Ω, είμαι σίγουρος πως ο ένας από τους δύο θα τοποθετηθεί δημόσια, σύντομα!
Εδώ έχουμε 9 κομμάτια old school death metal, έτσι όπως παιζόταν εκεί γύρω στα 90’s, εξαιρετικά κοντά στην σχολή των 2 πρώτων Death, Benediction του Τrascend.
Πρώην μέλη των Massacre λέει, Terry Butler βλέπω στο αρκάηβς…θα τσεκαριστεί.
Έπεσα πάνω σε αυτούς μετά από newsletter του Bandcamp. Πάντα δίνω ένα κλικ αλλά συνήθως, ειδικά οι Death metal κυκλοφορίες, είναι… μια από τα ίδια.
Αυτοί κράτησαν το ενδιαφέρον μου για ολόκληρο το πρώτο κομμάτι και μετά ήρθε το δεύτερο, το τρίτο… με λίγα λόγια μπήκαν και στη μόνιμη playlist μου.
Το πρώτο κομμάτι ξεκινάει με τρόπο που σίγουρα τραβάει την προσοχή. Μετά μπαίνει ριφάκι σουηδικής σχολής, που όμως συνδυάζεται με την καλή, τη χύμα παραγωγή. Επίσης μπάσο που ξεχωρίζει και drums που δεν ακούγονται τριγκαρισμένα… Και το σόλο είναι λες και το έγραψε ο… μπαμπάς τους. Στο δεύτερο κομμάτι όμως τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέροντα, καθώς γίνονται πιο τεχνικοί/prog αλλά με ουσία (κι όχι για το εφέ).
Γενικά είμαι πολύ χαρούμενος με αυτήν την ανακάλυψη, έχει τα φόντα να πάει ψηλά στη φετινή λίστα μου.
Πολύ τίμιο ντεμπούτο, σίγουρα θα κλικάρει στους θιασώτες του old school DM. Κλασικός σπηλαιώδης Φινλανδικός ήχος, με τις απαραίτητες Autopsy τζούρες. Γενικά έχω παρατηρήσει πως ενώ λατρεύω το DM (και δη το παραδοσιακό), πλέον ενθουσιάζομαι πολύ δύσκολα με νέες κυκλοφορίες. Έτσι και εδώ. Μιλάμε για μια πολύ καλή κυκλοφορία, αλλά δεν είναι και στα τοπ της χρονιάς μου ξερωγω. Ίσως μεγαλώνοντας και έχοντας ακούσει αρκετά πράγματα πλέον να γίνομαι πιο επιλεκτικός, ποιος ξέρει. Anyway, καλός δίσκος, ακούστε!
The full 90s death metal experience Πιο original κι από το original λέμε…
To εξώφυλλο είναι τίγκα Monstrosity ή μόνο εγώ το βλέπω έτσι; Μπαίνει στο τεφτέρι, θα ακουστεί.
Ε θυμίζει λίγο, γενικά πάντως ο ήχος είναι Malevolent Creation του επικού Ten Commandments με ολίγον Pestilence και Suffocation, riffs αλά Immolation και Demigod και σολίδια Incantation αλλά έχει και μια φρεσκάδα να το πώ
Περισσότερο μου έβγαλε Monstrosity/Malevolent Creation στοιχεία, παρά Immolation/Suffocation.
Eξαιρετικό μέχρι την μέση που έχω προλάβει να ακούσω. Πολύ ορεξάτο και ζωντανό (!) death metal, που υπάρχουν ριφφ επειδή πρέπει να τα ακούσεις, όχι για να γεμίσουν το υπόβαθρο πίσω από την φωνή. Καρδούλες στον @matia
Σε άλλο ύφος, το Carcass είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον παρόλο που με μια πρώτη αυτιά φάνηκε να είναι ένα υβρίδιο Heartwork και Swansong τελικά έχει αρκετό ψωμάκι…
Θα σπαμάρω και εδώ, και θα δηλώσω ότι το θεωρώ καλύτερο απο το Surgical Steel, ενώ δεν το περίμενα με τίποτα. Έχει πάρα πολύ ψωμάκι! Θα πω μεγάλη κουβέντα και θα τολμήσω να πω ότι είναι από τους καλύτερους δίσκους τους.
Κάτι είδα στα related του YT και μου έσκασε φλασιά ο κάτωθι δίσκος. Αυτή ηταν πράγματι μια πολύ δυνατή επιστροφή, 100% ήχος Brutality. Κρίμα που πέρασε λίγο στο ντούκου (νομίζω) και κρίμα που δεν υπήρχε συνέχεια (νομίζω ξαναδιαλύθηκαν).
Οι Carcass είναι από τις μεγαλύτερες αγάπες μου (το Swansong όχι και τόσο) και ενώ το Surgical Steel είναι τρομερό comeback, το Torn Arteries το ακούω πιο εστιασμένο, πιο σίγουρο και πιο άρρωστο. Καμία σχέση με τα τραγούδια του Despicable επίσης. Τώρα από εκεί και πέρα γούστα είναι αυτά.
Δεν κατάλαβες, είμαι τεράστιος οπαδός των Carcass και θεωρώ κλασικό το Surgical Steel . Αν είναι καλύτερο το καινούριο, πάμε για death metal δίσκο της δεκαετίας! Η έκπληξή μου δλδ έγκειται στο ότι μπορεί ο νέος να ξεπεράσει τον προηγούμενο.
Μόλις τον έβαλα να τον ακούσω.
Επειδή λάτρευω heartwork και surgical steel
Αυτό.
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! Υπάρχει διαφορά να το λένε 3 άτομα, από το να το λένε 300 άτομα!
Οι Carcass δεν είναι μόνο Heartwork και Surgical Steel πάντως!
Να ομολογήσω μόνο ότι μετά το Surgical Steel τα τραγούδια που είχαν βγάλει πριν τον δίσκο ήταν καλά μεν αλλά δε με είχαν ενθουσιάσει και δεν είχα μεγάλες ελπίδες. Μου έφυγαν οι αμφιβολίες με το που πάτησα play. Μέσα στον δίσκο ακόμα και αυτά τα τραγούδια αποκτούν άλλη ομορφιά γιατί καταλαβαίνεις ότι είναι μέρος ενός καλά δουλεμένου συνόλου.
Τριτοτέταρτο άκουσμα και έχω να πώ για Carcass ότι έχουν περάσει περίτεχνα λίγο από την μαγεία του Necroticism στο δίσκο παρόλο που ο ήχος γενικά παραπέμπει σε heartwork/swangsong που για μένα είναι δέκα σκάλες πιο κάτω. Πολύ ενδιαφέρον το αποτέλεσμα πάντως, πάρα πολύ ενδιαφέρον.
Δεν το έχω ακούσει ακόμα το καινούργιο αλλά αυτή την εντύπωση μου είχε μείνει και στις αρχικές ακροάσεις στο Surgical, εντύπωση που και με τον καιρό άρχισε να διαλύεται. Necroticism είναι εύκολα ο αγαπημένος μου δίσκος από Carcass, το Surgical μου άρεσε βέβαια, ο χρόνος μάλλον το δικαίωσε, αλλά αυτές οι μικρές υποσχέσεις για Necroticism που τελικά μένουν εκεί μάλλον με καταστρέφουν