[B]Eδώ[/B] το teaser του Breaking All Illusions!
Ναι το ξέρουμε ότι είναι teaser κτλ. κτλ. αλλά ΓΑΜΗΣΕ.
Αν και το υπολοιπο ειναι το ιδιο ποιοτικα μαλλον θα ειναι το καλυτερο του cd 
θύμισε λίγο Stratovarius έτσι όπως μπήκε 
No dislikes so far, so Portnoy hasn’t been around xD
Hprog 2 hours ago 45
μολις το διαβασα απο κατω!! χαχααχχχααχχαχαχα
παλι καλο αλλα λιγο!!! και ψιλο learning to live ε?:roll::roll:
Το να ανταλλάσσουν μεταξύ τους ο Labrie και ο Portnoy χοντράδες, πάει και στο λύκο μπορώ να το δικαιολογήσω σε ένα βαθμό γιατί μιλάμε για μουσικούς με το γνωστό μεγάλο “εγώ”,κάτι που είναι ο κανόνας σε τέτοιες περιπτώσεις.
Το να τα βάζουν οι οπαδοί με τον Portnoy ή με τους Theater διαλέγονας πλευρές και να αναπαράγουν βλακείες δεν ξέρω σε τι αποσκοπεί.
Εμένα μου βγάζει απλώς κατινιά.
Σταματήστε να αντιμετωπίζετε τη μουσική με ποδοσφαιρική λογική.
Σόρρυ κιόλας.
Δεν ξέρω ποιο σημείο έβαλαν στο teaser, αλλά όποιο και να έβαλαν γαμάει και δεν δίνει καμία εικόνα για το τραγούδι (πέραν του ότι γαμάει).
Έδωσα στο on back… μια ευκαιρία ακόμα αλλα μπααααα…
Το σημειο που ανεβηκε απλα ΓΑΜΑΕΙ στεγνα.
Αυτο που μαρεσει σε οτι εχω ακουσει ως τωρα ειναι οτι ο δισκος εχει δικη του προσωπικοτητα και δε μου θυμιζει τιποτα απο τα παλια παρα πολυ, περαν ελαχιστων ομοιοτητων σε ηχους και αισθητικη. Αντε να δουμε.
E άκουσα το teaser και είναι χαρακτηριστική παραπομπή (0:41 με 0:50) στο Learning To Live (σημείο 4:45 με 4:55), αλλά αυτή είναι η πιο "χτυπητή παραπομπή που υπάρχει και στο άλμπουμ, νομίζω.
Δε σας λέω κι άλλα για το άλμπουμ, γιατί δεν είναι σωστό!
[SPOILER]εκτός κι αν θέλετε…:p[/SPOILER]
Ψήσε μας λίγο ακόμα το ψάρι στα χείλη!!! :lol::lol::lol:
Ετσι κ αλλιώς έχουμε ψηθεί πολύ, οπότε πες και τπτ άλλο…
Όχι τίποτα τρομερό αλλά να…
[SPOILER]
Τέλη Ιουλίου, αρχές Αυγούστου έσκασαν μαζεμένες πολλές καλές κυκλοφορίες και ειδικά από τον χώρο του prog. Το ADTOE αυτή την εποχή έχει φτάσει στο peak του για μένα, δηλαδή το θέλω να το ακούω περισσότερο κι από την αρχή και πίστεψέ με το έχω ακούσει ΠΟΛΛΕΣ φορές.
Επίσης, το “Outcry” τείνει να γίνει η αγαπημένη μου σύνθεση στο άλμπουμ αν και δε νιώθω ανάγκη να ξεχωρίσω κάποιο συγκεκριμένο, το σύνολο δουλεύει καλύτερα.
Κάποια άλλη στιγμή θέλω να κάνω και μια επιπλέον επισήμανση για τα drums.
Τέλος, σε κάτι σχετικά άσχετο, το νέο άλμπουμ του Sherinian είναι κι αυτό αρκετά καλό μπορώ να πω, από τις πρώτες ακροάσεις.[/SPOILER]
Kαι μετά όταν λέω ότι είσαι όλο teasing μου λες μην το βλέπεις έτσι…
[SPOILER]Αυτό για τα ντράμς θα ήθελα να το ακούσω, καθώς επίσης κατά πόσο ο Myung έχει πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες ή αν ακολουθεί πάλι την κιθάρα.
Για τα drums ειδικά με ενδιαφέρει η επισήμανσή σου, αφού απο ότι έχω διαβάσει γενικά είναι μαζεμένο το παίξιμο, με ξεσπάσματα εκεί που χρειάζεται. Αυτό δεν ξέρω πως να το εκλάβω, γιατί εδώ που τα λέμε είναι κομμάτι των DT το να είναι κάπως over the top τα drums, από τα μικρά πραγματάκια (κολπάκια στο hihat αλά Wither) μέχρι δικασίδια κλπ.[/SPOILER]
[SPOILER]Έχεις και του Sherinian για review?
Μήπως θές να σε ξεκουράσω λίγο να κάνω εγώ κανένα review? :p[/SPOILER]
Δώσε θάρρος στο nikatapi να σου ανέβει στο κρεβάτι:p
Κι εγώ θέλω να μάθω γι΄αυτά που ρωτάει ε:razz:
Θα με σκάσει αυτός ο δίσκος…θα με σκάσει…leak-αρε ρε γαμήδι!(όχι που δεν θα τ’ακούσω)
Σταματάω γιατί το παράκανα, δε τρουθ ιζ. Όμως, είναι μάλλον απλά η ανάγκη μου να μιλήσω για το άλμπουμ, χεχε…
Που λες…
[SPOILER]
Αυτό με το over the top drums μάλλον το ξεχνάς στο άλμπουμ. Έκανα ένα μικρό πείραμα, ακούγοντα μια το ADTOE και μετά κάποιο από τα τελευταία άλμπουμ, συγκεκριμένα τα SDOIT, Octavarium και BC&SL. Ξέχψωρα με όλα τα άλλα, o Portnoy είχε τρομερά περάσματα ακόμα και στα vesrses, σχεδόν σε όλα τα τραγούδια (αν θες μιλάμε και πιο συγκεκριμένα). Σε αυτό το άλμπουμ, ο Mangini ουσιαστικά ακολουθεί και η λογική των drums ως lead όργανο δεν υπάρχει στο στυλ του Portnoy. Όταν - στα instrumental κυριως μέρη - το απαιτεί η μουσική, φυσικά δεν έχει απολύτως κανένα πρόβλημα να ακολουθήσει και να σταθεί μια χαρά. Αλλά δεν υπάρχει το στοιχείο που αναφέρεις.
Ελπίζω να γίνεται κατανοητό αυτό που θέλω να πω…
Στο θέμα του Myung δεν παρατήρησα μεγάλες αλλαγές να είμαι ειλικρινής, στο σύνολο του άλμπουμ. Σημεία σίγουρα υπάρχουν, ειδικά στο Breaking All Illusions, αλλά γενικά δε νομίζω.
Όσο για το Sherinian, όχι ρε συ θενκς, αντέχω, χαχαχα…:p[/SPOILER]
Αυτό που λες για τα drums…
[SPOILER]Το είχα μυριστεί σύμφωνα με ότι έχω ακούσει μέχρι τώρα. Αυτό που έκανε ο Πορτνου ήταν ότι καλύτερο μπορεί να κάνει κανείς με ένα τόσο[B] “[/B]άχρωμο[B]”[/B] όργανο. Τώρα φοβάμαι ότι η απλή τακτική “παίζω σύμφωνα με τους άλλους και δίνω το ρυθμό” είναι κάτι που δυσαρεστήσει πολύ αυτούς που περίμεναν επίδειξη ικανοτήτων του Mangini στο πρώτο του άλμπουμ με τους DT. Με λίγα λόγια επειδή ΚΑΙ τα drums ήταν και θα είναι μεγάλη υπόθεση στο πως ακούγεται η μπάντα και είναι αναπόσπαστο κομμάτι συνθετικά μένει να δούμε το πως αυτά τα όχι τόσο επιτηδευμένα τεχνικά drums όσο έχουμε συνηθίσει, θα κολλήσουν με τις συνθέσεις. [/SPOILER]
Πιστεύω αυτό ακριβώς που γράφεις (drums ως lead όργανο) είναι και ένα από τα βασικά στοιχεία των dream… να βλέπεις το βίντεο και να μην ξέρεις που να κοιτάξεις ή τι να ακούσεις πρώτα 
Ένα ακόμη review για όποιον ενδιαφέρεται
[SPOILER]A Dramatic Turn Of Events is, for my part, a very strong album. It may not be the best album DT has released, but it is clear that it’s created by people who have found great inspiration in the events that transpired last year. It sounds fresh and interesting, yet it still retains certain DT trademarks so that there is never a doubt which band you’re listening to. They’ve gone out of their way to create an album which combines “old” DT and “new” DT, and still having room to include stuff that breaks new ground for DT as a band. Instrument- and performancewise it’s a very interesting album as well, as there’s a lot of “new” and interesting sounds from the bandmembers - Jordan is playing a lot more piano and organ voices than on previous DT albums, and there are a lot of interesting lead voices as well from him. More subdued and yet masterfully played, with tons of emotion. James’ vocals are much more similar to the type he has done in his solo albums, and I for one velcome that change (I’ve always preferred James solo over the latter DT albums).
The music is much more balanced this time around, with 4 big prog metal tracks, one more generic pop metal rocker and three quite different ballads. I’ve always loved all these three aspects of Dream Theater (prog, metal and pop), and found them to be equally important for me, so I really enjoy the balance, and the way they’ve spread the songs on the album makes it flow very well together. The big prog metal pieces are not the typical DT “epic” format we’ve become accustomed to over the latter years, the breadth in the music is much more varied, and we traverse genres constantly. You’ll find tons of sections with insane dissonant fusion chords and solo, you’ll find bluesrocky-type guitar solos, you’ll find neo-classical guitar solos, you’ll find instrumental parts that match the complexity of dance of eternity, and at the same time you’ll find soothing, emotional parts, often following eachother. But it’s tastefully thought out, and works really well, and it never feels flashy. On earlier albums I often got the sense that they went complex for the sake of being complex, or fast for the sake of being fast, but I’ve not gotten that feeling at all on this album. They let the music breathe, and there’s a lot of ambience and emotion spread around. Obviously you’ll also find some reuse here, and you’ll be scratching your head from time to time thinking “didn’t this sound familiar”, but it’s only for soundbites lasting a second or two, and it feels much more like it’s referencing their older material than just laziness - that is, it feels right in the context of the music and it flows well.
John Myung also gets to shine on this album, there’s a bunch of small bass solos spread around in the longer prog songs, and several parts is driven purely by him (with keys and guitar providing more ambience than riffs), and the groove he displays is refreshing from the previous albums where he sort of resorted to copying JP a lot (which was pretty boring to say the least).
The real star of the album is of course Mike Mangini, who does an incredible job with the material he’s been given. It’s so complex and artistic, yet with so much groove and subtlety that it kinda flies by without you even noticing how good he actually is, until you start paying attention to what he’s doing and you try to work it out with the limbs you have. My brain is certainly not wired to keep playing so many seperate rhythms at the same time with different limbs… He fills the noisescape wonderfully, and it feels completely natural the way he embellishes what’s going on in the music. I truly feel that DT has made the correct choice for a drummer…
The ballads are also great composed tracks, and for my part the content of the lyrics are as important as the music itself when it comes to ballads. Ballads are about portraying emotion, and I consider these to be very successful. They obviously reflect the album title to some degree, and certainly harks back to certain tracks from previous DT albums dealing with life and living it, and interacting with other people (misunderstood, disappear, wither, etc).
Yes, I may be a DT fanboi, and I was enthusiastic about SC and BCSL as well when they came out (although I did point out several flaws in both reviews), but I have to admit that comparing this album to those two is unfair - it’s a completely different league altogether. This feels more like the Dream Theater of SFAM/SDOIT period, or even 90s DT at times, and it’s an album that more than sufficiently proves that DT is going to more than survive the events of last year. This is a reinvigorated DT, a DT with a passion and a purpose. As I started with, it’s not the best thing since sliced bread, but it’s still a very strong and interesting album that even after several listens is strong and interesting and never feels boring.[/SPOILER]
Και μια συνέντευξη με τους JL και JP που περιγράφουν κάθε τραγούδι [B]ΕΔΩ[/B]
Ακούσαμε και το Breaking All Illusions (Snippet) και…
[SPOILER][SIZE=“5”]Πότε θα leakάρει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ??? Έχω ΣΚΑΣΕΙ !!![/SIZE][/SPOILER]