FALSE AWAKENING SUITE
i. Sleep Paralysis
ii. Night Terrors
iii. Lucid Dream
THE ENEMY INSIDE
THE LOOKING GLASS
ENIGMA MACHINE
THE BIGGER PICTURE
BEHIND THE VEIL
SURRENDER TO REASON
ALONG FOR THE RIDE
ILLUMINATION THEORY
i. Paradoxe de la Lumière Noire
ii. Live, Die, Kill
iii. The Embracing Circle
iv. The Pursuit of Truth
v. Surrender, Trust & Passion
[SIZE=“2”]Self-titled, το πρώτο με Mangini στα συνθετικά credits. Ελπίζουμε σε κάτι που θα ξεφεύγει από τα ασφαλή που μας έχουνε συνηθίσει τελευταία.[/SIZE]
Να πούμε επίσης πως θα υπάρχει instrumental κομμάτι, ενώ σύμφωνα με podcast της roadrunner, υπάρχει κομμάτι κοντά στο 20λεπτο, πιθανολογώ το Illumination Theory.
Ελπίζω σε καλή παραγωγή (να ακούμε τα cymbals του Mangini αυτη τη φορά) και πιστεύω ότι δεν επέλεξαν τυχαία οι DT να βγάλουν το άλμπουμ χωρίς κάποιο τίτλο. Εχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση στο υλικό που έγραψαν και αυτό μόνο θετικό μπορώ να το χαρακτηρίσω.
Επίσης σε κάποια κομμάτια θα υπάρχει και ορχήστρα, χωρίς να γνωρίζω περαιτέρω λεπτομέρειες.
Αναμένω εναγωνίως για κάποιο single.
Πριν το ADTOE (που κατά γενική ομολογία ήταν “safe” πλην δισκάρα) μπορεί και να συμφωνούσα. Πλέον όχι, το βρίσκω άδικο για τους ίδιους απ’ τη στιγμή που έχουν κατασταλάξει στον ήχο τους και παράγουν καλή μουσική (που είναι και το ζητούμενο). Όποια μικροδιαφορά υπάρχει λόγω Mangini ξέρω 'γω, θα τη δούμε και μιλάμε από 'κει…
(με κάθε σεβασμό στη γνώμη σου ε :p)
Επίσης,
Self-titled album, minimal black cover art, 2nd release with a new band member… Hmmmm.
:lol:
Εν πάση περιπτώσει, είμαι σεσημασμένος φανμπόης οπότε το έχω ήδη κορνιζάρει από τώρα και δεμπαναλέτεό,τιθέ’τε.
[SIZE=“1”]νταξ ok άμα είναι μάπα θα κράξω[/SIZE]
δεν ξέρω γιατί αλλά γέλασα λίγο με αυτή την πρόταση
Ολα καλα, τιτλοι που ιντριγκαρουν (λετε να εχουμε και σοβαρους στιχους αυτη τη φορα?) αλλα ρε παιδια τι εξωφυλλο ειναι αυτο? Και δεν εννοω το θεμα, αλλα την εκτελεση…δλδ επρεπε να “κοβεται” η γη τοσο νωρις και να αρχιζει μαυρο “windows paint” φοντο? Aν μη τι αλλο, δειχνει ερασιτεχνικο…
Κατα τα αλλα, ξυπνησε και παλι ο φανμποι μεσα μου…
Δε συμφωνώ… και μένα μου άρεσε πολύ το ADTOE, αλλά ακόμη και το γεγονός πως στήριξαν την δομή του στο Images and Words (κραυγαλέα πόσο όμοια είναι Lost Not Forgotten και Under The Glass Moon), δεν είναι λίγο κρίμα για το ταλέντο τους; Δεν λέω να παίξουν avant garde, αλλά γενικά ο χώρος του prog metal τελευταία είναι σε μεγάλη άνοδο και έμπνευση, και οι Dream Theater φαίνεται να γράφουν αποκλειστικά για τους οπαδούς τους κι όχι τόσο αυθόρμητα.
Είναι ωραίο να μην ξέρεις τι να περιμένεις. Και πραγματικά δεν ξέρω τι να περιμένω από το άλμπουμ. Μου είπε κάποια πράγματα ο James πριν μερικές μέρες, αλλά δεν έγινα και πολύ σοφότερος, χαχαχ.
Τους εμπιστεύομαι.
Το εξώφυλλο όντως μετριότατο και το track listing δημιουργεί προσδοκίες ως προς τους στίχους και την όλη προσέγγιση.
Για τα δικά τους δεδομένα, φαντάζομαι ότι εννοεί μέρη όπως το πρώτο μέρος του Outcry.
Δε συμφωνώ… και μένα μου άρεσε πολύ το ADTOE, αλλά ακόμη και το γεγονός πως στήριξαν την δομή του στο Images and Words (κραυγαλέα πόσο όμοια είναι Lost Not Forgotten και Under The Glass Moon), δεν είναι λίγο κρίμα για το ταλέντο τους; Δεν λέω να παίξουν avant garde, αλλά γενικά ο χώρος του prog metal τελευταία είναι σε μεγάλη άνοδο και έμπνευση, και οι Dream Theater φαίνεται να γράφουν αποκλειστικά για τους οπαδούς τους κι όχι τόσο αυθόρμητα.
Κρίμα/ξεκρίμα, προσωπικά πλέον ασχολούμαι με το αν μου αρέσει αυτό που ακούω ή όχι και τα υπόλοιπα περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Οπότε σαν ακροατή δεν με πολυαπασχολεί αυτό. Επίσης, μετά από τόσα χρόνια καριέρας, δεν μπορώ να βρω πού είναι το παράξενο στο ότι ταυτίζονται το τι θέλει η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών τους και το τι θέλουν να γράψουν αυτοί. Εκτός αν θεωρείς ότι αυτά που βγάζουν δεν αντιπροσωπεύουν αυτά που θέλουν να βγάλουν και ότι τα βγάζουν μόνο για να τους (μας) ικανοποιήσουν.
Εν τέλει πλέον το βρίσκω κάπως γελοίο/εγωιστικό το να μιλάμε εμείς για το τι θα έπρεπε ή δε θα έπρεπε να κάνουν τέτοιου επιπέδου μουσικοί. Μου θυμίζει τους “προπονητές της εξέδρας” στη μπάλα. :p:lol:
Γίνεται να μην βλέπεις τα καλούπια και τις επιτηδεύσεις στην μουσική των Dream Theater τα τελευταία χρόνια; Το πως ακολουθούν ρεύματα της εποχής, κάνουν “tribute” σε δημοφιλείς μπάντες και γενικά προσπαθούν να πιάσουν το μεγαλύτερο κοινό που γίνεται; Το γελοίο είναι το πως το κάνουν αυτό και γράφουν και στίχους όπως του Never Enough και το As I Am. Ναι, αυτό που κάνουν το κάνουν πολύ καλά. Απλά δεν είναι αυθόρμητο. Δεν υπάρχει στοιχείο έκπληξης.
Αν θεωρείς αυτή την κριτική ότι ορίζει τι να κάνουν οι μουσικοί, κάνεις λάθος. Ότι θέλουν ας κάνουν. Δε με χαλάει κι αυτό που δίνουν. Αλλά σαν ακροατής κι εγώ, και οπαδός τους χρόνια, βλέπω πλέον να με συγκινούν περισσότερο άλλες μπάντες.
Μπορεί να βγαίνουν λιγο ως bitching τα παραπάνω, και να φαίνεται ότι με νοιάζει παραπάνω από ότι με νοιάζει στα αλήθεια… είναι απλά μια κριτική, τίποτα άλλο.
[QUOTE=Outshined;1537743]Είναι ωραίο να μην ξέρεις τι να περιμένεις. Και πραγματικά δεν ξέρω τι να περιμένω από το άλμπουμ. Μου είπε κάποια πράγματα ο James πριν μερικές μέρες, αλλά δεν έγινα και πολύ σοφότερος, χαχαχ.
Τους εμπιστεύομαι.
[B]Το εξώφυλλο όντως μετριότατο[/B] και το track listing δημιουργεί προσδοκίες ως προς τους στίχους και την όλη προσέγγιση.[/QUOΤΕ]
Ναι γιατι οι DM ειχαν παντα εργα τεχνης για εξωφυλλα,αντε ας εξαιρεσω ενα Metropopolis pt.2,ισως και το Black clouds…Για DM καλο ειναι.
Εγω περιμενω ομως μια απο τα ιδια μουσικα.
Το γαμησα το quote βασικα,αλλα οκ.Και συμφωνω με elfstone.
__Εκτός από χθεσινές/σημερινές δηλώσεις του Mangini όπου έλεγε ότι σε πολλά σημεία διάλεξε απλά να ακολουθήσει τους άλλους και να αφαιρέσει παρά να προσθέσει και σε άλλα σημεία να ‘μιλήσει’ (π.χ. αυτοσχεδίαζε πράγματα που μπήκαν στην τελική μίξη), πραγματοποιήθηκε 'χθες, για πρώτη φορά στην ιστορία των Theater, ένα “Exclusive Album Listening Party”.
[CENTER]
[/CENTER]
__Στα δύο αυτά πρώτα μέχρι στιγμής σχετικά link, υπάρχουν δηλώσεις Μαντζίνι, Πόρτνόι [I][[B]edit[/B]: έλεος χαχαχα, αυτά παθαίνεις αν σκέφτεσαι το λάιβ morse με portnoy όλη την ώρα, χαχα, φυσικά και εννοούσα “[B]Πετρούτσι[/B]”][/I] και ΛαΜπρί, καθώς και πολύ φειδωλά σχόλια από την πρώτη ακρόαση του δίσκου, μεταξυ των οποίων και κάποια του τύπου (σε παράφραση) ‘τα δύο αυτά φέρνουν πολύ προς rush’, ‘αίσθηση των πρώτων ημερών, αλλά υπάρχουν και έπικ στοιχεία των πιο προσφάτων’, ‘εξαιρετικό ηχητικό αποτέλεσμα’ και ‘αρκετά φιλικό/εμπορικό άκουσμα σε σημεία χωρίς αυτό να είναι κακό’.
Εnjoy:
