Τολμώ να πω πως έχει διαρεύσει… το πέτυχα κατα Ρωσσία μεριά που ως τώρα είχε αγνοήσει τις fake εκδοσεις… ωστοσο μεχρι να κατεβει και να το βάλω να το ακούσω δεν θα ειμαι και 100% σίγουρος :lol:
Δεν ξέρω για εσάς … Εγώ προσωπικά μετά την φυγή και του πλήκτρα ονόματι Mustis που ήταν σήμα κατατεθέν και έβαζε τη σφραγίδα του από το 1998 μέχρι σήμερα και την φυγή και του Vortex δύσκολα θα ξανακούσω Dimmu … Και ξέρετε ποσο μεγάλο ρολο παίζουν τα πλήκτρα στους Dimmu και από άποψη feeling αλλα και μελωδίας! 
Προσωπικά τους συμπαθώ μέχρι το Puritanical Euphoric Misanthropia και αποσπασματικά μερικά κομμάτια από το Death Cult Armageddon … μετά πέθαναν για μένα … και το feeling που βγάζαν σε album όπως το Spiritual Black Dimensions & το Enthrone Darkness Triumphant αλλα και στα παλιά τους … όπως το For All Tid και το Stormblåst :roll:
Mε μια πολυ γρηγορη ακροαση, ισως το πιο συμφωνικο-πληκτρατο αλμπουμ των Νορβηγων. Κατα τα αλλα τα γνωστα στο συμπαθητικο entertaining “black” metal τους.
Παίζει να είναι ο χειρότερος τους δισκος…κομμάτια χωρίς έμπνευση τιγκα στις συμφωνικες και πλήκτρα μέχρι αηδίας χωρίς να προσφέρουν κάτι τις περισσότερες φορές( η απουσία του mustis είναι εμφανεστατη) τίποτα το ιδιαίτερο γενικα. Βαρεμαρα…
Συμφωνώ απόλυτα φιλε! Τα ίδια είπα μέσες άκρες πιο πάνω! Η απουσία του Mustis αλλα και του Vortex κατά εμέ … παίζει τεράστιο ρολο στο αποτέλεσμα … χάθηκε το feeling χάθηκαν τα μαγευτικά πλήκτρα που είχαν κάποτε …
Καλα σιγα τη διαφορα στα πληκτρα, μετα την φυγη του Μυστις… Στο στουντιο εξαλλου γινονται πολλα θαυματα…
Λοιπον ο δισκος μου φερνει στο μυαλο “εκλαικευμενους” παλιους Limbonic Art…
κατα τ’αλλα, εχει ξαναειπωθει, ο τελευταιος σοβαρος δισκος των D.B. ηταν το Spiritual Black Dimensions…
Καθόλου καλό αυτό που άκουσα!
Κακή επιλογή και της διασκευής, μάλλον ο χειρότερος των τελευταίων χρόνων…[-X
Λοιπον μετα απο 2 ακροασεις (αυτη τη φορα του κανονικου αλμπουμ :p)
δεν το βρισκω ουτε τραγικο ουτε ομως και δισκαρα.
επειδη τα πολυ βιαστηκα συμπερασματα δεν μ αρεσουν, σαν πρωτη εντυπωση μου ακουγεται σαν μια πιο συμφωνικη εκδοση του Deathcult Armageddon χωρις να υπαρχουν εδω κομματια σαν το Allegiance, For the World to Dictate our Death η’ ενα Cataclysm Children οπου οι ταχυτητες ανεβαιναν.
Κραταω το πολυ καλο Chess With the Abyss, το Ritualist με το αρκετα πομπωδες chorus (αλλα οι Dimmu μας εχουν συνηθησει σε πολλα τετοια στο παρελθον)
και το Renewal.
μετα απο καμια 10ρια ακροασεις θα εχω κατασταλαξει.
παντως για 8ο full length … σιγουρα οχι μπαζο[-X
ΥΓ 1. το Dimmu Borgir track με αλλα φωνητικα θα ηταν ταμαμ για κομματι Therion:p
YΓ 2 ειναι μαγαλη μαλακια να εχουν προσλαβει ενα ντραμερ σαν τον Darray και να μην τον αξιοποιουν οπως θα πρεπε.
Εμενα μια χαρα μου φανηκε ο δισκος αλλα συμφωνω με τον ΄ISIS’ οτι το Spiritual Black Dimensions. ειναι το καλυτερο album τους!!
Ουτε κατα διανοια !
Με μία ακρόαση ο δίσκος είναι καλούτσικος… την διασκευή στο Perfect Strangers την περίμενα πολύ χειρότερη!
εεεε…δεν ειπα αυτο…ειπα οτι το Spiritual ειναι το τελευταιο σοβαρο τους αλμπουμ. Αν ψαχνουμε το καλυτερο, τοτε Stormblast ασυζητητι…
Εχουμε και συμμετοχη Garm με τις γνωστες φωνητικαρες του, στο Abrahadabra για οποιον δε το πηρε χαμπαρι… Ευτυχως βασικα που δε ξερει μπασο…η ξερει???
ο δισκος σπερνει.τα συμφωνικα στοιχεια ειναι καταπληκτικα και κολανε με το ολο κλιμα του δισκου.ειναι αψογο σε ολους τους τομεις.και παραγωγη και φωνητικα και παιξιμο απλα τελεια.ειναι ενας απολυτα ολοκληρωμενος symphonic black metal δισκος.μαυρος και αραχνος
2 φορές που το άκουσα απο το ένα αυτι μπήκε απο το άλλο βγήκε. Δεν έμεινε απολύτως τίποτα ούτε μια μελωδία ούτε μισο ριφ. Μου φάνηκε τελέιως αδιάφορο. Επιφυλάσομαι πάντως για αργότερα μιας και δεν είχα και τρελή όρεξη όταν έκατσα να το ακούσω.
Κάποιος είπε πριν κάποιες σελίδες ότι δεν είναι καφρίλα αλά Carpathian Forest αλλά ατμοσφαιρική μουσική.
Αγαπητέ/ή συμφορουμίτη / συμφορουμίτισσα, δεν έχεις ιδέα ούτε από το ένα ούτε από το άλλο. Είναι άσκοπο να επεκταθώ περισσότερο.
Τον άκουσα το δίσκο. Απλά αδιάφορος, που αυτό είναι καλό, γιατί οι προηγούμενοι ήταν απλά εκνευριστικοί.
Η θέση μου όσον αφορά τους Burger είναι ότι έχουν πολύ συγκεκριμένο κοινό, και πολύ καλά κάνουν. Αφενός λειτουργούν ως μαγνήτες για αυτό το κοινό, αφετέρου βγάζουν λεφτάκια από αυτό. Για το μεν group απλά αδιαφορώ και λυπάμαι για την κατάντια τους, για τους δε οπαδούς που δεν χάνουν ευκαιρία να δηλώσουν “μπλακομέταλλοι” ενώ έχουν δαύτους στην κορυφή της λίστας τους, απλά γελάω μαζί τους, κοροϊδευτικά και σαρδόνια.
Edit: λησμονώ πώς ήταν κάποτε πάντως, όπως σε αυτό το live παρέα με τους Dissection (RIP): http://www.youtube.com/watch?v=es6K5KIBxCs
προσφατα που βρεθηκα στη Νορβηγια, επεσα πανω στο κεντρικο δελτιο ειδησεων του μεγαλυτερου σταθμου της χωρας. Καλεσμενος στο studio ηταν ο Shagrath κ θεμα φυσικα ηταν το νεο τους album. πολιτισμικο χαος…
καλά δεν υπάρχει σύγκριση…εδώ μια-δυο φόρες που έχω δει συνέντευξη Maiden σε ελληνικές ειδήσεις οι παρουσιαστές γελούσαν με τον χειρότερο τρόπο…
Το έχω φτάσει στις 4-5 ακροάσεις ως τώρα. Γενικά δεν μπορείς να το πεις κακό άλμπουμ. Φυσικά black δεν είναι με την καμία… ούτε συγγενικές σχέσεις θα έλεγα βασικά, μόνο τα φωνητικά άντε και μερικά blast να παραπέμπουν προς τα εκεί. Heavy Metal κατ’ουσίαν το άλμπουμ, τίγκα στις ορχήστρες, θυμίζουν μέχρι και τους Therion. Πολύ διαφορετικό από το προηγούμενο τους που πήγαν να κάνουν μια επιστροφή σε πιο black φόρμες. Αν έπρεπε να το συγκρίνω με κάποιο από τα προηγούμενα του θα ήταν με το death cult armageddon που για μένα είναι και το χειρότερο τους (και πλέον ανταγωνίζεται με το Abrahadabra για αυτήν την θέση)
Το μελωδικό Chess With the Abyss και το ατμοσφαιρικό dimmu borgir είναι αυτά που ξεχώρισα. Πάντως δεν είναι ούτε κρύο ούτε ζέστη, δύσκολα θα μείνει. Όπως μου είπε και ένας συνδίκτυος δόξα και τιμή στο miasma Eternal Suffering.
Τι παραγωγή έχουν οι άτιμοι. Εντυπωσιακό άλμπουμ που ευτυχώς, έχει και τραγούδια που μου αρέσουν πολύ.
Οντως, πολύ μακριά απο το black metal απο το οποίο ,ούτως ή άλλως, είχαν αρχίσει να απομακρύνονται.
Μακράν ο,τι ποιο μελωδικό έχουν βγάλει.Μου αρέσει αυτή η συμφωνική/κινηματρογραφική ατμόσφαιρα που διέπει το δίσκο και επιτέλους, έχει και τη σωστή διάρκεια. Νυσάφι με τα 70λεπτα cd… (άσχετο).
Οπότε, όσοι αρέσκονται σε συμφωνικό, με αρκετές τζούρες απο ακραίο ήχο, μέταλ, ας του δώσουν μια ευκαιρία.
Αξίζει τα λεφτά του πιστεύω (όχι το μικρό box που εθεάθει στα ?30 - ?35 - για όνομα).
όντως οπως ειπαν καποιοι, ειναι σχεδον σαν therion με επιρροές black metal, με την καλη εννοια :Ρ
υπερ-παραγωγη με τα πάντα ολα μεσα (snowy, garm, γυναικεια φωνητικα)
τα πραγματα απλα. σε οσους αρεσε το death cult armageddon θα αρεσει κ αυτο, οι υπολοιποι ας στραφουν σε eternal suffering 
εμπορικο ξε-εμπορικο, η μοδα ειναι να κραζουμε τους μπεργκερ, παντως τα κομματια ειναι πολυ πιασιαρικα και καποια ριφφ και ρεφρεν καρφωνονται στο μυαλο πολυ ευκολα οσο κι αν δε θελουν να το παραδεχτουν μερικοι
α-μπρα-κα-τα-μπρα! (και καπακι garm ολε!)