Το είδα σήμερα στο Metal Era, με το dvd, όχι τίποτα σπουδαία πράγματα, και μάλλον θα περιμένω την απλή έκδοση:):!:
οσο παει το τραγουδι μου αρεσει ολο και περισσοτερο…
όσο οι in flames μαλακώνουν ετούτοι εδώ τα διαλύουν όλα. Άλλος ένας απίστευτος και σκοτεινότερος δίσκος…(πόσοι ανέμεναν ότι το κομμάτι Arkhengelsk έτσι όπως ξεκίναγε μπαλαντοειδώς θα κατέληγε τόσο black??? 8O)
Το Fatalist πρέπει νά’ναι ένα απ’τα πιο ανέμπνευστα κομμάτια που έχουν γράψει ποτέ…[-X
Το Iridium, το εντελώς αντίθετο :respect:
Επίσης, πολύ ωραία και τα δύο bonus…
Ωραιο το review! :thumbup:
Το αλμπουμ μου αρεσε αρκετα και σαν συνολο ειναι μια ακομη πολυ καλη δουλεια απο τους dark tranquillity. Σιγουρα ομως ειναι κατωτερο απο τον προκατοχο του, το Fiction, χωρις να εχω καμια διαθεση να το μειωσω φυσικα. Φαινεται πως λειτουργει σαν γεφυρα για κατι διαφορετικο… Θα εχει μεγαλο ενδιαφερον το επομενο τους που πιστευω οτι θα ειναι αρκετα καλυτερο. Αναμενουμε λοιπον…
χαχα… απο την αλλη για μενα ειναι με διαφορα μεζι με το in my abscence το καλυτερο του αλμπουμ…
Γιατι αργουν να φερουν το cd Θεσσαλονικη ρε πουστη μου! Αντε δεν μπορουμε να περιμενουμε αλλο!!!
η πρωτη ακροαση πολυ θετικη…!!!
παει για λιωσιμο το αλμπουμ…
παντως εχω εντυπωσιαστει απο το the grandest accusation…απιστευτα μελωδικο φοβερο τραγουδι και τα φωνητικα απωγειωνουν το τραγουδι…
Μετα απο τις πρωτες ακροασεις μου εμεινε μια θετικη εντυπωση για το σιντι…Φενεται αρκετα ικανοποιητικο για αρχη.Αγαπημενα τα 2-4-5
τα 7-8-11 είναι καλύτερα.
Γουστα ειναι αυτα…
όχι, αντικειμενικά μιλάμε.
Πολύ καλή κυκλοφορία. Θα τολμήσω να πω ότι μου αρέσει περισσότερο από το Fiction.
Θα μ επιτρεψεις να διαφωνισω…Μακαρι να ηταν ετσι…Μιλαμε παντως για ενα παρα πολυ καλο σιντι
Διαφωνεις οτι του αρεσει περισσοτερο απ’το Fiction?
#-o Θα το χαρακτηριζα ως γκαφα τωρα που το ξαναδιαβαζω…
μετα απο μερες λιωσιματος μπορω να πω οτι Γ Α Μ Α Ε Ι
Θα συμφωνησω με τον brutal χουλιγκανο απο πανω:metal:
Παντως το clip του Shadow In Our Blood τρελη πατατα:lol:
μετα απο πληθος ακροασεων (μαγκες ο δισκος θελει απανωτες ακροασεις) κατεληξα στο συμπερασμα οτι οι dark tranquillity μας χαρισαν αλλο ενα πολυ σπουδαιο δισκο! αλλωτε μελαγχολικος, αλλωτε οργισμενος, αλλωτε νοσταλγικος(ισως το κυριαρχο συναισθημα του συγκεκριμενου δισκου! αποψη μου παντα) μου κανει! σπευδω να τον ξαναακουσω…