σταργαζερ_άδωνις
εδιτ οοπς με πρόλαβαν!
Χαχα! Ανύπαρκτος!
Παίζει κανένα link για κατέβασμα του άλμπουμ?
Ντάξει δεν έχω λόγια…δεν το πίστευα ποτέ ότι θα με έκανε η μουσική να νιώθω τόσο δυνατά…να ανατριχιάζω, να βουρκώνω…δεν ξέρω ρε παιδιά ειλικρινά έχω χάσει τα λόγια μου…
Συντροφιά καλύτερη απο το 99% της ανθρωπότητας που με περιβαλλει…Τους ευχαριστώ και θα είμαι εκεί να τους χειροκροτώ για όσα μου προσφέρουν…
H πιο αγαπημένη μου μπάντα πλέον και στο χαλαρό.-
Η πιο μεγάλη άσημη μπάντα στον κόσμο.-
Τα τραγούδια τους είναι το υλικό από το οποίο φτιάχνονται οι άνθρωποι.-
θα μας κάνουν να ξεχάσουμε ποιοί είμαστε αυτοί οι τύποι.
η προσπαθεια γινεται παντως…
το rock sound, βρετανικο περιοδικο που αγαπω, τους εδωσε αυτη τη βδομαδα αρκετο coverage, και συνεντευξη. Μαζι με σαμπλ τρακ “fantastic justice” στο σιντι που δινει με το περιοδικο…
σημειωτεον στο εξωφυλλο του ροκ σαουντ αυτοι φιγουραρουν οι Paramore 
αν δεν απατωμαι, και στο επομενο προγκ ροκ θαχει συνεντευξη…
Όσο το ακούς, τόσο κολλάς… Αγαπώ Fantastic justice.
I other news,
πραγματικά, δε μπορώ να καταλάβω πως γίνεται αυτή η μπάντα να μην έχει καθόλου εμπορική επιτυχία. Πώς είναι δυνατόν να έχουν τραγούδια στο myspace που ακόμη δεν έχουν συμπληρώσει τις 10,000 ακροάσεις και τα υπόλοιπα να είναι λίγες δεκάδες χιλιάδες ακροάσεις; Δε ζητάω να γίνουν linkin park ή Spice Girls, αλλά δε γίνεται να είναι και τόσο άσημοι. Πρόκειται περί τεράστιας μουσικής ανωμαλίας. Πάει κόντρα στους νόμους της φύσης. Δε γίνεται τόσοι πολλοί, με τόσο ετερόκλητα μουσικά γούστα, να συμφωνούμε για τη γιγαντοσύνη τους και αυτοί εμπορικά να παραμένουν μια σταλίτσα.
Mιλάμε για μια κάποια εμπορική επιτυχία -όχι κραυγαλέα πράγματα όπως σωστά αναφέρεις- άρα να μην είναι γνωστοί μόνο σε ένα πυρήνα μουσικόφιλων που τρίβονται με τη μουσική καπως περισσότερο.
Χωρίς να ξέρω, αλλά επειδή η ποιότητα τους μιλάει απο μόνη της και δυσκολεύομαι να βρω κατι σαν λόγο μπορώ με το ζόρι να εντοπίσω δύο λόγους: α) η μπάντα είναι ακατηγοριοποίητη στο τι παίζει. μπορείς να βρεις πάνω κάτω καποιες λέξεις για να περιγράψεις τη μουσική -δεν τις αναφέρω τις ξέρετε- αλλά γενικώς η μπάντα τις έχει αφομοιώσει τόσο ιδιαίτερα που δεν χωρούν ταμπέλες στον ξεχωριστό της ήχο. Ακατηγοριοποίητη μπάντα είναι κατάρα στη σύγχρονη μουσική με τις τόσες κυκλοφορίες όπου δυστυχώς το “τι παίζουν αυτοί” έχει ακόμη σπουδαίο ρόλο στο κίνητρο ενασχόλησης. β) Μάρκετινγκ-διανομή. Αν δεν δεις τους δισκους να κυκλοφορούν ευρέως στην αγορά, αν δεν τους δεις σαν recommended σε ads σε διάφορα sites, αν έρχονται πχ στην ελλάδα και κλείνουν σε μικρό club γιατί…έτσι, αν, αν…Κακά τα ψέματα…στη σύγχρονη μουσική το μαρκετιγκ απογειώνει και καταστρέφει…
Μόνο το μάρκετινγκ μπορεί να είναι λόγος, αλλά και πάλι υπάρχουν μπάντες, δίχως μάρκετινγκ που έκαναν μεγαλύτερο impact στους ροκάδες. H μπάντα, ακόμη και δίχως μάρκετινγκ, αξίζει να έχει ένα κοινό έστω όσο μεγάλο κοινό έχουν και οι Mogwai ή οι Fuck Buttons ή οι Diablo Swing Orchestra. Εδώ μέχρι και οι uneXpect (που είμαι από τους λίγους που τους προτιμάει από diablo) έχουν τραγούδι του 2007 στο myspace με 1,000,000 ακροάσεις!
Δε μπορώ να δεχτώ πως οι Diablo και uneXpect μαζεύουν περισσότερα views, γιατί βάζουν τη ταμπέλα “avant garde metal”, ενώ οι άλλοι έχουν το γενικόλογο “alternative”. Μόνο οι άνθρωποι που διάβασαν τις 2 κριτικές του rocking και τις λίστες με τα καλύτερα του 2009 και των 00ς, όπου συνιστούμε Crippled Black Phoenix με κλειστά τα μάτια (πρώτο για το 2009 και αν θυμάμαι σωστά, ο μόνος δίσκος του 09 που μπήκε στην 100άδα μας), είναι περισσότεροι από τις συνολικές ακροάσεις του Rise Up and Fight εδώ και 1,5 χρόνο!
Έντιτ"H monika που την ξέρουν σχεδόν μόνο Έλληνες και παίζει κάτι που στη Μ. Βρετανία κυκλοφορεί με το κιλό, έχει τραγούδι με 1,000,000 ακροάσεις στο myspace! Σιφιλιάστηκα τώρα! Πάω να δουλέψω…
Η εποχή είναι δύσκολη για τα δύσκολα ακούσματα. Ο κόσμος δεν έχει χρόνο να αφιερώσει έτσι ώστε να τριφτεί με τη μουσική. Αυτός είναι ο λόγος που κυριαρχεί το εύκολο και επιφανειακό.
Αν και αυτή η μπάντα θαφτεί … τι να πω. Απογοήτευση
εχω παθει πραγματικα την πλακα μου με αυτη την groupara,οταν ακουσα πρωτη φορα το 200 tons…μου χε κολλησει ενα ηλιθιο χαμογελο λες και ειχα κανει καμμια ιστορικη ανακαλυψη!!για μενα ειναι θεμα χρονου να γινουν ευρυτερα γνωστοι και να παραμιλαει πολυς κοσμος,αλλωστε στη μουσικη(και οχι μονο) η αφανεια απο την διασημοτhτα πολλες φορες ειναι ενα click(μεταφορικα και κυριολεκτικα) μακρια…
υ.γ το rise up and fight επαιζε στο repeat για καμμια βδομαδα ακομα και οταν διαπιστωσα πως ειναι λιγο αντιγραφη του one of these days των floyd
cbp ftw 
καλα εγω να πω ομως οτι δεν εχω τρελαθει ακομα τοσο με cbp. μ’αρεσουν αρκετα οι δισκοι τους αλλα δεν θα τους εβαζα στα καλυτερα πραγματα που εχω ακουσει μεσα στη δεκατια και σιγουρα μπορω να σκεφτω αρκετες μπαντες (ισως οχι στο ιδιο “στυλ”) με εξισου αξιολογους δισκους και ομορφα κομματια. ειναι ωραιοι ομως δεν τους θεωρω τοσο ιδιαιτερους ωστε μου φαινεται περιεργο που δεν εχουν τοσο μεγαλη απηχηση, οσο οι Mogwai ας πουμε.
τι να σου πω, Πρέπει να έχεις σοβαρή μουσική παιδεία για να ακούσεις Post Rock…
Ντάξει αυτό είναι άπειρα απόλυτο. Το ποστ ροκ αν και δεν το χω ψάξει μαρέσει πάρα πολύ σαν ήχος και θεωρητική ή πρακτική μουσική παιδεία δεν έχω παρά μόνο στοιχειακή (νότες παύσεις και κάτι ψιλά του σχολειου), αλλά και στην περίπτωση που με το “μουσική παιδεία” εννοείς τα ακούσματα κάποιου, πάλι δεν πιστεύω ότι είμαι δα και τόσο σοβαρή.
Το I vigilante όμως το ακούω σήμερα για τρίτη αν θυμάμαι καλά φορά, και όπως και τις προηγούμενες, χάνομαι… :roll:
sig του βανγκέλις
for the record, αυτή η ατάκα ήταν του romantic7 και την εννοούσε.
εδιτ: επίσης τζίζους κράηστ, ΔΕΝ είναι ποστροκ
Βασικά για αυτό που ρωτάει ο Κάρωβου, η απάντηση είναι ότι δεν τους ακούω εγώ. 
κατά τ’άλλα, για πάντα στις καρδιές μας:
[SPOILER]
:’)[/SPOILER]
σαμαν δεν κρύβω ότι δεν πολυκαταλαβαινω αυτά που λες αλλα μολις άρχισα σχολείο, λυπήσου με.
Όσο για την ατάκα δεν ήξερα ότι ήταν του ρομαντικ 7 αλλα η αποψή μου παραμένει η ίδια