Dream Theater

ΣΙΓΟΥΡΑ γροουερ που ξεχασα να πω. Τις πρώτες φορες δε μου αρεσε πολυ. Οσο παει το αγαπω.

1 Like

Για μένα πάντως μένει η απορία: τι έχει αυτός ο δίσκος που δεν έχει ο προηγούμενος, ή τι δεν έχει που είχε το AVFTTOTW, και τον κάνει πιο ενδιαφέροντα; Δεν λέω αξιολογητικά καλύτερο, αυτό είναι υποκειμενικό, αλλά στη συνταγή τι αλλάζει; Πέρα απ’ τον Portnoy

1 Like

Έχω ακούσει μια φορά ολόκληρο τον δίσκο και το Shadow Man μόνο του 5 ή 6 φορές. Δεν ξέρω αν θα ξανακούσω το υπόλοιπο, ίσως ξανακούσω το Bent the clock, αλλά το Shadow Man νομίζω ότι ήρθε για να μείνει.

Αυτό που πραγματικά με στεναχωρεί είναι μόνο ότι οι μελωδίες του Λαμπρή, σχεδόν σε όλο το δίσκο, είναι σα να ακούω μονίμως το the Spirit Carries on, πράγμα που με αποτρέπει να δώσω ευκαιρίες στα υπόλοιπα τραγούδια…

Καλύτερη συνοχή και πιο ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Αυτό κάνει πολύ πιο ευχάριστη/εύκολη την ακρόαση από την αρχή ως το τέλος. Επίσης, έχει εναν πιο heavy και σκοτεινό χαρακτήρα, που εν τέλει φαίνεται να τους ταιριάζει (ειδικά στο riffing). Αλλά κυρίως τα παιξίματα του Portnoy που κάνουν όλα τα τραγούδια πιο “ζωντανά”.

(πόλύ καλό και το AVFTTOTW ε)

7 Likes

Ας πούμε συνοχή καλύτερη δεν βρίσκω. Το σκοτεινό το ακούω (δεν θυμάμαι τι και αν είχε κονσεπτ το View, αλλά σίγουρα δεν ήταν κάτι εμφανώς σκοτεινό). Αλλά πιο βαρύ; Έχω την εντύπωση ότι το μέταλλο έχει μείνει σταθερό, κι αν στο ένα βρίσκεις κάτι megadethoriff, στο άλλο έχεις μια οκταχορδη που έγραψε ιστορία με το ριφ της.

Τώρα ο Πορτνου είναι ισόποσα καλός και κακός για κάποιους, στο πώς ας πούμε είναι πιο πρόβλεπε. Αλλά λέω εκτός αυτού

Ακομα δεν τον θεωρω καλυτερο απο το AVFTTOTW , που τον θεωρω ισως το καλυτερο δισκο με mangini μαζι το dramatic…Δεν βλεπω και τρομερες διαφορες… εκτος του portnoy και οτι το νεο αλμπουμ εχει πιο καθαρη παραγωγη…

2 Likes

Και θα πεταχτω κι εγω να πω, χωρις να το εννοω σε φαση “ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ”, πως αυτην ακριβως την θεση του Χοκαμ και μαλιστα οπως εκφραζεται σε αυτες εδω τις δυο παραγραφους, εγω και οι 3 κολλητοι με τους οποιους μεγαλωσα και ανακαλυψα τους Dream Theater μαζι την εχουμε εδω και περιπου 26 χρονια. Ναι, απο πριν βγει το Scenes From A Memory. Ανακαλυψαμε και λατρεψαμε τους Theater με τον Moore, αγαπησαμε τον ηχο και την σκηνικη παρουσια του Sherinian σε Seasons, Falling, Λυκαβηττο, και παρολο που επισης λατρεψαμε και τα δυο LTE, ξενερωσαμε οταν πηραν τον Rudess στην “κανονικη” τους μπαντα. Απο καλλιτεχνικης αποψης αλλωστε, θα μπορουσαν καλλιστα να συνεχιζαν να βγαζουν οσα LTE οσα ηθελαν, και να κρατησουν τον Sherinian για τις συνθεσαρες τους και το x-factor που εδινε στην μουσικη τους.

Δυστυχως δε θα γινει ποτε αυτο το reunion, ποσο μαλλον οταν ο Sherinian πεταει σποντες εναντιον του LaBrie στο Twitter, και οταν ειναι ακομα salty επειδη ο Portnoy πηγε μονος του στην παλια τους αγαπη και τον αφησε στο κλαρι, διαλυοντας ουσιαστικα ταυτοχρονα και τους Sons Of Apollo.

Τα ειπες ολα σε δυο προτασεις. Δηλωση πληρως αληθης και για τον Moore, και για τον Sherinian. Surrounded, Metropolis, Learning To Live, Mirror/Lie, Voices, Space Dye-Vest, New Millenium, Lines In The Sand, Trial Of Tears κι ενα σωρο αλλες κομματαρες ειναι τεκμηριο του πως ενα τραγουδι που ειναι ηδη φανταστικο, μπορει να ανεβει σε αλλο επιπεδο οταν ο keyboard player βαλει αυτο το εξτρα μπαχαρικο που απογειωνει την φαση.

Εγω οπως εγραψα και στο mini-review μου δεν θεωρω πως ενας νεος δισκος απο μια μπαντα οπως οι Dream Theater επιβαλλεται να εχει σημεια που να μας προκαλουν τεραστια εκπληξη, αλλα σιγουρα επωφελειται και ανεβαινει επιπεδο οταν κατι τετοιο συμβαινει.

Θα ειμαι πιο επιεικης παντως απο τους αλλους που απαντησαν, και θα πω οτι τα πληκτρα του σε τραγουδια οπως Prophets Of War, The Count Of Tuscany, την εισαγωγαρα του Bridges In The Sky, τα σημεια στο Outcry που για πρωτη φορα θυμιζει Kevin Moore - ισως για αυτο λατρευω αυτο το τραγουδι, με εξεπληξαν θετικα, αλλα ακομα κι ετσι αυτο μας παει πισω στο 2011… δεν θυμαμαι κατι απο τον Rudess στα προηγουμενα 4 αλμπουμς που να με κανει να λεω “wow”.

Ε οκ κι ο Sherinian εχει να επιδειξει A Change Of Seasons και τεραστια παρακαταθηκη στο Falling, οπως επισης και μια τεραστια γκαμα απο προσωπικους δισκους και μουσικαρες με τους Sons Of Apollo, με τα οποια νομιζω πως δεν τον βλεπει τον αγαπητο Jordan και τα δικα του προσωπικα (που καποιος επιτελους πρεπει να πει πως ειναι σχεδον ολα πολυ βαρετα) :stuck_out_tongue:

  • Περισσοτερα και καλυτερα πιασαρικα σημεια και τραγουδια. Το Dead Asleep το θεωρω instant classic. Δεν μπορω να σκεφτω ουτε ενα τετοιο στο προηγουμενο.

  • Το Bend The Clock ειναι επιτελους μετα απο παρα πολυ καιρο μια υπεροχη power ballad, κι οχι μια power (ή και οχι) ballad απλα για να υπαρχει κι αυτο το στοιχειο στον δισκο (εσας κοιταω The Bigger Picture, Out Of Reach, Along For The Ride, Beneath The Surface, ή τελος παντων ετσι ακουγονται αυτα τα τραγουδια στα δικα μου τα αυτια, ως fillers).

  • Το Night Terror με κερδισε ως single-οειδες τραγουδι απο το πρωτο ακουσμα, κατι που δεν μπορω να πω για τα Alien + Invisible Monster, τα οποια οριακα τα κανω skip πλεον οταν ακουω το AVFTTOTW.

  • Καλυτερο ηχο, πιο groovy drumming, γενικα μια καλυτερη συνοχη οπως ειπωθηκε.

3 Likes

Μα το θεό ρε παιδιά δεν καταλαβαίνω το επιχείρημα “πιο groovy” χωρίς σε καμία περίπτωση να αμφισβητώ τι σας ευχαριστεί. Αλλά πχ στο alien εκεί στο σόλο με τα στερεοφωνικά hihat του mangini, στο groove του view (epic) δεν ξέρω πως γίνεται να μην πεις τι φοβερούς ρυθμούς έφτιαξε ο mangini. Ίσως η πολυπλοκότητα του να ξενίζει αυτό οκ. Επίσης αναμφίβολα ο ήχος στα πιατίνια του Portnoy ήταν είναι και θα είναι σαφώς ανώτερος.

Πόσο γουστάρω τέτοια topic με υπεραναλύσεις γυρω απο μια αγαπημένη μπάντα…
Μόνο στους theater γίνεται αυτό το παιχνίδι…!

6 Likes

Είχε κανει τάμα η μανα του οταν ήταν μικρος.

11 Likes

Το θέμα είναι τι θέλει κανείς.
Εγω πχ, ενώ μου αρέσει να είναι τεχνικός κάποιος, μου αρέσει να ταιριάζει και αυτό που παίζει, να το αφήνει να αναπνέει. Ο Μagnini δεν το έκανε αυτό, ήταν τεχνικός παντού, χωρίς να αφήνει τα υπολοιπα όργανα να έχουν τον χώρο τους.Έκανε παπάδες ο ανθρωπος, αλλά ήταν μηχανή - με την κακή έννοια.

2 Likes

Επρεπε να το γραψεις με λατινικους χαρακτηρες ομως, εκτιμησα οπως και να χει :100:

Θαυμαζω τους ρυθμους του Mangini τεχνικα, αλλα δε με κανουν ποτε μα ποτε να κουνησω κεφαλι πανω κατι, τι να γινει τωρα. Σε καποιους απο εμας απλα δεν μας κανει και πολλα ως drummer :stuck_out_tongue:

5 Likes

Ναι δεν το αμφισβητώ, αυτό λέω ότι εμένα μου κάνει εντύπωση γιατί ειδικά στο view που ήταν επιτέλους και ο ήχος αντάξιος βρήκα πράγματα που με εντυπωσίασαν και μου έμειναν πολύ στο μυαλό στο κομμάτι του drumming. Και κούνησα και το κεφάλι μου συνέχεια :smile:

Πάντως αν κρίνουμε από το πόσο καλό ήταν το Night Terror στο live, τα καινούργια κομμάτια σίγουρα θα σκοτώνουν, μένει να δούμε τι θα παιξουν

4 Likes

Αυτο ειχε ανεβει προσωρινα σε ενα promo video στο instagram για το υπολοιπο της περιοδειας αν δεν κανω λαθος, και μπορει κανεις να δει τα Rite Of Passage, Dark Eternal Night και Midnight Messiah. Ειναι το προγραμμα για τα φωτα και τα lasers.

Δεν ξερω τι θα αντικαταστησουν βεβαια. Δεν πιστευω πως θα ειναι η μονη αλλαγη στο setlist για την αμερικανικη περιοδεια, αλλα θα μαθουμε πολυ συντομα. Λιγο μεχ οι 3 αυτες επιλογες σε σχεση με αλλα που θα μπορουσαν να μπουν, αλλα δεν πειραζει. Αρκει να μην αφαιρεσουν καποιο απο αυτα που λατρευω :stuck_out_tongue:

3 Likes

Απο τα καλυτερα σου :joy::joy:

2 Likes

Rite of passage πιστεύω και να μην το έπαιζαν ποτέ ξανά δε θα πείραζε κανεναν

2 Likes

Night Terror ειναι μειξη A Nightmare To Remember και Rite of Passage, change my mind.

Δε θα με πειραζε να μην το ξαναεπαιζαν ποτε ξανα, αλλα θα το προτιμουσα απο τουλαχιστον 2-3 τραγουδια του επετειακου σετλιστ που ειδατε. Barstool Warrior, The Spirit Carries On, This Is The Life ας πουμε στα πολυ ευκολα… αυτα μου ειναι πληρως αδιαφορα.

Σημερα ξεκινησε το αμερικανικο σκελος σε Φιλαδελφεια και εσκασαν οι εξης αλλαγες:

  1. The Dark Eternal Night αντι για Constant Motion (αδιαφορη αλλαγη, μου αρεσουν και τα δυο πολυ, τα εχουμε δει και τα δυο στην Μαλακασα 2007)

  2. Midnight Messiah αντι για As I Am (ξενερωνω λιγακι ισως? Το εχω δει ξανα το As I Am, αλλα ειναι επος, απο την αλλη το Midnight Messiah πρεπει να ειναι ωραιο live και ειναι και κατι φρεσκο)

Η προσευχη σου εισακουστηκε, τελικα ακυρο το RoP :joy:

1 Like

Στις αλλαγές του Setlist, θα έλεγα «όχι πάλι TDEN». Το έχω δει πολλές φορές live. Είχαν πει θα έπαιζαν όλο το parasomnia. Συνεχίζουν το tour σαν anniversary. νομίζω θα κάνουν από τον χειμώνα κανονικό τουρ για το άλμπουμ υποθέτω.

Στα του άλμπουμ. Δουλέψτε λίγο με το άλμπουμ και αφήστε τον χρόνο να δουλέψει. Ένα μήνα μετά το έχω λατρέψει και ακόμα ανακαλύπτω.

Παιδιά όχι άλλο συζήτηση για ποιος θα έπρεπε να ήταν ο πληκτρας, ο drummer, ο τραγουδιστής. Αυτοί οι πέντε είναι κλασική σύνθεση της μπάντας. Καλώς ή κακώς. Αυτή η συζήτηση κρατάει 20 χρόνια. Είναι σχεδόν ατέρμονη.

Ρε γαμάει το Rite Of Passage. Ρεφραινάρα.

Αν δεν μας αρέσει κι αυτό το τραγούδι τίποτα δε μασόνοι!

2 Likes