Αμφιλεγόμενοι όσο ελάχιστοι, ο Glenn Benton είναι άνετα στους 10 μεγαλύτερους καραγκιόζηδες του μέταλ, αλλά (τουλάχιστον) τα 3 πρώτα τους άλμπουμ είναι αιώνια μνημεία του death metal (ίσως και του black).
Τώρα που το καλοσκέφτομαι, ίσως να πρόκειται για τους Manowar του ακραίου ήχου.
έχω σταματήσει να τους παρακολουθώ μετά το έπος βαρεμάρας Insineratehymn του 2000, αλλά και τις 2 φορές που μας επισκέφτηκαν (2000, 2002) ήμουν μέσα με τα χίλια.
Δισκογραφια:
Studio albums
* Deicide (1990)
* Legion (1992)
* Once Upon the Cross (1995)
* Serpents of the Light (1997)
* Insineratehymn (2000)
* In Torment in Hell (2001)
* Scars of the Crucifix (2004)
* The Stench of Redemption (2006)
* Till Death Do Us Part (2008 )
Compilations
* Amon, Feasting the Beast (1993)
* The Best of Deicide (2003)
'Οντως αυτοί οι 3 δίσκοι είναι από τους καλύτερους death metal δίσκους όλων των εποχών! Με ήχο που σκοτώνει και φωνητικά καραbrutal αλλά και λιγο πιο τσιρηχτά. Ο Benton σίγουρα είναι καραγκιόζης αυτός ο ανάποδος σταυρός στο κούτελο είναι άλλο πράγμα…θέλει πολλά κιλά μαλακίας για να γίνει!
Εγώ τα 2 πρώτα έχω ακούσει και μαρέσαν πολύ.
Σέητανσπονδεκίκοντήμον (σε κλάσματα δευτέρων:p)
Είχα πέσει κάτω με μια ιστορία του Benton σε συνέντευξη στο Χάμερ, όταν έλεγε μαζί με τον τότε κιθαρίστα, έναν από τα 2 αδέρφια, είχαν γαμήσει κάτι δημοσιογράφους στο ξύλο στα καμαρίνια επειδή τους κορόιδευαν.
:lol::lol::lol:
Κατά τ’άλλα και ο Benton είναι καραγκιοζάκος, πλην φωνάρας.
OΛΕΣ οι συνεντεύξεις του Μπέντον στο χάμμερ είναι ΕΠΗ!
Θυμάμαι την πρώτη εποχής once upon the cross που είχαν στείλει τον (ψάρακα τότε) Χάκο, ο οποίος τους ειρωνευόταν με τον γνωστό “τίμιο” τρόπο του σ.σ. (Δλδ μπροστά τους δεν έκανε τίποτα, αλλά όταν έγραψε το κείμενο ήταν όλο ειρωνικά σχόλια) :lol::lol::lol::lol:
Ο Benton είναι μέγας τρισκαράγκιοζας!
Αλλά ναι είναι κομμάτι της ιστορίας του Μέταλ. Και τον αγαπάμε γι αυτό.
3 συνεντεύξεις του έχω διαβάσει.
Στην μια ήταν με αυτό το σκηνικό, στην τελευταία ήταν εντελώς νηφάλιος και τέρμα επικοινωνιακός (τα έχωσε στα αδέρφια, τους έλεγε κωλόζωα φασίστες κλπ αφού είχαν φύγει).
Και στην 2η, είχαν στείλει έναν δημοσιογράφο, και πέτυχε τον Benton σε ακεφιές μάλλον.
Θυμάμαι διάλογο στυλ
“γιατί θες να μιλήσουμε?”
“για τους Deicide φυσικά”
Και μετά του λέει ο Benton να κάνουν έναν διαγωνισμό στο ποτό, ο δημοσιογράφος είχε γίνει κωλότρυπα και τον μάζεψε αναίσθητο ο μάνατζερ της μπάντας, ενώ ο Glenn ήταν ολόφρεσκος, κάτι τέτοια επικά.:lol::lol::lol::lol:
Ναι το θυμάμαι! :lol:
Το σκηνικό είχε γίνει στη δεύτερη εμφάνισή τους στην Αθήνα, όπου είχε συμβεί το ΕΠΙΚΟΤΕΡΟ σκηνικό που έχω πετύχει ποτέ σε λάιβ!
Ο Benton λιώμα, να λέει διάφορα ακαταλαβίστικα ανάμεσα στα κομμάτια, σε κάποια φάση καταφέρνει να προλογίσει το Trifixion. Με το που το ξεκινάνε, ένας καβλωμένος φαν ανεβαίνει στη σκηνή και πλησιάζει το μικρόφωνο για να το τραγουδήσει μαζι με τον Μπέντον.
Ένας σεκιουριτάς ορμάει, τον μαζεύει, και προσπαθεί να τον ρίξει πάλι μέσα στο κοινό. Εκείνη τη στιγμή πάει από πίσω του ο Μπέντον, του χώνει μια κλωτσιά στον κώλο (:lol:) και πέφτουν και οι δυο (οπαδός-σεκιουριτάς) στο κοινό!
Όπως πέφτει ο Σεκιουριτάς, παίρνει μαζί του και τη βάση του μικροφώνου του Benton! :lol2:
Το λάιβ συνεχίζεται, με τους 2 στο πάτωμα, τους Deicide να παίζουν το Trifixion instrumental (:!::bow2:) και το μικρόφωνο να κάνει crowd-surfing και τους υπόλοιπους σεκιουριτάδες να προσπαθούν να το ψαρέψουν!!! :lol3::lol3::lol3:
Και ο Μπέντον να μην έχει πάρει χαμπάρι τίποτα!!! :bow2::bow2:
Χαχαχαχ! Έχω κλάσει στο γέλιο με το σκηνικό. Ο Benton είναι όντως μεγάλος καραγκιόζης αλλά και τρομερή φωνή.
Ο Asheim είναι ένας από τους καλύτερους μουσικούς στο μέταλ.
Οι δίσκοι τους μετά το Serpents of the Light δυστυχώς δεν λένε τίποτα, αλλά ειδικά το ομώνυμο είναι μνημείο.
καλα…πλην των προαναφερθεντων αλμπουμ…εμενα μου αρεσε και το τελευταιο τους!
αλλα και το Incineratehymn το ακουω κατα καιρους…
δεν μπορω να πω πως με “χαλαει” σαν αλμπουμ!:-k
ακομη θυμαμαι στο γυμνασιο τη πρωτη φορα που ακουσα το “Legion” στο “θρονο” και νομισα οτι μου κοπηκε το σκατο!
Η εισαγωγη με ακουστικα ειναι ΧΑΟΤΙΚΗ!
Έχω πεθάνει με το σκηνικό! :lol:
Deicide (προφέρεται Nτίεσάιντ) : πολύ ρισπέκτ στο 1ο άλμπουμ! Φοβερό απ’ όποια πλευρά κι αν το κοιτάξεις!
Και ό,τι έκαναν μέχρι το SΟΤL,όπως σωστά ειπώθηκε, πολύ καλό. Η γνώμη μου γι’ αυτούς, πέρα από τις υπερβολές του Glenn, είναι ότι παρασύρθηκαν από το πρωτόγνωρο ξέσπασμα/ξεπέταγμα της Φλόριντα death σκηνής στα τέλη των 80ς, κι εκεί οφείλουν την επιτυχία τους.
Αν και τα τελευταία δεε μου πολυαρέσουν βρίσκω φοβερό το The Stench of Redemption , ο Santolla έστω κ προσωρινός κιθαρίστας έγραψε απίστευτα σολαρίσματα που κολλήσαν 1000% στη “μουσική” τους!
Το Homage for Satan ήταν το καλύτερο τραγούδι για το 2006 άαανετα. 8)
edιτ: που θα βρουμε γμτ την τελευταια συναυλια τους στη αθηνααα;;;;
τα τρία πρώτα είναι respect. από εκεί και μετά ούτε που έχω ακούσει κάτι. θυμάμαι το 95 που είχε αγοράσει κολλητός μου το βινύλιο του once upon the cross και το κρύβαμε μην πέσει στα χερια των γονιών του.
Ο Μπέντον δεν είναι αυτός που θα αυτοκτονούσε στα 33 του, και καλά τα χρόνια του Χριστού, σαραντάρησε και(ευτυχώς) δεν έκανε τίποτα;:!:
Πάντως το Once Upon The Cross τα σπάει:!:
Καταρχας ο siags τα λεει πολυ ομορφα και πολυ σωστα.Οι Deicide ειναι απο τις αγαπημενες μου
μπαντες στον ευρυτερο ακραιο ηχο.Η δισκογραφια τους για μενα χωριζεται σε δυο μερη.Μεχρι και
το (εκπληκτικο) When Satan Lives ηταν απιστευτοι.Δισκοι αριστουργηματα.Απιστευτη τεχνικη,
ταχυτητα,καφριλα και παει λεγοντας ! Οι μετεπειτα δισκοι αν εξαιρεσει το φοβερο Stench of…
δεν μ’αρεσουν.
Ο Benton ειναι μεγαλος καραγκιοζης ! Γενικα το τι εχει πει το στομα του σε συνεντευξεις δεν
περιγραφεται.
Δηλωση Benton στο Kerrang καπου το 1995…-Μετακομιζω συχνά,γιατί οι γειτονες δεν αντεχουν τις κραυγές μου…Κατα τα αλλα τα 3 πρωτα τους ειναι μνημεια του death metal ήχου…To dead by dawn ακομα σπερνει τον πανικο οταν το ακουω…
