Μαλλον δεν εισαι ο μονος… Απο τους DT περιμενα κατι διαφορετικο, μια καινουργια ιδεα, εστω να πειραματιστουν σε κατι. Ο δισκος ειναι πολυ καλος, αλλα για μενα δεν ειναι καλυτερος απο πολλους προηγουμενους τους. Υπομονη, αλλα δυο χρονια!!!#-o
…ή ένα χρόνο μέχρι το dvd:p:wink::!:
Λοιπον εχει περασει ενα σεβαστο διαστημα απο τοτε που κυκλοφορησε και μπορω να πω οτι προκειται για αλμπουμ που μετραει και μαλιστα μετραει πολυ.
Δεν ξερω αν παλι περιμενανε οι σκληροπυρηνικοι την υπερβαση αλλα ως αυτονομη κυκλοφορια ειναι ποιοτικοτατη και για μενα ανωτερη και του Systematic και φυσικα του Octavarium.
Σιγουρα ενα απ τα αγαπημενα μου για φετος.
Εχει πει κανεις του αφωνου Λαμπρί οτι ειναι ιεροσυλια να τραγουδαει καποιος αμπαλος Dio?
Kαλα δε του το εχει πει κανεις?
Οι υπολοιποι της μπαντας περα απο το “κοιτα οσο γαματα παιζω” συνδρομο αυτια δεν εχουν να ακουσουν οτι ο τυπας ειναι ο,τι να’ναι?
Ημαρτον ρε
Είναι πολύ κατώτερος του Dio αλλά όχι και άμπαλος:!:
οτι πει η πεθερα!!
τον πηρα εγω τηλεφωνο ρε man αλλα μαλλον λογω περιοδειας δεν ειχε σημα.
βεβαια αυτος ο …αμπαλος εχει τα @@ να τραγουδησει dio, oχι σαν κατι αλλες …φωναρες που δεν τολμουν! επισης φιλε δεν φταιμε εμεις που εσυ εισαι κομπλεξικος με τα μελη της μπαντας και νομιζεις οτι παραγουν μονο ‘‘κοιτα ποσο γαματα παιζω’’. 22 χρονια μεταλλας εμαθα να ζω στην μιζερια του ελληνα μεταλλα. maiden,priest,meta$$ica και sabbath. οποιος τολμαει να ακουσει κατι αλλο μαυρη του μοιρα. πεθερεεεεεςςςς ουστ!!!
ΥΓ 34 χρονων ανθρωπος και χαλιεμαι ακομα με αυτα. ειμαι και εγω λαθος. αξια δινω με το να σχολιαζω. αλλα πνηγομαι ρε γαμωτο!!!
O Λαμπρι ειναι πολυ λιγος γιαυτη τη μπαντα που ομολογουμενως δε μου κανει κουκου γιατι τους θεωρω κουραστικους ρε φιλε.
Ρε φιλε περι ορεξεως κολοκυθοπιττα…
ο λαμπρι δεν ειναι κακος ρε παιδια.τουλαχιστον οχι για τους θιατερ, μιας και η χροια της φωνης του ταιριαζει με ολο το ‘‘στυλακι’’.βεβαια, οταν αναλαμβανει κατι διασκευες απο μεταλικα και queen (αυτα που μου εμειναν πιο πολυ) ειναι Αθλιος.ειδικα το μαστερ οφ παπετς το δολοφονει!
σιγα τους αντιμαινστριμ τους θιατερ, ο ελληνας μεταλλας δεν τους εχει ακουσει ποτε ε.
κι εγω μια (κακια) πεθερα ειμαι φιλε πετπαναγ και θα πω οτι εχουν γινει κουραστικοι και οτι συνεχεια τα ιδια και τα ιδια μας πλασαρουν.
το αλμπουμ δεν μπορω να το ακουσω ολοκληρο διοτι το βρισκω βαρετο. και πριν αρχισεις να μας λες παλι πεθερες, το αυτι μας εχει ακουσει και πιο ριζοσπαστικα πραματα πανω στο προγκ, οπως σπαστικ ινκ, σπαηραλ αρκιτεκτ και μπιχολδ… δε αρκτοπους, που σημαινει οτι τα σολος και τα πληκτρα δεν λενε κατι.
τ’ ακουγαμε σ’ενα σωρο αλλα αλμπουμς καλυτερα απ’ τις δυομιση τελευταιες πατατουλες τους.
νομιζω οτι μεγαλο παιδι εισαι και οτι μπορεις να ζησεις με μια διαφορετικη γνωμη ενος μουσικοφιλου.
αλλο η αποψη σου που ειναι απολυτα σεβαστη και αλλο μπαινω και κραζω. ειπες οτι δεν σου αρεσει για τους λογους σου και μπραβο σου οχι ‘‘τους βρισκω κουραστικους και δεν μου κανει κουκου’’. αφου δεν σε αποσχολουν τι κραζεις? αυτο ρωταω. τα παντα γυρω μας ειναι υποκειμενικα. εγω λεω δεν σου αρεσει κατι παρατατο. σου αρεσει πες την γνωμη σου. δεν σου αρεσει πες την και παλι σεβαστη, οχι να βγαινεις να κραζεις χωρις επιχειρημα. αυτο λεω εγω!!!
θα προσπαθησω να το ακουσω ολοκληρομενα αν και μετα τα τελευταια 2 αλμπουμ δεν καιγομαι να ασχοληθω, απλα σαν παλιος φαν. το ακουσα λιγο μεσα σ’αμαξι και το 1ο κομματι μου φανηκε πολυ οτι να ναι και σε μερικα σημεια ακομα και κακο πραγμα που δεν περιμενα απ τους theater. το count μου φανηκε αρκετα καλυτερο αλλα μεχρι εκει ακουσα. το βαζω να κατεβαινει και βλεπουμε. παντως ειναι αληθεια οτι οι θιατερ εχουν γινει μια μπαντα κυριως για τους φανς και δεν ξερω αν θα καταφερουν να κανουν ξανα κατι διαφορετικο. παντως αυτο το στυλ δεν νομιζω οτι τους παιρνει να το τραβηξουν και πολυ ακομα.
Ρε petpanag ημαρτον.Σαν Manowaroscorpionιστης κανεις.
Οι Theater δε μου αρεσουν γιατι τους θεωρω βαρετους και φαφλαταδες,αλλα και αριστους μουσικους.Απλα αν θελω να ακουσω προγκ θα ακουσω αλλα πραγματα.
Που ειναι το κακο δηλαδη?
Ρε μαγκες, αν καποιος δεν την παλευει με τους DT, δικαιωμα του… Αν υπαρχει καποια μπαντα που βγαζει ποιο καλους προγκ δισκους, ανοιχτε ενα θρεντ με την εν λογω μπαντα, να το συζητησουμε (οσοι ασχοληθουνε). Απλα πραγματα!!
Ντάξει ρε παιδιά δικαίωμά σας να μην την παλεύετε με τους Theater. Το thread αφορά τον δίσκο και μόνο αυτόν. Αν θέλετε να γράψετε την άποψή σας για την μπάντα γενικά υπάρχει το αντίστοιχο thread.
Μια και αρχίσατε όμως, θα ήθελα να αναφέρω κάτι που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τo post του NoMisteraki.
Και είναι κάτι που μου τη δίνει, για να πω την αλήθεια. Πόσες φορές παίζει να ‘χω δει γραμμένο κάτι του στυλ “οι Theater είναι κουραστικοί και επιδειξίες αλλά εγώ ακούω και Spastic Ink και Spiral Architect (((γιατί είμαι ψαγμένος πάνω στο prog”))); Οι Spastic Ink είναι λιγότερο επιδειξίες δηλαδή; Δεν ξέρω, αλλά εγώ όταν βάζω να ακούσω Spastic Ink πάντα έχω την αίσθηση ότι θα ακούσω κάτι υπερτεχνικό, άσχετα με το αν το συγκεκριμένο υπερτεχνικό είναι επιτυχημένο. Κι όμως δεν έχω υπόψη μου άλλη μπάντα που να χρησιμοποιεί τόσο επιτυχημένα τέτοιες τεχνικές ικανότητες γράφοντας τόσο περίπλοκα κομμάτια και να είναι τόσο επιτυχημένη σε fanbase και σε φήμη γενικότερα, όπως οι Theater. Όσοι κουράζονται από τα 20λεπτα κομμάτια και τα solos κτλ. γιατί δεν σταματάνε να κράζουν τους Theater και δεν πάνε να αποθεώσουν τους Watchtower ξέρω ‘γω, μπας και τους ακούσει περισσότερος κόσμος; Αυτή η δήθεν “ανοιχτομυαλιά” και μόδα να θάβει (όχι να λέει “δεν μου αρέσουν”, άλλο αυτό) κανείς μία μπάντα που πλέον άνετα μπορεί να πει κανείς ότι είναι απ’ τις σημαίες του prog, έτσι για να φαίνέται “ψαγμένος”, έχει γίνει σύνδρομο.
Αν μη τι άλλο, ένας που πραγματικά καταλαβαίνει τη δυσκολία του να γράψεις και να παίξεις τέτοια μουσική, είναι αδύνατον να βγάζει “πατάτες” (πολύ βαρύς χαρακτηρισμός που πλέον είναι καραμέλα) από μουσική σκοπιά τους τελευταίους δίσκους της μπάντας. Σαφώς υστερούν σε σχέση με τα πραγματικά της διαμάντια αλλά τη στιγμή που άλλες prog παίρνανε την κάτω βόλτα (π.χ. Queensryche), ή βγάζανε μία δισκάρα και μετά χάνονταν απ’ τη σκηνή (Spiral Architect, άσχετα με το ότι είναι δεν είναι συγκρίσιμο μέγεθος με DT ή Ryche) οι Theater συνεχίζουν να βγάζουν καλής ποιότητας μουσική με συχνότητα 1 δίσκο ανά 2 χρόνια. Όποιος θέλει ασχολείται, όποιος δεν θέλει ok, αλλά ο χαρακτηρισμός “πατάτα” που χρησιμοποίησε ο NoMisteraki είναι βαρύς και απ’ τη στιγμή που ο ίδιος δηλώνει ότι ακούει και ό,τι ακούει, μου φαίνεται τουλάχιστον ακατανόητος. Ποια άλλη μπάντα βγάζει σε μία δεκαετία 5-6 δίσκους εκ των οποίων ο ένας είναι ήδη κλασικός (Scenes From A Memory), ο ένας θεωρείται δισκάρα ακόμα και από άτομα που δεν αντέχουν να ακούσουν άλλον δίσκο απ’ την μπάντα (Train of Thought), ο ένας είναι διπλός και περιέχει 2 απ’ τα κορυφαία της κομμάτια (Glass Prison, Six Degrees) και οι άλλοι περιέχουν τουλάχιστον 1 κομμάτι που θα μείνει κλασικό (Octavarium, In The Presence of Enemies, Count of Tuscany), δίνει live με τόσο διαφορετικά setlists και διάρκεια γυρνώντας όλο τον κόσμο και όλα αυτά 20 χρόνια μετά το ντεμπούτο της;
Και, όχι, οι Theater mainstream δεν είναι. Σε σχέση με τα άλλα prog συγκροτήματα, ίσως, αλλά mainstream με την κανονική έννοια του όρου, με τίποτα. Αν και, ομολογουμένως, ακούγονται σε πολύ ευρύτερο κοινό από τότε που πήγαν στην Roadrunner, ο χαρακτηρισμός mainstream κολλάει με πολύ πιο εμπορικές μπάντες.
tolkki, το ότι δεν σου αρέσουν πολύ σεβαστό, φαφλατάδες όμως γιατί; Απ’ όσο τους έχω κόψει σαν χαρακτήρες, βλέποντας τα DVDs τους, μόνο φαφλατάδες και επιδειξίες δεν είναι. Φαίνονται τύποι που αγαπάνε τη μουσική γενικά και αυτό που κάνουν, αποθεώνουν και τιμούν τις επιρροές τους σε κάθε ευκαιρία και έχουν κουραστεί πολύ για να φτάσουν εδώ που είναι τώρα.
Αν θέλετε να συνεχιστεί αυτή η κουβέντα πάντως μπορούμε να πάμε στο thread της μπάντας.
Οι απόψεις, απόψεις εννοείται απλά το ύφος του “και καλά” ανοιχτόμυαλου progster που αγνοεί το τι έχουν επιτύχει οι DT για την μουσική που ακούνε και χρησιμοποιούν χαρακτηρισμός του στυλ “πατάτα” μου προκαλούν απορία, το λιγότερο.
Μια κουβέντα είπα να γράψω και πλατείασα πάλι, αν κάποιος θέλει να απαντήσει σε αυτό το post που είναι ψιλο-offtopic ας το κάνει quote στο thread για την μπάντα στο section Groups & Artist
.
Ναι δε το διευκρινισα.Μουσικα φαφλαταδες εννοουσα
Leviathan, τα είπες όλα…Ωραίος…Δεν έχω μπει ποτέ σε αντιπαράθεση για συγκρότημα πόσο μαλλον για τους Theater, αυτο πάντως περί “ανοιχτομυαλιάς” εχει παραγίνει…Καταντά βλακεία στο τετράγωνο και δικαιολογία για εγωισμό, φερειπειν ποιοι Theater μωρέ, ακούστε τους ταδε που είναι πολύ καλύτεροι…Απο τότε που βγήκε το Scenes From a Memory ένα μύριο συγκροτήματα την είδαν ματαιόδοξοι και καλά κανανε γιατί βγήκε πολύ καλή μουσική εκτοτε βγήκαν όμως και πολλές κακές απομιμήσεις…αλλα μην χανεστε και μην απαξιώνετε. Ο έλληνας οπαδός παραέγινε απότομα εξυπνάκιας και ιντελεξουαλ και ψαγμένος μου φαίνεται…
Το '95 πχ όταν οι Τheater βγαζανε το a change of seasons εδώ στο ελλάδα απο προγκ είμασταν μάο-μάο…Πλάι με τους ουρακοτάγκους…Ψαχτείτε…Μπορεί να ανακάλυψε ο καθένας χίλια δυο που του φαίνονται να του μιλάνε περισσότερο στην σημερινή εποχή, μαζί σας! Κι εγώ το ίδιο! Δεν μπορώ να πω πως ακούω Theater με την ιδια ζέση όπως μια δεκαετία και βαλε πριν, μου τραβάνε την προσοχή πλέον αλλα…Αλλα όχι …πατάτες και μπαρούφες και φλυαρίες…Τα ίδια συγκροτήματα που αποθεώνετε κάποιοι τώρα ώστε να “τη λέτε” στους Theater αναρωτηθείτε λίγο… μετά απο 23 χρόνια ιστορίας και τόση δισκογραφία, πως θα ακούγονταν στα αυτιά σας?? Επιτέλους όταν κρίνουμε, πρέπει να μπολιάζουμε λίγο την προτίμησή και το γούστο μας, με τον σεβασμό και την αξία αυτου που κρίνουμε…Δεν μου αρέσει π.χ. να ακούω Pink Floyd, δεν μου κανουν το κλίκ. Αυτο με αξιώνει να τους πω υπερεκτιμημένους ή κατι πιο βαρύ? Αφού είναι τεράστιοι πως να το κανουμε τώρα?..Υοu get my point.
Tη δεκαετία που διανύουμε βγήκαν τόσοι και τόσοι τεχνικοί άλλα και εξαιρετικοί δίσκοι και μπαντες και όμως οι Theater δεν σνόμπαραν τίποτα ούτε κατά διάννοια!! Αλλα τα αγκαλιασαν όλα! Είναι φανερό πως οι τύποι υπεραγαπούν τη μουσική…Αυτοί είναι ανοιχτόμυαλοι, σε αντίθεση με πολλούς “μουσικόφιλους ακροατές που γραφουν στα fora”…
Πλάτιασα και είμαι και οφφ-τόπικ…
εξουσιοδοτώ τον Leviathan και τον Amazing_Cancelled_Journey.
I have rested my case…
@ λεβι.
το κουραστικοι καταλαβαινεις πως το εννοω. σιγα μην με κουρασει μια δυσαρμονια ή κατι που αλλαζει συνεχεια ρυθμο. κουραστικοι ειναι επειδη δεν νιωθεις οτι βγαζουν κατι καινουργιο.
με το να πιασεις την παραγωγη του tot, τα μεταλλικα ρεφραινς και το βαρος της κιθαρας και να χωσεις τα πληκτρα του μετροπολις δεν κανεις κατι καινουργιο, ειναι κατι που εχεις κανει στο παρελθον(με επιτυχια μεν) αλλα δεν σε παει πιο μπροστα. οποτε δηλαδης κατι που επαναλαμβαινεται στα δικα μου αυτια φαινεται κουραστικο.
οι μπαντες που ανεφερα δεν ηταν για να το παιξω ψαγμενος, ηταν απλα ενα παραδειγμα στον πετπαναγ διοτι νομιζει οτι οσοι εχουν γραψει στο θρεντ εχουν ακουσει μονο fates και ryche και επειδη ειναι και φανμποη και δεν βλεπει καθαρα.
τωρα το “πατατα” που ειπα μπορει να ειναι βαρια σαν εκφραση, αλλα εχουμε ξαναπει οτι η μπαντα εχει γραψει images,awake και metropolis. και αλμπουμς σαν τα δυομιση τελευταια φανταζουν πατατες για τα δεδομενα της μπαντας παντα ε. διοτι αμα τα συγκρινεις με αλλες μπαντες(οπως με την ατοπη συγκριση μου με το κρακ δε σκυε) εκει κερδιζουν.
δεν μιλησε κανεις για λαηβ νομιζω και πραγματι αυτο που κανουν(με τα διαφορετικα σελιστς, την αποδοτικοτητα κλπ κλπ) ολα τα μελη εκτος του λαμπριε ειναι αξιο συγχαρητηριων.
απλα αυτο που θελω να ξαναπω ειναι οτι και το κραξιμο ειναι μεσα στο παιχνιδι και πρεπει να γινεται αποδεκτο και οχι αμεσως να μπριζονουν τα φανμπογια και να πετανε εκφρασεις τυπου “κομπλεξικος”, διοτι ουτε πατερας σου ειναι ο λαμπριε φιλε πετπαναγ ουτε καποιο συγκενικο προσωπο για να εξαπτεσαι ετσι.
[SIZE=“1”]
[/SIZE]
__Αχ, να ‘σαι καλά αγαπητό τέρας της Αποκαλύψεως, είπες (και μάλιστα πολύ καλά) τα περισσότερα απ’ αυτά που ήθελα να πω βλέποντας το θέμα (αν και περί ΛαΜπρί, θέλω να πω μετά κάτι γιατί κάποια πράγματα πρέπει να γραφτούν για να τελειώνουμε [-αμ δε]).
__Οσο για το βδελυγρό (με “γάμμα” γιατί το κάνει και πιο σιχαμερό και πιο… σέξυ! :p) υποκείμενο τον Tolkie (ένα από τα καλύτερα παιδιά 
ίσως λόγο πληκτρολογίου ακούγεται πιο αψής και απόλυτος /κλειστόμυαλος, αλλά δεν είναι), νομίζω πως “το φαφλατάδες” το χρησιμοποίησε μεταφορικά για τη μουσική του, τύπου “πολύ μπλα-μπλα αλλά από ουσία λίγα”… Μια χαρά down on earth και “μετρημένοι” είναι οι τύποι ιδίως (όχι δε θα έλεγα “ιδίως ο Myung” χεχε, απλά αυτός είναι περίπτωση “the fish doesn’t speak, because the fish knooows…” lol!), ιδίως αν αναλογιστούμε το τι επιτυχία και επίδρασση έχουν, πόσο -σχετικά- μικροί είναι ακόμα για τα επιτεύγματα του παρελθόντως και οτι έμειναν ενεργοί (και με το παραπάνω) όλα αυτά τα χρόνια.
__Τελος πάντων, συγνώμη που τα λέω εδώ, αλλά πού να απαντήσεις σε κάτι που ειπώνεται εδώ; σε άλλο θέμα…; :?
__Ευτυχώς στα περισσότερα με κάλυψαν άλλοι φίλοι. Πάντως για τον ΛαΜπρί, έλα χαζά τώρα… όχι και άφωνος ρε παίδες… δηλαδή αν ρίχνετε το επίπεδο τόσο (όχι της συζήτησης, αλλά των επιχειρημάτων), πώς να κάνουμε κουβέντα…; Αν πας να κάνεις παζάρια σε αυτόν που θα σου πουλησει καινούργιο αυτοκίνητα και του πεις “εγώ μπορώ να δώσω 100 ευρώ” τι να κάνει κι ο άλλος; ή τον βλάκα ή να σου πει “κι εγώ μπορώ τότε να σου δώσω τη μία ρόδα να την καβαλάς -γκάζι τσουλάς με τα πόδια, φρένο πιέζεις με τις παλάμες. όταν έχεις τα επόμενα 100 έλα να σου δώσω το κλάξον και τους καθρεπτές για κάνεις ασφαλείς προσπεράσεις”, και εσύ μετά θα λες ότι φταίει και ο άλλος που μαλώσατε… Οταν συντρίβουμε κάθε αντικειμενική -έστω μέσα στα σχετικά αποδεκτά πλαίσια της υποκειμενικότητας- αλήθεια και κάθε μέτρο, ε πώς και γιατί να συζητήσει κάποιος (σοβαρά /αντικειμενικά /ψύχραιμα κ.ο.κ) μαζί σας…; Δεν γίνεται να αρχίσει σοβαρή κουβέντα με το “ο Πορτνόι είναι κουλός”. Οχι ρε φίλε, ο ντράμμερ των Ντεφ Λέππαρντ είναι κουλός και πάλι μια χαρά παίζει το παλικάρι. “Δεν ξέρει να παίζει”, “δεν ξέρει να τραγουδάει”, “είναι άφωνος”, “μάπα”, “ατάλαντος”, “άσχετος”. Μα πόσο ανόητα είναι όλα αυτά στ’ αλήθεια…; Ρητορικό το ερώτημα.
__Τι πάει να πει άφωνος; Και ναι, ξέρω πως δεν εννοείται πως δε μπορεί να μιλήσει, αλλά εννοείτε με ξέχυλη ειρωνία (ή ως άλλος Tate, Halford, Mercury, Pavarrotti κλπ), πως δεν μπορεί ή δε θα έπρεπε να τραγουδάει… Ο James La Brie, άφωνος;! Ρε πάτε καλά; Μη το κάνουμε “κουβέντα καφενίου”, “επιχειρήματα γηπέδου” και “ειδήμονες του καναπέος” (ναι, με “όμικρον”). Μπορούμε, αλλά πρώτον δεν φαίνεται να το είπατε για πλάκα “ρε φίλε μερικές περιοδίες πριν, ο άφωνος βρήκε τη φωνή του πάλι αλλά του είχε κολλήσει αυτή η γλώσσα έξω στις ψιλές και ήταν σαν την κακιά τη μάγισσα” ή “ρε φίλε, η χαρά του κάμερα-μάν αυτός ο Μιούνγκ, πολύ ύπνος μιλάμε” ή κάτι άλλο ξερω 'γω… ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΑΤΑ, μια χαρά φωνή έχει, και μια χαρά μπορεί να τραγουδήσει, και τα live τους είναι και συχνότατα και απαιτητικότατα φωνητικά και μεγάλα σε διάρκεια. Αν υπάρχουν και καλύτεροι σε αυτό το είδος, αν εσάς σας αρέσει η όχι η φωνή του, αν έχει πέσει η απόδωσή του κλπ, αυτό είναι άλλη κουβέντα και άλλο πράγμα…
__Και άστε στην άκρη παλιά live ,όπου εκεί τα κάνει ακόμα πιο δύσκολα απ’ τους δίσκους τα κομμάτια και τα ξεσκίζει (αν και μόνο αυτά αρκούν ως το ένα και μόνο αντεπιχείρημα περί αφωνίας), και μόνο για σημερινά, τα live 20 χρόνων μετά να αναφέρουμε και το οτι ανταπεξέρχεται έτσι σε τέτοια live (διάρκεια, συχνότητα, δυσκολία), και μόνο που έχει τραγουδήσει όπως έχει τραγουδήσει στα άλμπουμ τους (και δεν είναι μόνο οι ψηλές /ψιλές νότες, μιλάμε για δύσκολους ρυθμούς, συνεχείς και “κουλές” / “odd” αλλαγές και μετρήματα, για πολλά lyrics σε κάθε κομμάτι με μεγάλη διάρκεια χωρίς ποτέ να βγει στη σκηνή με αναλόγιο ή να παραλλάσει τους στοίχους ή τη φωνητική μελωδία, απότομα ανεβοκατεβάσματα από πολύ μπάσες σε πολύ ψηλές νότες, αντιστίξεις ρυθμικές, μελωδικές, δεύτερες και τρίτες φωνές, “περίεργες” και “εκτός ρυθμού” ερμηνίες και όλα αυτά σε ένα τεράστιο ρεπερτόριο το οποίο είναι ΟΛΟ ενεργό και μάλιστα αλλάζει κάθε ΜΕΡΑ όχι κάθε χρόνο στις περιοδίες… όλα αυτά από μόνα τους αρκούν για να τον κατατάξει κάποιος ως έναν πολύ καλό τραγουδιστή (αν όχι παραπάνω) …ε, όποιος ξέρει πέντε πράγματα από μουσική, όχι δέκα, πέντε, κάποια πράγματα θα έπρεπε να τα προσμετρά ως αντεπιχειρήματα της δικής του αρνητική άποψης και δε θα έπρεπε να τα λέει “λουλούδια” όπως “άφωνος”, “άμπαλος” κλπ…
__Τώρα, αν κάποιος παρόλα αυτά τον θεωρεί μέτριο (no comments) ή τον θεωρεί απλά καλό, ΟΚ. ΟΚ! Υπάρχει και μία άλλη μερίδα, που τον θεωρεί μέτριο /απλά καλό για τους Theater, ΟΚ. ΟΚ!. Αλλά πάνω σ’ αυτό το πολύ λογικό επιχείρημα, πρέπει να πούμε κάτι που νομίζω πως δεν αναφέρθηκε: πρώτον, κατά τη γνώμη μου όποιος έχει ακούσει τα δύο πρώτα του με τους Theater (Images, Awake) και επιμένει πως είναι άφωνος, είναι κατά 99% άσχετος ή/και προκατειλημμένος-κολλημένος. ΔΕΝ τα τραγουδάει αυτά τα τραγούδια έτσι ο κάθε ένας. Οχι ο κάθε ένας κακομοίρης που νομίζει πως μπορεί να τραγουδήσει, εννοώ ο κάθε ένας επαγγελματίας τραγουδιστής. Και όποιος έχει αντίθετη άποψη, ας κάνει τη χάρη, στον εαυτό του φυσικά χάρην σωστής κρίσης, αντίληψης και αντικειμενικότητας, να ξανακούσει (αν ποτέ τα είχε ακούσει /ακούσει ολόκληρα /ακούσειΧωρίςΤαυτόχροναΝαΤρώειΠατσίτσιοΚαιΝαΠαίζειΠλειστέσιον) αυτά τα δύο άλμπουμ προσεκτκά και να παρατηρήσει πώς και τι κάνει εκεί μέσα. Α, και να έχει στο νου του πως άλλο “καταφέρνω και τραγουδάω κάτι όπως το έχει ΠΡΩΤΑ τραγουδήσει /σκεφτεί /καταφέρει κάποιος άλλος” και άλλο το “δημιουργώ /σκέφτομαι /καταφέρνω κάτι” (μπράβο σε όποιον έχει βγάλει το “Chop Suey” “ίδιο”, αλλά δεν συγκρίνεται με το να το είχε δημιουργήσει /σκεφτεί /καταφέρει πρώτα κάποιος άλλος -όχι μόνο για το “copyright” του θέματος, την πρωτοτυπία, την φαντασία, τους νεοτερισμούς και την πρόοδο που φέρνει κλπ, αλλά και γιατί το να αντιφράφεις κάτι είναι πιο εύκολο γιατί έχεις για οδηγό σου το αυτό που αντιγράφεις. 8)
__Ο άνθρωπος τραγουδάει πολύ δύσκολα, σε πολύ απαιτητικά κομμάτια, με δύσκολο /ασυνήθηστο τρόπο (prog vocals) με τρομερή τεχνική και το κάνει να ακούγεται “εύκολο” /“φυσιολογικό”. ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ με μία glam ίσως περισσότερο φωνή και πολύ ωραία εμφάνιση και σκηνική παρουσία (οκ, δεν είναι τα σημαντικότερα, αλλά όταν είσαι επαγγελματίας μουσικός και αυτό μετράει. α, και π.χ. καλή σκηνική παρουσία και ωραίος ήταν και ο Ανσέλμο στους Παντέρα π.χ. ή ο Αξλ στους Ρόουζες, εννοώ ανάλογα και το είδος, δε λέω να είναι “Τζον-τζον” και “Μπάρμπι”). Και αυτό το πακέτο όχι μόνο “πουλάει”, αλλά και γενικά η φωνή του, του επέτρεψε να κινηθούν σε τόσο διαφορετικά μονοπάτια (πολλές φορές ταυτόχρονα) και να παντρέψουν το στιλ τους με ετερόκλητα και ποικίλα ακούσματα -φαντ;aζεστε για παραδειγμα να είχαν για τραγουδιστή τον υπέροχο Allan Teccio των Watchtower…? Πο Αν πάλι κάποιος δε γουστάρει το στιλ του και τη δουλειά του, ΟΚ, “de gustibus non est disputandum” (“περί ορέξεως…”). Αλλά να τοn πει άφωνο, άσχετο, μέτριο, κακό… είναι… ανέκδοτο (και ταυτόχρονα να προσκηνά την φουλ “μπάντι-λάκι” και επίσης τύπου Teccio μονόπλευρη (αλλά καλή κατά τη γνώμη μου και κατα τ’ άλλα) ερμηνία του τραγουδιστή των Spiral Architect… Γιατί; Γιατί είναι underground, για ψαγμένους (“ΟΠΩΣ ΕΜΕΝΑ” δηλαδή) κλπ… Είναι κουραστικό κάποιος να είναι ο εύκολος στόχος…
__Μετά, έπεσε η απόδωσή του, άλλαξε η φωνή του κλπ για τους γνωστούς λυπηρούς λόγους (πολύ “κακή” τροφικη΄δηλητηρίαση = συχνότατοι-όξυνοι- έμετοι = μπάι-μπάι φωνητικές χορδές), όπου φυσικά δεν έφταιγε κιόλας… Ατύχημα. Ομως, είχε όλα τα άλλα καλά (πλην της πληγωμένη πλέον φωνής) συν το σημαντικότερο για τους Theater: Είχε υπάρξει ακρογωνιαίος λίθος, κατά πολύ υπεύθυνος για την τρομερά ευρεία (δεδομένου του μουσικού είδους τους) αποδοχή από το κοινό και την όλη επιτυχία τους (και είχαν ταλαιπωρηθεί χρόνια μέχρι να βρούν τον κατά την γνώμη τους κατάλληλο, αυτόν δηλαδή), εξαιρετικός frontman και perfomer, καλός συνεργάτης και χαρακτήρας και το κοινό τον αγαπούσε και είχε ταυτιστεί μαζί του. Και η μουσική δεν είναι μόνο πρωταθλητισμός (πιό παιδάκι ξέρει να μου πει γιατί έδιωξαν τον Teccio από την μπάντα;) και “πούλα αυτόν, έχει βγει ένα νέο προϊόν/πιτσιρίκι που πιάνει ένα ημιτόνιο παραπάνω” ή άντε να ψάξουμε όλες τις μπάντες και όποιοι δεν είναι τεχνικά τόσο καλοί όσο οι άλλοι να πάρουν πόδι (δεν είναι μόνο τεχνική η μουσική, ούτε καν το extreme prog metal). Ε, δε μπορείς αν είσαι σωστός (και… έξυπνος, θα ήταν μεγάλο ρίσκο) να τον πετάξεις απ’ την μπάντα, ιδίως για κάτι που δεν έφταιγε (και μάλιστα αφού είχε πάρει -λανθασμένα πιστεύω- το ρίσκο να μην πουλήσει την μπάντα στην περιοδία και να τραγουδήσει παρόλη την κατάστησή της φωνή του αμέσως μετά την δηλητηρίαση, στηρίζοντας την μπάντα σε αντίθεση με τη γνώμη των γιατρών)… Και τελικά, εδώ και μερικά χρόνια, έχει επανέλθει πάλι σε πολύ καλά επίπεδα. Οκ, όχι όπως στα δύο πρώτα του άλμπουμ, αλλά ΠΟΛΥ καλύτερα από πολλούς άλλους, που όχι 20, αλλά 10 χρόνια μετά τις δισκάρες με τα απίστευτα φωνητικά τους, και χωρίς ατυχήματα, δε μπορούν να αποδώσουν τα δικά τους φωνητικά ούτε πλέι-μπακ… 
__Προτιμήσεις και “ιδέες”, “γνώμες” να έχουμε φίλοι μου… αλλά αν θέλουμε να έχουμε άποψη και μάλιστα απόλυτη (φευ!) καλύτερα να έχουμε και (βαθιά) γνώση (περί) αυτών που υποστηρίζουμ… 
Χαρα στο κουραγιο σου :lol::lol: