Λοιπόν είδα τα 2 πρώτα το σαββατοκύριακο - συνεχίζω να είμαι full ενθουσιασμένος με το όλο αυτό καινούριο σκηνικό για τον Doctor και την ίδια τη σειρά:
To πρώτο, Space Babies, ήταν και το πιο αδύναμο μάλλον - κάτι που δεν λέει και κάτι βέβαια ιδιαίτερα, μιας και είναι ψιλό-ίδιου ύφους με πχ το The End of the World από την πρώτη σεζόν και παρομοίου ύφους επεισόδια.
Είχε ένα καλοδεχούμενο goofy-ness, μια απλή ιδέα και πολύ fun -τόσο με το όλο εύρημα των space babies, όσο και με την ενέργεια που έβγαζε ο νέος Doctor σε όλη τη διάρκεια του επεισοδίου (και η Ruby σε β’ χρόνο, μου φαίνεται συμπαθέστατη προς το παρόν). Πάνω κάτω έκανε τικ σε πολλά από τα βασικά μοτίβα των περισσοτέρων αρχικών επεισοδίων της σειράς -αχανές και απρόβλεπτο σύμπαν γεμάτο παραλαβομάρες που αγγίζουν επίπεδα Douglas Adams, αγώνας για σωτηρία των πάντων + των ανταγωνιστών, wholesomeness all over κτλ.
Το 2ο όμως ήταν πραγματικά φοβερό επεισόδιο, με τον νέο villain να είναι απολαυστικός (Jinkx Monsoon θεάρα drag queen με φοβερή ενέργεια και φανταστική φυσική παρουσία), η όλη φάση με τους Beatles → κλασσικό Doctor Who που ενσωματώνει με τον πιο “ηρωικό” τρόπο τους pop ήρωες της Βρετανικής κουλτούρας στη δράση του, ενώ το main storyline που αρχίζει να χτίζεται εδώ με τα κοσμικά όντα του Πάνθεον, τα οποία υπάρχουν πέρα από το σύμπαν μας, με έχει φυτιλιάσει αρκετά -παρά να βλέπω ξανά και ξανά αναμασήματα με τον Master, τους Τime Lords, τον Gallifrey κτλ κτλ κτλ.
Το φινάλε ίσως ξενίσει, εγώ το λάτρεψα προσωπικά -γιατί όχι, πραγματικά- καθώς και όλα τα μικρά σπασίματα του 4ου τοίχου που πέταγε από εδώ και κει.
Γενικά, η σειρά κάνει μπαμπάτσικο re-invent στον εαυτό της, όπως είχε ψιλό-κάνει και ο Moffat όταν ανέλαβε, με αρκετή όρεξη και διάθεση για να πάει προς νέες κατευθύνσεις (όχι με τον άμπαλο τρόπο του Chibnall), εγώ προσωπικά είμαι εκεί 100%.
Τρομερή ενέργεια γενικότερα!
Κρατάω μια πισινή για το όλο Ruby κομμάτι -γιατί δεν θέλω να ξαναδώ πάλι 2η Clara- αλλά προς το παρόν είμαι αρκετά intrigued για την πορεία της.
Αυτά, στα + και το budget που είναι ανεβασμένο και φαίνεται.
Έχω ενστασούλες ή least favourite σημεία, αλλά νομίζω πέρασα υπερβολικά καλά για να τα αφήσω να μου χαλάσουν τη φασούλα.
Πάμε τώρα 3ο επεισόδιο Σάββατο με επιστροφή Moffat, ελπίζω αυτά τα standalone που θα γράψει να είναι στο ίδιο επίπεδο με τα παλαιότερα standalone του -αγωνία, φρέσκιες ιδέες, εμβληματικοί villains κτλ- και όχι να δούμε πάλι τον κουραστή showrunner Moffat - ή ακόμα χειρότερα, τον πρόσφατο Moffat των Dracula ή του The Time Traveler’s Wife (που ήταν εντελώς γτπ)
Σύγκριση με προηγούμενα specials δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να κάνω ε, θα μελαγχολήσω…
