Εδώ μπορεί να συνεχιστεί η ωραία “κόντρα” μεταξύ των ροκάδων του site μας…
Να πω και εγώ η γνώμη μου λοιπόν.
Ακούω περισσότερο κλασσικό ήχο ομολογώ αλλά πολλά από τα ακούσματά μου περιέχουν και νέα ρεύματα οπότε θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός.
Θα διαφωνήσω με τον machine666 στο οτι δεν είναι υγιές να ακούμε τώρα μια μουσική που γράφτηκε το 1970. Η μουσική δεν έχει ημερομηνία λήξης και κυρίως η μουσική που έχει κάτι να πεί. Επίσης η ροκ μουσική δεν ήταν (τα περισσότερα χρόνια τουλάχιστον) η μουσική που προωθούνταν από τα ΜΜΕ και υπήρχε πάντα μια μαγεία στην ανακάλυψη νέων τραγουδιων μέσω φίλων, δισκοπωλείων και πειρατικών σταθμών που δείχνει άνθρωπους που ψάχνονται και όχι που τρώνε οτι τους σερβίρουν.
Τώρα για την ποιότητα των παλιών τραγουδιών μιλάνε οι πωλήσεις που έχουν πέσει κατακόρυφα τα τελευταία 10 χρόνια, οι νέοι καλλιτέχνες που διασκευάζουν συνεχώς αυτά τα τραγούδια ή συμμετέχουν σε tribute cds, οι παλιές μπάντες οι οποίες είναι πάντα πρώτα ονόματα στα μεγάλα φεστιβάλ ροκ μουσικής και παίζουν σε αρένες.
Επίσης ένα live των AC/DC το 2004 και όχι το 1980 δεν απευθύνεται μόνο σε 40ρηδες αλλά σε ανθρώπους όλων των ηλικιών. Έχω δει σε φεστιβάλ μπάντες όπως οι Slipknot, Papa Roach κτλ μέχρι μπάντες όπως Placebo,Blur και Dandy Warhols οι οποίες δεν μπορούσαν να δώσουν καθόλου ενέργεια σε ακροατήρια μέσου όρου ηλικίας 15-20 χρόνων το οποίο ξεσπάθωνε όταν έβγαιναν οι “δεινόσαυροι” Black Sabbath, Cure, Ac/Dc και οι λοιποί.
Εκεί που συμφωνώ με τον machine666 είναι στο ότι είμαι αντίθετος με την άποψη: “Τώρα δεν βγαίνει καθόλου καλή μουσική, δεν συγκρίνεται με τις παλιές τραγουδάρες κτλ” και γενικά πιστεύω οτι υπάρχουν πολύ καλές μπάντες σήμερα.
Γενικά η αποψή μου περικλείεται 100% στον στίχο του Neil Young:
Εγώ, όπως ψήφισα, δεν κοιτώ ημερομηνίες. Το καλό ροκ θα είναι ευδιάκριτο πάντα, ανεξάρτητα από το πότε κυκλοφόρησε. Πιστεύω πως ο machine666 υποστηρίζει μία άποψη, η οποία μάλλον είναι περισσότερο αντίδραση προς κάποιους ένθερμους υποστηρικτές της παλιάς σχολής, οι οποίοι καταρρίπτουν ό,τι καινούριο (και έιναι μάλλον κάποιοι γνωστοί του ). Φυσικά μπορεί να κάνω λάθος, αλλά είναι φυσικό να “τα παίρνει” κανείς αν “χώνουν” στα γούστα του .
Τα πράγματα είναι απλά πιστεύω. Δεν είναι ποτέ δυνατό να αφήσουμε τις ρίζες, τους “παππούδες” της μουσικής (οποιασδήποτε), ούτε βέβαια χρειάζεται να “κολλάμε” σε οτιδήποτε.
Ρε παιδιά, όλες οι απόψεις είναι σεβαστές, αλλά δεν είναι δυνατό να ισχυριζόμαστε ότι όποιος ακούει καινούρια μουσική είναι ψαγμένος, ενώ όποιος ακούει παλιά βολεμένος, Ίσα ίσα που οι καινούριοι είναι αυτοί που προβάλλονται περισσότερο. Από κει και πέρα σαφώς πρέπει να αναζητούμε καινούρια πράγματα, να εξελισόμαστε και να μην απορρίπτουμε τίποτα. Αν όμως εγώ έχω επιλέξει να ακούω περισσότερο κλασσικό ροκ μπορεί να σημαίνει απλά ότι δε μ’ αρέσουν τα καινούρια είδη μουσικής (τουλάχιστον όχι όπως τα παλιά), όπως π.χ. δε μ’ αρέσουντα λαϊκά (οκ, ίσως το παράδειγμα ήταν λίγο ατυχές, αλλά καταλάβατε τι θέλω να πω). Δεν είναι θέμα ψαξίματος ή υγείας ( 8O ), αλλά θέμα γούστου.
Νομίζω πως οι διοργανώτριες εταιρείες γενικά επιλέγουν τους “παππούδες” ώστε να΄προσελκύσουν ένα μεγαλύτερο μέρος κοινού. Το κοινό των Slipknot είναι κυρίως κάτω των 20 και μάλιστα πολλοί απ’ αυτούς δε θα έχουν καν την άδεια των γονιών να πάνε στο rockwave. Ενώ για τους Αc/dc θα έρθουν μέχρι και 40ρηδες. Συνεπώς για ένα εκ των πραγμάτων περιορισμένο κοινό δεν μπορούν να διακυνδυνέυσουν.
Ας πω και εγω τη γνώμη μου…
Λοιπόν εγώ ακούω κυρίως κλασσικό ροκ της δεκαετίας του 70 και αισθάνομαι απόλυτα υγιής… :? (είμαι 21 χρονών και εχω πειστεί οτι γεννήθηκα σε λάθος δεκαετια…)Γενικά είχα ένα τεράστιο κόλλημα αφού για να αγοράσω ενα δισκο επρεπε να ειναι/θεωρείται κλασσικός…
Προχθές αγόρασα το καινούριο των My Dying Bride χωρίς να το μετανοιώσω ακόμα… Απλά το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα μόλις ακουσα τον δίσκο πρώτη φορα ήταν “Αραγε αν δεν υπήρχαν εκείνοι οι Sabbath θα υπήρχε αυτό το πράγμα που ακουω σημερα?” Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερο που εχω γνωρίσει ανθρώπους που μου εμαθαν τους Wishbone Ash, Eloy, Magnum,Camel κτλ κτλ και αλλους που μου εμαθαν τους Amorphis, Anathema, In Flames, My Dying Bride ktl ktl
Πλέον ακούω κι εγω οτι μου αρέσει (αλλα πάντα εστω κι ενημερωτικα κοιταω ημερομηνίες… )
Τωρα όσον αφορά την αποψη να έρθουν οι ACDC μόνοι τους εγω θα θεωρούσα πιο σωστό να έρθουν οι Slipknot μόνοι τους καθώς το κοινό των ACDC είναι κατα χιλιάδες ευρύτερο :!: Τι θέλω να πώ? Εγώ για παράδειγμα αν πχ έρθουν οι Slipknot στο Rockwave την ώρα που θα παιζουν προφανώς θα είμαι καπου πίσω πισω πισω πισω … και θα μετράω τα λεπτά για να τελειώσει η συναυλία … Οι Slipknot δεν με εκφράζουν (ναι έχω ακούσει Slipknot εχω και ενα αλμπουμ τους…) . Και αυτή η αποψη δεν είναι μόνο δική μου … Ξέρω πάρα παρα πολύ κόσμο που θα είναι πίσω πισω πισω… Απο την αλλη δεν μπορώ να φανταστώ τους ACDC επι σκηνής και το κοινο απο κατω να βαριέται… Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητη νομίζω οτι οπως πάντα δεν εγινα… Τέλος παντων όμως…
Machine666… Ξερεις κανεναν καλό γιατρό ? Δεν αισθάνομαι και πολύ καλα γιατι μόλις ανακάλυψα ότι αυτο που ακούω έχει γραφτεί το 1830… :? Λέγεται Φανταστικη Συμφωνία και την έγραψε καποιος Berlioz… Ξεπερασμένα πραγματα ε?? (με καμία δώση κακίας όλα τα παραπάνω… ) Hey hey my my ROCK ‘n’ ROLL AIN’T NEVER DIE ! ! ! 8)
Γεια σου Lady! Μην το φιλοσοφείς πολύ όμως… αυτή τη στιγμή έχεις την επιλογή να ακούσεις άπειρα είδη μουσικής κι αυτό είναι καλό νομίζω (εκτός το ό,τι θέλει κάποιο ψάξιμο), γιατί θα βρεις ακόμα περισσότερα καλά. Βέβαια, συμφωνώ πως οι θρύλοι του ροκ είναι στα 60s, 70s, άντε και τα 80s, κι αυτό μάλλον γιατί τότε έπαιζαν ροκ πάνω απ’ όλα γιατί πραγματικά γούσταραν και όχι για τα γκαφρά όπως οι περισσότεροι τώρα (όχι όλοι).
Εγώ προσωπικά ακούω τα πάντα, χωρίς να με σταματούν οι ημερομηνίες, φτάνει αυτό που ακούω να με γεμίζει…
Δεν μπορώ να δεχτώ ότι επειδή κάτι θεωρείται classic rock είναι και απαραίτητα επιπέδου (πχ) Zeppelin και διαφωνώ με κάποιους φίλους μου που το ψάχνουν όσο δεν πάει άλλο (αυτό δεν είναι κακό) και βρίσκουν κάτι συγκροτήματα που ποτέ δεν είχαν το μεγάλο όνομα (ούτε αυτό είναι κακό) αλλά ήταν κάτι μέτριο και τα θεωρούν ως τα υπέρτατα συγκροτήματα με ένα σκεπτικό “είναι classic rock? Είναι καλό!” (αυτό είναι κακό) και απορρίπτουν συγκροτήματα του σήμερα, μόνο και μόνο επειδή είναι του …σήμερα (και αυτό είναι κακό) παρόλο που πολλά από αυτά είναι ανώτερα τους…
Επίσης το σκεπτικό ότι αν δεν υπήρχαν (πχ) οι Sabbath δεν θα υπήρχε το Χ σημερινό συγκρότημα δεν μπορώ να το κατανοήσω… μπορεί μεν να ισχύει αλλά ισχύει και το ότι οι Sabbath δεν εμφανίστηκαν εν μία νυκτί και φέραν μια εξωγήινη μουσική, αλλά πάτησαν πάνω σε δουλειές και επιρροές άλλων… Τώρα θα μου πεις, έφεραν πάρα πολλά νέα πράγματα και “δημιούργησαν” ένα ολόκληρο ρεύμα, δεν διαφωνώ, απλά λέω ότι η μουσική είναι προϊόν εξέλιξης και απλά το κάθε γκρουπ βάζει το δικό του λιθαράκι (άλλοτε βοτσαλάκι, άλλοτε κοτρώνα, και άλλοτε τίποτα!!), πάντα θα υπάρχει το παρελθόν όμως το κάθε παρελθόν είχε και ένα δικό του παρελθόν και το κάθε μέλλον μπορεί να γίνει παρελθόν… fuck! με μπέρδεψα!
Τέλος (ναι τελειώνω!!) όσοι απορρίπτουν τα παλιά ονόματα, μάλλον το κάνουν από αντίδραση στους “δήθεν” ψαγμένους παλιούς ροκάδες και από μια (μικρότερη ή μεγαλύτερη) στενομυαλιά…
Μάλλον ξέχασα να αναφέρω οτι στην ερώτηση “Αραγε αν δεν υπήρχαν εκείνοι οι Sabbath θα υπήρχε αυτό το πράγμα που ακουω σημερα?” δεν εχω δώσει ακόμα απάντηση… :roll:
Γεια σου και σενα Μαέστρο !!
Εγώ ψήφισα την πρώτη επιλογή (classic rock forever), πράγμα που εν μέρει έχω μετανοιώσει. Από τη μια είμαι οπαδός κυρίως των “παλιών”, από την άλλη δεν είναι λίγα τα νέα συγκροτήματα που μου αρέσουν και θα ήθελα πολύ να δω live. Δυστυχώς σε τέτοια θέματα είμαι (και με χαρακτηρίζουν) πολύ παράξενο, διότι δίνω πολύ έμφαση στα παλιά και πολλές φορές κατακρίνω (ίσως και άδικα) μερικά νέα groups. Αυτό βέβαια γίνεται μέχρι να ακούσω λίγες φορές ορισμένα cd και να σχηματίσω κάποια Α γνώμη. Μέχρι τότε όμως είμαι “κολλημένος”.
Τώρα γι’ αυτό που λέμε με τις δεκαετίες κλπ: Ποιος μας λέει ότι σε 20 χρόνια αυτά που ακούμε εμείς τώρα δε θα θεωρούνται κλασικά; Όπως πολύ σωστά είχα διαβάσει (sorry, δε θυμάμαι ποιος από εσάς το ανέφερε) και αυτοί που εμείς θεωρούμε κλασικούς (πχ Purple) θα θεωρούσαν κλασικούς άλλους που ήταν σε δράση πριν 20 ή 30 χρόνια από αυτούς. Το θέμα είναι ότι οι περισσότεροι κολλάνε στα παλιά, λόγω του ότι από αυτά μπαίνουν αρχικά στο χώρο (όπως κι εγώ για να πω την αλήθεια). Οι περισσότεροι πιτσιρικάδες αρχίζουν να ακούνε metal με Iron Maiden, Metallica, Sabbath και τα συναφή. Ορισμένοι από αυτούς τα δέχονται ως έχειν και τα προσπερνούν (ή κάνουν ότι τα προσπερνούν) και οι υπόλοιποι μένουν σε αυτά ψάχνοντας ακόμα παρόμοια συγκροτήματα (όχι ότι είναι κακό!). Επόμενο είναι δηλαδή να υπάρχει μια κλίση προς τα παλιά, αυτό θα συμβαίνει πάντα. Από εκεί και πέρα είναι στα γούστα και στις προτιμήσεις του καθενός προς τα που θα στραφεί. Μην ξεχνάτε ότι κάποιος που έχει συνηθίσει σε κάποιο στυλ είναι λίγο δύσκολο να προσαρμοστεί στα σημερινά δεδομένα και τα νέα “είδη” (βλ. nu-metal), οπότε σαφώς θα παραμείνει στα παλιά.
Τώρα για τις συναυλίες, πραγματικά αρχίζω και πιστεύω ότι δεν είναι μόνο λάθος των εταιρειών που φέρνουν παλιά συγκροτήματα. Γιατί όταν βλέπεις ότι έρχονται οι Hell Is For Heroes και δε γεμίζει το μαγαζί, όταν έρχονται οι Amorphis (όχι και τόσο νέοι) και μαζεύονται 80 (!!!) άτομα στη συναυλία (Θεσ/νίκη) και λοιπά, για ποιο λόγο να το ρισκάρεις; Φέρνουν επομένως αυτούς που ξέρουν ότι θα μαζέψουν ένα αξιοπρεπές πλήθος, και δεν είναι άλλοι αυτοί από τους “παππούδες”.
Κατ’αρχας νομιζω με εχετε παρεξηγησει λιγο και νομιζετε οτι ειμαι απλα ενας κολλημενος nu-metalας.Η δισκοθηκη αρχιζει απο το in rock των deep purple(αυθεντικο αγγλικο βινυλλιο του 1970) και το pampered menial των pavlov’s dog(και αυτο βινυλιο σπανιο του 1975 απο το los angeles)και φτανει μεχρι και σε ακραιο death στυλ nile.Δεν κατηγορω και βριζω τα παλια συγκροτηματα,απλα δεν μπορω να αναγνωρισω κανενα συγκροτημα σαν να ειναι μια αυθεντια(ουτε παλιο,ουτε καινουργιο)Τι να πω δηλαδη,οτι οι Iron Maiden ειναι το καλυτερο μεταλ συγκροτημα?Με τιποτα δεν ειναι…ναι,ειναι ιστορικο συγκροτημα με τραγουδια που τα σιγοτραγουδανε ολα τα μεταλλα οταν τα ακουσουν,αλλα τι σημαινει αυτο,οτι ας πουμε ειναι καλυτεροι απο τους nevermore?Ας αρχιζαν και οι δυο τωρα την καριερα τους,με τα ιδια μεσα προωθησης να βλεπαμε ποιοι θα ηταν καλυτεροι.
Απλα θελω να πω οτι ας μην βαζουμε στο απυροβλητο ιστορικα συγκροτηματα χωρις να τα κριτικαρουμε.Δηλαδη,αυτοι που ζουσαν στο 80 γιατι ακουγαν την μουσικη της γενιας τους και εμεις συνεχιζουμε να θεοποιουμε την δικη τους γενια.
με το να κλαιμε που δεν ειμασταν εφηβοι το 80 δεν κανουμε τιποτα.Στηριχτε τις νεες καλες μπαντες,ακουστε τα παλια οπως πρεπει αλλα τολμηστε να παρετε και κανα σιντακι απο νεα συγκροτηματα.Με το να αγορασεις ολη την δισκογραφια των zeppelin μονο και μονο για να λες οτι την εχεις στηριζεις ενα συγκροτημα που τα λεφτα του τα εχει βγαλει.Αγοραστε απο νεες μπαντες σιντι,ετσι ωστε να τους στηριξετε,να αποκτησουν πιο πολυ ανεξαρτησια στην δισκογραφικη που θα τους καταπιεζει,να αρχισουμε να ακουμε και το 2000 καλη μουσικη…
Machine666 dont worry (εαν το εννοείς για μένα), δεν απευθυνόμουν σε σένα, γενικώς μιλούσα. Κανείς δε σε κατηγόρησε.
Συμφωνώ απόλυτα με τα λεγόμενα σου, λίγο κολλάω βέβαια στη “σύγκριση” Maiden-Nevermore (μιλάμε για τους όπους Maiden και τους όποιους Nevermore). Το να θεωρούμε ορισμένα συγκροτήματα αυθεντίες δεν είναι απαραίτητα κακό, ακόμα κι εγώ το κάνω. Μπορεί να θεωρούμε τους Maiden αυθεντία του heavy metal, αλλά κανείς δεν ξέρει, μπορεί σε 10 ή 20 χρόνια να θεωρούμε τους System Of A Down αυθεντία στο nu-metal. Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Χαίρομαι που το ξεκαθάρισες αυτό machine666, γιατί, όχι πως σε κατέκρινα πιο πριν, αλλά τώρα δείχνεις τι ακριβώς ήθελες να πεις. Μ’ αυτή την έννοια έχεις κάποιο δίκιο… και γω πιστεύω πως τα (καλά) νέα συγκροτήματα πρέπει να προωθούνται όσο και τα παλιότερα. Βέβαια, καλώς ή κακώς, η αναλογία που δίνω σε αξία ειναι 70-30 για τα παλιά- καινούρια συγκροτήματα αντίστοιχα. Θα διαφωνήσω μόνο στο ό,τι δεν υπάρχουν “τεράστιες” μπάντες. Για παράδειγμα, οι Sabbath έπαιξαν διαχρονική, φοβερή και μοναδική μουσική μέχρι το '74 τουλάχιστον. Οι Sonics στα 60s ήταν η κορυφή στο σκληρό ροκ για μένα και η αρχή του punk. Αυτά είναι γεγονότα. Σε γενιές όπως οι Maiden, οι GnR κλπ, συμφωνώ πως δύσκολα βγήκε κάτι “μοναδικό”…
Παιδια οτι ειναι καλο στ’αφτια μου και καταφερνει να μου κουνισει το σβερκο ειναι καλο αλλα…μην ξεχναμε το παρελθον μας…
τι (ποιος) μας εκανε να ακουμε αυτη τη μουσικη…ΣΕΒΑΣΜΟΣ…
Αν με ρωτουσατε πριν 2,3 χρονια θα σας απαντουσα αναφανδον οτι προτιμω τα classic. Επειδη καμια φορα ομως ακομα και οι “δεινοσαυροι” νοιωθουν την αναγκη για παλιμπαιδισμο, σημερα μπορω ναπς οτι ειμαι πιο ανοιχτος σε νεα ακουσματα, αν και πιστευω οτι ποσοστιαια για καθε ενα καλο γκρουπ βγαινουν 10 πατατες!!!
__Βασικά θέλω να πω πως τα “λεγόμενα” του stargazer_adonis, με καλύπτουν σχεδόν απόλυτα. Γι’ αυτό δε θα σχολιάσω και πολλά. Απλά θα σας αναφέρω τις τελευταίες μου αγορές…:
W. A. Motzart - Requiem (SACD)
Pink Floyd -dark side of the Moon (SACD)
Εlton John -goodbye yellow brick road (SACD)
Aerosmith - oh yeah! -greatest hits- (SACD)
The Who -Tommy (SACD)
The Police - every breath you take -greatest hits- (SACD)
The Cure - greatest hits (2cd +dvd)
Red Hot Chilly Pappers - greatest hits & videos (+dvd)
Jane’s Addiction - strays (+dvd)
Apocalyptica - reflections (+dvd)
The Darkness - permission to land
Evanesence -
Various - power ballads, best driving ballads ever!
& σκέφτομαι να πάρω το πρώτο των System of a Down (toxicity) και το τελευταίο των Muse (absolution), εάν το βρω με το bonus dvd…
__Οπως βλέπετε εμπλουτίζω τη συλλογή μου με διαμάντια του παρελθόντος συνεχώς. Ομως δε χάνω την ευκαιρία (ανάλογα και τα οικονομικά μου βεβαίως -που πρόσφατα, όπως θα συμπεράνατε, ήταν σε καλή κατάσταση), να ενισχύω νέες μπάντες που έχουν κάτι να μου πουν.
__Αλλωστε το παν είναι να περνάς καλά. Είτε αυτό σημαίνει να ξεδίνεις χορεύοντας Μπόνεϊ Εμ και Μπι Τζιζ μέχρι το πρωί, είτε σπάζοντάς τα σε σκυλάδικο με την Αννούλα (τρομάρα σου!) είτε να προβληματίζεσαι και να φιλοσοφείς πότε με το βαθύ νόημα των στoίχων και πότε με την ασύληπτα εμπνευσμένη μουσική του “Dark Side Of The Moon” (ή αποκτόντας ένα ωραίο τράβηγμα /ψύξη -που σε κάνει να φαίνεσαι σα στραβοχυμένος λουκουμάς- υστερα απο αλύπητο κοπάνημα στο territorial pisings των Nirvana ή αποκτώντας 666 μελανιές ύστερα απο τη συναυλία των Maiden που στο στο “we will never surrender!” που ακούγετε στην εισαγωγή του Αces High, δεν άντεξες και πήγες “μπροστά” /στο pit!! :twisted: ).
Εγω θα ξαναδιαφωνίσω με τον Machine (ετσι για να υπαρχει ενδιαφερον ) Όταν αγοράζω δισκους Purple και Zeppelin δεν το κανω ούτε για την τσέπη του Gillan ούτε για την ψυχή του Bonham…
Η αγορά ενός δίσκου για μενα θεωρείται επένδυση (ειδικα το βινίλιο). Θα αγοράσω οτιδήποτε πιστεύω ότι αξίζει να υπάρχει στη δισκοθήκη μου και το τελευταίο που θα σκεφτώ είναι που θα πάνε τα χρήματα … (αν καθόμουν να το σκεφτώ μάλλον δεν θα αγόραζα τιποτα και θα εμενα με τα αθλια mp3… :twisted: ) Ας αναφέρω και εγω τις τελευταίες αγορές μου να σας μπερδέψω τελείως τωρα…
Anathema - Alternative 4 (το είχα αντεγραμενο δεν αντεξα αλλο…)
Anathema - Eternity
My Dying Bride - Songs of darkness words of light
Transatlantic - Bridge Across Forever
Deep Purple - Come taste the band
Uli Jon Roth - Metamorphosis (2 και σημερα!! )
Ελπίζω κατι απο αυτά να μείνει για να το ακούνε και τα παιδια μου … 8)
__Χαίρομαι που συμφωνούμε, ειδικά στα περί “επένδυσης”. Μακάρι να αφήσω καλή παρακαταθήκη (αν γεννήσω παιδιά “σκυλάδες” θα αυτοκτονήσω!).
__Βλέπω πήρες το “μαύρο πρόβατο” (ή έστω ένα απ’ αυτά…) των Purple. Xαχα και εμένα μου άρεσε αυτός ο δίσκος και δε ντρέπομαι να το πω (όχι πολύ τουλάχιστον ). Ειδικά το lady luck, τραγουδάρα.
__Και μια ερώτηση μιας και βλέπω ότι είσαι οπαδός των Αnathema. Να πάρω το Natural D. Tι λες; (περεμπιπτώντως δεν τους έχω ακούσω ποτέ μου, μόνο γνώμες έχω διαβάσει)
Κοιτα να δεις εγω με τους Purple εχω ενα πραγμα (πορωση το λενε νομιζω) σαν αρώστια… :? Το Come taste the band μου αρεσε πολυ , το περιμενα πολυ χειρότερο! Πλεον μου λειπουν μονο τα Slaves and Masters ,Abandon και οι μπανανες… (τα εχω σε mp3 εννοείται…)
Τώρα για τους Anathema αν δεν εχεις τιποτα θα πρότεινα το Alternative 4 . Για μενα αυτό το αλμπουμ ειναι αριστούργημα!! Απο οτι ειδα απο τις αγορές σου οικονομική στενότητα δεν φαίνεται να εχεις οπότε παρε και το Natural Disaster να μου πεις κι εμενα αν ειναι καλο… Δεν το εχω ακούσει ολοκληρο (μονο λιγα mp3) οποτε δεν μπορώ να εκφέρω γνωμη!
__Χαχα, δεν έχω και τόση άνεση (είναι οι αγορές των τελευταίων τριών μηνών, για τα cd ξοδεύω αρκετά και χωρίς πολύ σκέψη), αλλά με τη πρώτη ευκαιρία -μόλις ξελασπώσω γιατί ξέμεινα, θα τα τσιμπίσω τα cdάκια που προτίνεις. Thanx!
(παρατήρησα ότι έχεις το battle… αυτός ο δίσκος δε 'μαρεσε καθόλου. Τις “μπανάνες” που αγόρασα πρόσφατα τις συμπάθησα πολύ περισσότερο, αν και δε τις ακούω πλέον)
Αν και το classic το άκουγα οποιαδήποτε ώρα και για όσες ώρες γινόταν εδώ και 2 χρόνια άρχησα να ξεκολλάω και να γνωρίζω και τα νέα συγκροτήματα - τα οποία είναι κατα τη γνώμη μου εκπληκτικά- στα οποία ειναι βέβαιο ότι θα βρεις αυτό που θες να ακούσεις… Πρόσφατα έμαθα λίγο και το ατμοσφαιρικό και κόλλησα… Ποτέ δεν αγόρασα πειρατικό cd για classic ενώ για άλλα είδη έχω κάνει πλούσιους τους μαύρους(μέχρι που το γύρισα στο internet :twisted: :twisted: ) όμως βασικά δε μπορείς να ακούσεις το τώρα αποκλείοντας το χθες…Ούτε μπορείς να κολλήσεις στο χθες παραλείπτοντας το σήμερα! Τις τελευταίες μέρες κατεβάζω τραγούδια από διάσημα συγκροτήματα που για εμένα ήταν άγνωστα(nightwish,lacuna coil,sonata arctica κτλ κτλ)και βλέπω ότι το σήμερα δεν χάνει σε τίποτα από το χθες…(καλά οι sonata arctica που θυμίζουν europe με τους οποίους είμαι παθιασμένος…)Αλήθεια ξέρει κανείς τίποτα για nightmare???Ένα album έχουν όλο και όλο αλλά ένας φίλος μου έιπε ότι είναι καλό…
Τεσπά όσον αφορά τους anathema μπορείτε να μου πείτε τι ακριβώς είδος παίζουν τώρα???Μου φαίνεται ότι διαφορετικά ξεκίνησαν και αλλού είναι τώρα(παραμένουν όμως κορυφαίοι!!!)
). Φυσικά μπορεί να κάνω λάθος, αλλά είναι φυσικό να “τα παίρνει” κανείς αν “χώνουν” στα γούστα του 
.
Μην το φιλοσοφείς πολύ όμως… αυτή τη στιγμή έχεις την επιλογή να ακούσεις άπειρα είδη μουσικής κι αυτό είναι καλό νομίζω (εκτός το ό,τι θέλει κάποιο ψάξιμο), γιατί θα βρεις ακόμα περισσότερα καλά. Βέβαια, συμφωνώ πως οι θρύλοι του ροκ είναι στα 60s, 70s, άντε και τα 80s, κι αυτό μάλλον γιατί τότε έπαιζαν ροκ πάνω απ’ όλα γιατί πραγματικά γούσταραν και όχι για τα γκαφρά όπως οι περισσότεροι τώρα (όχι όλοι).