Χμμ, δυστυχώς δεν έχω ακούσει ακόμα όλη τη δισκογραφία των Dead Can Dance, για να ψηφίσω, ενδεχομένως όμως να διάλεγα το Within The Realm of a Dying Sun ή το Aion… αλλά ευελπιστώ να τους λιώσω λίγο παραπάνω, ώσπου να ρίξω την ψήφο μου 
Ό,τι και να λέμε πάντως, τα έγραφα και στο αντίστοιχο τόπικ, μοναδικό συγκρότημα, ορισμός αυτού που λέμε “μοναδικό” βασικά.
Πόσες [SIZE=“2”]ανατριχίλες[/SIZE] μπορεί να δημιουργήσει το Sanvean της Lisa Gerrard? Πόσες, μα την αλήθεια…
Eχω 2 δισκους τους.Πολυ καλοι με πολυ ωραια γυναικεια φωνητικα.
Πολύ καλό γκρουπ. Γέννημα-θρέμα της χρυσής γενιάς της 4AD. Kαι εγώ ένα CD τους έχω και ένα best of…
Εχω παθει πλακα 
Τους ανακάλυψα πριν κανα χρόνο, και έγιναν αμέσως από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Τα Within the Realm of a Dying Sun και Toward the Within (live) είναι :respect: για να μην πω ότι οι Gerrard/ Perry έχουν από τις καλύτερες φωνές που έχω ακούσει!
Το μόνο συγκρότημα που μπορώ να χαρακτηρίσω ως “το αγαπημένο” δίπλα στα αλλα “αγαπημένα” μου (Queen και Floyd).
Ένα και ένα όλα τα άλμπουμς τους, με προσωπικά αγαπημένα το Dead Can Dance, Spleen and Ideal και Within the Realm of a Dying Sun, με το Serpent’s Egg να πλησιάζει κοντά.
Εγώ από τους The Gathering τους ανακάλυψα όταν άκουσα την κομματάρα In Power we entrust the love advocated. Έφαγα τρελό κόλλημα με αυτό το κομμάτι και έψαξα και βρήκα και το original. Αλλά μου αρέσει πιο πολύ με την φωνή της Anneke. Έχους ωραία μουσική πάντως, σε κάνουν να ανατριχιάζεις
πολυ μπροστα για την εποχη τους…
ακομη μετανιωνω που δεν καταφερα να τους δω την τελευταια φορα (that i know of) που ηρθαν Αθηνα…
(νομιζω καπου το '97-98… )
ειδικα μετα την πρωτη “φαση” της μπαντας…απλα απογειωθηκαν!!
πολυ καλοι και ζωντανα (αν πεσει κανα DVD στα χερια σας!)
bump
πειτε τα 2-3 αλμπουμς που λενε πιο πολυ κατα τη γνωμη σας
εχω spiritchaser/within the realm/into the labyrinth
και το best-of wake
αλλα ξερω γω , θελω να δω αν μουχει ξεφυγει κανενα που αξιζει.
edit : κατεβαζω τις εκδοσεις 2008 mfsl dsd οποτε προτεινετε , θα ακουστουν ολα
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο album, όλα μου αρέσουν. Καθένα είναι ένα διαφορετικό ταξίδι σε πολιτισμούς μακρινούς και ξεχασμένους.
Το μόνο που δεν μου κάθεται καλά είναι το πρώτο τους, σε post-punk φάση.
Αξίζει να κυνηγήσει κανείς και διάφορα bootlegs που έχουν κυκλοφορήσει, γιατί όπως λέει και το wikipedia…
Κάπου νομίζω υπάρχει και κάποιο τραγούδι τους στο οποίο χρησιμοποιούν μπουζούκι. Highly recommended και όλες οι solo δουλειές της Gerrard, απλά καταπληκτικές.
Το πρωτο κολλημα το φαγα με το Within the realm…
Aκολουθησαν ολα τα υπολοιπα με το AION και το Into the Labyrinth να ξεχωριζουν ελαφρως.
Αποτελουν επισης μια απ τις μεγαλυτερες μου συναυλιακες χασουρες,μια και οταν ηρθαν το '95 αν θυμαμαι καλα,εκεινο το βραδυ λογω φροντιστηριων και λοιπων εφηβικων συμπλεγματικων καταστασεων,εχασα εκεινη την-στανταρ-τριπαρισμενη βραδια στο Θεατρο Δασους.Ακομα το φερω βαρεως.
Spleen And Ideal το πιο σκοτεινό τους μαζί με within…τεράστιο γκρούπ!
Κάθε φορά που άκουγα την μουσική τους… μου’ρχόταν κάπως. Δεν ξέρω, ανατρίχιαζα…
αλλά παρ’όλ’αυτά, κι ας είναι τόσο απόκοσμος ο ήχος τους, πάντα πίστευα ότι έχει μια γλυκιά ομορφιά… Έτυχε και τους άκουγα την περίοδο που άκουγα και Dulce Pontes… και για έναν περίεργο λόγο, θεωρούσα ότι έχουν ομοιότητες, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω ποιες…
Aγαπημένο τραγούδι “The Arrival And The Reunion”.
Και το “The Host of Seraphim” μοιάζει με το “Θεός αν είναι”… λολ! τώρα μου’ρθε που ξαναβάλλα το cd… #-o
Bump γιατί σήμερα το βράδυ κάνουμε βουτιά στον μαγικό κόσμο του Serpent’s Egg. Από τους δίσκους που αρκετά βράδια μου έχουν κρατήσει συντροφιά όπως και το Into The Labyrinth που ήταν και ο πρώτος δίσκος που άκουσα από Dead Can Dance.
Ωραίο το παρελθόν, δε λέω, αλλά σύμφωνα με το official site τους (http://www.deadcandance.com/), στο οποίο μπορείτε να κατεβάσετε ένα EP 4 live κομματιών, λέει ότι εντός του '12 θα έχουμε νέο δίσκο και παγκόσμια περιοδεία!!!
(και ελπίζω αυτή τη φορά να μας τιμήσουν με την παρουσία τους, όχι σαν το 2005…)
Έχει κανείς άλλος συνδέσει το κλίμα του Into The Labyrinth (κυρίως κομμάτια όπως Yulunga, Toward The Within) με την ανάγνωση Lovecraft? Είναι τόσο σκοτεινά και απόκοσμα που πάντα σκέφτομαι μυστήριες τελετές, αρχαίες δυνάμεις και παράξενες γωνίες…
[B]BUMP [/B]:!:
[I]1ον[/I] γιατί αν δεν το πήρατε χαμπάρι, φέτο θα κυκλοφορήσουν καινούργιο δίσκο 16 χρόνια (!) μετά το Spiritchaser.
[I]2ον[/I] γιατί θα μας επισκεφτούν το Σεπτέμβρη κάνοντας μια στάση στην παγκόσμια περιοδεία τους.
[I]3ον[/I] γιατί από τα τέλη του '11 μέχρι πρόσφατα, κυκλοφόρησαν τρία EP’s με υλικό από την περιοδεία που πραγματοποίησαν το 2005 :
[B]Live Happenings Part I[/B]
Tracklist:
01 - Nierika
02 - Babylon
03 - Compassion
04 - The Ubiquitous Mr. Lovegrove[B]
Live Happenings Part II[/B]
Tracklist:
01 - The Love That Cannot Be
02 - The Lotus Eaters
03 - Crescent
04 - Minus Sanctus
[B]Live Happenings Part III[/B]
Tracklist:
01 - Saltarello
02 - The Wind That Shakes The Barley
03 - How Fortunate The Man With None
04 - Dreams Made Flesh
[B]http://www.youtube.com/watch?v=NErGv6Vbntg[/B]
Τι ΦΩΝΗ θεέ ! 
Lisa, Λύσσα αναλλοίωτη…
Όσον αφορά τα EP καλοδεχούμενα, όμως προέρχονται ως επί το πλείστον (ή και εξ ολοκλήρου) από τις κυκλοφορίες Selections from Europe / Selections from North America που κυκλοφόρησαν το 2005-6 μετά την τελευταία τους περιοδεία. Δεν έχω μπει στον κόπο να συγκρίνω τι ήρθε και από πού και δεν έχει και νόημα νομίζω.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της τελευταίας τους περιοδείας, ηχογράφησαν όλες τις συναυλίες (13 στην Ευρώπη και 8 στην Αμερική) και τις κυκλοφόρησαν με τη μορφή limited 2CD. Παραθέτω μια λίστα παρακάτω:
[ul]
[li]Dublin (10/03/2005)
[/li][li]The Hague (12/03/2005)
[/li][li]Paris (14/03/2005)
[/li][li]Lille (16/03/2005)
[/li][li]Brussels (17/03/2005)
[/li][li]Madrid (21/03/2005)
[/li][li]Barcelona (22/03/2005)
[/li][li]Milan (24/03/2005)
[/li][li]Cologne (26/03/2005)
[/li][li]Munich (27/03/2005)
[/li][li]London (06/04/2005)
[/li][li]London (07/04/2005)
[/li][li]Seattle (17/09/2005)
[/li][li]Seattle (18/09/2005)
[/li][li]Toronto (01/10/2005)
[/li][li]Montreal (02/10/2005)
[/li][li]Montreal (04/10/2005)
[/li][li]Boston (05/10/2005)
[/li][li]Washington D.C. (10/10/2005)
[/li][li]Chicago (12/10/2005)
[/li][/ul]
Τέλος, στην περιοδεία αυτή, πέρα από τα γνωστά τραγούδια τους, στο setlist περιλαμβάνονταν ορισμένες solo συνθέσεις (είτε νέες, είτε επανεκτελέσεις):
[ul]
[li]τα Saffron (ως Babylon) και Crescent στο δίσκο Ark του Perry
[/li][li]τα The Love that Cannot Be (ως Devotion) και Minus Sanctus (ως Wandering Star) στο δίσκο The Silver Tree της Gerrard
[/li][li]το Dreams Made Flesh από το δίσκο-συλλογή της 4AD με τίτλο This Mortal Coil - It’ll End in Tears (το τραγούδι είναι της Gerrard)
[/li][li]το Salem’s Lot από το OST της σειράς Salem’s Lot (ως Salem’s Lot Aria), προϊόν της συνεργασίας της Gerrard με τον Patrick Cassidy
[/li][li]το Sanvean από το δίσκο The Mirror Pool της Gerrard (εμφανίστηκε πρώτη φορά στο Toward the Within των DCD)
[/li][li]το Hymn for the Fallen (ως Sleep) στο δίσκο The Black Opal της Gerrard, σε συνεργασία με τον Michael Edwards
[/li][li]το Compassion που δεν υπάρχει πουθενά αλλού και φαίνεται να είναι σύνθεση της Gerrard
[/li][/ul]
Ελπίζω και στη φετινή περιοδεία να ακούσουμε νέο υλικό, πράγμα πολύ πιθανό αφού είπαν ότι αυτή τη φορά θα ηχογραφήσουν κανονικά δίσκο.
Υ.Γ.: Από τις δύο live συλλογές, προτιμώ αυτήν από το Αμερικάνικο σκέλος της περιοδείας, αφού πέρα από ένα έξτρα τραγούδι (Compassion) σε ένα setlist πανομοιότυπο, το συγκρότημα (οι μουσικοί που συνοδεύουν) ακούγεται πιο δεμένο και οι εκτελέσεις αρτιότερες.
Επιτέλους καινούριο άλμπουμ… προσωπικά θα ήθελα κάτι στο στυλ των 3 πρώτων, δηλαδή πιο σκοτεινό και λιγότερο φολκ όπως τα τελευταία τους, αν και δε το νομίζω.
Και θα ήθελα πάρα πολύ να τους δω ζωντανά, γιατί εκτός από το παλιό Toward The Within, έχω δει άλλες 2 πιο πρόσφατες συναυλίες τους και πραγματικά φαίνεται ότι τη μαγεία της μουσικής τους την αποδίδουν άνετα live.
Και οι φωνές της Lisa Gerrard και του Brendan Perry, απέθαντες ρε παιδί μου!