Σύμφωνα με μια πρόσφατη συνέντευξη του Morse, το συγκρότημα έχει κλείσει σε studio στην Ισπανια για την άνοιξη. Ίδωμεν…
@nikosjlt: άποψή σου περί του JLT-GH θέματος το ποιος επωφελήθηκε (και πολύ εύκολο απλά να πετάς μια γνώμη), όμως ο Hughes έβγαζε αξιοπρεπέστατους δίσκους από τα early '90s (Feel, Addiction, The Way It Is, Return Of Crystal Karma, κλπ). Δεν χρειαζόταν τον JLT. Απόδειξη ότι και μετά το HTP ο Hughes βγάζει τουλάχιστον αξιοπρεπείς δίσκους με μεγάλες συνεργασίες (Chad Smith, John Frusciante, Jerry Cantrell, Billy Sheehan, Dave Navarro και προσφάτως John Bonham, Derek Sherinian, Joe Bonamassa), ενώ ο JLT… Ανέφερέ μου κάτι [B]καινούριο[/B] που έχει κάνει ο JLT πέρα από Rainbow/DP/HTP/tributes (και ναι, στους Over the Rainbow αναφέρομαι) και το συζητάμε.
Για το θέμα των tribute, υπάρχει και άλλη ανάγνωση εκτός από τη δικιά σου: συμμετοχές σε tribute=μεροκάματο και παράλληλη προώθηση του ονόματος. Όχι απαραίτητα κακό. Αλλά η συμμετοχή σε tribute δεν γίνεται πάντα με καθαρά καλλιτεχνικά κριτήρια (αυτό που λες “αρέσει πολύ ο τύπος”).
Τέλος, δεν είδα κανείς να συγκρίνει τα albums των Blackmore’s Night με τις υπόλοιπες δουλειές του. Αυτό που είπα, είναι ότι υπάρχουν αριστουργήματα και μετριότητες είτε με τους BN, είτε στα υπόλοιπα, πιο rock projects του.
Κατ’ αρχάς, είναι [B]Rapture[/B] (of the Deep) και όχι Parture. Από εκεί και πέρα, είναι καθαρά θέμα προτίμησης. Το Bananas είναι πιο πειραματικό, ξεφεύγει σε διάφορες κατευθύνσεις (παραμένει όμως Purple 100%), ενώ το Rapture of the Deep είναι περισσότερο hard rock.
Πάντως, υπάρχουν άλλες δύο φορές που σε δύο συνεχόμενους δίσκους έχουν κάνει το ίδιο:
- Fireball - Machine Head
- Purpendicular - ABandOn
Και η ιστορία επαναλαμβάνεται…