Κάτσε γιατί όπως πάμε θα το ξεπεράσω το μέγεθος του άρθρου σας :lol:
Το 'στειλα … κανας Outshined να επιβεβαιώσει ότι το έλαβε, μην έτυχε καμιά στραβή και γράφαμε τσάμπα :lol:
ελήφθη, όβερ.
Εστειλα στο mail που γραφει στην κεντρικη σελιδα… ελπιζω να ειναι το δικο σου και να καταλαβα καλα κυριε Outshined 
Απορω αν εγραψε κανεις περισσοτερα απο οσα εγραψα, στο τελος καταλαβα οτι ηταν πολλα… 8O 8)
Ειμαι αυτος που εστειλε δυο mail γιατι στο πρωτο ειχα ενα θεμα με το φορματ αφου αναγκαστηκα να γραψω απο ενα κωλοmac.
everything is άνευ control…
Δε προλαβα την προθεσμία…
Δεν πειράζει τα κρατάω για τη συζήτηση στο forum…
Λίγο περισσότερο από 5000 λέξεις … :lol:
A, ωραία. Και ανησυχούσα ότι 2000+ είναι υπερβολικά πολλές.
Εγω δεν ξερω ποσες λεξεις εγραψα να πω την αληθεια, ειναι καπου 9-10 σελιδες… καλα ειμαι σιγουρος οτι καποιοι θα ξεφυγαν εντελως
plenty of work.
monday and tuesday it shall be…8)
__To απολαύσαμε ήδη. Great όπως και τα προηγούμενα! Αναμένουμε και το “part IV” 8)
__Μπράβο παίδες, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ η ιδέα σας για τις απόψεις των αναγνωστών, απέδωσε καρπούς και με το παραπάνω! Εξαιρετικό παράδειγμα (φαίνεται ότι πατήσατε πολύ δουλειά για να το δέσετε) και έβγαλε και πολύ ωραίες όχι μόνο απόψεις αλλά και ύφος. Πραγματικά απολαυστικότατο.
__Επρεπε όμως να αναφέρετε και τα nicknames όσων ήταν μέλη στο φόρουμ, να έχουμε το “who is who” :D.
να σαι καλά. δικό σου υπέρ-διπλο σεντόνι δεν είδαμε όμως…
δεν ξέρω καν αν οι περισσότεροι που έστειλαν γραφουν στο φόρουμ. φυσικά, μπορεί να υπερασπιστεί και να επεκτείνει ο καθένας τις απόψεις του εδώ. και θα το θέλαμε…
ο νικητής θα κλείσει αυτόν τον κύκλο, που ήταν ομολογουμένως μεγάλος και δύσκολο να επαναληφθεί ξανά. εκτός κι αν φύγει ο Petrucci, χαχαχαχ…
__Χαρά μου! άλλωστε λέω την αλήθεια και μόνο αυτή. 
:thumbup:
__Ναι, ήταν πολύ λίγες οι μέρες για την νουβέλα μου :lol:
__Φοβάμαι ότι αν άρχιζα να γράφω δε θα σταματούσα ποτέ!! 8O …
[SPOILER][I](απλά πολύ τρέξιμο εκείνες τις μέρες αλλά το απόλαυσα το ΕΠΙΚΟ αφιέρωμά σας. αυτό δεν είναι αφιέρωμα, είναι 4 parts of Inner Turbulence εξωτερικευμένο! :D)[/I][/SPOILER]
είσαι καλά? μετά το φόρουμ, να μην μπορούμε να μπούμε και στην κεντρική??!
[B]μπράβο[/B] σε όλους για την(συνολική) προσπάθεια…κάτι τέτοια ανεβάζουν το επίπεδο του rocking…
*αυτό με το nick εχει μια βάση…βάλτε τα(για όσους υπάρχουν)
Εγώ είμαι ο Βασίλης Κουρούμαλης πάντως. Και το γράφω με την παράκληση να διορθωθεί ο τόνος που έχει μπει λανθασμένα στην παραλήγουσα. Επίσης στο θέμα πέμπτον, έχω γίνει Κουρομάνης!
Να πούμε λίγα λόγια για το θέμα του κάτα πόσον είναι ακραία η άποψη ότι ο Sherinian ταμπελοποιήθηκε ως άκυρος ποζεράς, το αντίθετο του Kevin Moore (σοβαρότης και εσωστρέφεια);
Σόρρυ για τα λάθη. Θα διορθωθούν.
Ειλικρινά πρέπει να μου πήρε περισσότερη ώρα να διορθώνω κεφαλαία/πεζά, να βάζω τελείες, οροθγραφικά, συντακτικά και να βάζω τόνους στα περισσότερα κείμενα από το να απαντήσω, οπότε πλιζ λίγη κατανόηση.
Αρχικά, να πω πως δεν χρησιμοποιήθηκαν όλα τα κείμενα, αλλά μόνο αυτά που είχαν πραγματικά κάτι να πουν και χρησιμοποιήσαμε quotes (θα μπορούσαμε ενδεχομένως να σχολιάσουμε κάποια ακόμα, αλλά δεν θέλαμε να ξεφύγει ακόμα περισσότερο.
Σε αυτό το πλαίσιο λάβαμε και κείμενα που είχαν μόνο απαξιωτικές θέσεις του στυλ “ο Sherinian έπαιζε με Kiss και Alice Cooper και δεν έκανε για Dream Theater γιατί ήταν ποζεράς”. Δεν πιστεύω να θεωρεί κανείς ότι θέλει απάντηση ή επεξήγηση, αφού νομίζω πως οι περισσότεροι απάντησαν σε ένα καλό επίπεδο για να γίνει συζήτηση.
Οπωσδήποτε να συζητήσουμε περισσότερο το θέμα, αλλά εγώ θα σε παραπέμψω στα λόγια του Kevin Shirley στο “Lifting Shadows” που αναφέρει πως ακόμα θεωρεί μεγάλο λάθος και ποτέ δεν κατάλαβε γιατί οι DT απομάκρυναν τον Derk. Απέδειξε την εμπιστοσύνη που του έχει, δε, βάζοντάς τον ουσιαστικά σε ένα από τα μεγαλύτερα super group της rock, τους Black Country Communion.
Θα αναφέρω κάποια άλλη στιγμή τι είναι - για μένα πάντα - απόλυτα εκνευριστικό στον Moore (εκτός από την τελειότητα των πλήκτρων του στους δίσκους που έπαιξε).
Και σε σένα πάντως και στα υπόλοιπα παιδιά που έγραψαν στο κείμενο BIG THANKS.
ΟΚ, δεν γνωρίζω για τις απαντήσεις ξεροσφύρι που δεν επεκτείνονται. Και δεν διαφωνώ ότι ήταν κοντόφθαλμο να απαξιωθεί ο Derek λόγω του κραγμένου στυλ του σε σχέση με τους υπόλοιπους, in retrospect, όπως ανέφερα και στο κείμενο, το άτομο ήταν ο πιο τίμιος αντικαταστάτης, που έδωσε στίγμα και παρέδωσε και διαμάντια (όπως το Lines in the Sand ή το New Millenium που λέει και ο Γ. Κωστόπουλος).
Όμως η αλήθεια είναι ότι η διαφορά μεταξύ Moore και Sherinian δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη, από κάθε άποψη, είτε είναι μουσική, είτε σαν προσωπικότητα. Και αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τον κόσμο και φυσικά και από την μπάντα που όταν είδε την αποδοχή που είχε ο Rudess στο LTE και την αναπόφευκτη σύγκριση που ακολούθησε, αναμφίβολα για εμένα έπαιξε ρόλο στην απόλυση Derek και την πρόσληψη Rudess.
Επομένως, μπορεί να δείχνει πεζό και αντίθετο στο πνεύμα της Τέχνης να παίζει ρόλο η περσόνα και όχι η μουσική συνεισφορά μόνο αλλά εν τέλει και το Scenes from a Memory που είναι fan friendly στο extreme και η επακόλουθη πορεία τους δείχνει ότι οι theater έχουν υπερεκτιμηθεί ως προς το πόσο αντιπροσωπεύουν την αγνή τέχνη κλπ. Και οι audition το επιβεβαιώνουν και ο ρόλος του Rudess όλα αυτά τα χρόνια.
Τώρα λέμε τι ωραίο που ήταν το FII, τι ευχάριστη προσθήκη στην δισκογραφία, τι πλουραλισμός αλλά τότε δεν έκανε και τόσο κούκου, ήταν τρομερά διχαστικό. Με λίγα λόγια, οι οπαδοί των Theater δεν ήταν ποτέ τόσο προγκρέσιβ όσο θα θέλανε να πιστεύουν. Και κατά τη γνώμη μου η μπάντα φοβήθηκε μην τους κοτσάρουν ότι ξεπουλήθηκαν σαν κάποιους άλλους που είχαν βγάλει δίσκο ένα χρόνο πριν.
Ο Derek ήταν o πιο προγκρέσιβ αποδιοπομπαίος τράγος. Και το γεγονός ότι πάνω από μια δεκαετία αργότερα ακόμη υπάρχουν άτομα που λένε ότι “έπαιζε σε KISS και Alice Cooper άρα κλάιν”, απλώς το επιβεβαιώνει αυτό.
__:thumbup: :thumbup: :thumbup:
__Για όλη την απάντηση και για τη συνεισφορά σου, αλλά κυρίως για την ως άνω παράγραφο. Εγώ είμαι απ’ αυτούς που πάντα γουσταραν το δίσκο για τους λόγους που αναφέρεις και γιατί, come on, έχει ΠΟΛΥ “καλή” /ωραία μουσική, αλλά (παρόλο που ΔΕΝ είμαι κολλημένος σε μουσικές αλλαγές απο δίσκο σε δίσκο αν το αποτέλεσμα είναι καλό και οι προθέσεις “αγνές”, π.χ. δεν έχω χαλαστεί ούτε μία φορά απο τους Pain Of Salvation) η αλήθεια είναι ότι άρχιζα να τους ψάχνω καλά όταν βγήκε το Once In A Livetime, οπότε δε τους έχω ζήσει ως φανατικός οπαδός που “προδόθηκε” (λολ), παρόλο που φυσικά λάτρεψα και τους προηγούμενους δίσκους…
__Πάντως, ΙΣΩΣ ένας άλλος λόγος εκτός απ’ αυτούς που αναφέρεις, και που έχουν αναφέρει τα παιδιά, είναι κάτι που είχα διαβάσει παλιά, ότι γενικά δεν ήταν τόσο ευχαριστημένοι μαζί του, ότι στα λάιβ έπαιζε με προηχογραφημένα και μια φορά του κόλλησαν και τα πλήκτρα (και αν θυμάμαι εκτέθηκε και η μπάντα ή κάποια ήταν και πλέι-μπακ; δε θυμάμαι) και δεν μπορούσε να το λύσει και αναγκάστηκε ο Πορτνόι να σηκωθεί να του βγάλει τη πρίζα…; Κάτι τέτοιο κουλό! Ξέρω είναι τρελό ράδιο αρβύλα έτσι ανεπιβεβαίωτο, αλλά έχει πλάκα ως ιστορία έτσι κι αλλιώς…
__Και ένας βασικός λόγος, είναι ότι έτσι κι αλλιώς, τον Ρούντες θέλαν οι θίατερ όταν έφυγε ο Μουρ, αλλά τους έριξε άκυρο γιατί τότε τον είχαν καλέσει οι (Dixie)Dregs να περιοδεύσει μαζί τους. Συν όλα τα άλλα που λες…
aaaaaaaxxxx σας ζηλευω ολους που προλαβατε να γραψετε κατι. δουλεια, μα κυριως γεννητουρια δεν μου αφησαν καθολου χρονο. απολαμβανω αυτα που διαβαζω. σε αλλα διαφωνω, σε αλλα συμφωνω, αλλα κυριως βλεπω το υψηλο επιπεδο των dt fans και μου αρεσει πολυ αυτο!
χιλια μπραβο στο rocking για ολο αυτο. ποτε κανενα μεσο τοσα χρονια που παρακολουθω τους dt (απο το ευλογημενο AWAKE) δεν εχει αφιερωσει τοσο χωρο για μια τοσο μεγαλη μα συναμα παρεξηγημενη μπαντα στην ελλαδα. με δεδομενη την γκρινια των ελληνων φανς, τολμημα που πετυχε. χιλια μπραβο σε ολους για την δουλεια.
=D>=D>=D>=D>=D>=D>=D>