Το bootleg της συναυλιας κυκλοφορει full στο ιντερνετ και ειναι και φοβερο!
Ο Wade Black τα σπαει…
Σωστός!!!
Σε ποιο torrent; Κάποτε το είχα αντιγράψει από την εκπομπή metal zone(σε κασσέτα) όπου ο τύπος έκανε αφιέρωμα όλο το βράδυ σε Crimson Glory αλλά δυστυχώς η κασσέτα αυτή παρέδωσε πνεύμα.
Απο το emule το ειχα κατεβασει παλια…αν βαλεις emule και γραψεις στα βιντεο Crimson Glory λογικα θα στο βγαλει…
Thank you very much!!! 
(δεν το ήξερα ότι υπάρχει και σε βίντεο)
Το Transcedence θα ψηφισω αλλα τι να σας πω ρε παιδια οι crimson glory δεν ηταν ποτε απο της μπαντες που με ενθουσιασαν και στο rockwave προπερσι που ηταν και τους ειδα παλι πολυ μετριοι μου φανηκαν
Aυτά ακριβώς σκεφτόμουν και εγώ ακούγοντας τα. Το είπα και αλλού, δεν κυκλοφορούν πια τέτοιοι δίσκοι. Θα ψηφίσω το ομώνυμο…
Προσωπικά αποτελούν την αγαπημένη μου μπάντα μαζί με τους θεούς Heir Apparent και Warlord.
Από δίσκους θεωρώ ότι το Transcendence είναι η υπέρτατη στιγμή τους. Απλά αξεπέραστο.
Και όσο απαράδεκτη να ήταν η εμφάνισή τους στο Rockwave (κυρίως λόγω Midnight) δεν παύουν
να είναι ένα συγκρότημα που με τους 2 πρώτους του δίσκους τάραξε για τα καλά τα νερά του metal
και έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία του metal.
Όσο για αγαπημένο τραγούδι, προσωπική μου αδυναμία είναι ένα κρυφό διαμάντι το “Dream Dancer”.
To Transcendence ειναι δισκαρα με εξωφυλλαρα.
Album-αναφορα για το progressive και μεγαλο εργο του αμερικανικου metal γενικοτερα.
Απιστευτο συναισθημα και ερμηνεια.
Αγαπημενο τραγουδι το ‘Painted Skies’ το οποιο εκτος απο εξαιρετικη μουσικη εχει και πολυ ωραιους στιχους.
Επισης θε’ι’κα ειναι και τα ‘Lonely’, ‘Lady of Winter’ και ‘Red Sharks’.
Ομως, τολμω να πω οτι ο πρωτος δισκος τους ‘‘Crimson Glory’’ ειναι τουλαχιστον ισαξιος, αν οχι καλυτερος, απο το ‘‘Transcedence’’.
‘Azrael’: Ποση μουσικη, ποσο συναισθημα, ποση ατμοσφραιρα, ποση Τεχνη τελικα χωραει σε 5’.37’’ ?? 8O
‘Azrael’, ‘Heart of Steel’, ‘Dragon Lady’, ‘Queen of the Masquerade’ και φυσικα…
Η παρανοικη μπαλαντα Lost Reflection !! :eek:
Συγκροτημα απο αλλον πλανητη σιγουρα…
O Night*Sky απο πανω με καλυψε πηρως!!!
χαιρομαι που πολλοι αναφερουν το lost reflection…ψυχοπαθεια το κομματι…
Φοβερά τα 2 πρώτα, θα προτιμήσω το ομώνυμο όμως (ανατριχίλα οι κιθάρες στην αρχή του heart of steel…). Στο Transendence με χαλάει κάπως το drum machine, αλλά κομμάτια-δυναμίτες τύπου red sharks (απίστευτο :D) και μπαλάντες α λα painted skies & lonely δε γράφονται δα και κάθε μέρα… 8) Είναι κάπως πιο μυστηριακό απ το πρώτο πάντως και αυτό του δίνει ενα συν. Το τρίτο το χω ακούσει 1-2 φορές αλλά δε με συγκίνησε… Το Astronomica το χω απ όταν βγήκε στην limited edition περιορισμένων αντιτύπων, που μάλλον είναι κ η μόνη έκδοση στην οποία κυκλοφόρησε τελικά :lol:. Σίγουρα κατώτερο για μένα απ τα 2 πρώτα, αλλά και πάλι πολύ δυνατός δίσκος. Τα Lucifer’s Hammer & Cyber-Christ να λείπανε μόνο που δε μ αρέσουνε και θα ήταν 9αρι… Η εισαγωγή είναι απίστευτη και γενικά έχει πολύ καλές συνθέσεις. Ο τραγουδιστής, δυναμίτης αν και κάτι στη χροιά του με χαλάει (λίγο όμως). Το βαλα να το θυμηθώ τώρα 
μεγάλο κομμάτι… η πλάκα είναι πως το άκουσα αφού είχα ακούσει τους 2 πρώτους δίσκους κ εφόσον δεν ήταν σε κάποιον απ τους δύο συμπέρανα πως θα ήταν στο strange and beautiful και άρα πως οι συνθέσεις σε αυτό το δίσκο θα ήταν σε τέτοιο στυλ #-o
εντιτ. φοβερό κομμάτι το edge of forever…
Οι δύο πρώτοι δίσκοι είναι μνημειώδεις. Έγραψαν ιστορία στα τέλη της δεκαετίας του 80. Ακόμα θυμάμαι την πόρωση με το Transcendence, μέχρι που άκουσα ένα χρόνο μετά το πρώτο, το οποίο και θεωρώ ανώτερο. Heart of steel (ανατριχίλα), Αzrael (απόκοσμο), Queen of the masquerade, Valhalla (έπη). Και όλα αυτά είναι κατώτερα του μοναδικού Lost reflection (παράνοια, μεγαλοφυϊα, μεγαλείο).
αγαπω πολυ αυτο το γκρουπ καθως εχει αυτη τη μυστηριακη-μελαγχολικη-ονειρικη ατμοσφαιρα που λατρευω στη μουσικη!τα 2 πρωτα ειναι κομψοτεχνηματα της ροκ μουσικης γενικοτερα αλλα ψηφιζω το ομωνυμο λογω azrael+lost reflection(δηλαδη 2 απο τα ομορφοτερα τραγουδια που γραφτηκαν ποτε)Κριμα που ηταν βραχυβιοι…ωστοσο εχουν παραδωσει θρυλικες στιγμες για τις οποιες θα τους θυμομαστε παντα:respect:
ανεβαίνει το ντεπούτο βλέπω, αργά αλλά σταθερά! έλα να το φάμε το transcendance :lol:
__Χαχα, έτσι!! Νόμιζα πως ήμουν ο μόνος που προτιμά το ντεμπούτο! :roll: 8)
__Αν είχε και καλύτερη παραγωγή (κρίμα, όλα θολά και χαμένα), θα κέρδιζε ΠΑΡΑ πολύ… Μακάρι να γινόταν ένα ΠΟΛΥ χοντρό remastered απο τα original tapes απο έναν μάγο του είδους (όχι μόνο στην παραγωγή αλλά και στο “restoration” -π.χ. τον Mark Levenson)… :-s Σε τέτοια δισκάρα ΑΞΙΖΕΙ!
__Απλά να αναφέρω και τα υπόλοιπα τραγούδια που δεν πολυαναφέρθηκαν, το “Angels of War”, τραγουδάρα με δυναμίτη ρεφρέν και εξαιρετική του είδους σύνθεση, το 3:01’ ΤΝΤ σφυνάκι “Mayday” (το ‘86 παρακαλώ! τρία χρόνια πριν απο το Control and Resistance -και το Mayday in Kiev, xaxa!!:p- των Watchtower παρακαλώ! 8)), αλλά και το “Valhalla”, που αν και όχι απ’ τα καλύτερα είναι και πάλι πολύ-πολύ καλό και δυνατό ξεκίνημα, ότι πρέπει για πρώτο κομμάτι του δίσκου.
__Δίσκος χωρίς κανένα filler, χωρίς ίδια κομμάτια, χωρίς αδύναμες στιγμές και μιλάμε για ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ…! 8O 8)
Το Valhalla είναι κομματάρα!!! Και η κορωνάρα που τραβάει ο Midnight μετά το σόλο, είναι στις κορυφαίες στιγμές του Metal.:bow2:
Όχι βέβαια, και έγω αυτο προτιμώ.
Συμφωνω με όσα λες. Δεν έχει περιττα κομμάτια μεσα, ούτε καν μέτρια. Απλά για μένα τα Azrael και Lost reflection είναι τοσο αλλου που ξεχωρίζουν απο το υπόλοιπο άλμπουμ…
Ανατριχιαστική η ερμηνεία του Midnight στην αρχή του κομματιού.
κατεβασα πριν λιγες μερες το the last night in Japan…φανταστικες ερμηνειες μεσα,αγαπημενες αυτη του Lonely και painted skied…χαλαστηκα ομως με το red sharks…
Α,ρε γκρουπαρα!!!Μαζι σου μεγαλωσαμε.Κασσετουλες με τα δυο πρωτα στο λυκειο τις ειχα λυωσει!!!Προσωπικα προτιμω λιγο περισσοτερο το ‘‘Transcedence’’.Megalo gkroyp.Eμενα μου αρεσε και το ‘‘Astronomica’’,αλλα ο τραγουδιστης(Wade Black) ειναι υπερβολικα υπερβολικος και δεν παλευεται!
__Πήρα την νεά έκδοση του πρώτου δίσκου από την Roadrunner… ωραία συσκευασία, εξώφυλλο ακόμα καλύτερο, το bonus Dream Dancer είναι μέσα, 1000 αριθμημένα αντίτυπα μόνο, αλλά… ο ήχος… :?
__Γμτ, περίμενα πως θα είχε ένα έστω αξιοπρεπές remaster… Ομως, μου φάνηκε πως μάλλον μιλάμε για loudness war και πάλι… Οκ, ευπρόσδεκτο το δυνάμωμα του ήχου (μιας και το original ήταν πολύ χαμηλά γραμμένο, αλλά όχι όπως τα cd κλασσικής μουσικής που είχαν άριστη πιστότητα και αν είχες καλό σύστημα μπορούσες να ανεβάσεις πολύ την ένταση χωρίς να χάνει σε ποιότητα), αλλά σαν να βαράει συνέχεια κόκκινα ο δίσκος και στις υψηλές εντάσεις όλα τα όργανα να γίνονται ένα… :?
__Τέλος πάντων… περίμενα κάτι παραπάνω… 
__Ηθελα να κάνω με την ευκαιρία και ένα σχόλιο για το Strange… Οκ, όλοι έπεσαν να το φάνε ως false δίσκο και ξεπεσμό της μπάντας κλπ-κλπ… Το έχω στο mp3 player μου και δεν τον έχω ακούσει τον δίσκο… Μη σας πω πως τον ψιλο-απέφευγα κιόλας… Ομως έχει τύχει να πέσει το random πάνω του 2-3 φορές (σε διαφορετικά τραγούδια) και το αποτέλεσμα ήταν μετά από μερικά δευτερόλεπτα να λέω, “ρε συ, αυτό φαίνεται κομματάρα, ποιό είναι; Crimson είναι?”… :-k
_Με λίγα λόγια, ο δίσκος πρέπει να είναι ΠΟΛΥ αδικημένος -αρκεί βέβαια να μην τον συγκρίνει κάποιος με τα δύο πρώτα, να τον κρίνει σαν (εδώ θα ταίριαζε και το “ως”) δίσκο άλλου είδους… Εχει τραγουδάρες λέμε, ποιά “πατάτα του αιώνα” μου έλεγαν εμένα…? :-k