας την αρχική κινηματογραφική ταυτότητα και στάμπα των συντελεστών της.
Το ειδα κι εγω χθες. Ενταξει θεωρω οτι ειχε τους συμβιβασμους του -ως προς το τι απαιτει η κινηματογραφικη βιομηχανια- ξεκινωντας αμεσως αμεσως απο το casting το οποιο οκ ειναι «γυαλισμενο» και ειναι ολοι οι νεαροι Hollywood darlings που σουλατσαρουν απο ταινια σε ταινια (ειλικρινα οχι αλλη Zendaya πλιζ), οτι θα βαλεις τον Zimmer να κανει μουσικη γιατι ειναι ο καλυτερος businessman στα film scores και πρεπει να ειναι στη μαρκιζα (ασχετα που θα πνιξει στην ταινια στους βομβους - υπαρχει ενα αριστουργηματικο Dune score εκει εξω και οχι δεν ηταν αυτο). Τωρα και για τις αισθητικες επιλογες τα ειχα γραψει και στο part 1, ειναι καθαρα υποκειμενικο, ο Villeneuve ηθελε τον κοσμο του Dune μινιμαλιστικο και μοντερνο ενω ξερουμε απο το βιβλιο οτι ειναι πιο μαξιμαλιστικος και ψυχεδελο-πολυχρωμος -οκ, το ακουω. Περι ορεξεως! Παρ’ολες τις οποιες «ενστασεις» μου την ταινια δεν εχω παψει να τη σκεφτομαι απο χθες και μολονοτι δεν την ερωτευτηκα, δεν ηταν το ονειρεμενο μου Dune ρε παιδι μου, νιωθω τυχερος που ειδα σε σινεμα επι της γενιας μου κατι αυτου του scale.
καλά και εμένα πάντως, επουδενί δεν είχε τις εικόνες του Dune που έπλαθα στο μυαλό μου όταν το διάβαζα μικρότερος - αλλά όπως λες και εσύ, αυτό είναι και η αισθητική προσέγγιση/trademark του εν λόγω σκηνοθέτη (το είδαμε και στο Blade Runner 2049) και μάλιστα στον πιο επιθετικό της βαθμό εδώ.
OΜΩΣ ΝΑΙ
μου άρεσε ο Ζίμερ -που δεν συμβαίνει συχνά τα τελευταία πολλά χρόνια- γιατί κόπιαρε Βαγγέλη απροκάλυπτα (και καλά έκανε μάλλον) στο βασικό θέμα του 2ου μέρους, αλλά η αλήθεια να λέγεται
αυτό παραμένει αξεπέραστο - όπως και αξεπέραστη θα μείνει η μυστικιστική και απόκοσμη αύρα αυτού του “abomination” και κατά λάθος cult διαμαντιού, που ο Lynch παράτησε στη μέση και σχεδόν αποκήρυξε με τα χρόνια (και καλά έκανε επίσης από τη πλευρά του).
Οπως το ειδα και καπου γραμμενο σε σχολιο - δεν θυμαμαι που- “Lynch made an interesting failure, Villeneuve made a boring success”. Οκ, δεν το θεωρω boring επουδενι αλλα σε ενα βαθμο συμμεριζομαι το τι θελει να πει. Σε καθε περιπτωση, ποση ευθυνη κουβαλαει τελικα το να κανεις create σε διαφορετικο μεσο ενα τοσο σπουδαιο source material σαν το Dune του Herbert!
Fixxxed
Λεπόν, μόλις γύρισα από το Dune 2, ενώ χθες είδα πρώτη φορά το 1 (δε θυμάμαι γιατί δεν είχα πάει να το δω στο σινεμά, θυμάμαι ότι το κανονίζαμε αλλά δεν έκατσε, τεσπα), ούτε τα βιβλία έχω διαβάσει, με λίγα λόγια κλασσικά άσχετος.
Δεν έχω δει τι γράψατε παραπάνω, επομένως μπορεί να επαναλαμβάνομαι. Σε γενικές γραμμές μια χαρά τριωράκια, το μόνο μου θέμα ήταν ότι πήγαινε πολύ γρήγορα και έκανε άλματα. Ενώ μου αρέσει να είναι fast paced και να μην αναλώνεται (οκ, ανάλογα το τι βλέπεις), και στα δύο μου φάνηκε ότι έκανε άλματα στο τι δείχνει χωρίς να το εξηγεί πλήρως και σε αφήνει να ενώσεις κομμάτια μόνος σου.
Πχ, στον άρχοντα ενώ ξέρεις ότι υπάρχει και άλλη ιστορία από πίσω ή μπορεί να επεκταθεί (ξανά, δεν έχω διαβάσει τα βιβλία αλλά το φαντάζομαι) δε σου άφηνε αυτή την αίσθηση ότι πηδάει πράγματα, είναι μια ιστορία με αρχή μέση και τέλος. Ίσως θα έπρεπε να κόψουν κάποια πράγματα (δεν ξέρω τι, δεν είμαι σεναριογράφος) ή αφού πάει για τριλογία, άστο λίγο να αναπνεύσει ρε αδερφέ και πάρε και άλλες ταινίες. Με ένα παράδειγμα, κάποια στιγμή όταν έρχεται ο αυτοκράτορας, πετάνε 3 βόμβες και γίνεται χαμός, λέω ρε μλκ τι έγινε εδώ τι ρίξανε πυρηνικά??? Για να θυμηθώ ότι όντως αναφέρθηκαν τα πυρηνικά 1 ώρα πίσω.
Ενιουει, μια χαρά, μου κράτησε το ενδιαφέρον, ωραία βολτούλα και χαλαρό και ξέγνοιαστο τριωράκι σινεμά.
Τέλος οι πιτσιρίκοι ζενταγια, οι κατασταλαγμένοι Φλόρενς, οι γνώστες Λέα και οι αληθινοί μύστες Ρεμπέκα
Κερδισες την καρδουλα μου για αυτο το σχολιο στο τελος. Ferguson λεμε.
Δεν ηθελα να στην δωσω αρχικα, γιατι μεσα σε μια ωρα ξεχασες τα πυρηνικα που ειναι απο τα πιο σημαντικα plot points στην ταινια, για το οποιο αφιερωσαν ενα γεματο τεταρτακι με πομπωδη μουσικη και visuals και τα παντα ολα
Επιλογή τελευταίας στιγμής μιας και ξεμείναμε Αθήνα το 3ημερο και χωρις να ξερω την ύπαρξη της αποδείχτηκε μικρο διαμαντάκι. Πολυ ωραίες ερμηνείες απο ολους, πολυ ωραία 80ς ατμόσφαιρα/σκηνοθεσία που ολα αυτα καναν ενα απλο σενάριο να αποδοθεί εξαιρετικά.
Μωρε μπραβο η Stewart.
Το Μινορε το ειδε κανεις;
Εγώ, είχε μπουζούκι/καλάσνικοφ - δηλώνω καλυμμένος.-
Holy fuck. Πάω να κλείσω.
edit
Τι Ιλίσια/Καλλιθέα και πουθενά αλλού ρε μαλάκες