Yeap
Yeap
Όχι μωρέ, μια χαρά ήταν σε σχέση με Florida Project.
Yeap. Έχει κι αυτό το απροσδιόριστα ασιατικό χαρακτηριστικό στα μάτια που είναι για πολλά κοντινά. Το ξανάβλεπα πολύ εύκολα σήμερα. Χθες το είδα.
8.5/10
3 Likes
Λεω να παω να δω το Lotr The War of the Rohirrim αλλα βλεπω σαν να πέρασε και να μην ακούμπησε…
Χθες με βαριά καρδιά και προσδοκίες στο πάτωμα πήγα εγώ και άλλοι 3 ορκισμένοι οπαδοί του lotr σύμπαντος και της τριλογίας που σημάδεψε τα παιδικά μας χρόνια και την βλέπουμε κάθε Χριστούγεννα να δούμε το The War of the Rohirrim στο ιστορικό Αθήναιον έτσι να πάρουμε όλη την 00s νοσταλγία.
Απογοητευτικό ότι η ταινία παίζει μόνο μια βδομάδα και μέσα στην αίθουσα ήμσταν με το ζόρι 20 άτομα, εννοείται όλοι από 30 και πάνω.
Το intro με την μουσική, τον τίτλο , την αφήγηση, το ότι πλησιάζουν Χριστούγεννα . όλα λειτουργούν σαν το τέλειο trick για να σου “κλέψουν” τα συναισθήματα.
Μέσα σε 15 λεπτά η όποια ανησυχία είχε φυγει. Δεν ειμαι φαν το animae , αλλά το animation ήταν ωραίο ( να κα κάποιες φορές ένιωθα ότι τα καρέ ήταν αργά). Οι χαρακτήρες όμορφα δοσμένοι και γίνεται σωστό build up. Καλό σενάριο, κάποιες όντως επικές σκηνές που δεν έχουμε δει ούτε για αστείο στο ROP και νοσταλγία με το τσουβάλι. Τόσο με το τσουβάλι που κάποιες σκηνές νιώθεις οτι είναι plagiarism της τριλογίας, και αυτό ναι ίσως χαλάσει πολλούς αλλά προσωπικά δεν με πείραξε. Επίσης πολούς θα πειράξει οτι πρωταγωνίστρια είναι η Hera που δεν υπάρχει στο βιβλίο, αλλά έχουν καταφέρει να της αποδώσουν Τολκινικό vibe , οπότε όλα καλά.
Γενικά όμορφη ιστορία, περνάς καλά, σε κάποιες στιγμές συγκινήσε λόγω νοσταλγίας και μέχρι εκεί. Είχα να νιώσω τέτοια lotr συναισθήματα από το πρώτο Hobbit. Κρίμα που όπως φαίνεται θα πάει άκλαυτο.
2 Likes
Είδαμε με την γυναίκα μου το <<υπάρχω>>, την ταινία για τον Καζαντζίδη.
Ομολογώ πως από δυστυχώς εριστικό ελιτιστικο σνομπ απέναντι στην Ελληνική μουσική (και σχεδόν οτιδήποτε Ελληνικό …και γενικότερα) όταν ήμουν νεότερος δεν έχω την επαφή με αυτού του είδους τη μουσική που ενδεχομένως έχουν άλλοι. Είναι δύσκολο να μου προκαλέσει τα συναισθήματα που υποθέτω πως προκαλεί σε άλλους οι οποίοι την έχουν κάνει την μουσική επένδυση της ζωής τους.
Παρόλα αυτά μου άρεσε η ταινία και συγκινήθηκα από κάποια απ’τα τραγούδια της. Είναι σαν ένα μουσικό τζουκμποξ όπου η μουσική μπλέκεται με τη βιογραφία. Σαν σύνολο μου είναι δύσκολο να την κρίνω αφού δεν γνωρίζω πολλά για το θέμα. Μου φάνηκε σχετικά ανάλαφρη και διασκεδαστική. Μια ταινία που εικάζω πως θα μπορούσε να ικανοποιήσει σχεδόν όλους.
Ελπίζω να οδηγήσει σε χρονιά συζήτησης, αφιερωμάτων κλπ περί Καζαντζίδη. Όπως έγινε το προηγούμενο έτος+ π.χ. με την Μαρία Κάλλας. Που είχαμε το εκπληκτικό μουσείο, εκθέσεις, τώρα σειρά, ταινία κλπ.
Ίσως μια αρχή…
Σχετικό-άσχετο: Το μουσείο Τσιτσάνη στα Τρίκαλα είναι ένα πολύ δυνατό μουσείο λαϊκής μουσικής. Είχα την χαρά να το επισκεφτώ πριν λίγο καιρό και το προτείνω σε όλους. Αναρωτιέμαι πόσα άλλα παρόμοια μουσεία υπάρχουν.
2 Likes