To I walk beside you είναι φρικτό αλλά συμφωνώ για τον υπόλοιπο δίσκο ότι είναι απλά ικανοποιητικός. Αλλά εντάξει δεν ξέρω αν είμαι αντικειμενικός κριτής των theater αφού είμαι ο μόνος στη Ελλάδα που δεν τον ενθουσίασε το Metropolis αλλά βρίσκω το Falling… καταπληκτικό. Εντάξει μη βαράτε, γνώμη μου είναι.
:lol:
Όσον αφορά στα φωνιτικά του LaBrie:
Είναι βελτιωμένα διότι από το 1994-2005 αντιμετώπιζε μικρό πρόβλημα στις φωνητικές χορδές.
Γνώμη μου. O LaBrie όπως και εμπορικοί λόγοι έκαναν τους Dream Theater να μην προχωρήσουν σε κάτι νέο, πιο πειραματικό χαρίζοντάς μας κάτι ανεπανάληπτο. Γιατί είχαν τη δυνατότητα με τις τρομερές γνώσεις τους να το κάνουν. Αυτό που χρειαζόταν ήταν περισότερη φαντασία, περισσότερο ρίσκο και ένας καλύτερος (με πιο πολύ χρώμα και τύπο στη φωνή του) τραγουδιστή. Προσοχή. Δε λέω ότι οι Theater κάνουν εμπορική μουσική. Απλά δεν παίρνουν ρίσκα από φόβο να μη δυσαρεστήσουν τον κόσμο τους. Με το Falling… πήγαν κάτι να κάνουν αλλά δεν είχε συνέχεια.