έχω πολλάκις εκφράσει τον προβληματισμό μου στις συγκρίσεις.
αν πρέπει να γίνονται καλό είναι να γίνονται σε μια βάση όπου να συγκρίνονται σε κάτι στέρεο και ουσιαστικό. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να έχουν και μια βαρύτητα ανάλογα με τη σύγκριση.
παράγοντες όπως πρωτοτυπία, διάρκεια, επιρροή κλπ
αλλά μάλλον δεν έχει πλάκα.
αλήθεια ρε, ο γίγας Ostby έχει τίποτα στα σκαριά?
ο Lande βγάζει 3ο Allen/Lande. Δεν βγάζει και 3ο Ark λέω εγώ?
επίσης, ο DeGarmo εκτός από τα αεροπλάνα ασχολείται με μουσική?
με τους Ryche, με τους Dredg, με κάτι?
O Ostby είναι ψιλοεξαφανισμένος. Στο Myspace του κάτι ανέφερε περι προσωπικού δίσκου κτλ, αλλά τίποτα ακόμα. Το καλύτερο θα 'ταν ένα reunion είτε με Conception [τι είτε, αυτούς θέλουμε!], είτε με Ark, ευρωπαϊκή περιοδεία και κανα αριστούργημα στα καπάκια.
Ο DeGarmo μάλλον βαριέται. Μετά το “Catch Without Arms”, δεν πρέπει να 'χει ασχοληθεί με κάτι άλλο.
Κι’άλλο Allen/Lande; Για να δούμε, το προηγούμενο ήταν μέτριο.
Rage for order - ο καλύτερος δίσκος των Queensryche κατα τη γνώμη μου, θα μπορούσε να έχει γραφτεί σήμερα και να θεωρείται σύγχρονος ενώ έχουν περάσει 22 χρόνια.
Queensryche - μια από τις 5-10 κορυφαίες μπάντες που έπαιξαν ποτέ μουσική σε αυτόν τον πλανήτη
Το “Flow” δεν το έχω ακούσει. 'αρα δεν μπορώ να συγκρίνω.
Το θέμα όμως είναι: πόσοι μπορούν να αναπαράγουν το συναίσθημα/ ατμόσφαιρα του “rage for order”? Τέτοιοι δίσκοι, τέτοιας τεχνοτροπίας βγαίνουν κάθε 10 χρόνια…Ή ας προσπαθήσουν κάποιοι να παίξουν έτσι.
