ευχαριστω τζον!
α και συγχαρητήρια για το “the year the sun died” που εβαλες,στο αλλο θεμα που ανοιξες.
συγκινήθηκα.
1 Like
Καποιες θεϊκες στιγμες-highlights του αλμπουμ:
- το επικο ρεφραιν του Consequence με το αλά-Cynic vocoder σημειο
- το μπασιμο του Symmetry που ειναι λες και ξεπηδησε απο το Dead Heart in a Dead World
- το απιστευτο ξεκουρδισμα της κιθαρας στο Transparent Eye, φοβερη εμπνευση!
- γενικως ολα τα guitar parts του Trinity
- τα εντελως proggy Hammond πληκτρα του Prolonging
3 Likes
+100
1 Like
Παιδιά, να ρωτήσω κάτι; Εσείς πώς καταφέρατε να ακούσετε το νέο album; Γιατί ΟΚ, το κατέβασα, αλλά πριν το ακούσω είπα “ας βάλω μία και τα παλιά να μπω σε mood” και αδυνατώ να σταματήσω ν’ ακούω τα “Grin”/“Mental vortex”/“No more color” (κυρίως). Σκέφτηκα ότι θα μου έπαιρνε ένα Σ/Κ, αλλά έχω δύο εβδομάδες τώρα έτσι η ίδια κατάσταση.
2 Likes
Υποθέτω δεν κάναμε το ίδιο λάθος με σένα 
Πάντως, χωρίς πλάκα, όταν το βάλεις τελικά θα δεις πόσο γαμάει. Δεν είναι τυχαίο που τόσο πολύς κόσμος το έχει ονομάσει έναν από τους δίσκους της χρονιάς. Όσο για τα παλιά, ναι θα το πω, δεν απέχει πάρα πολύ (!)
3 Likes
Αυτό το “Grin” πάντως (γιατί είχα και καιρό να το ακούσω), για εμένα αγγίζει την τελειότητα. Σε ήχο, στους ρυθμούς, στις κιθάρες, στο groove, στη εξέλιξη, στα πάντα. Απίστευτο το πώς άγγιξαν ένα τέτοιο επίπεδο εκεί.
4 Likes
Εγώ το έκανα προπαραγγελία από ένα κωλομάγαζο του εξωτερικού και ακόμα δεν μου έχει έρθει οπότε δεν το έχω ακούσει κανονικά!
ΟΚ το έχω κατεβάσει και παίζει σχεδόν κάθε μέρα στο κινητό αλλά ήθελα να κάνει παρέα και στα μεγάλα αδερφάκια του στο ράφι!
Αν σου πω τώρα ότι εγώ το Grin το έχω κάτω από τα προηγούμενα τρία, πώς θα αντιδράσεις;;;; 
Ε λογικό είναι, αφού αλλάζει σημαντικά η προσέγγιση. Και γω τα προηγούμενα προτιμώ.
Για το φετινό θεωρώ φουλ υπερβολική την αποθέωση, καλός reunion δίσκος είναι, μέχρι εκεί.
1 Like
Όχι, το καταλαβαίνω. Όπως λέει και ο ChrisP, η προσέγγισή τους άλλαξε άρδην σε αυτόν τον δίσκο (παρ’ όλο που κάποια spoilers υπήρχαν και στο “Mental vortex”). Η τεχνικότητα/πολυπλοκότητα “θυσιάστηκε” για χάρη του groove -αλλά είναι εθιστικό το άτιμο και μακριά από οποιαδήποτε υποψία “απλούστευσης”.
Πλάκα-πλάκα, ποτέ δεν έψαξα να μάθω αν το “Grin” το καλοδέχτηκε ο κόσμος όταν βγήκε ή αν θεωρήθηκε κι αυτός ένας πειραματισμός “μπροστά απ’ την εποχή του” που άλλαζε το γνώριμο πρόσωπο το συγκροτήματος. Βέβαια, κατά τη γνώμη μου δεν μιλάμε για μία τόσο σοκαριστική αλλαγή σαν άλλες (π.χ. Morgoth-“Feel sorry for the fanatic” ή Sepultura-“Chaos A.D.” για να πιάσουμε το κλίμα του “ανέμου της αλλαγής” από παραπλήσιες μπάντες), αλλά θα είχα την περιέργεια ν’ ακούσω την άποψη κανενός που να έζησε τον δίσκο τότε.
Δεν νομίζω ότι έχει και μεγάλη σημασία, γιατί έτσι κι αλλιώς οι Coroner μια ζωή ένα αξιοπερίεργο του μεταλλικού ήχου ήταν, δεν τους άκουγε ποτέ πολύς κόσμος, πόσο μάλλον κόσμος μπετοναρισμένος στη λογική των subgenres, για να πεις δηλαδή ότι προκλήθηκε κάποιο σοκ από τις “ξαφνικά” weird μουσικές or whatever. Οι λίγοι που τους ακολουθούσαν και τότε ήξεραν (φαντάζομαι) ότι δεν έχουν το “δικαίωμα” να νιώσουν κατάπληκτοι μπροστά στα πειράματα αυτής της μπάντας.
2 Likes
όλα 10άρια αυτή η μπάντα!
απλα κάθε μέρα που ξημερώνει αλλάζει η κααταξη και μπορει καποιο αλμπουμ να ειναι και 11άρι.
Σαν τους Death ενα πράμα…
3 Likes
Μιας και πιάσαμε την κουβέντα για το Grin και το κλίμα της εποχής, ας δούμε και τι έγραφε το Hammer στην κριτική του στο τεύχος 104 (Σεπτέμβριος 1993, εξώφυλλο Robert Plant), που υπογράφει μακαρίτης πια συντάκτης.
(Σημείωση: εκείνη την περίοδο, η κλίμακα αξιολόγησης στο περιοδικό ήταν με “αστεράκια”, ξεκίναγε από 1 και είχε άριστα τα 5)
8 Likes
Μια χαρά to the point τη βρίσκω, αν αναλογιστεί κανείς και την εποχή για την οποία μιλάμε.
1 Like
Κι εγώ ποτέ δεν κατάλαβα τους grinιαρηδες, στέκεται επάξια δίπλα σε όλα τα προηγούμενα.
Το τελευταίο είναι ένα κλικ πιο κάτω, αλλά γαμεί κι αυτό
2 Likes
Δίπλα ο Βενερης αποθεώνει Deceased (δίκαια) και θάβει το Trancend the rubicon.
1 Like
Και παραδίπλα ο Πούσιος αποθεώνει Morbid Angel - Covenant. Κι ας τα σκατώνει στην αρίθμηση. Τι τέταρτο ρε μαν, Morbid Angel + A, B, C, τι δεν καταλαβαίνεις, μέχρι κι εγώ το 'ξερα από πριν αρχίσω να τους ακούω.
Abominations of Desolation
1 Like
Και μετράει;;;;
Ανεξάρτητα απ’ το αν κάποιος θεωρεί τις συγκεκριμένες εκδοχές των κομματιών ως πρώιμες or anything, καθαρά δισκογραφικά από τη στιγμή που έχει κυκλοφορήσει και επίσημα ως LP από την Earache, γιατί να μη μετράει;