15 λεπτά το πρώτο δείγμα.
Δεν ξέρω αν είναι καλό, κακό (λέμε τώρα) ή τέλειο. Δεν ξέρω αν συγκρίνεται με το 666 ή το Supervillain. Αλλά είναι 101% DHG!
ουτε γω μπορεσα να κρατηθω. τρεφω σκεψεις οτι θα ειναι καλυτερο απ’το προηγουμενο. αυτες οι σκεψεις προερχονται κυριως απ’τον ηχο που ακουω. ενω πηγαινα να γκρινιαξω για το βρωμοτριγκερ των πρωτων λεπτων που θυμιζει τη φλατ παπαρια του supervillain, αργοτερα γινεται πιο πυκνος ή οτι μπορει να καταλαβει κανεις απο τουτο το φορματ. οχι οτι χανεται αργοτερα το τριγκερ, αλλα ειναι πιο περιορισμενο -ισως και να ειναι ιδεα μου οτι χανεται- επειδη χαζευω κυριως τον αλντραην. φωνη. φωνη. φωνη. χυνω μ’αυτον τον ανθρωπα. αυτος θα ειναι και ο λογος που θα ειναι καλυτερο απ’το προηγουμενο. συνθεσεις πολλες και καλες και ενας σιδηροδρομος προς το τελος τυπου traces που μας κανει υπερηφανους αβαντγκαρντερς και ολα καλα. το προβλημα μου κυριως ακουγοντας αυτουσιο ενα κομματι απ’το καινουργιο δισκο των dhg ειναι η ροη. την ειδαν opeth(εχει και σημειο που τους θυμιζει)και μια βαρανε μια παιζουν ηρεμα; τι στο πουλι συμβαινει εδω. ξερω καταλοιπα vbe με τετοιες παραμετρους αλλα οχι “εντεχνους” dhg το κιερατο μου.
Εμένα αυτό το καινούριο DHG μου υπενθύμισε γι’ άλλη μια φορά πόσο έχω αποξενωθεί από τις “prog” λογικές: κι αυτό γιατί ομολογώ ότι κι εγώ από ένα σημείο και πέρα (…γύρω στο 10ο λεπτό πρέπει να τανε =Ρ) άρχισα να χάνω λίγο τη μπάλα με όλες αυτές τις εναλλαγές. Και για να μαι ειλικρινής συμφωνώ με το νομίστερ σ’ αυτό, ούτε γω θέλω τους DHG να εξελιχθούν σε μια τέτοιου είδους μπάντα (που θα κάνει τους Θηατεράκηδες να χύνουν - ενώ προ δεκαετίας και βάλε απλά τους τρόμαζε). Πάντως για να μην το παρακάνουμε στη μίρλα, πρέπει να πούμε και ότι είναι πολλά (μα πάρα πολλά) τα σημεία στο Aphelion Void που δείχνουν ότι το γκρουπ διατηρεί ακέραιο τον παλιό του οίστρο και κυοφορεί μεγαλεία: απίστευτες ριφφάρες να σκάνε από δω κι από κει, και βέβαια ο Aldrahn, Aldrahn. Η έμπνευση είναι φανερό ότι υπάρχει εν αφθονία (εκτός πια κι αν βάλανε όλες τους τις καλές ιδέες σ’ αυτό το ένα κομμάτι, κάτι όμως που βρίσκω ακραίο σενάριο). Το μόνο που περιμένω από κει και πέρα είναι να είναι σωστός και ο προσανατολισμός, στα υπόλοιπα κομμάτια (βασικά να είναι κάπως πιο εστιασμένα ρε παιδί μου και να μην πλατιάζουν τόσο). Και τότε θα έχουμε σίγουρα δισκάρα.
Αν οι διαρκειες που βγαζει στο αμαζον ειναι σωστες παντως, νομιζω πως αυτο που ζητας στο τελος μαλλον δε θα γινει.
Το άκουσα μία φορά. Δε θέλω να το ξανακούσω. Δε θέλω να σχηματίσω γνώμη. Θέλω απλά να είναι ένα δομημένο μπάχαλο μέσα στο κεφάλι μου που θα τη θυμάμαι ως έχει μέχρι να βγει ο δίσκος.
Τώρα για το αν οι θιατεράκηδες θα εκτιμήσουν DHG (ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ LIKE THAT COULD EVER HAPPEN) ή αν αυτοί θυμίζουν το ρεντίκολο του Akerfeldt (ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΠΑΙΞΟΥΝ ΠΟΤΕ ΦΕΙΛ ΝΟΣΤΑΛΓΟΙ ΤΩΝ ΣΕΒΕΝΤΙΖ ΚΛΑΙΜΕΛΕΜΕ) δε με αφορά καθόλου. Το θέμα είναι ότι, έχοντας γίνει πιο κυνικός στη μουσική, δεν περιμένω να ουρλιάζω για το ΠΟΣΟΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΟΣΕΙΝΑΙΟΔΙΣΚΟΣΡΕΜΑΛΑΚΕΣ ή να πω περί τρίγκας και δομών και ήχου καικαικαι. Θέλω να θυμηθώ γιατί κάποτε πάθαινα ανεύρυσμα κάθε φορά που πήγαινα να εικονοποιήσω τους στίχους στο μυαλό μου και να συγκινηθώ. Και φυσικά να μου δείξει ο Aldrahn ότι ο ρυθμός δεν ήταν ποτέ απαραίτητο κομμάτι της φωνητικής ερμηνείας και να μου αποδομεί ό, τι έχω εγκαθιδρύσει στο μυαλό μου ως πρότυπο φωνητικής περφόρμανς. Και θα το 'χω.
Μπα, δεν έχει να κάνει και τόσο με τη διάρκεια αυτό που λέω, άλλωστε οι Dodheimsgard πάντα είχαν μακροσκελή κομμάτια, τα οποία όμως πάντα ήταν και πολύ “πυκνά”, δηλαδή εστιασμένα με την έννοια που έλεγα πριν. Το θέμα είναι ότι σε τέτοιες μουσικές όπως αυτές των DHG, η φιλοσοφία στην ενορχήστρωση λειτουργεί αντιστικτικά ως προς το ίδιο το περιεχόμενο των συνθέσεων. Όταν δηλαδή οι δομές γίνονται χαοτικές, αυτό αναιρεί ως ένα βαθμό το χάος στην ουσία, στο feeling. Άρα αυτό που χρειάζεται είναι μια μεγαλύτερη λιτότητα/αυστηρότητα στη διαχείριση των ιδεών σε σχέση μ’ αυτό που ακούμε στο Aphelion Void. Ντάξει δε λέω να γίνουν και σαν παλιοί Darkthrone ρε παιδί μου, νομίζω πως με πιάνεις.
edit
Τούτων ειπωθέντων, δε θα πω ψέματα, βλέποντας τις διάρκειες κι εγώ σα να ανησυχώ λίγο… 
Ναι καταλαβα τι εννοεις, και εγω ακριβως το ιδιο θελω.
Οσο για τις διαρκειες, ενα 10λεπτο στο 666 εχει, εδω μιλαμε οτι το μικροτερο ειναι 11:23.
Τεσπα ας μην κανω προβλεψεις, δε θα αργησουμε να μαθουμε.
Η συζήτηση δηλαδή είναι στο αν προτιμάμε την (πιο) αμεσότητα του SO ή το χάος του 666;
εμενα το τελευταιο μισο λεπτο μου θυμισε θαναση παντως
Γενικα δε θελω ν ακουσω το κομματι τωρα, και κρατηθηκα, γιατι με το Supervillain η ιστορια ειναι περιεργη. Οταν βγηκε, δε μου αρεσε ΚΑΘΟΛΟΥ, μου φαινοταν τραγικα μετριο για DHG, παραγωγη κακη, μετρια φωνη, κλπ κλπ. Οταν ακουσα τα κομματια λαιβ ομως, εκανα στροφη 180 μοιρων, καταλαβα τις δυνατοτητες που θα ειχε με τον Μεγαλο, αν και τωρα τα φωνητικα του Κβοστ στο δισκο μου ακουγονται οκ, ακουσαμε και το 21στ Σεντουρι Ντεβιλ με τη τριχα να σηκωνεται και κοσμοθεωριες αλλαξαν. Τωρα θεωρω πως ειναι το καλυτερο DHG album, ή για την ακριβεια θα μπορουσε να ειναι το καλυτερο, αλλα ακομα κι ετσι ειναι το αγαπημενο μου. Ο νεος δισκος (λογω του σαμπλ) πιστευω πως θα εχει ξανα τις ατελειες του και δε θελω να φαω τη νιλα που εφαγα με το SO, οποτε προτιμω να περιμενω να το ακουσω με την ησυχια μου και να κανω φηδφγδσηγφξηγ με το πασο μου αν τελικα με γφδηφδσηγφδη σωστα. Κατα τ αλλα ο Παναθηναικος κερδισε χτες τους φιλους μας τους γαυρους και χαιρομαι πολυ.
Σήμερα καπαρώθηκε το νο. 1
[SPOILER]της δεκαετίας.[/SPOILER]
Με την αίρεση ότι δε θα κυκλοφορήσουν οτιδήποτε οι Thorns την επόμενη πενταετία 8)
Αυτές οι σχιζοφρενικές εναλλαγές γρήγορου, βιομηχανικού, ακραίου μέταλ με ήρεμα μελωδικά περάσματα σε συνδυασμό με την ερμηνεία του Aldrahn είναι τόσο μα τόσο μοναδικά…
Δεν έχω άλλες σκέψεις για το άλμπουμ. Μόνο απολαμβάνω την μοναδικότητα του (έπρεπε να περιμένουμε 8 χρόνια για κάτι τέτοιο διάολε!).
Τιστομπούτσο Γινεταιεκειμέσα, εκ Γιοκοχάμας, χάρηκα
το ακουσα πολλες φορες για να βεβαιωθω, δεν ειμαι ευχαριστημενος καθολου. καμια σωστη δομη, καμια συνοχη, καποιες πραγματικες ριφφαρες οπως στο 8:05 του [I]Blue Moon Duel[/I] και το φανταστικο σημειο του [I]Architect Of Darkness[/I] στο 9:00. ξεσπασματα που στην ουσια θες να εξελιχθουν σε αυτο το γαματο χαοτικο με τα υπεροχα fade out και στα κοβει αποτομα, αλλαγη συναισθηματων.
πηγε να παιξει prog bm ο βλακοτνι κατηγοριας τελευταιων abigor κι ενω ειναι εμπνευσμενος και κατεχει απεριοριστα το riffing, του βγηκε μπαχαλο.
η χρυση φωνη ειναι ολος ο δισκος, ειναι το μονο που δεν εχει χαραχθει, pure παθος σε οτι πιανει στο στομα του.
Δεν ξερω αν ειναι ο καλυτερος δισκος της δεκαετιας, θα πρεπει να περιμενουμε για να δουμε αν ισχυει κατι τετοιο. Ειναι ομως ενας απο τους πιο ενδιαφεροντες φετινους δισκους σε ολοκληρο το metal. Θα πρεπει να ξανακουσω και το Supervillain Outcast για να δω αν προσπαθουν να κανουν κατι συνεχομενο η αν το A Umbra Omega ειναι οι Dodheimsgard του 2014 και μονο.
Δεν ξερω αν βγαζει νοημα αυτο που εγραψα αλλα δεν πειραζει.
γέρο φίλε νομιστεράκι είχες λείψει …
Αρκετά στοιχεία Devil Doll διακρίνω στο album και μου αρέσει πολύ αυτό! 
ποιος μιλαει! λολ, εχω να δω ποστ σου απο το 12, που χαθηκες bro και ποτε θα γινω μανα και θα παρεις αυτο το ριμαδοβινυλιο των πατρινων xD
Ο δίσκος έχει μόνο ένα τρόπο για να περιγραφεί.
Το περίμενα πώς και πώς τόσα χρόνια, αλλά τελικά didn’t like δυστυχώς.[-X