Ήγγικεν η ώρα. Πριν από λίγο σπαμάραμε με τον Χοπέτο γι’ αυτούς εδώ τους φοβερούς και τρομερούς Αμερικάνους hardrockers (όχι στόνερ!) στο “Τί ακούτε τώρα”, μέχρι που συνειδητοποιήσαμε ότι θέλαμε ξεχωριστό θρεντ αποθέωσης. Αρχικά πήγα να ανοίξω θρεντ για τον τελευταίο τους δίσκο, αλλά σκέφτηκα, θα ήταν που θα ήταν κατόπιν εορτής, να μην έχουν δικό τους θρεντ; Άσε που τη χρονιά που μας πέρασε έφτασαν στην ψιλο-κρίσιμη καμπή του 3ου δίσκου, ε, οι αντικειμενικές συνθήκες είχαν ωριμάσει που λέμε.
Όσοι ακούτε αυτό το όνομα για πρώτη φορά πρέπει να ξέρετε ότι οι Danava δημιουργήθηκαν το 2003 στο Potland της πολιτείας του Oregon και παίζουν μια φανταστική μείξη Σαμπαθικού μέταλ με Hawkwind-ικό space rock, λίγη ψυχεδέλεια ίσα ίσα για να νοστιμήσει, Uriah Heep-ική εκρηκτικότητα και όλα αυτά με μια κατ’ ουσίαν prog λογική. Βλέπετε στους Danava, παρ’ όλο που ο ήχος τους είναι περήφανα και αδίστακτα παλιομοδίτικος, σπάνια συναντάς τα γνωστά straight rock riffs που στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ακόρντα (όχι ότι υπάρχει πρόβλημα μ’ αυτά), αντίθετα σκαρώνουν κάτι ριφφς-λαβύρινθους τα οποία μάλιστα τοποθετούν το ένα πίσω απ’ το άλλο, με μια κυκλική λογική, κάτι που σε συνδυασμό με το ανελέητο ρυθμικό σφυροκόπημα δημιουργεί -για μένα- ένα εξαίσιο “σπειροειδές” τελικό αποτέλεσμα: prog δηλαδή! Και μάλιστα καμία σχέση με Rush όπως μπορεί να σκεφτούν πολλοί κάνοντας τον υπολογισμό “prog + heavy ήχος”! To θαυμάσιο είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα το μεγαλεπήβολο ή υπερβολικό στη μουσική τους: παρά την πολυπλοκότητα των θεμάτων τους και των ενορχηστρώσεων, παρά ακόμα και κάποιες εξάρσεις μεγαλείου που συναντάς ώρες-ώρες (κυρίως χάρη στην εμπνευσμένη χρήση των πλήκτρων), στην ουσία πάντα ή σχεδόν πάντα αυτό που σου βγαίνει σαν αίσθηση είναι ότι αυτό που ακούς δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από γαμάτο rock’n’roll. Όπως είπε πολύ εύστοχα ο Χοπέτος, μόνο οι Captain Beyond σ’ εκείνο το ιστορικό ντεμπούτο πρέπει να παίζανε έτσι.
Οι Danava όπως αφέθηκε να εννοηθεί πιο πάνω έχουν τρεις δίσκους, ο ένας καλύτερος απ’ τον άλλο, και τους οποίους όπως κατάλαβατε πρέπει να ακούσετε ΟΛΟΙ άμεσα.
Πωωωω ρε Mule άσε τον “μου φάγαν το μπιφτέκι μου” να κλαίει ρε!
Εγώ μια φορά τους Danava τους ανακάλυψα εντελώς τυχαία όταν είχαν βγάλει το UnonoU, ψάχνοντας μπάντες στο myspace (ναι, όταν δεν είχε ψοφήσει ακόμα) και πριν κάνω account στο φόρουμ κιόλας.
Όχι για να μη λέει δηλαδή. :roll:
Έχοντας ακούσει το πρώτο άλμπουμ και το τελευταίο(σε μια μέρα βέβαια),θεωρείς γράκχε πως το τελευταίο έχει επιρροές Hawkwind?Μου φαίνεται κάπως λιγότερο “χασιματικό”,λιγότερο spacey,πιο εστιασμένο μέσα στην πολυπλοκότητά του.Ούτε αρνητικό,ούτε θετικό αυτό,επισήμανση.
Ισχύει αυτό που λες. Απλά το πρώτο (κάποιοι) το χουμε ακούσει από παλιότερα και μας είχε μείνει λίγο υποσυνείδητη η αναφορά στους Hawkwind, προφανώς καταλαβαίνεις γιατί ακούγοντάς το, είναι εντελώς spaced out heavy rock. Και βασικά όταν ακούσεις και το UnonoU θα διαπιστώσεις ότι ουσιαστικά στέκεται και μουσικά στη μέση ανάμεσα στο πρώτο και το τελευταίο, έχει δηλαδή λιγότερες Hawkwind αναφορές από το πρώτο και περισσότερες από το τελευταίο. Ντάξει πλέον το πιο σωστό για τους Danava είναι να λέμε ότι εξελίσσουν σιγά σιγά τον ήχο τους από τον space rock ήχο του ντεμπούτου εν έτει 2006 στo Captain Beyond παραλήρημα εν έτει 2011. Μια ομορφιά either way.
Το Unonou είχε ιδιαίτερη μνεία στη στήλη “Underground” του περιοδικού Mojo και από εκεί τους είχα μάθει εγώ. Γενικά η στήλη αυτή είναι διαμαντάκι. Ό,τι προτείνει (σε διαφορετικά είδη, από stoner μέχρι folk - καθαρό, όχι folk rock) είναι εγγύηση. Φυσικά μετά έλαβε και τον κατάλληλο σχολιασμό από τον κατάλληλο άνθρωπο στο site μας…
Demos
Four song demo features unreleased song “Jack” and versions of “By The Mark”, “Eyes In Disguise”, and “Longdance”. Recorded by Johnny Jewel. 2004
Καλά, δεν το έχεις σε αυθεντική κασέτα; ΤΟΤΕ είναι που γάμαγαν, μετά ξεπουλήθηκαν…
αλλα αυτο το πραγμα βγηκε το 2011?μη και ειναι κανα ξεχασμενο τραγουδι απο τα 70ς τοτε που ηταν παχιες οι μυγες και η μουσικη τοσο μαγικη?
(για το τελευταιο τρακ μιλαω)
