για το α) χωρις να αποκλειω να εχεις δικιο δεν ειμαι βεβαιος οτι θα γινει αυτο. απλα υποθετω ομως…
για το β) ΕΧΕΙΣ ΑΠΕΙΡΟ ΔΙΚΙΟ!!! τι βλακεια ειναι αυτο παλι με το Myung. σε λιγο θα μας πουν οτι ειναι ο Newsted στο Justice!!! ελεος!!!
για το γ) δεν το ξερω αυτο αλλα πιστευω οτι Mangini θα πει και θα μοιραστει ιδεες με ολους. θα θελει να βαλει το προσωπικο στιγμα. ποσο θα γινει φυσικα και δεν ξερουμε.
Η καταληξη του ποστ σου μιλαει στην καρδια ολων των φαν αυτης της τεραστειας μπαντας που βρεθηκε ρε γαμωτο 26 χρονια μετα να πρεπει να αποδιξει οτι δεν ειναι ελεφαντας!!!
Δεν ξερω τι θα ακουσω, ξερω οτι εχω λιωσει απο την αγωνια. αυτο που επισης ξερω ειναι οτι ειχα, εχω και θα εχω σε δαυτους μεγαλη εμπιστοσυνη. και αυτο το τελευταιο δεν εχει σχεση με το ειμαι fan boy!!!
Κι εγω πιστευω οτι η εικονα ειναι του single και οχι του δισκου.Ειναι συνηθης τακτικη,οχι μονο της Roadrunner.Πιο προσφατο παραδειγμα μου ερχεται το “Vampire from Nazareth”.Κανει και ευκολα συνειρμους με τον τιτλο του κομματιου.Το θεμα ειναι οτι απο ολο το tracklist,το μοναδικο που με προιδεαζει απο τον τιτλο οτι θα ειναι φουλ μπαλαντα,σε στυλ “wither”,ειναι το “on the backs of angels”.Eλπιζω να μην ειναι μια μπαλαντα το μοναδικο δειγμα που θα εχουμε μεχρι τον σεπτεμβρη.Αλλα απο την αλλη,τοσο χαζοι ειναι να μην δωσουν ενα τραγουδι που θα εχει επιδειξη τεχνικης απο mangini μετα απο ολο αυτο το τζερτζελο;Μπερδεμα.Ω ρε,τι συνειδητοποιησα τωρα!Οταν δημοσιευτει το κομματι,εγω θα δινω μαθημα…#-o
Aναβρασμός επικρατεί στις τάξεις των Θεατράκηδων:p
Αγαπητοί συνθεατράκηδες θα σας αποστομώσω με το σημαντικότερο επιχείρημα όοολων των εποχών για την μουσική κατεύθυνση του νέου δίσκου: αν στο εξώφυλλο το χρώμα που κυριαρχεί είναι μπλε ή άλλο χρώμα εκτός αποχρώσεων μαύρου και γκρίζου (όπως λ.χ. αυτό που φαίνεται στην ανακοίνωση με το αεροπλάνο και το σκοινί του κρεμασμένου) τότε ο νέος δίσκος ΔΕΝ θα είναι heavy, επαναλαμβάνω ΔΕΝ θα είναι heavy! :p:p…Είμαστε Θεατράκηδες και δεν είμαστε καλά! Βγάλτε την πιο τέλεια υπερτιτανοτεράστια σινγκλάρα ρε αρναούτηδες!
Ο τίτλος προδιαθέτει πάντως όντως για κάτι ελαφρύ. Όχι ότι αυτό είναι κακό βέβαια αρκεί να μην είναι τύπου wither να είναι τύπου another day ας πούμε! [-o< Πάντα υπάρχει ελπίδα!
η λεξη angel μαλλον σας προδιαθετει για κατι αργο. το wish i had an angel των nightwish δεν ηταν και τοσο αργο παντως και ας ειχε την λεξη angel μεσα:p:p:p:p
αντε 6 ωρες ακομα.
ΥΓ. θα φυγω μια ωρα νωριτερα απο την δουλεια μου να παω super market, θα πω στην κυρα να εχει ταισει το παιδι γιατι εξι ωρα…χωριζουμε:lol::lol::lol:
Ώπα, όταν μιλάμε για Myung και μίξη προφανώς αναφερόμαστε στα albums επί Roadrunner. Στα κομμάτια που γίνεται χαμός (δηλ. όχι κανα Repentance ας πούμε) από κανάλια, π.χ. σε κανα In The Presence of Enemies Pt. 1 όπου οι συχνότητες απ’ τα πλήκτρα του Rudess ας πούμε είναι αρκετά κοντά με τον ήχο που είχε τότε ο Myung (είχε μόλις ξεκινήσει να χρησιμοποιεί τα Bongos της Music Man με αρκετή παραμόρφωση όπως ακούγεται και στο ΒC & SL) τα δικά του κανάλια καταλήγουν να χάνονται μέσα στη βαβούρα. Και όταν έρχεται μετά ο Πετρούτσης και σου βάζει 100 overdubs με τις κιθάρες του ΚΑΙ σηκώνουν την ένταση στα drums και τις κιθάρες στην τελική μίξη, που ακούμε Myung;
Στο ΒC & SL ακολούθησαν διαφορετική λογική στην παραγωγή οπότε κάπως έχουν βελτιωθεί τα πράγματα αλλά και πάλι, στο Wither όπου θα έπρεπε να κάνει μπαμ η μπασογραμμή, είναι τόσο πίσω στη μίξη που πρέπει να πάω σε κανα graphic eq να σηκώσω τις χαμηλές συχνότητες μπας κι ακούσω λίγο μπάσο! Ευτυχώς στα πιο βαριά κομμάτια αυτή τη φορά έχουν ελαττώσει κάπως τις εντάσεις στα πλήκτρα και στις κιθάρες (ελάχιστα όμως, πάλι χαμός γίνεται με τις κιθάρες, πολύ δυνατές) και ο Myung θάβεται.
Βέβαια εδώ που τα λέμε έχει κι αυτός μερίδιο ευθύνης γιατί με τον ήχο που χρησιμοποιεί, για όποιον έχει τύχει ν’ ακούσει τα stems του, με την πολλή παραμόρφωση, το κάνει ακόμα πιο εύκολο να χαθεί στη μίξη.
Σαν σύνολο τα SDOIT και Οctavarium μου ακούγονται ως τα καλύτερα albums που 'χουν κάνει από άποψη παραγωγής. Κι από τα παλιά, με διαφορά το Awake.
Εγω απλα για να το ξεκαθαριζω, μιλησα για τον Muyng μονο για το Train Of Thought, στο οποιο φυσικα και εχει πολυ ογκο, αλλα δεν εχει καμια ιδιαιτερη μπασογραμμη η οποια να μου ρχεται στο μυαλο αυτη τη στιγμη, περαν ισως του As I Am. Επισης, τα σημαδια για πιο λυρικο και μελωδικο αλμπουμ ειναι η φυγη του Portnoy (παντα τους εσπρωχνε οσο περισσοτερο μπορουσε στη μεταλ πλευρα), τα ελαχιστα κλιπακια που εχουμε ακουσει απο το documentart (που οκ, μπορει να μην ειναι καν στο αλμπουμ τελικα) και η διαθεση να ανακτησουν τα μεγαλεια του παρελθοντος, το οποιο με κανει να σκεφτομαι οτι θα θελουν κλασικες φορμες. Μπορει να πεφτω και σε ολα εξω εννοειται, απλα λεω πως το βλεπω μιση ωρα πριν το πρωτο ακουσμα
Το σκεφτηκα για το εξωφυλλο κι εγω. ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΜΑΥΡΙΛΑ, δωστε λιγη φωτεινοτητα επιτελους 8)
Καλο επιχειρημα και γουσταρω που ειναι ετσι πολυ μιλαμε, δε θα ηθελα να ακουσω το αντιστοιχο Wither.
Συμφωνω σε ολα, κι ας μην ξερω τα τεχνικα μερη οπως εσυ, αλλα τα λες ωραια.
Αντε, μιση ωρα ακομα για ολους εμας τους τρελαμενους:!:
Ποτε δε βγαζουμε συμπερασμα για ηχο απο youtube.
Μετα απο μια ακροαση δεν εχω ασφαλη συμπερασματα.
Μαρεσει πολυ ο Λαμπρης και ο Μαντζηνης.
Κλασικη συνταγη το τραγουδι, ασφαλης κινηση, μαλλον καλα εκαναν.
Θα πω κατι περιεργο, το οποιο μπορει να αλλαξει αρκετα μετα απο αρκετες ακροασεις, αλλα το αλμπουμ το οποιο μου θυμισαν περισσοτερο με το νεο τραγουδι ειναι το When Dream And Day Unite 8O
Κομματαρα μου φανηκε,εχει πολυ καλα σημεια μεσα!Μονο το ρεφρεν μου φανηκε αδιαφορο,δεν ειναι οπως του nightmare to remember που ηταν πιο κολλητικο.Mονο εκει χανει το κομματι λιγο,οτι το ρεφρεν δεν ειναι [B]Η[/B] μελωδια που θα περιμενες για ρεφρεν και οτι επαναλαμβανεται πολλες φορες.Και γαμω παντως σαν συνολο!
Ό,τι ακολουθεί από 'δω και πέρα είναι σκόρπια αποτύπωση σκέψεων:
Στα πρώτα δευτερόλεπτα μου 'ρχεται στο μυαλό το Peruvian Skies, γενικά ακούγεται πολύ Falling Into Infinity φάση μπορώ να πω, έχουμε και το εξώφυλλο τελικά με έναν προφανέστατο συμβολισμό για τον Portnoy.
Rudess ΓΑΜΗΣΕ ΣΤΕΓΝΑ, ΩΜΑ, ΧΥΜΑ ΚΑΙ ΤΣΟΥΒΑΛΑΤΑ, είχε και τα κλασσικά μπλιμπλίκια του και ένα κλασσικό solo με τον τυπικό lead square ήχο του ΑΛΛΑ, το πιάνο στη μέση τα ‘σπασε, απ’ αυτά τα στοιχεία που τόσο θέλαμε να δούμε.
Ο Πετρούτσης προϊδέασε για επικό τρίλεπτο σόλο αλλά συγκρατήθηκε. :lol: Έχει μερικά ωραία leads στο κομμάτι όπως πριν το πρώτο ρεφρέν. Δεν ξεσκιστήκανε να σολάρουν, ευτυχώς.
Γαμάτη μεταλλιά στο τέλος. Ωραία έξοδος γενικά με θεόρατα πλήκτρα Rudess.
1η παρατήρηση: ρε παιδιά ένα κομμάτι Theater που θέλει πολλές ακροάσεις:p…Επιτέλους.
2η παρατήρηση: όσο μπορώ να καταλάβω από ήχο youtube σταμάτησαν οι πιθηκισμοί του Petrucci στην κιθάρα:p? Ωραίος ήχος επιτέλους ρε Πετρούκιε, heavy όσο πρέπει, ελπίζω και το υπόλοιπο άλμπουμ να είναι ανάλογο.
3η παρατήρηση: ρε ακούμε Rudess ρε…! Με πολύ ωραία θέματα αλά LTE!
4η παρατήρηση: Μangini γαμεί. Πολύ ουσιαστικός, τεχνικός, αλλά λιτός και απέριττος χωρίς τρελές υπερβολές!
Τώρα για ένα κομμάτι γράφω και το πήδηξα κάπως αλλά…θέλω κι άλλοοο!
Προσυπογραφω αυτα που εχουν ειπωθει ως τωρα.
Καβλας rudess,ωραιοι mangini-la brie,ακουγεται καθαρα μπασο και γουσταρω πολυ την αρχη του κομματιου,που οντως θυμιζει falling, και ακομα περισσοτερο το τελος.
Στα αρνητικα το ανεμπνευστο ρεφραιν και οι μετριες φωνητικες μελωδιες που κανουν το κομματι απολαυστικο οταν δε υπαρχουν στιχοι,χωρις να εχει κακη αποδοση ο la brie.
Παμε για αλλες 10 φορες τωρα.
8)