Nαι, το ρεφραιν ειναι κλάσεις ανώτερο στο αλμπουμ.
Καλημέρα μας
Τρίτη και καλύτερη φορά για εμένα που βλέπω DT. Όλοι άψογοι και πολύ ορεξάτοι, ακόμα και ο Λαμπρής ήταν αξιοπρεπής. Portnoy τεράστιο μέγεθος, χάρηκα πάρα πολύ που κατάφερα να τους δω μαζί του. Μικροπαραπονάκια μπορεί να έχω για το σετ προσωπικά, αλλά ωχριούν μπροστά στη συνολική εικόνα. Ακόμα και Peruvian Skies + Hollow Years με ξετρέλαναν, βασικά ήταν στα highlights, και το λέω αυτό γιατί ποτέ δεν κούμπωσε μέσα μου το Falling. Φανταστικό βράδυ.
Στα λοιπά, οι Haken πάρα πολύ καλοί και μακάρι να τους δούμε σε πιο ευνοϊκες συνθήκες σύντομα.
Mastodon πήγα με όλη την καλή διάθεση να μου αλλάξουν τη γνώμη που έχω για αυτούς και να περάσω καλά, αλλά απέτυχαν. Μου φάνηκαν ανυπόφοροι, απάλευτοι και η μια ώρα έμοιαζε μαρτύριο. Κολοκυθόπιτες κτλ, τι να γίνει. Είχαν decent ήχο πάντως και γενικά μπορώ να πω πως ήταν αρκετά καλύτεροι από την πρώτη φορά που τους είχα δει (κάποτε στη Μαλακάσα).
Νομίζω Peruvian Skies ήταν η κορυφή χθες. Μαζί με όλα τα καλούδια που ενσωμάτωσαν.
Εκεί μπροστά που ήμασταν (@pantelis79 πες κι εσύ) νομίζω μπούκωνε λίγο ο ήχος, ειδικά με τα drums, αλλά δεν αφαίρεσε κάτι από την ευχαρίστηση αυτό. Με αυτά που διάβαζα περίμενα τραγικό Λάμπρο, ο οποίος ήταν τουλάχιστον αξιοπρεπής. Ok, Take the Time και Pull Me Under τόσο αργά στο σετ είναι λίγο φάουλ, τι να κάνεις. Είχα δει και το στήσιμο του Rudess με fretboard/slide guitar και χάρηκα για Octavarium αλλά το curfew μάλλον δεν επέτρεπε τέτοια πράγματα.
Ας ελπίσουμε στην Άνοιξη του 2026!
Υ.Γ. Ο Petrucci, πέραν του ότι μας πήρε τα σκαλπ, φαινόταν λίγο πιο αδυνατισμένος ή ιδέα μου ήταν;
Από όλες τις φορές που τους έχω δει αυτή ήταν η λιγότερο εντυπωσιακή. Οκ η δεύτερη λιγότερο, η προηγούμενη φορά στο σκυλάδικο είναι αξεπέραστη.
Οι στιγμές που μου άρεσαν πολύ ήταν από αρχή με αποκορύφωμα την ευχάριστη έκπληξη του Fatal Tragedy, Peruvian Skies (νομίζω η κορυφή του live), As I Am και Take the Time.
Εκεί στη μέση με Enemy Inside, Midnight Messiah και Dark Eternal Night για εμένα έκανε μια ωραία κοιλιά το live που με κούρασε το heaviness, ο ήχος που ήταν λίγο αχταρμάς, η μπότα που βάραγε εντόσθια και μετά έρχεται η καθαρότητα και η μαγεία του Peruvian Skies και ανάσανα επιτέλους.
Η απόδοση της μπάντας δεν αμφισβητείται, ακόμα και ο LaBrie ήταν αξιοπρεπής με τα λάθη του, τις παύσεις του και το έξυπνο κόψιμο στο Take The Time.
Mastodon, επιτέλους ένα αξιοπρεπές live performance. Ήχος μέτριος αλλά πολλά level πάνω από τις προηγούμενες φορές τους. Haken πολύ καλοί παρά τις δύσκολες συνθήκες και ευτυχώς ο κόσμος δεν ήταν ελάχιστος όπως φοβόμουν. Ανυπομονώ να τους δω μόνους τους και σε κλειστό χώρο. 1985 ρε!
ΥΓ. Ήταν σε μια στιγμή ο Petrucci, γκλίτερ στη μπλούζα, γκλίτερ στην κιθάρα, μούσι να γυαλίζει από ιδρώτα να λες έχει γκλιτερ κι εκεί. Έτοιμος για Gazi Music Hall!
Καλα Μαστοντον λεω να μεινω στο στουντιο υλικο
Live ο ηχος τους εχει τον ασυμμαζευτο για να το θεσω ευγενικα. Το sludge αλλα και η ψυχεδελεια ειναι στο dna τους . Αυτος ο «βλαμμένος» που εχουν στα drums τι σκατα «κουμπωνει» ηθελα να ηξερα για να αντεχει να παιζει σε αυτη την ηλικια, σε αυτη τη θερμοκρασια, αυτα τα γυρισματα με αυτη την ενεργεια/ταχυτητα.
Τελος οι Haken προφερονται Χέϊκεν (επειδη βλεπω να αναφερεται λαθος καποιες φορες), κι εγω για καμποσα χρονια Χάκεν το πρόφερα.
Πολυ κακο το timing παντως με το θανατο του Ozzy, με μιση καρδια πηγα στο λάιβ.
Πιθανότατα φταίει αυτό που δεν το ευχαριστήθηκα πολύ.
Δεύτεροι και καταϊδρωμένοι (όχι λόγω καύσωνα:) αφού όταν μιλάμε για τέτοιο t-shirt αμέσως σκεφτόμαστε…
Να προσθέσω εδώ ότι, εκτός από την απόδοση του Λαμπρή που γράφτηκε παραπάνω, είναι εντελώς ασαφές από τις αντικρουόμενες περιγραφές και το πως ήταν και οι Mastodon!
Καλημέρα σας κύριοι, πέρασα όμορφα χθες, πήγα με χαμηλές προσδοκίες για μια μπάντα που μέχρι το 2003 ηταν στις 5 αγαπημένες μου και είχα να τους δω 25 ολόκληρα χρόνια. Ήταν συγκινητικά στα κομμάτια απο το scenes, ακόμα πιο συγκινητικά στα κομμάτια απο το falling…γενικά ένιωσα αρκετά. Από την άλλη ουτε ένα κομμάτι απο τον αγαπημένο μου δίσκο τους, το Awake ντε! Κρίμα.
Δεν θα γίνω party pooper για τον Λαμπρή, αυτό μπορεί αυτό κάνει και τουλάχιστον ιδρώνει τη φανέλα. Οι υπόλοιποι είναι απο τους καλύτερος μουσικούς του χώρου οπότε ποιος είμαι εγώ να κρίνω.
Mastodon η τρίτη και καλύτερη φορά που τους είδα, διαστημική μπάντα στο στούντιο, ήθελα κάποια κομμάτια ακόμα αλλά έπαιξαν supernaut οπότε όλα έσβησαν στην μάλλον καλύτερη στιγμή της βραδιάς.
Ακούσαμε την αλλαγή στους στίχους από Portoy στο Take the Time,ετσι?
Just let him catch his breath
An evening with…
Είδαμε, ακούσαμε, ξελαρρυγιαστήκαμε, κλάψαμε, γράψαμε.
Επειδη ειδα κανα 2-3 να λενε για το Pull Me Under αργα στο setlist κτλ, να υποθεσω πως δεν ακουστηκε απο Λαμπρι οσο καλο οσο ακουγοταν στην αρχη του live? Ισως να φταιει η κουραση και η ζεστη, γιατι οταν τους ειδα εγω, με τους φιλους μου ειπαμε το ακριβως αντιθετο. Πως του πηρε 2 ωρες δηλαδη να ζεσταθει η φωνη του, γιατι σε μας το Pull Me Under (που ηταν επισης τελευταιο τραγουδι) το ειπε ΑΨΟΓΑ, με τις τσιριδες, με τα παντα του. Γενικα στο πρωτο μισο της συναυλιας φανηκε να εχει αδυναμες στιγμες ο Λαμπρος οταν τους ειδα εγω, αλλα απο την μια ωρα και μετα δεν ειχε κανενα προβλημα.
Μινι εγκλημα αυτο, οντως.
Ένα Mirror το είχα άχτι. Δηλαδή, πραγματικά… Μην βάλεις το Enemy και παίξε το κλασικό… Ακόμη και το '19, παρά το αισχρό σετλιστ, είχε ένα Lie.
Ας γραψω κι εγω τα δικα μου τωρα. Για διαφορους λογους δεν τους ειχα δει στο παρελθον, το original Images ειναι ο πιο “ακριβος” δισκος της δισκοθηκης μου, τον ειχα αγορασει οταν ειχε πρωτοβγει “τοτε” και ειναι σε σχεδον τελεια κατασταση. Ηταν μια μπαντα ομως που με κουρασε οσο περνουσαν τα χρονια και καποιες αναποδιες (θητεια, δουλεια, lineups που δεν μου αρεσαν) δεν βοηθησαν για να τους δω ποτε. Μετα απλως δεν ηθελα.
Εκανα ομως reconnect τα τελευταια χρονια και πηγα χθες λοιπον για να απολαυσω τον Μιχαλακη και τους αλλους. Αλλα κι επειδη ειχε την αλλη μικρη γκρουπαρα στο billing. Αφου επιβιωσαμε απο αυτο το λιοπυρι κι εμεις κι αυτοι, ειναι μεγαλη επιτυχια. Οι Χακεν/Χεικεν/Χεινεκεν/Χαινεκεν ειναι καταπληκτικοι. Θελω να τους δω σε ενα κλαμπ, ειχε τοσο κοσμο χθες που νομιζω οτι γεμιζουν 1000αρι για πλακα και λογικα χωρανε ανετα και στο Φλοιντ.
Το Οζι φιλινγκ ηταν πανταχου παρων, αλλα με τοση ζεστη δεν ηταν ευκολο να το πιασεις. Για εμενα τουλαχιστον. Εως οτου ηρθε η ωρα των Μαστοντον.
Ποτε δεν πολυγουσταρα, ακουγα και οσα λετε για τα λαιβ τους, οποτε εντυπωσιαστηκα θετικα με το αποτελεσμα. Χρειαστηκα ωτασπιδες, δεν το κρυβω, αλλα το δευτερο μισο του σετ τους ηταν εξαιρετικο και η διασκευαρα ηταν συγκλονιστικη. Καλα περασα, ομως ειχε ερθει η ωρα για τους αλλους.
Ευχαριστω πολυ που φαγωθηκατε με τον Λαμπρι ρε χειτερς, ειχα προετοιμαστει για το χειροτερο. Μια χαρα τα πηγε αν δεχτουμε οτι κανεις δεν γυριζει 35 χρονια πριν για να πει τα ιδια τραγουδια οπως τα ελεγε τοτε στο στουντιο. Τι να κανει, σπαθια να καταπιει; Εχω δηλωσει οτι γουσταρω την προσπαθεια του Αξλ και την περσονα του, που ξερει οτι δεν το εχει και συνεχιζει. Ε, καπως ετσι κι ο Λαμπρι, που οχι απλως ειπε καλα οσα ηταν χαμηλα, αλλα εδωσε ο,τι ειχε και στα ψηλα. Μια χαρα τα πηγε.
Βεβαια, το ματι επεφτε στην τριαδα. Φαινεται απο τις φωτο που ανεβασα. Πανδαισια. Καθως δεν εχω δει κανενα αλλο σοου τους, δεν ειχε σημασια το σετλιστ. Ποτε δεν θα κανω catch up, εκτος αν αρχισω να τους κυνηγαω για κανεναν χρονο σε καθε συναυλια τους. Και παλι… Οπως εγραψα, στο Take the Time εκλεισα τα ματια και απηλαυσα. Ολη η συναυλια ηταν ενα sountrack (αφου δεν υπαρχουν πιτς και πριτς και τετοια στους DM), μια πανδασια. Αλλα σε αυτο, στο Peruvian και στο Pull me (λογικο, για καποιον που δεν το εχει ακουσει ποτε λαιβ ε; ) ολα ηταν μαγικα.
Ηχος κρυσταλλο, αυτοσχεδιασμοι και δεν-ξερω-τι-διαολο-παιζετε ηταν ολα τελεια. Μπλε μουσι ο Μαικ, θελω να κανω κατι τετοιο στο δικο μου εδω και χρονια, αλλα σε πιο ιλεκτρικ (το αλλο που σκεφτομαι ειναι το κοραλι), αν τυχον τον δειτε, πειτε του οτι τον μεγαλωνει το σκουρο χρωμα. Εγκρινω και αγαπαω ομως.
Αυτα. Αν θυμηθω κατι αλλο, θα το προσθεσω.
Peruvian Skies από τα καλύτερα σόλο του Πετρουτσι, σύντομο μελωδικό ουσιαστικό
Και το ενώνει με το επόμενο χεβι ριφφ τόσο ωραία
Χαίρομαι που όλοι λέτε ότι ήταν στις κορυφές της βραδιάς
Προφανώς ήταν αφού πέταξαν μέσα κι ένα Wherever I May Roam έτσι να γουστάρουμε.
Και Pink Floyd έβαλαν οκ μην βαράτε
λοιπον ας γραψω κ εγω τα δικά μου τωρα που επεστρεψα απο Αθηνα και κοιμηθηκα μερικές ωρες.
Καταρχήν στα της διοργάνωσης.Ολα μα όλα αψογα. Δεύτερη μου φορά στο release και πραγματικά δεν εχω λόγια. Μπήκα κατευθείαν σε mood συγκρισης…τι να λέμε τωρα.
Μόνο και μόνο οτι με το που σκαμε μυτη στον χώρο και κατευθείαν συναντάς τόσο κόσμο που μπορεί να σου παρέχει τα πάντα, απο την είσοδο με τα εισητηρια που έγινε αβίαστα, απο τα τζάμπα αναψυκτικά λογω καύσωνα, τα καπέλα και τις τύπου βεντάλιες για να την παλέψεις, τα διάσπαρτα σημεία για μάρκες τα οποία σε λίγα λεπτά είχες εξυπηρετηθεί, τα σημεία για μπύρες και ποτά(amstel παγωμένη πάντα και ποτά ονόματος και όχι απο lidl) , τα σημεία φαγητού, τα μέρη για να φορτίσεις κινητά, τις πολλές τουαλέτες, το σημείο που γεμίζεις νερό, τους ανθρώπους που ανα πάσα στιγμή σε εξυπηρετούν, το ιατρικό προσωπικό που ήταν παντου, το vip που έχει ας πούμε κάποιο νόημα, τις οθόνες που αν θες αράζεις απο οπουδηποτε και βλέπεις μέχρι να βγεί το συγκρότημα που θέλεις…τι να λέμε τώρα, σκέφτομαι τις συνθηκες που αντιμετωπισαμε πριν κανα μηνα στο χωραφι και απορώ…
haken αψογοι, τους έχω άχτι να τους δω σε κλειστό χώρο σε 2ωρο show να τα ξεσκίσουν όλα. παικταράδες μεγάλοι. έχουν στην χώρα μας νομίζω πολύ μέλλον.
mastodon είναι γνωστό οτι δεν με ψήνουν, είναι απο τις μπάντες που δεν μπορω να παρακολουθήσω λαιβ με τπτ, λίγα πράγματα μου αρέσουν απο την δισκογραφία τους, ποτε δεν μπορουσα να ακολουθησω το hype μαυτούς, παρόλα αυτα είδα οτι εδωσαν πόνο πάνω στην σκηνη και είχαν κ καλή ανταποκριση απο κόσμο. στην διασκευή πάντως τους παραδέχτηκα.
οι DT είναι η μπάντα που μαζί με τους Death με εχουν στιγματίσει όσο κανένα άλλο συγκρότημα.
τους είδα εδω πάνω το 5 σε ενα απίστευτο live( ημουν και νέος τότε) και δυστυχώς όσες φορές έχουν ξαναέρθει Ελλάδα δεν καταφερνα να πάω. Τα τελευταία χρόνια με είχαν χάσει ελαφρώς όμως με την επιστροφή του Μιχαλάκη δεν υπήρχε περίπτωση να το χάσω το λάιβ και ας με διωχναν απο την δουλειά!
Σεμιναριακό λάιβ. Απόδοση 1000% πάνω απο το φυσιλογικό όριο που μπορεί να πιάσει μουσικός του πλανήτη μας.
Ο ήχος είχε νομίζω σε σημεία κάποια θεματάκια, που πιστευω μόνο nerds το καταλαβαμε. Απο ενα σημείο κ μετά ηταν χάσιμο.
Στο hollow years παίζει να ανατριχιασαν και οι χόνδροι μου. Κοιτούσα γύρω μου και έβλεπα κοσμο να κοιτάει και να γυριζει το κεφάλι δεξια αριστερα με μια απορία σε φάση τι ειναι αυτο που βλέπουμε και πως παίζουν έτσι.
Πετυχα Χάκο Περβανιδη σε κάποια φάση και ο τύπος ήταν απλά αλλού, δυσκολευόταν να το διαχειριστεί. Μια πολύ μικρή κοιλιά κάπου στα μισά νομίζω αλλά και πάλι αυτο μπορεί να φάνηκε έτσι σε μένα.
αγαπημένες φάσεις σιγουρα hollow years, fatal tragedy, peruvian και as i am.
σιγουρα θα ηθελα καποιες αλλαγές στο setlist, όπως και κάποιο μεγάλο κομμάτι, αλλα οκ μην τα ζητάμε όλα. Ζούμε πάντως για να ακούσουμε λαιβ change of seasons.
awake και 6doit θέλω να πιστευω οτι θα ακούσουμε του χρόνου αν ξαναερθουν.