Άλλη μία εξαιρετική συναυλία από τους Purple. Όσοι δεν ήρθαν έχασαν (αν και ευτυχώς είχε περισσότερο κόσμο από τις αρχικές προβλέψεις. Άκου Vibe Stage…:roll:)
Eλπίζω όλοι οι Θεσσαλονικείς φίλοι μου να πρόλαβαν να πάρουν εισητήρια και να ζήσουν και αυτοί απόψε αντίστοιχο live.
H μαλακία και η γραφικότητα του Έλληνα μεταλοπιτσιρικά σε όλο της το μεγαλείο. Όπως ξέρεις καθόμουν μπροστά δεξιά, εκεί που έγινε το mosh pit. Στη μέση του Fireball αρχίζει ενα τσουτσέκι να πέφτει πάνω μου με φόρα. Ανταπέδωσα και βρέθηκε κολλημένος στο κάγκελο και γυρνάει νκαι μου λέει “ήρεμα ρε φίλε”.:lol:
Του είπα πως αυτός το ξεκίνησε και να το σκεφτεί αν θέλει να συνεχίσει και έκατσε φρόνιμα.
Αλλά έχασα δευτερόλεπτα του Fireball να ασχολούμαι με το μαλακισμένο…[-X
Rasputin,
α) Μη βρίζεις τον Παιχταρά
β) Μη γράφεις άκυρα πράγματα. Το ξέρεις και εσύ μέσα σου πως με Blackmore τέτοιο live δεν θα μπορούσες να δεις. Ο Morse μετά από 15 πλέον χρόνια στη μπάντα βρίσκεται σο κέντρο του ήχου της, χωρίς αυτόν μάλλον δεν μπορούν να υπάρξουν πλέον οι Purple.
Μη γκρινιάζετε :p, από άποψη συναυλιακού χώρου εσείς είστε οι “ευνοημένοι” αυτή τη φορά: Θα προτιμούσα να τους ειχα δεί στη Μονή άντί για τη Μαλακάσα.
Πολύ καλή συναυλία, ο Gillan φαίνεται πως έχει κουραστεί όμως.
Ο Glover στυλοβάτης. O Paice σα να ψιλοβαριόνταν (παραμένει όμως κορυφαίος), δεν έκανε σόλο.
Κόσμος αρκετός, αναμενόταν γενικά λιγότερος. Φύγαμε κυριλέ. Πολύ ήσυχη και όμορφη βραδυά.
:thumbup:
@Mule: Δεν αμφισβητω την ικανοτητα του Morse και το ποσο στο κεντρο της μουσικης των Purple ειναι, αλλα θα προτιμουσα 10000 φορες να δω τη συναυλια με Blackmore οσο αδυνατο και να ειναι πλεον αυτο…
Πες το προσωπικο κολλημα, εγω δεν μπορω να τον βλεπω, ενω ξερω πως εκει θα μπορουσε να ειναι ο θεος…Μια περιπτωση υπαρχει να τον αποδεχτω…
Να γινει reunion Rainbow…Μηπως εγινα υπερβολικα ονειροπολος…?? :p:p
Edit: Ασε που το μοναδικο σημειο που με εκνευριζει τοσο στις συναυλιες τους ειναι η, γλοιωδεις σε ορισμενα σημεια, προωθηση στον Morse…Προβολεις πανω του, amazing & one and only και πολυ πολυ σπρωξιμο…Ε μου φαινεται υπερβολικο…
Ποσο ακομα θα παλευει για την αποδοχη αν λες οτι ειναι 15 χρονια και εχει αφομοιωθει…
Anyway επειδη οι αποψεις ειναι διαφορετικες παραδεχομαι οτι ειμαι κολλημενος με Ritchie οποτε μην μπεις στον κοπο να με ‘‘συνετισεις’’…
χαλαρή υπόκρουση από keyboards, σαν εκκλησιαστικό όργανο. και στο ρόλο του preacher ο κύριος Gillan να λέει:
“… we were gathered here tonight… to rock ‘n’ roll!”
και αρχίζει το Speed King! Αυτά είναι… Οι Deep Purple είναι ο ορισμός της rock μπάντας, και αυτό φαίνεται εκεί που κρίνονται όλα: στη σκηνή! Πολλές φορές δεν πιστεύω ότι γίνεται να ροκάρει κάποιος τόσο καλά στα 60+ και αν σκεφτούμε πόσο καλούς δίσκους εξακολουθούν να βγάζουν, τότε απλώς respect…
Εγώ βασικά αυτό ήθελα να τονίσω, το πόσο έχουν ανανεωθεί χάρη στον Morse και τον Airey. Έφυγε από την μπάντα ο μεγαλύτερος κιθαρίστας και ο μεγαλύτερος πληκτράς όλων των εποχών, ήρθαν δύο “κοινοί θνητοί” και τι έχουμε: 5 τύπους που το έχουν και γουστάρουν ακόμα να ροκάρουν! Και αυτό αποδεικνύεται στους δίσκους και στα live!
Ο Blackmore είναι αυτό που είναι, ο μέγιστος. Αλλά είναι αλλού. Και γιατί να πάω να δω ένα live που κάποιος θα βαριέται και θα χαλάει τη χημεία; Μακάρι να κάνει ένα reunion με τον Dio, ως Rainbow. Αλλά οι Purple είναι καλύτερα έτσι. Και ο Morse έχει συμβάλλει πάρα πολύ στον ήχο τους εδώ και 15 χρόνια. Και ο Airey ήταν ο ιδανικός για να αντικαταστήσει τον Jon Lord. Και ακούγονται τόσο φρέσκοι. Έχετε ακούσει το “Purpendicular”; Δισκάρα! Το “Bananas”; Δισκάρα! Το “Rapture of the Deep”; Δισκάρα!
Bλεπω οτι ολοι περασατε καλα χθεσ τωρα ειναι η σειρα μασ.:lol:Ολοι η παρεα παμε για κανα μπυρονι τωρα σε ενα ροκαδικο εδω κοντα στη Μονη για να χαλαρωσουμε και το βραδακι τα λεμε θα περασοθμε οπωσ παντα στουσ PURLE φανταστικα και δεν θα βρεξει σημερα:lol:
Δεν είναι θέμα να σε “συνετίσω”, τη γνώμη μας γράφουμε εδώ και σαφώς όλοι έχουμε τα κολλήματα μας. Δεν δήλωσα ποτέ “αντικειμενικός”
Απλά δύο σχόλια:
To 1995-1996 είχα την τύχη να δώ και τους Purple δύο φορές να περιοδεύουν για το Purpendicular και τους Rainbow με τον Doogie White για το Stranger. Kαι στις δύο βραδιές των Purple πέρασα πολύ καλύτερα από ότι σε εκείνη των Rainbow.
O Morse δεν έχει ανάγκη προώθησης. Ήρθε στη μπάντα κουβαλώντας μία καταπληκτική καριέρα solo και με τους Dixie Dregs που του είχε ήδη προσφέρει καταξίωση ανάμεσα στο κοινό που τον ενδιέφερε. Ήταν ήδη στο Hall of Fame του Guitar Player έχοντας ψηφιστεί 5 χρονιές καλύτερος κιθαρίστας (όσο κούφιοι και να είναι αυτολι οι τίτλοι) από τους ομότεχνους του. Ή εμπορική επιτυχία του έλειπε και αυτή εξασφάλισε στους Purple με το σπαθί του.
Ειπα και στο ποστ μου οτι δεν αμφισβητω τον Morse, απλα ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ θα ηθελα να τους δω με Blackmore…
Μπορει να τους ειδες και να ηταν καλυτεροι, δεν διαφωνω, απλα ο τυπος αποτελει προσωπικο κολλημα…Και ακινητος να καθεται και να βαριεται εμενα με ικανοποιει μουσικα και αυτο μου φτανει…
Καλα ολα αυτα που εχει κανει ο Morse αλλα για μενα οταν βλεπω Purple θελω Blackmore…Μεγαλος και τρανος κιθαριστας αλλα στο μυαλο μου Purple=Ritchie…
Φυσικα οπως ειπες κανεις δεν ειναι στα προσωπικα γουστα του αντικειμενικος οποτε νομιζω πως συζηταμε σε δυο γραμμες που πανε παραλληλα και δεν θα συμφωνησουμε…Χωρις αυτο να ειναι κακο…
