οχι Anastasis αλλα Isopedwsis!
τεραστιο Live!
Ναι, οι νεκροί μπορούν να χορεύουν τελικά. Ό,τι είπε ο Lupin.
[SPOILER]Τα υπόλοιπα αύριο[/SPOILER]
Πραγματικα ομορφη συναυλια και η εντυπωση που μ δωθηκε ειδικα στο τελος ειναι πως και η ιδια η μπαντα την απολαυσε αρκετα. Δεν ξερω αν ηταν η ιδεα μου; Κατα τ’ αλλα αυτο που θα πω ειναι πως αν εχετε καιρο να τα πειτε και θελετε να πειτε τα νεα σας, αν εχετε προβληματα στη σχεση σας και θελετε να τα λυσετε, ή νομιζετε πως εισθε σχολιαστης αγωνα που σε καθε λεπτο κανει περιγραφη “τωρα θα τραγουδησει ο καραφλας”, “ντιβα το λιζακι”, “πρεπει να ναι παλιο αυτο το τραγουδι” μπορειτε να το κανετε και πιο χαμηλοφωνα χωρις να σπατε τους ορχεις των διπλανων σας.
κάπου εκεί στο host of seraphim άνοιξαν οι ουρανοί πάντως
Επισης γνωρισα Ντεκαρντ!! Η αχρηστη πληροφορια της μερας. Και ο Φλοηνταηζντ θα μπορουσε να κανει καριερα στον Παναθηναικο.
όσοι γνωρίζουν inside info ξέρουν ότι δεν ήταν μακριά από το να συμβεί 
Καταπληκτική συναυλία, τιμιότατο live, μαγεία. Τρία encore. Οι DcD έδειξαν να το απολαμβάνουν. Το κοινό εκεί που βρισκόμουν - ευτυχώς - αξιοπρεπές.
Lisa Gerrard & Brendan Perry, σα να μην έχει περάσει μια μέρα από τα eighties. Οι φωνές τους το ίδιο απίστευτες. Μυσταγωγία οι στιγμές που αναδείκνυαν τον περισσότερο μεσαιωνικό εαυτό τους.
Από άποψη setlist ομολογώ απογοητεύτηκα, αν σκεφτούμε πως έδωσαν βάση στο τελευταίο 1/3 της καριέρας τους, με έμφαση στο περισσότερο ethnic/ίσως και ανατολίτικο στοιχείο τους, και φυσικά στο τελευταίο άλμπουμ, ενώ την θρυλική περίοδο των '80s/αρχές '90ς Dead Can Dance (την περίοδο που λίγο-πολύ άφησαν ιστορία και στιγμάτισαν την εναλλακτική μουσική σκηνή) την τίμησαν ελάχιστα. Όσο σκέφτομαι πόσα απανωτά εγκεφαλικά μπορεί να πάθαινα αν άκουγα περισσότερα τραγούδια από τα πρώτα 5 άλμπουμ τους… (ευτυχώς, ακούσαμε το The Host of Seraphim…)
(προς maria jane, αν διαβάζεις: τζάμπα μιλούσα για όλα εκείνα τα τραγούδια στο αφιέρωμα :PP)
Ακόμα και έτσι οι στιγμές μεγαλείου ήταν άφθονες, ειδικά στο δεύτερο μισό της συναυλίας. Η διασκευή στο ρεμπέτικο με τον Perry να τραγουδάει στα ελληνικά για την… πρέζα σήκωσε τρελό χειροκρότημα. Και, θα το ξαναπώ, τόσο ο Perry όσο και η Gerrard μας άφησαν μαλάκες με την φωνητική απόδοση τους.
Ο ήχος επίσης άψογος, η ατμόσφαιρα (με φωτισμούς κλπ) το ίδιο.
Συνοπτικά, ένα συγκρότημα για το οποίο γνωρίζαμε ούτως ή άλλως πόσο σπουδαίο είναι, απέδειξε και ζωντανά γιατί είναι τόσο ξεχωριστοί. Μακάρι να τους ξαναδούμε κάποια στιγμή (και να παίξουν περισσότερα παλιά!).
YΓ - Cheers στον φίλο djnefilim αν διαβάζει, o oποίος τσίμπησε και το setlist που βλέπετε πάνω. 
…το οποιο γραφει USA & Canada 
Χα! Ε, δε νομίζω πως θα τον πειράξει αυτό. (ενδεχομένως βαριόντουσαν να εκτυπώνουν ξεχωριστά setlists για κάθε χώρα :P)
Στανταρ βαριοσαντε να εκτυπωσουν, δεν εχουν αλλαξει τιποτα στο σετλιστ ετσι κι αλλιως.
Γλεντησε το 85% των λαιβ πραγματων που εχω δει…αυτο.
Λυκαβηττός, βραχάκια, ούζο και τσάμπα λαιβάκι, όμορφη βραδιά 
!!
Νομίζω το live της χρονιάς
Αντιθέτως, καλά έκανες γιατί ραδιοφωνικά άκουσα την προηγούμενη της συναυλίας την πλευρά της μουσικής τους που δεν υπήρξε στο λάιβ.
Επίσης μόνο εμένα μου φάνηκε ότι θα έπρεπε να παίξουν και άλλο λίγο?
Το χάσαμε και αυτό το λάιβ, πολύ ωραία 
http://www.youtube.com/watch?v=c1UPp5hpI4E (εδιτ,δεν ειναι δικο μου το βιδ απλα λαιβ αυτο το κομματι ηταν σδσλδασκδλασξδσκλ.Οπως ολα δλδ)
Παντως εκει στο [I]goodnight you amazing human beings[/I] στο τελος του σετ παιζει να λιωσαν και τα βραχακια.
Και ένα δικό μου βίντεο.
The Host of Seraphim…
Από τη σελίδα του RW στο FB
Ήταν μια μαγική βραδιά χθες στο Λυκαβηττό!
Το μουσικόφιλο κοινό της Αθήνας έδωσε το παρόν και γέμισε ασφυκτικά το θέατρο- σημείο αναφοράς στη συναυλιακή ζωή της πόλης. Ανηφόρησε νωρίς το λόφο τιμώντας ένα αγαπημένο του συγκρότημα , που το είχε απολαύσει live το 1996 στον ίδιο χώρο, σε μία εμβληματική συναυλία που έχει γράψει τη δική της σελίδα στα συναυλιακά δρώμενα του τόπου!
Η συναυλία των Dead Can Dance της Κυριακής 23 Σεπτεμβρίου 2012 ήταν εξαιρετική!
Η παρουσία τους επιβλητική και όσοι βρέθηκαν χθες στο Λυκαβηττό θα αναφέρονται σαν μία από τις καλύτερες συναυλίες της χρονιάς!
Και με αφορμή αυτή τη μεγαλειώδη συναυλία και αφού ο Πρόεδρος του Φεστιβάλ Αθηνών κος Γιώργος Λούκος αρνείται να μιλήσει σε εταιρίες και διοργανωτές που προσφέρουν πολιτισμό τα τελευταία 30 χρόνια απευθυνόμαστε στους κινηματίες του, που υπεραμύνονται της παραμονής του στο Φεστιβάλ Αθηνών, ή αλλιώς «στα σκυλιά που γαβγίζουν εκεί που τρώνε» και θέτουμε ερωτήματα που αφορούν στην απαξίωση και στον επί της ουσίας εξοστρακισμό του Θεάτρου του Λυκαβηττού από τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης.
Θέτουμε ερωτήματα για
? Το πανάκριβο ενοίκιο του χώρου (12.300?) που δεν προσφέρει καμία παροχή στους διοργανωτές
? Για τον καθαρισμό του χώρου που δεν γίνεται ποτέ και για τη δυσοσμία στο χώρο των καμαρινιών ? που είναι αποτέλεσμα των μόνιμα βουλωμένων αποχετεύσεων
? Για το ανεπαρκές ρεύμα που δεν μπορεί να ικανοποιήσει καμία σύγχρονη καλλιτεχνική παραγωγή
? Για την έλλειψη εξέδρας κλπ.
Για όλους τους παραπάνω λόγους οι διοργανωτές αποφεύγουν να επιλέξουν το Θέατρο του Λυκαβηττού σαν χώρο διοργάνωσης , με αποτέλεσμα το θέατρο σημείο αναφοράς στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή της πόλης να μένει εκτός του χάρτη των πολιτιστικών δρώμενων και αντί να αναδειχθεί να ρημάζει μέρα με τη μέρα και περισσότερο.
Γιατί δεν αφήνατε κύριοι και κυρίες της DiDi παρόμοια σχόλια των πελατών σας για τις συνθήκες των “διοργανώσεων” σας; Τι έγινε; Μας το παίζετε και θιγμένοι τώρα; Όταν εμείς, οι πελάτες σας, κάνουμε αρνητικά σχόλια για ΟΛΑ αυτά που έχετε κάνει, γιατί πέφτει λογοκρισία;
Ουστ ρε πουθενάδες!
Κρίμα που μου έχουν αφαιρέσει τη δυνατότητα να σχολιάζω στο fb…
σε σχέση με το live των Dead Can Dance στα μέσα του 90 στο ίδιο χώρο (ένα χώρο που είχα τιμήσει τότε περισσότερες φορές και από το Ρόδον!), τα ευκολάκια στο «βρες τις διαφορές» ήταν οι γκρίζες τρίχες αλλά και τα νερά στο χέρι αντί για μπύρες όπως ανεβαίναμε ([I]ναταν τα νιάτα δυο φορές…[/I])
Από οργάνωση είμαστε συνεχώς στο σημείο μηδέν όμως, καταλαβαίνω ότι φοβήθηκαν την ψύχρα και σκέφτηκαν να βάλουν «λίγους» παραπάνω να μη κρυώσουμε αλλά έλεος, η ασφάλεια πήγε περίπατο, φυσικά δε μπορούσες ούτε απλά πράγματα να κάνεις, πχ το να έχεις πρόσβαση στις μπύρες ή στην τουαλέτα, ή απλά να φύγεις αν ήθελες!
Το ζέσταμα της βραδιάς από τον [B]DAVID KUCKHERMANN[/B] δεν ήρθε ποτέ, μάλλον ήταν για πιο μικρό χώρο, μου φάνηκε ενδιαφέρον αλλά δε μπορούσα να συγκεντρωθώ με τους γύρω να ψάχνουν μια θέση μέσα σε υστερίες τύπου «που με έφερες αγάπη μου» και όμορφους διαλόγους στο ετερόκλυτο όπως αναμενοταν κοινό σαν τον παρακάτω:
[SPOILER]-μπα και συ εδώ?
-ναι γιατί ρε?
-και αύριο στα 20 χρόνια Φοίβος?
-ούτε καν πλέον!
-πως κι έτσι?
-σιγά μη πάω στον ίδιο χώρο που έπαιξαν οι Πέπερς!! #-o[/SPOILER]
Οι [B]DEAD CAN DANCE[/B] κορυφή όπως πάντα, σα να μη πέρασε μια μέρα, προσωπικά μου άρεσε η εμφαση στο νέο εκπληκτικό άλμπουμ, γιαυτό είχε αξία το reunion, τα υπόλοιπα τα ψάχνουμε σε άλλους χώρους (Running Wild πχ, μουχαχα), οι φωνές και των δύο μας συνοδεύουν εδώ και 2 δεκαετίες (!) ενώ την καλή δόση από τη Λίζα που της έχω και μια αδυναμία την είχα πάρει σε εκείνο το μαγικό βράδυ στο Παλλάς. Φαντάζομαι πολλοί σήμερα θα έρθουν σε επαφή και με τη Ρόζα…
Μερικά βιντεάκια:
DAVID KUCKHERMANN ? [B][U]khubananukh[/U][/B]
DEAD CAN DANCE ?[B][U]είμαι πρεζάκιας/πρέζα όταν πιεις[/U][/B]
DEAD CAN DANCE -[B][U]nierika[/U][/B]
αυτό.
και έχοντας πριν στο rising of the moon, κάνει έναν Λυκαβηττό να κρατάει ακόμα και την αναπνοή του για να μην κάνει θόρυβο