KozybunX - Practice Room EP
Όσοι γουστάρετε electric wizard και sleep,τότε να τσεκάρετε τους KozybunX.Το EP τους κυκλοφόρησε το 2010 το οποίο περιέχει 3 τραγούδια συνολικής διάρκειας περίπου 32 λεπτών.Αυτά είναι κυρίως instrumental,αν και σε αρκετά σημεία ακούγονται κάποια samples από ταινίες.
Το Spelljammer τα δίνει άσχημα, το χω λιώσει 3ις μέρες τώρα, αν παίζει κανα λινκ στείλτε ένα pm γιατί δε βρίσκω τίποτα… ty 8)
και για μενα…
Αυτοί δεν είχαν βγάλει ένα demo το 2010; Έβγαλαν και full-length τώρα; Τρομερή μπάντα πάντως.
Είχαν βγάλει ντέμο με 2 κομμάτια, τα οποία υπάρχουν και στο δίσκο.
Από τους καλύτερους ντουμ δίσκους του '11, αναμφίβολα.
Το Windhand μ’άρεσε κι εμένα με 2 ακροάσεις και θα πάρει κι άλλες. Αντίθετα το Huata ήταν πιο stoner απ’ότι θέλω και δε με κράτησε, παρότι αγαπάω Δρ.Δοομ και Δεβόιντ και στηρίζω Throatruiner Records. Ίσως το ξαναπιάσω αρότερα.
Pilgrim - Misery Wizard (2012)
Αυτό εδώ είναι φετινό ντεμπούτο που παίζει με εικόνισμα τα “In the Rectory” και “Harbinger”. Δεν πιάνουν επίπεδα κλάματος Wheel ή Garden of Worm και το ότι είναι βαμένα ρεβερεντμπιζαροκομματόσκυλα ίσως να λειτουργεί εναντίον τους (ή και όχι), αλλά λογικά κάτι κυράτσες τύπου Γράκχου ή Μπρέηντεντ θα τραβάνε τις πουτσότριχές τους.
^^ Μπα, δεν τις τράβηξα ακριβώς, πιο πολύ ξύσιμο μου έφερε… ;p
Όχι εντάξει, καλή προσπάθεια είναι και με έκανε να χαμογελάσω ασυνείδητα όταν το έβαλα να παίξει μιας και ακουγόταν πολύ “οικείο”…
Το κόμματι “Quest” που πόσταρες πάντως είναι πορωτικότατο κι ας θυμίζει το “Hour of Death” των Reverend.
Τους Garden of Worm από σένα τους είχα μάθει, τώρα μαθαίνω και τους Wheel…
Έβαλα το δισκάκι (ναι οκ, το mp3) να παίξει και μόλις άκουσα τη φωνή να μπαίνει στο πρώτο κομμάτι νόμισα ότι ήταν o Αλβέρτος ο Witchfinder ! ΊΔΙΟΣ 
Συμπαθείς κι αυτοί πάντως. Έχουν και “τσιμπητό” μπάσο !
Συμπαθητικοί οι Pilgrim, αλλά η πρώτη Doom-άρα του 2012 (εξαιρούνται οι Pallbearer) είναι τούτη εδώ:
[B]Rituals of the Oak[/B] - “Come Taste the Doom”
Αγαπήστε:
Είχα ακούσει Pilgrim από το split με τους (θεούς) Ice Dragon και περίμενα το δίσκο τους πως και πως.
Δυστυχώς παρόλο που ξεκίνησα με την καλύτερη διάθεση (και οιωνούς λόγω εξώφυλλου, ύφους κ.τ.λ.) δεν με ενθουσίασε…
Το ίδιο δυστυχώς και για το Rituals οι οποίοι μου ακούγονταν πολύ ελπιδοφόροι πριν μερικά χρόνια…
Pallbearer δεν σχολιάζω απλά…
Πολύ καλό το Pallbearer, αλλά για μένα ένα είναι το ντεμπούτο μέχρι στιγμής, και το μοναδικό πράγμα που έχω ακούσει ως τώρα και πάει για τα-καλύτερα-της-χρονιάς:
Το ντεμπούτο των Uzala δηλαδή, λασπωμένο, πολύμορφο (από αβανγκαρντίλες σε φροστιές και από κει σε θρήνους), γυνακεία φωνητικά a-la Murkrat, μόνο κομματάρες και μια α-δ-ι-α-ν-ό-η-τ-η διασκευή στο “Gloomy Sunday”. Κρέντιτς σε Δρ.Δοομ και Δεβόιντ για το χεντζαπ.
Το Pilgrim το ακουσα κι εγω λογω της Reverend Bizarre αναφορας και μου φανηκε οκ, αλλα μεχρι εκει. Το Uzala ΒΟΥΒΟΥΖΑΛΑ πολυ μεγαλη μπαλα, απο αυτη που βλεπουν οι τερματοφυλακες στον υπνο τους και ξυπνανε ιδρωμενοι.
Για να προτεινουμε κατι και μεις,
http://www.metal-archives.com/albums/Drought/Drought/330182
Οι κυριοι λεγονται Drought, ειναι απο το Μεξικο και παιζουν DOOMdrone με μεγαλα κομματια και vibe τρομος σωστος κι ελκυστικος. Φανταζομαι πως θα ναι ζορικο να το πετυχετε επειδη ειλικρινα δε μπορεσα να βρω το κανονικο εξωφυλλο online. Η κασσετα που εχω εχει ενα πραγμα με κερατα και διαφορα σχεδια και γενικα δειχνει ωραιο = κοινως καμια επαφη με αυτη τη παπαργια που εχουν βαλει στο archives. Ετοιμαζουν και split οσονουπω.
γειά σας παιδιά.
τέτοια φάση.
[SPOILER]
[/SPOILER]
^ Όντως ωραίο το αποπάνω 
όταν κυκλοφόρησε το είχα ακούσει αρκετές φορές. Σε γενικές γραμμές όμως νομίζω ότι προτιμώ το ομώνυμο τους.
Anguish- Through the Archdemon’s Head.
Conan - Monnos
Άρχισε εντυπωσιακά αλλά μετά τη μέση είχε μια πτωτική τάση. Όπως και να έχει θα τρελάνει πολλούς από εδώ μέσα…
To πρώτο μέρος (τα πρώτα 3 κομμάτια βασικά) είναι καθηλωτικό. Από εκεί και μετά, είναι πιο συμβατική η προσέγγιση, αλλά και πάλι σπέρνει.
Γενικά, εξαιρετική δισκάρα, μου λειπουν κάποιες στιγμές από το πρώτο, αλλά και εδώ υπάρχει μεγαλείο.
Γενικά πανίσχυρο το Κόναν, αλλά λείπει το στοιχείο της έκπληξης και της υπερβολής του πρώτου. Η κοιλιά που λέει ο Ντουμ υπαρχει όντως, και σίγουρα δεν υπάρχει εδώ Satsumo, υπάρχει όμως Hawk as Weapon. Γενικά όμως πιστεύω πως το σημαντικότερο σημείο που χάνει από το πρώτο είναι το καθάρισμα του ήχου. Μοπρεί να είναι ακόμα συντριπτικά βαρύς, αλλά δε σοκάρει πια. Πολύ καλό πάντως.
Εγώ συμφωνώ με το καθάρισμα του ήχου, από τη στιγμή που δεν αφαιρεί τίποτα σε όγκο και ένταση. Δίνει αμεσότητα, αφαιρεί λίγο σε σοκ αλλά τελικά όλοι βγαίνουν κερδισμένοι.
Γενικά αυτό που μου έλειψε είναι τα πιο σλατζοειδή ξεσπάσματα όπως το φινάλε το Krull, τα χωσίματα του Dying Giant και o πανικός που γίνεται στο Satsumo.
Τα 2 τελευταία κομμάτια είναι αργόσυρτα ντουμάνια αλλά δεν προσφέρουν πολλές συγκινήσεις, ενώ το instrumental Golden Axe με τα μονότονα κιθαριστικά drone layers, θα μπορούσε να λείπει.
Aκουω πιο μεγαλειωδες,πιο σλατζοειδη ξεσπασματα,πιο σοκαριστικο μαλλον πρεπει να σταματησω να λιωνω το δευτερο και να πιασω το πρωτο.
Κι εγώ θα συμφωνήσω με το καθάρισμα του ήχου.Επίσης θα συμφωνήσω ότι ξεκινάει εντυπωσιακά ο δίσκος(με τα 3 πρώτα κομμάτια) και μετά κάνει κοιλιά.Προσωπικά τα 3 τελευταία κομμάτια δεν με άγγιξαν πολύ!!
και κάτι άσχετο,εδώ και αρκετό καιρό οι Mark Greening (Ramesses), Adam Richardson (Ramesses) και Mike Vest (Bong) έχουν δημιουργήσει μια νέα μπάντα ονόματι 11Paranoias.Έχουν ήδη έτοιμα 9 κομμάτια και όπως είπαν η μουσική που θα παίζουν θα είναι FUZZED OUT PSYCHEDELIC HORROR DOOM.