SUPER ΗΤΑΝΕ!!
Εχουνλε βελτιωθεί πάρα πολύ live!!Ενέργεια, μιζέρια, απ όλα! Και φάνηκε το χαρηκανέ πολύ και οι ίδιοι! Και ένα HAIL! σ όσους ήτανε εκεί και τα σπάσανε!
Το κειμενο που ακολουθει ειναι απο το blog “DRACONIAN…A NIGHT TO REMEMBER!” στην σελιδα του διοργανωτη www.myspace.com/metal_defiance_zine
Αξιζει να το διαβασετε και αυτο και τα λογια του τραγουδηστη των Draconian για την εμπειρια του αυτες τις τρεις ημερες στην Αθηνα! Νομιζω πως ειναι ενας ιδανικος επιλογος για το συγκεκριμενο λαιβ.
[I]DRACONIAN…A NIGHT TO REMEMBER!
Εχουν περασει αρκετες ωρες,απο την εμφανιση των DRACONIAN στην Αθηνα.Σιγουρα και εμεις σαν METAL DEFIANCE και πολλοι που βρεθηκαν εκεινο το βραδυ στο AN CLUB,δεν θα θελαμε να χει τελειωσει!
Δεν θα πω πολλα αυτη την φορα…οφειλω ομως να πω ενα τεραστιο ευχαριστω,πρωτα απ ολα,σε ολους εσας που δωσατε ενα απιστευτα βροντερο παρων σε αυτη τη συναυλια και τιμησατε ενα γκρουπ που πραγματικα το αξιζε,στους DRACONIAN που εκτος της μουσικης τους αξιας,ηταν ολοι τους απιστευτοι φιλοι και ανθρωποι,μη γνωριζοντας τι σημαινουν λεξεις οπως ψωνια,ντιβες κλπ(λεξεις που εχουν εμπεδωσει αρκετοι Ελληνες αταλαντοι).
Ενα μεγαλο ευχαριστω θελω να πω και στα supports για την συνεργασια που ειχαμε,στο AN club για την φιλοξενια και ολους οσους βοηθησαν για να πετυχουμε το καλυτερο δυνατο αποτελεσμα.
Για μενα προσωπικα αυτη η συναυλια ηταν η απολυτη δικαιωση για πολλους λογους και φυσικα η ΑΠΑΝΤΗΣΗ μου σε ολα αυτα τα…στοματα που πριν απο το live,εκαναν τα παντα για να το υποβαθμησουν,σε ολα τα web zines για την εκπληκτικη υποστηριξη τους η οποια γινεται μονο με τσαμπε εισοδο,σε ολους αυτους που λεγανε για τον…χαλια ηχο που θα εχει η συναυλια,σε ολους οσους μας αποκαλουσαν ηλιθιους κλπ κοσμιτικα επιθετα και γενικοτερα σε ολους αυτους που ελπιζουν χρονια τωρα να βγουμε απο την μεση γιατι τους χαλαμε την σαπια αισθητικη τους!
Ναι,το METAL DEFIANCE ειναι εδω και συνεχιζει…μπορουμε και χωρις εσας κυριοι,γιατι το εχουμε ξαναδηλωσει αλλα δεν μπορειτε να το καταλαβετε. Δεν ζουμε απο το metal, ζουμε για το metal.
Aυτη την συναυλια,την αφιερωνω τελος, στην Αντιγονη, την κοπελα που παρολη την διαφορετικοτητα της, ηταν εκει για να δει και να θαυμασει το αγαπημενο της συγκροτημα. Πραγματικα θελω να της πω οτι ζηλευω την δυναμη της για την ζωη!Εμεις ειμαστε απλα ενα τιποτα μπροστα της,οντας κλασικοι αχαριστοι που τα χουμε ολα και παλι παραπονιομαστε.Ευχομαι να ναι παντα καλα.Γιατι αυτη ηταν αλλη μια απαντηση σε καποιους που το παιζουν οπαδοι και υποστηρικτες της σκηνης.
Κλεινοντας,ευχαριστω τους συνεργατες μου Πανο και Γιωργο…
ακολουθει αποσπασμα απο λογια του ANDERS των DRACONIAN για την συναυλια τους στην Αθηνα…
υ.γ.Τυχαρπαστε εντιτορακο που εστειλες και παρακαλαγες συγκροτηματα και μανατζερς για δωρεαν εισοδο κλπ…ξερεις που σε γραψαμε,σωστα?Εισαι που εισαι ενα τιποτα,μην συνεχιζεις να μας αποδικνυεις την μιζερη υπαρξη σου…μπανανα!!
The primordial beauty of Acropolis, the Ancient market; the statues, the ruins and the splendour of it, where so many existential and central questions was raised, the poignant realizations, issues and ideas that would reflect a long history to come. Wandering there, I couldn’t help feeling a presence of some old essence floating and along over the place; protecting and keeping its magnificent ambiance.
And in this spot of the world Draconian would finally perform. It was an exciting and beautiful thought.
So the day finally came; Saturday the 9th of January. Fans were gathering outside the venue, waiting for a much better Draconian experience compared to 2400 years ago. And it was great. We mattered to them and they mattered to us. We shared something magical together.
An Club is a nice little underground venue with a capacity of approximately 400-450 people. After dinner the time was a little over 10PM and the venue was full.
For me personally the actual live-experience at An Club this special night was one of my hardest ever. Due to some kind of parasite or whatever I’d picked up along the way, through food or God knows what, my stomach started to roar from the inside. Actually, I even think it started before dinner with smaller signs such as feelings of tension, raging heartbeats and cold sweat. I wrote it off as nervousness. On stage, after a few songs, this malice decided to manifest. I had to walk off stage in between two songs and hurl very quickly at the bathroom. I remember that I sat in there thinking to myself that I must pull this through. I sat up, splashed some water in my face and hurried back on stage, just in time for my queue in “Earthbound”. It was just to pull through. Pure willpower and nothing else. But well, this incident lead to some minor discomforting mistakes, but nothing too devastating.
It was a very special gig however. The sound was really good and the response was amazing. The organizers had made great job in promoting the show and the package in whole was an okay deal.
Next door to An Club, in another venue, an afterparty had been organized. It was a great atmosphere with lots of wonderful people, but unfortunately I didn’t stay very long due to my condition. I was pretty exhausted and I felt sad and a bit despondent that I had to go.
Athens has a great deal of metal-and-rockbars, shops with all kinds of stuff metalheads and gothic people would kill for. Even a wonderful metal café just around the corner from our hotel. Athens has a lot to offer for people like us and I hope we’ll be able to return rather sooner than later.
It was still nice to finally come home though, after a trip which felt very long, with lots of impressions, nice people, alcohol, rock n’ roll, Moussaka and pizza slices.
It’s a very peaceful atmosphere here in the quiet cold silence of winter. It’s a sanctuary.
I want to thank Panos and Alex of Metal Defiance, Thanos of Shattered Hope for help and friendship and especially Jim and Elena for showing us around in …Athens…, taking some nice bandpictures, for their kindness and being a great company.
Anders and
DRACONIAN[/I]
Τι να λέμε τώρα, ζωγραφίζει ο άνθρωπος στο review (ποιητής γάρ) και ειλικρινής όσο δεν πάει.
.
Τώρα, αν η Αντιγόνη ήταν αυτή που έχω στο μυαλό μου τότε θα ήθελα να ξέρει ότι η καλύτερη συναυλία των τελευταίων χρόνων για εμένα οφείλεται ΚΑΙ σε αυτήν.
Απίστευτο το κείμενο του Anders… για αυτο σε αγαπάμε 
αλήθεια,ποια ήταν η αντιγόνη ;
+100000000 και για την Αντιγονη και για την καλυτερη συναυλια των τελευταιων ετων…
πραγματικα απιστευτο live…
Η ώρα είναι 06:30 και οι συνάψεις έχουνε πάψει να κλωτσάνε, και ηδου τα ολέθρια αποτελέσματα. Χωρις να θέλω να προβώ σε ομότητες, αυτοι που ακούνε ποζεριές του κερατά συνοδευόμενες απο το περμανάντ και το κολάν του γατόπαρδου δεν έχουνε καμιά δουλειά σε χώρους ατμοσφαιρικού μελωδικου και καταδικασμένου μέταλ.
Σε ότι αφορα τη βαρεμάρα σου, η αξία ή η απαξία κάθε πράματος έγκειται στη χρήση του. Την επόμενη φορά άμα βαριέσαι πήγαινε για τυμβωρυχίες.
Οι Draconian παιξανέ πολυ καλά ήτανε κάτι το πιο εκλεκτό και ο ήχος τους ήταν αρκετά καλός. Ο ήχος βέβαια ήτανε μέρα με τη νύχτα σε σχέση με τα support γκρουπάκια, αλλά αυτο είναι κάτι που γίνεται πάντα και όλοι ξέρετε γιατι το κάνουνε. Τα support μου άρεσαν αρκετα ειδικά οι δεύτεροι - δεν θυμάμαι όνομα - τους πρώτους δεν τους πρόλαβα, αλλά παίζαν δυνατά. Οσο αφορά τους τελευταίους με την τύπισσα στη φωνή, νομίζω για το είδος τους ήτανε αρκετα καλοι. Κλασσικά πράματα βέβαια, κουπλέ, ρεφραίν, κουπλέ, ρεφραίν, σόλο, ρεφραίν σε άλλο τόνο, και τέλος. Πολυ καλός ντράμερ, και πολυ καλοι οι κιθαρίστες. Η τύπισσα δεν ξέρω τη έλεγε απο φωνή, καλή μου φάνηκε, αλλά, μου άρεσε ο τρόπος που μίλαγε στο κοινό και αυτά που έλεγε. Απλά και καλά, χωρίς πομφόλυγες.
Το κοινό ήταν εξίσου καλό, άν βέβαια διαγράψεις απο το σκηνικό τα αμούστακα πιτσιρίκια με το χνούδι τους να παριστάνει την αγέρωχη φαβορίτα, να έχουνε δεσμο με τα κάγκελα και να κοιτάνε μονάχα βυζιά ή να το παίζουν οι μέγα-σκηνοθετάρες με την κάμερα των 60 ευρώ απο το plaisio.
Το live μάμησε όπως και το doom/death. Εγω και η παρέα μου περάσαμε πολύ καλά.
World peace.
Shattered Hope 
Η ώρα είναι αυτή που είναι και κατάλληλη για να σου απαντήσω…
Να σου πω λοιπόν ότι αυτοί που ακούνε ποζεριές…blues…trip-hop…rock…country…και ό,τι γουστάρουνε…δε θα ρωτήσουνε κανέναν για να διευρύνουν τους μουσικούς τους ορίζοντες…να ψάξουν και άλλα στυλ και είδη μουσικής…και γενικότερα να εξελιχθούν ή να πάνε και πίσω:wink:
Η μουσική φίλε mike ενώνει και δημιουργεί συμμάχους…δεν τοποθετεί απέναντι…Θα έπρεπε με το μυαλό και την ηλικία που διαθέτεις…όπως και με τη μεγάλη αγάπη σου για τη μουσική…να χαρείς που το an ήταν γεμάτο…και να χαρείς παραπάνω που το an είχε μαζέψει και πολλούς “ποζεράδες” όπως λες…όπως είπε ένας φίλος (με προφανώς ανοιχτότερο μυαλό από το δικό σου) πιο πάνω…
Δεν είπα για καμία βαρεμάρα…Είπα μόνο ότι τα σαπόρτ για κάποιον που είχε πάει από την αρχή και δεν έσκασε μύτη ξαφνικά στις 12…στο τέλος με κούρασαν…!!!
Τώρα αν παρερμήνευσες από την πολύ doomίλα σου και επειδή είσαι πολύ βαρύς άντρας για να διαβάσεις σωστά τι έγραψα…σόρρυ:D8)
Αν θυμάμαι καλά…εσύ ο πορωμένος…έφυγες την ώρα που οι ντρακόνιαν ξαναβγήκαν…για ανκόρ:lol:
Την άλλη φορά που θα είσαι στη δουλειά και θα βαριέσαι…και θα θες να χρησιμοποιήσεις πάλι τόσες πολλές ωραίες,βαρύγδουπες λεξούλες μαζεμένες…(άσχετα αν δεν πολυκολλάνε κ με το νόημα)…γράψε μια έκθεση ιδεών…