βασικα υπαρχουν πολλοι δισκοι που απλα στο gothic rock - post punk topic δε κολλαει να τους αναφερουμε. κανω ενα ενιαιο θεμα για την πλευρα του ‘σκοτεινου’ μεταλ.
επειδη πρεπει να γυρισω σε υποχρεωσεις, κανω αυτο για αρχη και επανερχομαι later on για κουβεντα:
ελπιζω το τελευταιο να το εχει ακουσει καποιος για να το αποθεωσει.
Autumn Tears - Love Poems for Dying Children… Act II. The Garden of Crystalline Dreams
Aυτα για αρχη 
λεπον. για το aegis οτι και να πω ειναι λιγο. κλασσικος δισκος - μνημειο, κου του λου…
για λακριμοσα δε τρελαινομαι τοσο επειδη το υφος τους δεν ειναι ακριβως του γουστου μου. παραδεχομαι παντως δισκους οπως τo elodia που ανεφερες, το fassade και το stille. γενικα οπως εχω ξαναπει (νομιζω) οι κυκλοφοριες τους ειναι σε πολυ υψηλο επιπεδο.
αυτο το silentium ειναι αρκετα καλο. το ειχα ακουσει πριν 3 - 4 χρονια μαζι με τα αλλα τρια που ειχαν εως τοτε βγαλει. εχω δηλαδη μεινει στο Sufferion. παρα πολυ ωραιοι αλλα δεν εδωσα την δεουσα προσοχη και δε κολλησα τοσο με την παρτη τους.
τους autumn tears δε τους ξερω καθολου οποτε δωκε ινφο πλιζ.
και τωρα tristania. χμ. εχω μεινει στο world of glass που ηταν παρα πολυ καλο. τα δυο επομενα δε τα εχω ακουσει καθολου. το beyond the veil μαλλον ειναι το καλυτερο απο τα πρωτα, αν και για να πω την αληθεια το πρωτο τους album το εχω ακουσει αλλα δε το θυμαμαι καθολου αρα η συγκριση ειναι μαλλον ατυχης.:-s
για να πω και κανα δυο λογια για καποια απο τα δικα μου.
για αναθεμα δε λεω ακομα κατι, περιμενω καποιος να εκφρασει αποψη. δε θελω να γραφω εκθεσεις.
το συγκεκριμενο sentenced ειναι το αγαπημενο μου μαζι με το frozen (εξωφυλλαρα). δε μετανοιωνω καθολου που εχασα τους opeth το 2003 και εδωσα τα λεφτα μου για τους sentenced στο gagarin. επαιξαν λιγο επειδη κανονικα ηταν με τους lacuna στο τουρ (αλλα δε τους φεραν εδω, ήρθαν μετα στην συναυλιαρα με tiamat - εδω καπου πεταγεται ο κουρου). δυστυχως καπου 70 λεπτα και κατι ηταν η διαρκεια, αλλα παιξανε τοσο δυνατα που και ενα τεταρτο να χαν παιξει θα τα αξιζε τα φραγκα. αυτο δε το λεω τωρα που διαλυσανε, το λεγαμε ολοι με το που βγηκαμε απ το κλαμπ (το 15 λεπτα ηταν η ατακα του ξαδερφου μου οταν τελειωσε). στο open air ηταν ξενερωμενοι και παιξαν μετρια, οχι τοσο λογω του χωρου αλλα επειδη αναγκαστηκαν να κοψουν κατι λιγοτερο απ’ το μισο σετ.
αυτο το ep των saturnus εχει μεινει στην ιστορια μονο και μονο λογω της υπερκομματαρας starres. αυτο και το sweetness ειναι τα δυο ‘κρυμμενα’ διαμαντια του ατμοσφαιρικου ηχου. γενικα οι σατουρνους ειναι γαμω, μου αρεσουν και τα τρια album τους.
φτανουμε στους blazing etenity, μια ΚΑΡΓΑ αδικημενη μπαντα οσο λιγες. το πρωτο τους album Times And Unknown Waters κυμαινεται σε πιο doom μονοπατια ενω το A World To Drown In σου βγαζει ενα πιο katatonia / anathema feeling. δεν ειναι ακριβως ετσι αλλα δε μου ρχεται αλλιως τωρα. ειναι δισκαρες και τα δυο και ειναι κριμα που δε τους ξερει ο κοσμος. εχουν να βγαλουν κατι απο το 2003 γμτ. αντε να μας δωσουν κατι νεο γουσταρουμε.
Οι Autumn tears ειναι neοclassical-gothic (αν μπορεις να τους πεις ετσι) με ακουστικα κομματια και δεν ειναι για ολες τις ωρες.
Τσεκαρε τους αξιζουν
φοβερό τοπικ, ελπίζω να βγουν λαυράκια
να μερικά διαμάντια, κατ εμε, απο ορισμένα αγαπημένα μου γκρουπ…o καταλογος μπορτεί να γίνει τεράστιος
Εstatic fear και Agalloch βλεπω.Ευγε νεε μου!!!
angmar ωραιος.αν και απο sentenced θα προτινα κατι παλιοτερο.τεσπα
anathema φοβερες δισκαρες.saturnus λατρευω αυτο το ep!!!
blazing eternity εχω μεινει στο πρωτο αλμπουμ τους (το οποιο ειναι και αυτο πολυ καλο).καλα που μου τους θυμησες!!!
ωραιος και ο tollki.
aegis νταξει το καλυτερο female fronted gothic metal αλμπουμ!!!tristania ωραιο αλμπουμακι,αλλα το καλυτερο τους για εμενα ειναι το Widows Weeds!!!
το altum προσωπικα πιστευω οτι ειναι το καλυτερο των silentium!!
autumn tears ακομα δεν εχω ακουσει.(σε τι φαση ειναι??)
λοιπον προτινω λιγοτερο γνωστες κυκλοφοριες
το πρωτο αλμπουμ των Lacrimas Profundere.καμια σχεση με τις γκοθιες που παιζουν τωρα.ατμοσφαιρικο doom death!black metal νυξεις,ακουστικα περασματα,βιολι,καφρικα\καθαρα μελαγχολικα και γυναικεια(συνοδευτικα) φωνητικα!!!
τρελη δισκαρα ατμοσφαιρικου doom death απο τους ολλανδους celestial season.ολα τα κλασσικα συστατικα ειναι εδω,καφρικα φωνητικα,καθαρα ψυθιριστα,τσελα,βιολα,πιανο, καποιες στονερ αναφορες (το επομενο αλμπουμ τους ειναι στονερ!!) και μια φοβερη διασκευη στο Vienna των Ultravox!!ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΣΚΑΡΑ!!!
και το πρωτο αλμπουμ των φιλανδων as divine grace.στα χναρια των πρωιμων 3rd and the mortal.μελαγχολικο ατμοσφερικο doom με τα φοβερα φωνητικα της Hanna Kalske!!!
ενδεικτικά κίολας 
ειδικά απο Agalloch δεν ξέρω πιο είναι το αγαπημένο μου…εβαλα το mantle επειδη με αυτο τους έμαθα…
pale folklore και Ashes against the grain είναι εξίσου γ@μηστεροί δίσκοι…ακόμα και τα ΕΡ τους είναι τέλεια
@signal : το La Naissance D’un Reve είναι το 2ο album τους και είναι ΕΠΟΣ.
1ο είναι το …And The Wings Embraced Us, τσεκαρέ το αν δεν το έχεις ακουσει, φοβερό και αυτό
Kαι να μη ξεχασουμε βεβαια τις 2 πρωτες κυκλοφοριες των Sirenia που ευτυχως δεν εχουν καμια σχεση με την πατατατοπιττα που εβγαλαν τελευταια
sokin οταν το λογοτυπο δεν φαινεται στο εξωφυλλο,γραφε το να καταλαβαινουμε και μεις που δεν ξερουμε!!
πανω απο τους elegeion ποιο ειναι??
και δινετε και κανα ινφο!!
αυτοι που δεν βγαινει το λογοτυπο τους και οι elegeion τι παιζουν???
σωστος!!!παντα τα μπερδευω,γιατι αυτο ακουσα πρωτο απο αυτους!
Κάποιες που μου αρέσουν αρκετά είναι οι εξής:
Sundown - Design 19 (1997)
[CENTER]
[/CENTER]
Πρόκειται για μια μπάντα που δημιούργησαν μέλη των Cemetary μαζί με κάποιον από Tiamat. Από ότι έχω διαβάσει σε κριτικές, τους περιγράφουν σαν μια συνέχεια των Cemetary, κάτι με το οποίο δεν συμφωνώ. Βασικά πρόκειται για μία πολύ πιο σκοτεινή και goth συνέχεια τους θα έλεγα εγώ. Παρόλα αυτά δεν λείπουν οι αναφορές σε στακάτα κιθαριστικά μέρη και up-tempo ρυθμούς. Κατά τα άλλα δίνεται έμφαση στα πλήκτρα τα οποία μαζί με τα φωνητικά είναι συνυπεύθυνα για την μουντή ατμόσφαιρα του άλμπουμ. Καλύτερα κομμάτια τα Synergy και Don’t Like To Live, αλλά και το σκοτεινο Judgement Ground.
Ever Eve - Regret (1999)
[CENTER]
[/CENTER]
Άλλη μια αγαπημένη gothic metal κυκλοφορία από τους Γερμανούς Ever Eve. Ο δίσκος ανοιγει με το κομμάτι Misery’s Dawn και από τις πρώτες πένθιμες νότες του σε κυριεύει το πεσσιμιστικό κλίμα του δίσκου, όμως η πρώτη έκπληξη έρχεται λίγα δευτερόλεπτα αργότερα όπου “ανοίγει” το κομμάτι και αρχίζουν να γραντζουνάνε οι κιθάρες. Οι οποίες είναι αρκούντως heavy και συνδυάζονται με ιδιόμορφες φουτουριστικές μελωδίες στα πλήκτρα, όπου αποτελούν το χαρακτηριστικό της μουσικής τους. Τα φωνητικά σε σημεία μου θυμίζουν τον Hetfield να προσπαθεί να διασκευάσει το Temple Of Love. Αντιπροσωπευτικό των παραπάνω είναι το κομμάτι Fall Into Oblivion. Το Κοlyma είναι ένα κομμάτι που χαράζεται κατευθείαν στο μυαλό σου, ενώ στις πιο πειραματικές στιγμές τους άλμπουμ ανήκουν τα κομμάτια Passion And Demisε και Dies Irae ( στο κουπλέ του οποίου διακρίνονται κάποιες αναφορες στο Γερμανικό metal ). Cyber gothic metal τους πήρε το μάτι μου κάποια στιγμή (καινούρια ταμπέλα?).
Anyway, όσοι θεωρούν το στυλ των Type O Negative βαρετό/εμετικό και γουστάρουν gothic metal ας τσεκάρουν και τις δύο παραπάνω κυκλοφορίες.
Estatic Fear οι πρώτοι…είναιι λίγο περιέργο το λογότυπο τους όντως. Gothic Doom παίζουν με πολλά κλασσικά στοιχειά, ακουστικές κιθάρες, γυναικεια φωνητικά (πανέμορφα - όχι νεράιδες) αντρικα death/black.
Οι Elegeion παίζουν ένα περιέργο doom με ξερό ήχο…πολύ ατμόσφαιρα (πλήκτρα,βιολια)…black φωνητικά αλα Agalloch καταπληκτικά γυναικεία φωνητικά (πάλι καμία σχεση με νεράιδες).
Δύο κλασικοί δίσκοι του ατμοσφαιρικού χώρου:
Moonspell - Irreligious
Amorphis - Tales From The Thousand Lakes. Στις ατμοσφαιρικές/death μέρες τους.
Και μια που αναφέρθηκαν (εννοείται) οι Theatre of Tragedy, προτείνω και το συγκρότημα της Liv Kristine, τους Leave’s Eyes, που κινείται σε ατμοσφαιρικό/metal/folk μονοπάτια.
καλα το design 19 ειναι μια φοβερη κιθαρα goth metal.απο tiamat παιζει ο μπασιστας απο το clouds!
περιεχει φοβερους υμνους.19,synergy,don’t like to live today Και το φοβερο SLITHER που παιζε συνεχεια στο παλιο dada (your poison is like honey for my soul…)
για evereve που λες το cyber gothic metal αναφερεται στις επομενες κυκλοφοριες τους που ειναι πιο ηλεκτρονικες,πληκτρατες και ετσι.
για type o δεν σχολιαζω καθως τους θεωρω θεους!!! 
οκ!θενκς!!!
elegeion μου ακουγονται πολυ ενδιαφερον!!!ελπιζω να βρισκεται το αλμπουμακι τους!!
Ξεχασαμε 2 δισκαρες που θα επρεπε να μπουν πρωτες
Ανγκμαριε εχεις βαλει εκει στο τελος του τοπικ το μεταλ και τα χαλας ολα.Βγαλτο να αρχισουμε να ριχνουμε τιποτα Sopor Aeternus και Mortiis να γουσταρουμε
alternative 4 = αυτοκτονια 4.
ΘΕΟΡΑΤΗ ΔΙΣΚΑΡΑ.καθε νοτα και μαχαιρι στη καρδια.κλασσικο πλεον αλλα θα το πω
I’LL DANCE WITH THE ANGELS TO CELEBRATE THE HOLOCAUST!!!ΚΑΨΙΜΟ!!!
Όντως, ο τίτλος “metal” είναι περιοριστικός όταν μιλάμε για τα αριστουργήματα Alternative 4 και Judgement… Δίσκοι που οι λέξεις αδυνατούν να περιγράψουν το συναίσθημα που κρύβουν μέσα τους… Απλά νομίζω πως ο Angmar είχε περισσότερο τον πιο “doom” ήχο στο νου του και γι’ αυτό πρότεινε τους παλιότερους.
thanx for the additional information!
Τι προτείνεις από τα επόμενα των Ever Eve? Γιατί δεν τα έχω ακούσει? Ε? Μου ακούγονται ενδιαφέροντα αυτά που είπες!
Ε νταξ, για τους Type O δεν πειράζει μωρέ, όλοι μας έχουμε και ελαττώματα