Πλάκα κάνεις μου φαίνεται…ξέρεις κανέναν άλλον να έχει κατακλέψει 70ς συγκροτήματα και να “διδάσκει” μουσική με βασικό στοιχείο το death metal ? Και τι σχέση έχουν τα φράγκα με την αλλαγή των μελών? Ρε πάς καλά? Επειδή δεν γουστάρεις opeth γιατί έτυχε και τους εκθείαζε και το MH, θες να μας πείς ότι δεν είναι πρωτοπόροι? Δηλαδή ποιοί είναι αν δεν είναι αυτοί? Οι metallica? Για doom μιλάμε, flame για opeth μας βγήκε πάλι…
Καταρχάς δε μπορώ να καταλάβω πραγματικά γιατί όταν κάποιος λέει αυτή η τάδε μπάντα είναι Death Doom να είναι παπαρολογία? Για όνομα του θεού αυτές τις ταμπέλες τις βάζουμε για να συννενοούμεθα! Δηλαδή αυτή η μπάντα έχει στο παίξιμο της επιρροές από Death/Doom! Δεν χρειάζεται να το εξηγήσω περαιτέρω νομίζω , θα καταντήσει αηδία.
Φυσικά όταν λέω “Stoner” Doom εννοώ τύπους που έχουν πολλά τραγούδια για μαστούρες. και όχι…τους Kyuss δεν τους θεωρώ Doom αν νόμισες ποτέ κάτι τέτοιο…2 τέτοιες μπάντες είναι Electric Wizard & Sleep!
Δεν χρειάζεται να απαριθμήσω τι ακούω και τι δεν ακούω μιας και το όταν λές “ακούω Doom” και μου αραδιάζεις Paradise Lost και Anathema ή π.χ. Stonerαδικα συγκροτήματα ε τότε όχι δεν ακούς Doom.
δε νομίζω να πήγαινε για μένα…
τα 2 κείμενα που quotares το κομμάτι που απαντάς : τον τελευταίο καιρό συνέχεια διαβάζω απόψεις που ναι μεν σεβαστές αλλά βασισμένες στην ΗΜΙΜΑΘΕΙΑ και την ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΤΑ του καθένα με σκοπό να γράψει ένα πόστ, λές και αν δεν γράψει κάτι θα του πέσει το παιδί, δεν μπορώ άλλο.
πάει σε μένα να φανταστώ ?δεν έχω να πω κάτι πάνω σ’αυτό. Απλά να τα λες πιο καθαρά για να καταλαβαίνουμε σε ποιον αναφέρεσαι. Άμα νομίζεις ότι έγραψα αυτά που έγραψα από ΗΜΙΜΑΘΕΙΑ τότε οκ.
Και κάτι τελευταίο που ίσως δεν κατάλαβες (και μάλλον δεν είπα στο ποστ μου).
Στο Doom Metal (όχι Black, Death,ΝWOBHM, Sludge,Thrash, κ.λ.π κλ.π.) κατατάσσω μπάντες που δεν ανήκουν σε κάποια από τα ιδιώματα της παρένθεσης (δηλαδή ότι έχει να κάνει με ΜΟΥΣΙΚΟ καθαρά διαχωρισμό του Doom Metal…Άμα ο διαχωρισμός έχει να κάνει με το στίχο “Epic” ,“Stoner” “White” κ.λ.π κλ.π και έχει τη φόρμουλα του Iron Man ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ DOOM METAL. ). Μπορεί να το πω 1000 φορές και να μην το καταλάβεις , αλλά αυτό είναι για μένα. Λίγες είναι οι μπάντες στο DOOM METAL.
Εντάξει αυτό περί παπαρολογίας πήγαινε γενικά στην τάση για ταμπελοποίηση όλων σε ελεϊνό βαθμό όμως, εξού και τα doomthrash κλπ…
Exactly:wink:
:lol:
“About 50% doom & 50% thrash, which is 100% HEAVY METAL.”
Κοίτα να δείς, για πλάκα το είπα…
Των Cathedral - Carnival Bizarre και το άλλο των Solitude Aeturnus - Into The Depths Of Sorrow 1990:!:
πουτανα τα εκανε παλι το σομνακι. παιδια μην του δινετε πια σημασια.
αποφασιζει να ποσταρει μια φορα το μηνα, σκαλωνει σ’ ενα θρεντ και πεταει ερωτησεις, να μην ψαρωνετε βρε νανομποτς.
αγαπημενος χρηστης αλλα πολυ ΜΟΥΝΗ.
Mη μου τσιτώνετε τον καλύτερο χρήστη εδώ μέσα. Σομν, we are by your side.
COME MY FANATICS!!!
νομισταράκι, φακ γιου ρε
ένα bump εδώ γιατί αυτό είναι το σωστό το θρεντ.
Winter - Into Darkness (1990)
Για κάποιο αδιευκρίνηστο λόγο δεν είχα ακούσει τόσα χρόνια αυτή τη φανταστική doom/death δισκάρα μέχρι που άκουσα το περσινό tribute split 7" των Unearthly Trance και Volition
Και αφού αποθεώσουμε το πόσο μπροστά ήταν για 1990 αυτό το άλμπουμ, ας ξαναβγάλουμε τα μαχαίρια μας όμορφα σχετικά με το τι είναι ντουμ και τι όχι. 
Κύριε προβοκάτορα, πάτε να δημιουργήσετε πρόβλημα εκεί που δεν υπάρχει. Το ντουμ είναι μια μεγάλη αγκαλιά που τους χωράει όλους. Ο καθένας παίρνει ό,τι νομίζει εφ’ όσον νιώθει κτλ. 8)
Ωπ ωραίο τόπικ 8)
To jug fulla sun των Spirit Caravan είναι ο αγαπημένος μου δοομιzon δίσκος των 90ς. Γιατί :
- wino: δλδ η μεγαλύτερη προσωπικότητα του χώρου
- πήγαν και τον επιασαν 2 πωρωμένοι τύποι και του ζήτησαν να τζαμάρουν ενώ o wino είχε παρατήσει αρκετά τη μουσική .και τελικά βρέθηκε απίστευτη χημεία στο τρίο
- είναι ο κρίκος μεταξύ της εποχής των obsessed και των hidden hand.
- έχει μέσα το dead love/jug fulla sun
My Dying Bride - The Angel and the Dark River
Paradise Lost - Icon
Trouble - Trouble
Αν χώραγε και η χρονιά 2000 θα έλεγα Dopethrone
Tεραστιος δισκος !
Ωραιος ο Bleedin !
Μάλλον η δεκαετία ανήκει στους Solitude και στους Cathedral για το συγκεκριμμένο ιδίωμα για το Doom αλλά με τους Cathedral δεν είμαι και ο φανατικότερος οπαδός τους(ασχέτως με το γεγονός ότι το πρώτο CD που αγόρασα στη ζωή μου ήταν το Carnival Bizzare ύστερα από την αποθεωτική του κριτική). Με όλα τα συγκροτήματα τύπου Anathema, Katatonia, My Dying Bride δεν τα πήγαινα ποτέ ιδιαίτερα καλά οπότε δε θα έβαζα κανένα από αυτά.
Από Solitude το αγαπημένο μου τελικά είναι το Adagio όπως και γενικότερα από Through The Darkest Hour και μετά που κόψαν τα πολλά ψηλά φωνητικά, τις τόσες Awaken The Guardian επιρροές και γράφαν πιο καθαρές μελωδίες(χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι δε θεωρώ τα 2 πρώτα τους τεράστιους δίσκους).
Πάντως αν έπρεπε να συμπληρώσω μια τριάδα μου για 90s Doom, επειδή αγαπάμε το έπος στο Doom μας θα έλεγα τα
Solstice - New Dark Age
Scald - Will Of The Gods Is Great Power
Μιας και ο τίτλος λέει DOOMB[/B] νομίζω πως μπορούμε με “ασφάλεια” να βάλουμε εδώ το αγαπημένο μου Angel and the dark river από τους My Dying Bride. Από κοντά το Serenates από Anthema και το brave murder day των Katatonia. Τώρα μπάντες όπως οι Solitude και οι Candlemass πάντα έκαναν συχνές επισκέψεις στο στερεοφωνικό μου (και το winamp λίγο αργότερα) αλλά σπάνια κολλούσα τόσο με την μουσική τους. Cathedral από την άλλη ποτέ δεν κατάφεραν να μου κάνουν μεγάλη εντύπωση και μόνο περιστασιακά έτυχε να ακούσω δικά τους πράγματα.
Amid its hallowed mirth των Novembers doom χωνει ομορφα και death-ιζει ακομα πιο ομορφα(παρολο που κατεω λιγα πραματα απο death εδω γουσταρω), αλλα βασικα χωνει το Θεο το come my fanatics των Θεων, οπως και το holy mountain των sleep-εφοσον το τοπικ λεει ντουμιζων)…'πισης για μενα, Pentagram και be forewarned, Cathedral το καρνιβαλκαι manic Ffrustration απο Trouble…
Αν και διαφωνούμε σαφώς πάνω στα θέματα My Dying Bride και Cathedral, κατά τ’ άλλα μεγάλη μπάλα.
Καλά το πας κι εσύ. Σ’ έχουμε κάνει άνθρωπο δω μέσα μωρή λινάτσα.
Έχουμε πει όμως ότι το πραγματικό έπος των Trouble στα 90’ς είναι το ομώνυμο άλμπουμ του '90. Φέης δε τρουθ εβριουάν.
Κομπλέ.
Αμήν…