Cinephilia: «Με λίγα λόγια» ή, αλλιώς, προτείνετε ταινία

Ορμώμενη από το αντίστοιχο νήμα στα μουσικά και επειδή θέλω να δω ταινία (λολ!), θα πρότεινα να μιλάμε εδώ για τις αγαπημένες μας ή άλλες ταινίες που πιστεύουμε ότι πρέπει οπωσδήποτε να έχει παρακολουθήσει κάποιος γράφοντας δύο λόγια (αν το επιθυμούμε) και τους λόγους που συστήνουμε αυτή την ταινία. Τί λέτε;

6 Likes

Στηριζω! Εχω απειρες προτασεις, αλλα οχι αυτην την στιγμη γιατι βγαινω για φαγητο εξω, και θα κατσουμε εξω, καθως 28 Οκτωβριου εδω περα εχει 28 βαθμους, που ειναι αρκετα τρελο. Απο αυριο πιανουν τα κρυα ομως.

Θελεις καλες ταινιες ή σινεφιλ ταινιες? Ο τιτλος με μπερδευει :stuck_out_tongue:

1 Like

Είναι αδιάφορο. Ο καθένας μπορεί να προτείνει την ταινία που του κάνει κέφι. Το σινεφιλία παρέπεμπε λίγο στον “φίλο” του σινεμά, με την έννοια ότι αγαπάει τις ταινίες, και έχει χόμπυ να παρακολουθεί, για μένα είναι αδιάφορο το hype, η δημοφιλία, το είδος κ.λπ. της ταινίας, αρκεί κανείς να συνδέεται με αυτή την ταινία, με άλλα λόγια να του έχει κάνει το “κλικ”. Αν πιστεύεις, όμως, ότι είναι λάθος, αφαιρώ το cinephilia από τον τίτλο.

1 Like

Βρε μια χαρά ήταν ο τιτλος, τι τον άλλαξες? :joy:

Μια διευκρίνιση ζήτησα γιατί παίζει πολύ ελιτισμός τώρα τελευταία στον κινηματογράφο και ήθελα να δω τι ζητάς χαχ

1 Like

Ωραίο θέμα. Θα ποσταρω αύριο και εγώ ή σήμερα αργά.

1 Like

Καθόλου ελιτισμός δεν παίζει στον κινηματογράφο, καθώς αλλο ο κινηματογράφος και άλλο ο σινεμάς. :crazy_face:

2 Likes

Χρειάζεται όμως να έχεις συγκεκριμένη κοσμοθεωρία περί ζωής προκειμένου να εκτιμήσεις ο,τι έχει να προσφέρει (και είναι παρα πολλά), καθώς σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, στην καλύτερη θα βαρεθείς, στη χειρότερη θα θες να βγάλεις τους βολβούς των ματιών σου με ζελεδακια Χαριμπο.

Ε ματς σειφερ τσοις:

Ιντριγκαδορικο, κρυπτικο και καμια 50αρια χρόνια μπροστά από την εποχή του

Και ένα τσαχπινογαργαλιαρικο για την απαραίτητη ψυχική ανάταση:

3 Likes

Απόψε είδα το The Collector, ναι αυτό, του John Fowles.

Δεν είμαι καλή στις περιγραφές, οπότε δεν θα μπω στη διαδικασία. Οι περισσότεροι ξέρουν το τέλος, αλλά σημασία έχει το ταξίδι, όχι ο προορισμός. :stuck_out_tongue: Πολλή ψυχεδέλεια, αν σας αρέσουν τέτοιου είδους ταινίες, την προτείνω χωρίς δεύτερη σκέψη.

Jurassic Park
image

Θα ξεκινήσω με μπλοκμπάστερ γιατί η συγκεκριμένη μαζί με άλλες 2-3 ήταν ο λόγος που αγάπησα το Σινεμά από πιτσιρικάς. Ξέρω ότι μάλλον όλοι όσοι είστε ενεργοί σε αυτή την γωνιά του φόρουμ δεν υπάρχει περίπτωση να μην το έχετε δει αλλά δεν πειράζει εγώ θα ήθελα να πω κάποια πράγματα.

Γιατί το Jurassic Park είναι ταινιάρα:
-Γιατί έχει τρομερή τριάδα πρωταγωνιστών. Sam Neill, Laura Dern κ Jeff Goldblum παίζουν εκπληκτικά και γράφουν κινηματογραφική ιστορία περνώντας στην σφαίρα του iconic. Πλαισιώνονται από εξαιρετικό supporting cast επίσης (Από που να ξεκινήσω; Απ τα πιτσιρίκια μέχρι τον Samuel L Jackson κ τον Richard Attenborough όλοι τρομεροί)
-Γιατί έχει φανταστικό score γραμμένο από έναν μάστερ του είδους (John Williams)
-Γιατί σκηνοθετεί ο ένας και μοναδικός Steven Spielberg που εδώ κάνει μαθήματα σκηνοθεσίας, μοντάζ και κινηματογράφησης. Επίσης σε συγκεκριμένες σκηνές το χτίσιμο τις αγωνίας και του τρόμου είναι για σεμινάριο. Ενδεικτικά

-Γιατί σας μπλόκμπαστερ που σέβεται τον εαυτό του έχει στιγμές που έμειναν στην ιστορία και θρυλικές ατάκες (Life finds a way, clever girl κλπ κλπ)
-Γιατί (φουλ προσωπικό Bias εδώ) οι δεινόσαυροι είναι γαμάτοι
-Και τέλος γιατί το σενάριο σπέρνει. Καλογραμμένοι χαρακτήρες που άλλοι έχουν ταξίδι , αλλάζουν οργανικά απόψεις και εξελίσσονται(πχ Alan Grant), χαρακτήρες με ξεκάθαρα κίνητρα και χαρακτήρες με ξεκάθαρα ελαττώματα. Αλλά το πραγματικά μεγάλο + είναι η ιδέα. Ο Σπίλμπεργκ θα μπορούσε να πάρει την νουβέλα και να κάνει ένα monster movie με δεινόσαυρους και δράση και πάλι επιτυχία θα ήταν. Αυτό που κάνει την εν λόγω ταινία να ξεχωρίζει (και αποτυγχάνουν να καταλάβουν τα jurassic world με αποτέλεσμα να χαθεί η μαγεία) είναι ότι στηρίζεται στις μεγάλες ιδέες, την ανθρώπινη αλαζονεία και τα ηθικά διλλήματα τις επιστήμης. ΟΚ μπορούμε να επαναφέρουμε τους Δεινόσαυρους αλλά πρέπει όμως; Οι δεινόσαυροι δεν παρουσιάζονται ποτέ ως μεγάλα τέρατα με πολλά δόντια και σκοπό να σκοτώσουν αλλά ως ζωντανά πλάσματα με βιολογικές ανάγκες κλπ κλπ

Δεν μπορώ να βρω κάτι που να με χαλάει στην ταινία. Κάποιοι θα πουν ότι σε μερικές σκηνές φαίνονται σκηνιά και άνθρωποι να μετακινούν τους δεινόσαυρους. Ότι υπάρχουν αρκετές ανακρίβειες στο παλαιοντολογικό κομμάτι και πως η επαναφορά των δεινοσαύρων είναι λίγο wtf και μάμπο τζάμπο. Άλλοι θα πούν ότι το σενάριο είναι τραβηγμένο και μη ρεαλιστικό σε σημεία ειδικά όσον αφορά τα 2 παιδιά.

Οκ τα ακούω όλα αυτά αλλά με έχει κερδίσει η ταινία και τα παραβλέπω. Στο κάτω κάτω δική μου αγαπημένη είπα όχι τέλεια.

11 Likes

Από τότε που το πέτυχα ραντομλυ εν μέσω κοβιντ, δεν υπάρχει άλλη πρόταση ταινίας που να έχω κάνει.

ΜΗΝ γκουγκλαρεις τίποτα παραπάνω από τη λεζάντα.

5 Likes
  1. Βαλε σε παρακαλω παλι το Cinephilia στον τιτλο, ηταν πολυ ωραιο. Και μου θυμιζε και λεξεις οπως Necrophilia, οποτε το εκανε αρκετα ταιριαστο για την εποχη (Halloween κτλ)

  2. Οι παρακατω ταινιες ειναι καποιες που προχειρα μπορω να σκεφτω στα γρηγορα ως την απαντηση στην ερωτηση “ποιες 10 ταινιες θα κρατουσατε αν μενατε ναυαγος σε ενα νησι που ως δια μαγειας θα ειχε ενα φορητο DVD player, μια τηλεοραση, και ηλεκτρικο ρευμα για να μπορειτε να τις βλεπετε οποτε θελετε”, χωρις σειρα αξιολογησης, και χωρις να σημαινει οτι δεν υπαρχουν ταινιες που θεωρω καλυτερες ή πιο σημαντικες.

  • One Flew Over The Cuckoo’s Nest (1975)
  • Donnie Darko (2001)
  • The Dark Knight (2008)
  • In The Name Of The Father (1993)
  • The Fountain (2006)
  • The Eternal Sunshine Of The Spotless Mind (2004)
  • Rain Man (1988)
  • The Goonies (1985)
  • Total Recall (1990)
  • American Beauty (1999)
7 Likes
5 Likes

Υπέροχο.

2 Likes

Θα τις βαλω σε διαφορες κατηγοριες που μου’ρχονται τωρα στο μυαλό.

Για να ξυπνησει και σε σας η αγαπη για τα ζωα:
Hachi: A Dog’s Tale (2009)
A Street Cat Named Bob (2016)
Babe (1995)

Για να ξυπνησει και η αγάπη προς εξαφανισμενα ζωα:
Jurassic Park (1993)
The Land Before Time (1988)

Για να φοβαστε λιγο περισσότερο οταν μπαινετε στο νερο:
Jaws (1975)
Open Water (2003)

Για να αποφευγετε τις φουσκοθαλασσιές:
The Perfect Storm (2000)
Dagon (2001)

Για να σκεφτεστε το τελος του κόσμου:
Cabin in the Woods (2011)
The Day After Tomorrow (2004)

Για να ταξιδεψετε στο διαστημα και ακόμα παραπερα:
2001: A Space Odyssey (1968)
Interstellar (2014)
Alien (1979)
Dune (2021)
The Fifth Element (1997)
Starship Troopers (1997)

Για να σας μεινει στο τελος μια γλυκόπικρη γευση, ενας προβληματισμός κλπ:
The Fountain (2006)
American History X (1998)
Requiem for a Dream (2000)
Damnation/Karhozat (1988)
Melancholia (2011)
Irreversible (2002)
The Piano (1993)
La Double Vie de Veronique (1991)
Leon: the Professional (1994)
A Clockwork Orange (1971)
Ex Machina (2014)
Children of Men (2006)
In the Mouth of Madness (1994)
Parasite (2019)

Για να ταξιδεψετε σε χρονια μαθητικα:
Donnie Darko (2001)
School of Rock (2003)
Scream (1996)
Carrie (1976)
Mean Girls (2004)

Για να μπειτε στον θαυμαστο κοσμο των ζομπιων:
Dawn of the Dead (2004)
Zombieland (2009)
28 Days Later (2002)
Rec (2007)
Train to Busan (2016)
World War Z (2013)
Shaun of the Dead (2004)
Day of the Dead (1985)
Resident Evil (2002)

Για να τρομαξετε λιγάκι:
Silent Hill (2006)
The Conjuring (2013)
Don’t Breathe (2016)
As Above so Below (2014)
The Exorcist (1973)
Saw (2004)
Halloween (1978)
The Others (2001)
A Quiet Place (2018)
Midsommar (2019)
The Shining (1980)
The Thing (1982)
Let the Right One In (2008)
30 Days of Night (2007)
Ringu (1998)
The Mist (2007)
Get Out (2017)

Για να μπειτε στον μαγικο κοσμο των anime & animation:
Nausicaa of the Valley of the Wind (1984)
Windaria (1986)
Akira (1988)
Grave of the Fireflies (1988)
Spirited Away (2001)
The Red Turtle (2016)
Howl’s Moving Castle (2004)
Ghost in the Shell (1995)
Mary and Max (2009)
Coco (2017)
The Hunchback of Notre Dame (1996)
The Lion King (1994)
Finding Nemo (2003)
Antz (1998)
Andromeda Stories (1982)

12 Likes

πλην οσφπ τα ποστς μεχρι τωρα ειναι καθολου λογια

3 Likes

Προσωπικα επελεξα να τις παρουσιασω ως κατηγορίες/λιστες και γιατί είναι αδυνατον να γραψω παραγράφους για την καθε ταινια (μετα θα λεγατε tl;dr) και γιατι ετσι βολευει καποιον περισσότερο να τις αποθηκευσει και να τις βλεπει σιγα σιγα. Αν η TS θεωρεί οτι ειμαστε οφτοπικ εκεινη και μονο εκεινη μπορει να μας ‘την πει’ και να διαγραψουμε τα μηνυματα μας.

Α και φυσικα τπτ δεν μας εμποδίζει απο το να αρχισουμε να τις συζηταμε αν υπαρξει ενδιαφερον!

5 Likes

(post deleted by author)

3 Likes

Εγω απο την αλλη θα ακουσω το παραπονο των γκρινιαρηδων, και θα γραψω οντως λιγα λογακια για τις ταινιες που προτεινα σε πρωτη φαση (καθως κανονικα θα μπορουσα να αναφερω πανω απο 100 ταινιες, αλλα μετα χανεται το νοημα θαρρω), γιατι εχω ορεξη. Θα τις πιασουμε χρονολογικα λοιπον, και θα γραφω μερικα λογακια για 2-3 ταινιες καθε φορα, για να μην καταληξουμε με τεραστια σεντονια.

One Flew Over The Cuckoo’s Nest (1975)
Το ειδα καποια στιγμη στην εφηβεια μου μετα απο προτροπη του πατερα μου, που ισχυριζοταν οτι ειναι απο τις καλυτερες ταινιες ολων των εποχων. Spoiler Alert: Δεν ειχε αδικο. Ο ιδιος ηταν στην Αμερικη κατα το μεγαλυτερο μερος της δεκαετιας των 70ς, οποτε πηγε και το ειδε στον κινηματογραφο (κι οχι στον σινεμα @SvenN , λογικα για να μην πεσει πανω σε ελιτιστες καριολακους) την εποχη που βγηκε η ταινια. Μια ταινια επικαιρη ακομα και σημερα σχεδον 50 χρονια μετα, καθως περαν της συγκλονιστικης ιστοριας του McMurphy αλλα και ολων των αλλων τροφιμων στην ψυχιατρικη κλινικη που περιγραφει ο Ken Kesey με το βιβλιο του, η ταινια ασκει εμφανεστατη κριτικη σε θεματα οπως η καταχρηση εξουσιας, οι ψυχικες ασθενειες, και η διαφθορα του νομιου συστηματος. Αυτη ηταν η 33η ταινια (!!!) στην καριερα του Τζακ Νικολσον, παρολο που ηταν μολις 27 χρονων, αν και η πλειοψηφια των ταινιων που προηγηθηκαν ηταν μικροι ρολοι σε ανεξαρτητες παραγωγες. Η Λουιζ Φλετσερ κλεβει την παρασταση με την αψεγαδιαστη ερμηνεια της που σε κανει να την μισησεις, ενω η ταινια αποτελει ντεμπουτο για το ιερο τερας με το ονομα Christopher Lloyd και για τον Brad Dourif, γνωστο και απο την συμμετοχη του στο Alien: Resurrection και φυσικα απο τον ρολο του ως Wormtongue στα LOTR του Peter Jackson. Ο Will Sampson στον ρολο του “Τσιφ” αποτελει εως και σημερα ινδαλμα. Δυστυχως ο ηθοποιος πεθανε μολις 12 χρονια αργοτερα, στα 54 του.

The Goonies (1985)
Σε αρκετα λιγοτερο σοβαρο υφος, το Goonies ειναι μια ταινια που (ελπιζω να) εχουμε δει ολοι μας. Για αρκετους απο εσας ο Sean Astin θα ειναι παντοτε γνωστος ως Samwise Gamgee, και για λιγους (ή για τα παιδια σας) ισως ως Bob Newby, αλλα το Κανονικο Παντοτινο Ονομα του Sean Astin θα ειναι το Μαηκι απο τα Goonies. Μια ταινια στην οποια μεχρι και ο Josh Brolin, ο οποιος θα νομιζε κανεις οτι ειναι 55 χρονων εδω και τριαντα χρονια, ειναι εφηβος. Μια ταινια στην οποια τα (παντοτινα) παιδια μεσα μας, κερδιζουν την μαχη απεναντι στους στριφνους, γκρινιαρηδες, καταβεβλημενους ενηλικες στο ταξιδι προς τον χαμενο θησαυρο. Μια ταινια που το τερας δεν ειναι τερας, και που οι κακοι ειναι οι απληστοι και οι παμπλουτοι, ενω οι καλοι ειναι οι απλοι καθημερινοι ανθρωποι της γειτονιας. Απο τις εποχες που ο κινηματογραφος ηταν πιο απλος χωρις να ειναι πιο απλοικος. Για να μην μακρυγορω, οποιος εχει κατι αρνητικο να πει για ταινιες σαν κι αυτες, ακομα κι αν το αρνητικο ειναι τυπου “αγνη και με καλες προθεσεις ταινια μωρε αλλα οταν μεγαλωνεις καταλαβαινεις πως ειναι απο μετρια εως κακη ταινια”, δεν ειναι φιλος μου. Μιλαμε για ταινια που συνδυαζει αμερικανικο middle class της Αμερικης των 1980ς, με παιδια που ειναι nerds, με coming of age αναφορες, και με πειρατες και θησαυρους. Ειναι οσο ψηλα οσο και το πρωτο Gremlins, το οποιο ισως επρεπε επισης να αναφερω.

7 Likes

Μεγαλη αγαπη το Goonies…

2 Likes

Η αγαπημένη μου ταινία από Kieslowski, ο αγαπημένος μου ρόλος από Jacob, το αγαπημένο μου OST από Preisner, τι να λέμε τώρα, ταινία βίωμα.

3 Likes