Ο δίσκος είναι πάρα πολύ καλός. Έχει μεγάλη ποικιλία, δύσκολα και πολυεπίπεδα τραγούδια, εχει επίσης και κάποια λίγα brutal φωνητικά. Προκειται για παλιά μπάντα και θα έλεγα ότι οι παλιοί MDB είναι βασικη τους επιρροή, οταν ομως φεύγουν προς το καθαρο doom (όπως το Orphans παραπάνω) μεγαλουργούν.
Έχω καιρό ακόμα να λιώσω τον δίσκο, μου βγάζει όμως μια ποιότητα και γνήσιες underground αρετές, σε βαθμό που είναι μάλλον ο αγαπημενος μου doom δισκος του 20, ως τώρα.
ΦΟΒΕΡΟΙ, τι είν τούτο καλέ?
Ότιδήποτε καλό στοιχείο υπάρχει το μάζεψαν? Ουσιαστικό doom με ξεκάθαρες επιρροές σε φωνή και μουσική απο Solitude Aeturnus? Εξαιρετική φωνή η τύπισσα? Ακόμα πιο εξαιρετικό το πάντρεμα της υφέρπουσας Bolt Thrower ατμόσφαιρας?
Το ότι θα περίμενα να βγεί doom metal δίσκος, δεν το περίμενα.
Τελος! Πολυ ωραια πραματα! Ανυπομονω να το ξανακουσω αυριο καλυτερα. Με ενα αρχικο ακουσμα θελω να πω οτι περα των συνθεσεων, μου αρεσει πολυ η χρηση των πληκτρων και τα σολο τους!
Το “δεν έχουμε ελληνική doom/occult/hippie rock μπάντα” πλέον δεν υφίσταται. Μέχρι και προσωπικό Pelander άκουσα. Αξιαγάπητη & γλυκύτατη πρώτη προσπάθεια, με σοβαρές προοπτικές για κάτι πολύ καλό στο μέλλον:
Eμαθα απο πολυ εγκυρη πηγη οτι ειναι Σερβοι που επιθυμουν να κινηθουνε ινκογκνιτο και οτι αγαπανε πολυ την Θεσσαλονικη.
Στο Stygian Crown με τρελαινουν κατι σημεια οπως η μεση του Through Divine Right που ναι τιγκα επικη με το ομορφο σολο και τα επιβλητικα πληκτρα να χτιζουν πισω. Πολυ καλο
Να πω την αμαρτια μου; Το σκεφτομουνα πριν. Το Stygian Crown κ το πρωτο Crypt Sermon, το δευτερο ουτε καν, μ αρεσουν πολυ γτ ειναι απο τα λιγα πραματα που μου θυμιζουν τον μαγικο ηχο 90ς μπαντων που ταν εμπνευσμενες απο το us power, κατι Rainbow κ τους Candlemass. Απολυτοι ηγετες αυτου οι Solitude Aeturnus. Η αμαρτια ομως που ανεφερα, ειναι οτι η μπαντα που το κανει πιο καλα για μενα δεν ειναι ουτε οι παλιοι Crypt Sermon, ουτε οι Stygian Crown, αλλα οι Doomocracy. Aν ηταν Αμερικανοι, χωρις να υποτιμω το στατους της σκηνης μας, πιστευω θα ταν αρκετα πιο αναγνωρισμενοι
Μμμμ δεν τους έδωσα παραπάνω από μια ευκαιρία τους Doomocracy, ίσως δεν ήμουν και σε mood τότε αλλά θα κάνω μια επίσκεψη πάλι. Πάντως το Stygian Crown έχει ψωμάκι αρκετό θα έλεγα, άκουσμα με άκουσμα ανακαλύπτεις πράματα.