Σήμερα και αύριο έχετε το νου σας στην κεντρική μας σελίδα…
ειναι μονο 4 μερες… 8)
Για να δούμε το πόρισμα του Cozy… 8)
Άλλο ένα review από το The Highway Star: http://www.thehighwaystar.com/thsblog/2013/04/20/a-new-start/
[SPOILER]Δε θα γίνω συνήγορος κανενός και δεν πρόκειται να το συνεχίσω, αλλά το ποστ περί ΣΠ βγάζει απίστευτο κομπλεξισμό.[/SPOILER]
δεν μπορει να μην ειναι τρελλος δισκος!!!
[SPOILER]ο mixalis ειναι μικρος απο οτι ειδα στο προφιλ του,και δεν εχει ζησει εποχες χωρις ιντερνετ οπου κυριολεκτικα ο μονος που μας τροφοδοτουσε με υλικο Purple ηταν ο Σταθης (για να μην αναφερθω σε εκδηλωσεις Purple σε διαφορα μερη ή τα fanzines)[/SPOILER]
αρκετα συγκρατημενη η κριτικη…:-k
θετικη βεβαια αλλα το συμπερασμα οτι δεν πιανει το purpendicular ειναι καπως “προσγειωτικο”
Λιγες μερες εμειναν βεβαια λιγη υπομονη ακομη.εγω παραμενω αισιοδοξος απο τα δειγματα που εχω ακουσει.
http://www.rocking.gr/reviews/album/Deep-Purple---Now-What/4831/
να και το review του Cozy… δηλαδη Κωστη το Purpendicular παραμενει στην κορυφη; παντως εμενα με καλυπτει και αυτο που λες οτι ειναι μαλλον ανωτερο του προηγουμενου μιας και μου ειχε αρεσει παρα πολυ…
Ναι, πιστεύω πως αν το δει κανείς αντικειμενικά - χωρίς να παρασυρθεί από τον ενθουσιασμό του ότι ακούει ξανά νέα μουσική από τους DP - το Purpendicular είναι ανώτερο. Το Purpendicular βέβαια είχε και το στοιχείο της έκπληξης, ως κάτι τελείως διαφορετικό, το οποίο δεν είχε κανένα με τον Morse στη συνέχεια, αν και το καινούργιο κάνει φιλότιμη προσπάθεια στο να διαφοροποιηθεί κάπως από τα προηγούμενα.
Επίσης, να τονίσω αυτό που έγραψα και στο κείμενο, πως ο δίσκος είναι grower. Θέλει τα ακούσματά του!!
Nice review, Purple bro! 
Μια υποσημείωση μόνο, γιατί νομίζω υπάρχει αδικία: το Purpendicular μπορεί ανετότατα να συγκριθεί με τους δίσκους των Purple από το reunion του '84 και μετά, δεν είναι απλά το καλύτερο της post-Blackmore περιόδου. Κατά την ταπεινή μου μάλιστα, είναι ό,τι καλύτερο έχουν κάνει μετά το reunion, συμπεριλαμβανομένου του υπερεκτιμημένου Perfect Strangers.
Κάτι τέτοιες εικόνες με κάνουν και πιστεύω ότι δεν θα περιμένουμε πολύ ακόμα! 
Κι άλλο ένα (ενθαρρυντικό) review: http://www.thehighwaystar.com/news/2013/04/22/what-now-a-review/
Συμφωνώ απόλυτα, απλά είναι πιο δίκαιο και “εύκολο” να συγκρίνεις τους δίσκους του Morse μεταξύ τους, παρά να μπλέκεις παλιά line up, Blackmore κτλ…
τα σχόλια για τα reviews να μπαίνουν σε σπόιλερ παρακαλώ
Έτσι διαπράττεις μεγάλη αδικία κατά την ταπεινή μου. Δηλαδή το Come Taste the Band, δεν θα μπορεί να συγκριθεί με κανένα γιατί δεν βγάλανε άλλο δίσκο με τον Bolin; Ίσα ίσα που το θεωρώ πολύ καλύτερο του Stormbringer σαν σύνολο.
Το ότι συμμετείχε ο Blackmore σε δίσκους πριν τον Morse δεν του δίνει “ασυλία” (βλ. Slaves and Masters μεταξύ άλλων). Θεωρώ ότι επειδή όλα είναι δίσκοι των Deep Purple και όχι του Blackmore, του Morse, του Gillan, κλπ., σαφώς και μπορούν (και πρέπει) να συγκρίνονται μεταξύ τους. Η μόνη εξαίρεση που μπορώ να καταλάβω είναι το reunion σαν ορόσημο, και όχι οι αλλαγές επί μέρους μελών.
Αλλά ξεφεύγουμε από το θέμα μας που είναι το Now What?!. Sorry! 
(άσχετο, αλλά μόλις πρόσεξα ότι στο sticker λέει ‘Perfect Strangers meets Made in Japan’. Λες και αυτό θα κάνει το δίσκο να πουλήσει περισσότερο. Άσχετοι χαρτογιακάδες…)
Sent from my Nexus 10 using Tapatalk HD
Αν και αρχικά ήταν να μιλήσουμε με τον Ian Paice, τελικά o Cozy [B][U]μίλησε[/U][/B] με τον Steve Morse.
Λέει και την αλήθεια για τον ακόμα πιο μεγάλο Morse!
[B][U]Ερώτηση Rocking.gr[/U]: Πολλοί από τους φίλους των Deep Purple -και ανάμεσα σε αυτούς κι εγώ- θα προτιμούσαμε στα live να ακούμε περισσότερα από τα «δικά» σου κομμάτια. Αντιθέτως η έμφαση δίνεται πάντα στα τραγούδια που γράφτηκαν με τον Blackmore. Ποιά είναι η άποψή σου;
[/B]
[B][B]Απάντηση Steve Morse:[/B][/B] Πέραν από εσένα / εσάς, είναι κάτι στο οποίο συμφωνούμε τόσο εγώ, όσο και ο Roger Glover… (σ.σ.: Έδειξε πως δεν ήθελε να σχολιάσει περαιτέρω)
Μάλιστα… :-k Ενδιαφέρον…
Χαρά εσύ!
Cozy, ωραία η συνέντευξη, αλλά όντως λιγομίλητος ο Steve!
Πάντως, στα λίγα που είπε καταλαβαίνει κάποιος ποιο είναι το θέμα με τα νέα άλμπουμ για τους Deep Purple, αλλά και για πολλούς άλλους καλλιτέχνες αντίστοιχου βεληνεκούς.
Είναι λίγο “καλομαθημένοι”, καλώς ή κακώς.
Το να βγάλουν ένα νέο άλμπουμ το προσεγγίζουν (και) με το κατά πόσο είναι επικερδές ή όχι, όταν θα έπρεπε να είναι πηγαία ανάγκη για έναν καλλιτέχνη. Πολλές μπάντες βγάζουν καλά άλμπουμ, παρά την έλλειψη κινήτρου, λόγω του επαγγελματισμού και του ταλέντου των μελών τους. Όμως, μπορείς να γράψεις ένα σπουδαίο άλμπουμ με αυτό τον τρόπο;
ορίστε και μια λάηβ εκτέλεση του All the Time in the World σε μια γερμανική εκπομπή.
http://www.daserste.de/information/politik-weltgeschehen/morgenmagazin/stars-im-moma/musik-live-Deep-purple-100.html
2 μέρες έμειναν ωρέ παλικάρια!
τιμιος ο γκιλαν
ωραια εκτελεση!!!το ταγουδι ειναι Gillan στα μετρα του πλεον και η αρμηνεια του μαρεσε πολυ!!
Ο steve για μενα κανει πολυ υπομονη ,θυμαμαι πριν καμια δεκαετια που ελεγε οτι δεν την παλευει απο τα συνεχομενα live,τωρα εδειξε και το παραπονο του για την επιλογη των τραγουδιων…
Συνέντευξη του Roger στο rockpages.gr:
http://rockpages.gr/detailspage.aspx?id=9049
Λαλίστατος, καμία σχέση με Morse. Και ο Ezrin τους ρώτησε για τον επόμενο δίσκο! 
Sent from my Nexus 10 using Tapatalk HD