Εμενα μου φαινεται τουλαχιστον αστοχος ο χαρακτηρισμος ανεμπνευστο. Το αλμπουμ σημερα το ακουσα για πρωτη φορα και δεν το χορταινω, μου αρεσει παρα παρα πολυ. Ναι τα φωνητικα ισως ειναι καπως μονοτονα, με εξαιρεση το warlife, αλλα οχι στο σημειο να ειναι ενοχλητικα η να χαλανε το δισκο.
Η παραγωγη μου αρεσει επισης αρκετα, εχει πολυ ογκο (το οποιο δεν μαρεσει συνηθως, αλλα εδω ναι), το μονο κακο μερικες φορες ειναι πως θαβεται καπως η φωνη. Κατα τα αλλα μια χαρα και πολυ εμπνευσμενο μου φαινεται και πανεμορφα leads και πανεμορφα solos και επιβλητικα ριφς και απ ολα. Soldier of fortune και warlife καταπληκτικα κομματια.
Πωπω τι πόρωση ο νέος δίσκος! 
Τον ακούω όλη μέρα.
Λοιπον εγω τους εμαθα στο Ονομα μου που θα ζησει απο δω μεσα και επειδη μου αρεσαν μπαθορι και γκραντ μαγκους ειπα να τους τσεκαρω (τοτε…)
Το παραπανω το θεωρω λοιπον υπερδισκαρο. Ισως αλλαξω γνωμη αν ακουσω και το αφησε τη μαχη να ξεκινησει αλλα στο θεμα μας τωρα: Ακουσα το καινουργιο με μεγαλη ανυπομονησια και ενω, και ναι παρατηρω μια (μουσικη)μαλλαγη απο το προγουμενο μου, αρεσε πολυ ομως, αν και δεν το εχω χωνεψει ακομη οποτε κατα πασα πιθανοτητα θα ανεβει κιαλο.
Ομως συμφωνω με καποιους παραπανω που λενε για τα φωνητικα. Ο τυπος για κανενα λογο δεν επρεπε να ειναι τοσο μαζεμενος. Αν στο ντεθ οφ φερδια για παραδειγμα δινει ρεστα-και θυμιζω τα παλια δεν τα εχω ακουσει-τοτε στο νεο απλα τραγουδαει.
για να δουμε.
τώρα το ανακάλυψα το thread
το άκουσα 2-3 φορές και θα χρειαστώ κι άλλες να το εμπεδώσω.Αν το συγκρίνω με τα υπόλοιπα των doomsword,τουλάχιστον στις πρώτες ακροάσεις, θα πω οτί χάνει.Μπορεί με το καιρό να το εκτιμήσω παραπάνω, δε λέω! Δίσκο σαν τον πρώτο δε το ξαναβγάζουνε μάλλον (μακαρί να φάω τα μούτρα μου σε αυτό που λέω). Σαν δίσκος δεν θα έλεγα οτί δεν έχει να δώσει ή οτί δεν έχει καλές στιγμές κτλ κτλ, απλά κι εγώ θα πω οτί σε συγκρισή με τα άλλα χάνει λίγο pour moi. και η αλήθειά είναι οτί προτιμώ τον deathmaster πιο βάρβαρο παρά σαυτο το low profile styl φωνητικών που έχει εδώ. Εντέλει διαλέγω τη μέση οδό, δεν καταδικάζω τον δίσκο ως πατάτα αλλά επουδενί δεν τον χαρακτιρίζω δισκάρα και ότι καλύτερο έχουν κάνει που διάβασα πιο πάνω, μιλώντας και κρίνοντας πάντα με τα προσωπικά μου γούστα!
Οπως ο προηγουμενος δισκος ετσι κι αυτος δεν με τρελλανε,δεν σημαινει ομως οτι ειναι κακος δισκος και φυσικα δεν εχει κανενα νοημα να το συγκρινω με τα 3 πρωτα τους και ειδικα με το Resound the Horn το οποιο θεωρω ως το καλυτερο τους.
Απο το δισκο ξεχωρισα τα Eternal Battle,Wrath of the Gods,Soldier of Fortune και WarLife.
Να αναφερω ακομα οτι δεν με χαλασε ουτε η παραγωγη ουτε τα μονοτονα φωνητικα.
Επομενως το The Eternal Battle ειναι ενας καλος HEAVY metal δισκος με καποιες ομορφες επικες στιγμες…
Wrath Of The Gods \m/
εδιτ: Soldier Of Fortune \m/ \m/
Bump γιατί τον τελευταίο καιρό το ξανακούω συνεχώς.
Γελάω τρελά με όλο αυτό που έγινε στις πρώτες σελίδες. Καλά να μη σου αρέσει λόφο ακουσμάτων, λόγο αλλαγής ύφους κτλ αλλά ρε πούστη μου μια πιο προσεκτική ανάγνωση και εκτίμηση πάνω σε αυτό που ακούς κάνε την λίγο πιο σοβαρά.
Το Eternal Battle είναι ο πιο βετεράνικος δίσκος τους, δεν ακούγεται τόσο ψαρωτικός και πάρτα με τη μία όσο οι προηγούμενοι. Αυτό είναι κάτι που μπορεί κάποιος να το εκλάβει και σαν “μάζεμα” αλλά θα έχει άδικο. Η δικιά μου εκδοχή είναι ότι είναι ο πιο απαιτητικός συνθετικά, τα Leads που χώνονται εμβόλιμα κατά τη διάρκεια του Riffing περισσότερα από ποτέ, τα Riffs πιο μακροσκελή, το Rhythm Section παίζει λιγότερο με τα κλασσικά ManowarοBathoriκά εμβατηριακά και όλο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τον πιο Heavy Metal, λιγότερο Doom, πιο λυρικό και πιο Warlord meets Virgin Steele δίσκο τους. Όσον αφορά τα φωνητικά δε, είπαμε είναι ο πιο λυρικός και πιθανόν πιο θλιμμένος δίσκος τους οπότε όποιος περιμένει αυτά τα “βουρ στη σφαγή” ρεφραίν μάλλον καταλαβαίνει κάτι λάθος και καλό θα είναι αφού ανέφερα και τη μαγική λέξη (warlord) να πάει να ξανακούσει τους δίσκους τους και να δει αν ο Deathmaster βαριέται και κοιμάται περισσότερο από τους Damien Kings στις αντίστοιχες ερμηνείες τους. Η παραγωγή πάντως θα μπορούσε να είναι λιγότερο γυαλισμένη.
Προσωπικά Highlights Wrath Of The Gods, Battle At The Edge Of Time, Song Of The Black Sword, Soldier Of Fortune
Αυτο το ρεφρεν του Soldier of Fortune ειναι απλα υπεροχο.Και τρομερα κολλητικο, εχει δικιο ο Γρακχος