τι μικρός φαίνεται…απλά κάθετε πιο κάτω…
Νομίζω είναι εμφανές και στην group photo που βγάλανε στο documentary! 
[SPOILER]](http://imageshack.us/photo/my-images/101/dreamtheaterthespiritca.jpg/) Uploaded with ImageShack.us[/IMG][/SPOILER]
αμέσως να με διαψεύσει ο άλλος.!!
[SPOILER]το ξέρω
αλλά όντως είναι πιο χαμηλά…στου αλλουνού φαίνεται η καρέκλα.[/SPOILER]
*θα ακούσουμε τόσο γρήγορα κάτι? nice
Μικρός αλλά με κάτι μπαγκέτες…[SIZE=“5”]ΝΑ![/SIZE]
Πραγματικά απίστευτο - ειδικά αν σκεφτείς ότι σήμερα τελείωσε το mastering (φαντάζομαι το mixing τελείωσε νωρίτερα).
Ευελπιστώ το τραγούδι να είναι σε high quality, δηλ. να έχει επιλογή για 720p στο Youtube, ώστε να βγάλουμε κάποια ασφαλή συμπεράσματα:
- για την ποιότητα του ήχου (mixing, mastering)
- την απόδοση του συγκροτήματος γενικότερα (δε νομίζω να υπάρχει θέμα εδώ)
- για το αν θα ακούσουμε Myung μετά από χρόνια
- για το τι ψάρια πιάνει ο ψαράς… εχμ, ο νέος drummer του συγκροτήματος!
nikatapi, μπράβο μεγάλε, με έβαλες στα κάρβουνα μέχρι αύριο στις 11 EST (6 το απόγευμα δικιά μας αν δεν κάνω λάθος, την ίδια ώρα βγάλανε και τα documentaries)!
Κοίτα να δεις…και σήμερα άκουγα το Train Of Thought! Mακάρι να είναι τόσο καλό!
Θα συμφωνήσω Raziel μαζί σου ως προς το θέμα ποιότητας ήχου, γιατί έχω μεγάλη περιέργεια για την παραγωγή και ειδικά για τον ήχο των drums. Ελπίζω να δώσουν και κάποια επιλογή για download.
Μα υπάρχουν ένα κάρο προγράμματα για να κατεβάσεις videos από το Youtube!!!
Πιάσε κόκκινο, το άκουγα κι εγώ σήμερα γυρνώντας από θάλασσα!!! 
οχι παιδια δεν θελω!! δεν μπορω ακομα να συνελθω απο το ξενερωμα με το καινουργιο υπερχεβι Symphony X.
τελοσπαντων, αναμενομενο ολο αυτο. την αλλη εβδομαδα βγαινουν στον δρομο, οποτε επρεπε να εχουμε ενα…επιπλεον κινητρο να τους δουμε. αλλωστε μολις ο mike εκανε τις ανακοινωσεις και τα ρεστα περιμενα οτι κατι θα γινονταν. δεν εγινε επιτηδες εννοω, απλα ο mike ξερεις πως σκεφτονται και αυτοι και η εταιρια τους:wink:
περιμενω με μεγαλη αγωνια, το μεγαλυτερο βημα στην ιστορια της μπαντας μετα απο οτι εγινε πριν το Scene from a Memory.
Εννοούσα ποιοτικά τόσο καλό, όχι απαραίτητα σε αυτό το ύφος 
Ποιο Train Of Thought, μακρια απο μας.
Αναμενουμε, αν και απο ενα κομματι δεν ξερω τι συμπερασματα μπορουμε να βγαλουμε.
Για πειτε τωρα, η εικονα με το αεροπλανο και τον ουρανο ειναι το νεο εξωφυλλο?
Νομιζω πως μπορει και να ειναι.
Ναι, ελπίζω κι εγώ να έχει περισσότερη ποικιλία από το (μάλλον) μονοδιάστατο Train of Thought. Και σίγουρα δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για την κατεύθυνση του δίσκου από ένα και μόνο τραγούδι, πόσω μάλλον δε όταν πρόκειται για το single του δίσκου.
Το εξώφυλλο ίσως είναι αυτό του single, αλλά φαντάζομαι ότι του δίσκου θα είναι κάτι πιο, εχμ, καλλιτεχνικό!
Ήδη ο MP μας βομβάρδισε σήμερα με πολλά tweets για τους Adrenaline Mob, να δω πόσα posts θα κάνει αύριο στις 11 EST!
ελπίζω στο τέλος να μην πεις “χίλιες φόρες Train of Thought απο αυτό”
Έπρεπε να πάρουν τον Gene Hoglan μάλλον τελικά για ντράμερ,γιατί ο Πετρούτσης μάλλον τον έχει είδωλο έτσι πως τον κόβω…
Εγω εξακολουθω να πιστευω οτι το εξωφυλλο του δισκου θα ειναι αυτο, και πως κατα 99% πισω απο το κεντρικο σημειο που το κρυβει το μπανερ για το νεο τραγουδι ειναι ο Πορτνου κρεμασμενος απο το λαιμο απο ενα σχοινι δεμενο στο πλαι του αεροπλανου.
Και σε συμπαθούσα [-X
Κι εσένα το ίδιο 
(θα δεχτώ τον όρο μονοδιάστατο μόνο σε περίπτωση που υπονοεί την ύπαρξη μη ορατών στο μάτι και τις αισθήσεις έξτρα διαστάσεων / θεωρία χορδών κι έτς :p)
Κατά τα άλλα, κι εγώ πιστεύω πως αυτό θα είναι το εξώφυλλο. Αρχικά πίστεψα πως θα ήταν απλά το εξώφυλλο του “single” (όπως από ένα “εξωφυλλάκι” αν θυμάμαι καλά είχε βγει για παράδειγμα για κάθε διασκευή στο Black Clouds), αλλά για να λέει τον τίτλο από κάτω… μάλλον αυτό θα είναι. Τώρα το τι τραβάει / ή τραβιέται από το σχοινί… Xμ. “Το… νινί σέρνει αεροπλάνο;”
__EEEτσι!! χαχαχαχαχα
__ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ -χαχαχα! ΛΟΛ
__Χαχαχαχαχα, άργησα λίγο να το πιάσω βέβαια! χχιχιχιχι ΠΕΣ ΤΑ ΓΜΤ!!
__ΠΕΣ ΤΑ #2 Συμφωνώ τόσο, μα τόσο…
__Ρε κοίτα να δεις, δε του φαινόταν! Αλλά υπερ-κουλ! τώρα τον συμπάθησα ακόμα περισσότερο…!!
__ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ, ω ναι!!!
__[I][B]1[/B][/I], στανταρ θα είναι τουλάχιστον πολύ-πολύ καλή. [I][B]2[/B][/I], ΤΟ ΙΔΙΟ. [I][B]3[/B][/I], έλα βρε παιδιά, υπερβολές… δίκαιο έχετε αλλά υπερβάλετε… στα σημεία που έπρεπε να ακουστεί, μια χαρά τον ακούγαμε και και six degrees και σε octavarium και σχετικά ήταν “οκ” (ΟΧΙ “πολύ καλά”), και ειδικότερα στο BC&SL ήταν πολύ βελτιωμένα τα πράγματα και ως ποιότητα ηχου και ως πιο καλή παρουσία, ΑΛΛΑ οκ, συμφωνώ πως ένα [U]ΜΙΚΡΟ[/U] “τσικ” θέλουν ΠΙΣΩ τα τύμπανα και ΜΠΡΟΣΤΑ το μπάσο σε σχέση με το BC&SL… προσωπική άποψη… [I][B]4[/B][/I], απ’ ότι έχω διαβάσει μέχρι τώρα, ΘΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ. όχι ότι περιμέναμε κάτι διαφορετικό, αλλά… δεν είναι οι κλασσικές δηλώσεις, αν διάβάσεις πίσω απ’ τις γραμμές (και με όλο αυτό το hype και τις ικανότητές του ντράμμερ και της μπάντας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων), νομίζω θα είναι ΠΟΛΥ-πολύ καλός…
__ΒΕΒΑΙΑ (σε συνέχεια του “[I][B]4[/B][/I]”), κάτι που πολλοί ΔΕΝ αναγνώρισαν αδίκως και αφελώς στον Portnoy όταν έφυγε και βιάστηκαν να πούνε “σιγά, υπάρχουν πολλοί πολύ καλύτεροι” (αστεία δήλωση για πολλούς λόγους που όποιος θέλει την αναλύω), είναι πως έγραφε “γλυκόηχα”, “ευκολομνηνόνευτα”, “γκουβάτα (και ““ποπ””)”, “εντυπωσιακά” και “πιασάρικα” τύμπανα που βοηθούσαν ΤΡΕΛΑ τα κομμάτια, συν ότι ό,τι κουλό κι αν έπαιζε το έκανε να ακούγεται 4/4 (σε υπερβολή) και “λογικό”, “εύκολο” (όπου έπρεπε /ήθελε βέβαια, μια χαρά “ψαρωτικό” το έκανε να ακούγεται… [U]και ήταν[/U]), με λίγα λόγια “έρρεε” η μουσική ήταν “εύκολο” και “ωραίο” στο “αυτί” και όχι “υπερ το δέον περίτεχνο”, αυτό π.χ. που κάνει ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ο Gavin Harrison και ο Marcus Minneman όπως φάνηκε και στις ακροάσεις των θίατερ που όπως και ο Portnoy έχει και φοβερή “γκρούβα”… Αυτό για μένα θα είναι το 2ο αλλά εξίσου σημαντικό στοίχημα για τον αγαπητό και κορυφαίο Mangini, με το πρώτο φυσικά να είναι ότι “γαμάω, δέρνω και σας αρέσει”… χεχε
__α) υπέροχη φωτογραφία (ΑΠΟ ΜΑΝΤΖΙΝΙ). β) ΔΕΝ φαίνονται οι πρόμο πικς!! γ) και εγώ τα ίδια ελπίζω, αλλά πιο πολύ… να μου αρέσει, να πω… ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΠΑΙΔΕΣ… “ΓΙΑ ΚΑΛΟ” ΗΤΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΟ ΑΥΤΟ…
__Α! και μεταξύ μας… ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ να είναι αυτό το τελικό εξώφυλλο… Οχι μόνο γιατί η Roadrunner με τα singles του BC&SL μας έχει “διδάξει”/μάθει πώς έτσι λειτουργεί αλλά και ως φιλοσοφία μάρκετινγκ που “συντηρώ αλλά δεν καίω κάτι πριν την ώρα του” (π.χ. αναμετάδοση ΑΛΛΗ στιγμη, ΝΕΚΡΗ στιγμή όχι όπως τώρα που θα τραβήξει δημοσιότητα η ύπαρξη του single απο μόνη της -π.χ. “γουάου, να το νέο εξώφυλλο του νέου δίσκου των θίατερ που κυκλοφορεί τότε και θα κάνει μόνο… μπλα-μπλά”…). Αφήστε που έτσι κάνει και με άλλες μπάντες γενικά (άλλο “εξώφυλλο” ακόμα και για το digital download του Headcrusher -Megadeth ή τώρα με με Locust -Machine Head για παραδείγματα). Και έτσι θα γίνει κατά πολύ-πολύ μεγάλο ποσοστό πιθανότητας και τώρα νομίζω… Αλλά, συν αυτών… και γιατί το single πώς θα λέγεται…;
__On The BACKS Of Angels… Εμένα αυτό το “On The Backs” μου κάνει τρελά μία παρόμοια έκφραση, το “On The WINGS”… αλλά και χωρίς αυτό… δεν βλέπετε καμία σχέση με την εικόνα (όπως στα singles του BC&SL)…? …
Καλα, δε θελω να κουραζω τον κοσμο που μαλλον τα εχει ξαναδιαβασει γιατι αποκλειετια να μην τα εχω ξαναγραψει, αλλα υπαρχουν πολλοι μα παρα πολλοι λογοι για τους οποιους απευχομαι οτιδηποτε σχετικο με το Train Of Thought, και μαλιστα βασιμοι πιστευω.
Καταρχας, μεχρι πριν λιγους μηνες αγνοουσα τη δημοτικοτητα που εχει αυτο το αλμπουμ στις ταξεις των νεων οπαδων των DT. Για καποιο λογο η τριβη και επικοινωνια με ανθρωπους +26-27 ετων ειχε θεσει τα δεδομενα στο κεφαλι μου, τα οποια και ελεγαν πως απο Images μεχρι και Scenes εχουμε τα 4 καλυτερα αλμπουμ των DT, με οποια σειρα γουσταρει ο καθενας, μετα ακολουθουν μαλλον Six Degrees και Octavarium, ενω αλμπουμ οπως τα Train Of Thought, Systematic Chaos θεωρουνται απο αρκετους μεχρι και απαραδεκτα, αποψη που εγω σαν οπαδος δε συμμεριζομαι επ ουδενι, αλλα μαλλον τα θεωρω τα πιο αδυναμα τους αλμπουμ μπροστα στα υπολοιπα που ειναι υπεροχα και ενα προς ενα.
Και ξαφνικα μπαινω στο rocking.gr και βλεπω πως ειναι το πρωτο σε ψηφους αλμπουμ στο αντιστοιχο πολλ… οκ… δημοκρατια εχουμε και ο καθενας μπορει να εχει οποια αποψη θελει φυσικα, αλλα αυτο εγω δεν το καταλαβαινω, οποτε η μονη λογικη εξηγηση ειναι πως αυτες οι ψηφοι εχουν προελθει απο νεωτερα σε ηλικια ατομα, και αποκλειεται να κανω λαθος σε αυτο. Το οποιο δεν ειναι κακο, απλα δε νομιζω πως ειναι αντιπροσωπευτικο της δυναμικης αυτης της μπαντας, η οποια ειναι στη δισκογραφια παραπανω απο 20 χρονια.
Το κουρασα παλι το ξερω, αλλα ειχα οιστρο. Εν ολιγοις, ενω βαζω και ακουω μια στο τοσο το Train Of Thought, αυτη η ελλειψη συναισθηματος σε σχεση με τις παλαιοτερες κυκλοφοριες τους και αυτος ο τεχνοκρατισμος που χαρακτηριζει και αυτο αλλα και το Systematic Chaos με αποξενωνουν και δε νιωθω οτι ακουω μουσικη εφαμιλλη τραγουδιων οπως τα Change Of Seasons, Lines In The Sand, Learning To Live και πολλα αλλα. Καλα για το ποσο κομπαρσος ειναι ο Rudess αλλα και ο Myung στο εν λογω αλμπουμ δε νομιζω χρειαζεται να αναφερθω…
Το καλο για μενα ειναι πως τα σημαδια για το νεο αλμπουμ δειχνουν πως δε θα εχει καμια σχεση με την πολυ μεταλ πλευρα των Theater, αλλα περισσοτερο με τη συναισθηματικη τους… ελπιζω να μην πεσω εξω.
Ας πάρουμε κάποια facts για να ξέρουμε περί τίνος συζητάμε σήμερα.
α) Στη RR είναι, με τη λογική να λέει πως έχει ακόμα μεγαλύτερη επιρροή επάνω τους, όπως έδειξαν και τα documentaries. Τουτέστιν, η τεχνοκρατική heavy κατεύθυνση είναι η επικρατέστερη. Δεν ξέρω από που προκύπτουν στοιχεία ότι θα είναι πιο λυρικό ή μελωδικό.
β) Όποιος νομίζει ότι ο Myung ήταν χαμένος στην μίξη είναι μάλλον δικό του πρόβλημα. Μη μας αρχίσει πως τώρα που έφυγε ο κακός Portnoy ξαφνικά τον άκουσε. Ας βάλει το “Blind Faith”, ας βάλει το “Panic Attack” και γενικά ας ακούσει καλύτερα.
γ) Ο Mangini παίζει τα τύμπανα που προγραμμάτισε και του έδωσε ο Petrucci και κατά βάση έμεινε σε αυτά. DT είναι και η λογική λέει πως θα έχει και extended solo και κάποιο περίεργο γύρισμα και όσα στοιχεία έχει η μουσική τους γενικότερα.
Το μόνο που θέλω είναι το τραγούδι να σκίζει. Είναι περίεργο το feeling και ενδεχομένως είναι η αρχή μιας νέας μπάντας αυτής που θα ακούσουμε. Μη λέμε όμως ότι θέλει ο καθένας για να επιβεβαιώσει την προδιάθεση που έχει προς αυτό που θέλει να ακούσει.
Θα επεκταθώ αργότερα, απλά ενημερωτικά είμαι 27 + Ότι τους “ανακάλυψα” όταν βγήκε το “Once in a Livetime” (να’ναι καλά το Jammin), το οποίο ήταν το πρώτο τους cd που αγόρασα. Δε θα πω πως είμαι παλιός - παρότι έχουν περάσει πλέον σχεδόν 13 χρόνια από τότε, αλλά δε θεωρώ τον εαυτό μου σε καμία περίπτωση και ως έναν από τους “καινούργιους” που κόλλησαν με τη metal πλευρά του συγκροτήματος. Για παράδειγμα βρίσκω το “Systematic Chaos” μέσα στα 1-2 λιγότερο καλά album τους.