Μόλις άκουσα αυτό το ep στο youtube και έμεινα λιγάκι με ανοιχτό το στόμα. Απίστευτο death metal όπως τα λεει ο από πάνω… απλά να προσθέσω πως έχουν και μερικά γαμάτα καθαρά φωνητικά και παρόλο που η αλλαγή από τελείως brutal στο καθαρό μπορεί να ακούγεται κάπως εδώ είναι 100% πετυχημένη η μίξη. Πολύ πετυχημένα και τα samples από Ιταλικές ταινίες (τρόμου να υποθέσω) που προσθέτουν στην ατμόσφαιρα. Η χρονιά των ep φέτος πάει να γίνει.
Edit: Επίσης μιας και το όνομα της μπάντας δεν έχει γραφτεί και το λογοτυπο δεν βοηθάει και τόσο λέγονται [B]Fleshgod Apocalypse[/B]
Οποιος δεν μπορει να διαβασει το λογοτυπο να μην ξαναμπει στο θρεντ ε.
Αρκετα καλο το ΕΡ αυτο.Το ακουσα οταν το ειχε προτεινει ο απανθρωπος.
Αν και για μενα κρινεται αν θα αρεσει σε καποιον καθαρα απο το αν του αρεσει
ο νεος ηχος.Δεν εχει μεγαλη σχεση με παραδοσιακο death metal.
Η ποιοτητα του ειναι αδιαμφισβητητη.
σωστο αυτο που λες γενικοτερα και εμενα μου αρεσουν πολυ οι παλιες παραγωγες αλλα και οι καθαρες καινουριες μερικες φορες και αναλογα το στυλ που παιζει ο αλλος ειναι πολυ καλες. για παραδειμα σε τουτους εδω πιστευω μια χαρα παει η παραγωγη που εχουν. οσο για το οτι οι καινουριες παραγωγες περα απο το οτι ειναι δουλεμενες στηνκαθαροτητα του ηχου και πουθενα αλλου (στην πορωση π.χ. που προσφερουν), αυτο ειναι αλλο μα υπαρχουν και οι εξαιρεσεις: βλεπε Black Future απο Vektor (θρας βεβαια) που ειναι κατα τη γνωμη μου ο ορισμος της καλοδουλεμενης συγχρονης παραγωγης…
Μα εννοειται οτι εχει να κανει με την καθε μπαντα και φυσικα με τον καθε ακροατη
ξεχωριστα.Δεν μπορω να φανταστω τους Obituary με πριμαριστο ηχο αλλα ουτε
και τους Fleshgod Apocalypse με ηχο σαν αυτο των Kaamos ας πουμε.
Ισα-ισα που η καθε μπαντα πρεπει να εχει τον ηχο που της ταιριαζει και οχι αυτον
που επιβαλλει το ειδος που παιζει.
Το ντεμπουτο μου στις ντεθ κυκλοφοριες για αποθέωση αυτού:
Ares Kingdom - Incendiary
σχωράτε με εκ των προτέρων γιατί ναι μεν έχει ξαναποσταριστεί, αλλά αφενός εγώ (καθυστερημένη γαρ) τώρα τελευταία το άκουσα,
αφετέρου, του αξίζει ακόμα μία αναφορά. (Βασικά του αξίζουν πολλές αναφορές, ελπίζω μόνο να υπάρχουν και άλλοι “καθυστερημένοι” :P).
Κάθε ακρόαση και μεγαλύτερο σκάλωμα.
Ριφς, πολεμικό φίλιν, δυναμική απίστευτη από την αρχή ως το τέλος. Gathering the eagles, Descent of man, The destruction of Sennacherib, Abandon in place, , Beasts that perish, Ashen glory, όλα τους ένα και ένα.
Τα τεχνικά τους μέρη ας τα αναλάβουν οι ειδήμονες, γω συνεχίζω τις ακροάσεις!
Τόσο πολύ σας αρέσουν οι Hate? :-k δεν έχω ακούσει και πάρα πολλά πραγματα απο αυτούς βέβαια αλλά όσες φορές έτυχε να τους ακούσω μου φάνηκαν σαν απλοί αντιγραφείς των behemoth (αν και νομίζω ξεκίνησαν μαζί σχεδόν).
Τσεκατε τα Awakening of the Liar,Anaclasis και Morphosis.
σιγουρα εχουν παρει δανειακια απο Behemoth αλλα ειναι απιστευτα πορωτικοι και ουσιωδεις. Με αλλα λογια ξερουν να γραφουν καλα κομματια κι αυτο απο μονο του αρκει
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΤΟΙ ΡΕ? Πωωωω…πάλι καλά που αναφέρθηκε ξανά γιατί το πήρε το ποτάμι των posts και θα χανόταν…με μία λέξη…καταπληκτικοί…χωρίς γυαλισμένη παραγωγή και αν και όχι τόσο “σφιχτοδεμένοι” καταφέρνουν και βγάζουν το μεδούλι του Death/Thrash/Metal με ένα απίστευτο τρόπο, τι να πώ…δίνουν άκυρο σε άπειρες κυκλοφορίες τα τελευταία χρόνια και λένε με ένα πολύ απλό τρόπο στους υπόλοιπους: “Βάλτε την παραγωγή στον ΠΑΤΟ σας”, pure music ρεεεεε…συνεχίζω να ακούω όπως η αποπάνω, unbe-fucking- lievable!!!
Από την Ατλάντα αυτοί οι τύποι και αυτό είναι το 3ο άλμπουμ τους. Δεν έχω ιδέα τι έπαιζε με τα παλιότερά τους (στο ιντερνετ διάβασα για sludge/crust/οτιδήποτε παρελθόν), αυτό εδώ όμως είναι είναι ένα φανταστικό κάτι_σαν_death_metal άλμπουμ. Σε όσα reviews βρήκα στο νετ, όλα αποθεώνουν, αλλά κανείς δεν μπορεί να τους κατατάξει ακριβώς. death? black? doom? blackened death/doom? doomy black/death? whateva…
Η βάση τους είναι το ευρωπαϊκό death metal των μέσων των 90ς ([B]Hypocrisy, Dissection, Necrophobic [/B]κλπ.) αλλά χωρίς τόσες πολλές μελωδίες, και από κει βγαίνουν κάθετες μπαλιές άλλοτε προς [B]Deicide [/B](στα αργά τους) ανιερότητες, άλλοτε προς black metal χιλιόμετρα κι άλλοτε προς doom metal καταδίκες. Όλα αυτά κάτω από μια progressive αντίληψη, και όταν λέω progressive δεν εννοώ πιου-πιου τεχνικούρες, αλλά μια τζούρα [B]Neurosis[/B] πάνω σε blast εδώ, ένα ακουστικό πέρασμα λίγο πιο κάτω, μια επική [B]Bathory[/B]ίλα εκεί πίσω, μια πινελιά [B]Funeral Mist[/B] λίγο παραπέρα, κάνα εμπνευσμένο lead λίγο παρακάτω κλπ. και δυο noise σφηνάκια που κόβουν μαεστρικά το άλμπουμ στη μέση και παγώνουν το αίμα σαν outro. Συνολικά μου θυμίζει την συνθετική αντίληψη των [B]Pestilence[/B] εποχής “testimony of the ancients”.
Όλα αυτά θα κατέληγαν σε τεράστιο αχταρμά αν δεν υπήρχε μια απίστευτη ποσότητα έμπνευσης (δεν υπάρχει μέτριο κομμάτι στο δίσκο), και αν δεν είχε κάνει τρομερή δουλειά ο Philip Cope των [B]Kylesa [/B]στην παραγωγή. Kυκλοφορεί από την prosthetic records με εξώφυλλο από τον θεό Paul Romano.
P.S. Δεν ξέρω αν βγήκε άλλο καλύτερο death metal άλμπουμ φέτος, δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα, αλλά έχω φάει χοντρή ήττα, και αυτό ΔΕΝ είναι ενθουσιασμός πρώτων ακροάσεων.
Νέο άλμπουμ από τους Σουηδούς σκατόκαφρους του Roberth Karlsson (SCAR SYMMETRY) με τέρμα old school Swedish Death Metal attitude, τσίτα τα γκάζια και τρομερή παραγωγή με απίστευτο όγκο. Όσοι πιστοί προσέλθετε!
[I]Stigma- Cutted by chainsaw (2005) [/I]
Death metal απο την Τσεχια, με 3 κυκλοφοριες στο ενεργητικο τους μεχρι στιγμης.
sample : http://www.youtube.com/watch?v=kh1DtvlZLug
