Παρότι βρήκα κι εγώ ΘΕΪΚΟ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ το άρθρο του Outsined, δεν έχω λάβει ακόμα τίποτα. Και αρχίζει να μη μου φαίνεται τόσο καλό εσχάτως…
(ξέμπαρκος)
να πω και γω ότι είναι πολύ ωραίο άρθρο. το γεγονός βέβαια ότι τα μόνα άλμπουμς που παλεύω από τους theater είναι το train of thought (και ας μην είμαι οπαδός ούτε κατά διάνοια των Nevermore ούτε των Opeth…), και το Six Degrees Of Inner Turbulence, μικρή σημασία έχει
Kαι γω το διάβασα, μια χαρά μου φάνηκε, μπράβο για τη δουλειά.
Επειδή έχω υπάρξει φαν της μπάντας, το άρθρο μου θύμησε ότι το χαστούκι που έφαγα με το Scenes (για ένα χρόνο έπαιζε ασταμάτητα ό,τι άλλο κι αν άκουγα), το λάιβ στο Ρόκγουεηβ, το SDOIT (τι δισκάρα μα το δία) και το διπλό λάιβ στο Ρόδον (ναι, πήγα και τις δύο μέρες!), μου το έχουν ρίξει λίγοι καλλιτέχνες που γουστάρω.
Από κει και πέρα, ο πήχυς για μένα έφτασε τα 3 μέτρα, και αρχικά το ToT και μετά οι υπόλοιπες κυκλοφορίες δεν τον ξεπέρασαν. Και το αποκορύφωμα ήταν η κάκιστη για τα δεδομένα τους εμφάνιση στη Μαλακάσσα, που με ξενέρωσε πάρα πολύ.
Εκτός από κάποιες ακροάσεις στο καινούριο, δεν το έχω ακούσει όσο θέλω, αλλά παρ’ όλα αυτά ακούγεται πρόμισιν για τη συνέχεια.
αυτή τη συναυλία την είχα χάσει. Και αν ο λόγος “σ.εξ. στη Ρόδο” ακούγεται καλός, τότε να διεκρινήσω πως πρόκειται για στέρηση εξόδου στο στρατόπεδο και ανάκληση άδειας…(dream theater και cornell, ούτε επίτηδες).
εμφανίσεις 40λεπτών σε φεστιβάλ δεν τους πάνε. τώρα βέβαια θα μου πεις οι Άγλλοι ενθουσιάστηκαν με την εμφάνισή τους στο download φέτος…
panagioti, σκέψου όταν βγήκε το 2003 που βγήκε το ToT πόσο εύκολο ήταν για κάποιον που άκουσε το deliverance των Opeth (της ίδιας χρονιάς) να ακούσει το ΤοΤ και αντίστροφα. there’s my point…
Ναι βασικά στο Rockwave τότε παίξανε μόνο κανα 80λεπτο αν θυμάμαι καλά και δεδομένων των συνθηκών (fest με Lineup που περιείχε από Anathema μέχρι Heaven & Hell την ίδια μέρα, ψιλοάσχετο δηλαδή με τους Theater) κατεβάσανε μια χαρά setlist.
Αν σε χαλάνε τα άλμπουμζ μετά το SDOIT λογικό να ξενέρωσες μια και παίξανε αρκετά κομμάτια από αυτά.
Δηλαδή είδες Endless Sacrifice & Honor Thy Father live, τι άλλο θες !
Kαι εγώ το ίδιο! Τεράστιες συναυλίες, σίγουρα οι καλύτερες από όσες έχουν παίξει εδώ.
Στενοχωρήθηκα που διάβασα μετά δηλώσεις τους πως είχαν δυσαρεστηθεί με τον χώρο. Από τη συναυλία είχα μείνει με την εντύπωση πως γούσταραν.
Πάμε να δούμε τι είχαν παίξει τότε λοιπόν
Τετάρτη, 6/11/02
[ol]
[li]Νew Millenium[/li][li] The Mirror[/li][li] Lie[/li][li] Burning My Soul[/li][li] Another Hand / The Killing Hand[/li][li] The Great Debate[/li][li] Another Dimension (διασκευή LTExperiment)[/li][li] The Spirit Carries On[/li][li] Learning To Live[/li][li] About To Crash[/li][li] War Inside My Head[/li][li] The Test that Stumped Them All[/li][li] Goodnight Kiss[/li][li] Solitary Shell[/li][li] About To Crash (Reprise)[/li][li] Losing Time/Grand Finale[/li][/ol]
Encore:
[ol]
[li] Home[/li][li] Take The Time[/li][/ol]
Πέμπτη, 7/11/02
[ol]
[li]The Glass Prison[/li][li] 6:00[/li][li] Strange Déjà Vu[/li][li] War Inside My Head[/li][li] The Test that Stumped Them All[/li][li] Surrounded[/li][li] Through My Words[/li][li] Fatal Tragedy[/li][li] Misunderstood[/li][li] Peruvian Skies[/li][li] Instrumedley[/li][li] Lines In The Sand[/li][li] Invaders[/li][li] Children of the Damned[/li][li] The Prisoner[/li][li] 22 Acacia Avenue[/li][li] The Number of the Beast[/li][li] Run to the Hills[/li][li] Gangland jazz/blues version[/li][li] Hallowed Be Thy Name[/li][/ol]
[LEFT][COLOR=#000000]Encore:
[/COLOR]
[ol]
[li]Pull me under[/li][/ol]
Καταλαβαίνεις λέβι για τι μιλάμε?
[/LEFT]
πρώτη σειρά. και τις 2.
έπιασα 2 μπαγκέτες (τη μια την έδωσα σε ένα παλικάρι δίπλα μου που έλεγε ότι είναι drummer και είχε έρθει από κάποιο νησί).
ουσιαστικά ήμουν κάτω από τον Petrucci.
ήμουν νεανίας τότε. τα είχα δει όλα.
Ναι το θέμα είναι ότι στη Μαλακάσα δεν φαντάζομαι να πήγες περιμένοντας να δεις τέτοιο μεγαλειώδες setlist.
Πρέπει να στεκόμουν κανά μέτρο πίσω σου! 
πίσω μου σε έχω theaterά… που λένε.
πάντως δεν σχολίασες το άρθρο…
άφοβα!
Παράλειψη μου! #-o
Λοιπόν:
To άρθρο είναι μεγάλο και χορταστικό. Έχει ξεκάθαρα οπαδική σκοπιά αλλά αυτό είναι κάτι που προσωπικά δεν με ενοχλεί. Νισάφι πιά με την “αντικειμενικότητα”. Gay πράγματα!
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με πολλά από αυτά που γράφεις: Για το πόσο δισκάρα είναι το Six Degrees, για το μαγικό διήμερο στο Ρόδον, για το πως η μπάντα ξεκίνησε την δεκαετία με τους καλύτερους οιωνούς περιοδεύοντας για το Scenes from a Memory.
Eπίσης συμμερίζομαι την απογοήτευση σου για την συνεχιζόμενη απαξίωση των Theater στην Ελλάδα και για το γεγονός πως οι επισκέψεις τους έχουν αραιώσει. Μάλιστα η συγκυρία είναι κακή γιατί ενώ περιοδεύουν σε μεγάλους χώρους έξω, εδώ τους σνομπάρει το κοινό, άρα για τον προμότερ είναι ρίσκο να πληρώσει να φέρει μία μπάντα με υψηλότερο πλέον κασέ όταν φοβάται πως δεν θα πουλήσει εύκολα τα απαραίτητα εισητήρια για να έχει κέρδος.
Εκεί που εγώ δεν θα ήμουν τόσο επιεικής με τους Theater είναι:
- Στο pattern του να κυκλοφορεί πλέον live album/DVD μετά από κάθε στούντιο άλμπουμ. Ναι, ξέρω, δεν είναι τα ίδια κομμάτια κάθε φορά κλπ. αλλά πραγματικά θα το θεωρούσα πιό σωστό αν το περιόριζαν σε κυκλοφορίες για τους “λίγους και τους άρρωστους” μέσω της ytsejam παρά να το κάνουν όπως γίνεται με επίσημες κυκλοφορίες
- Ο περιορισμός του πειραματισμού και η προσπάθεια για καθιέρωση στο Metal. Για μένα αυτό ξεκινά με το Train of Thought. Σε όλα τα προηγούμενα άλμπουμ άκουσα κάτι που δεν είχε ξαναπαιχτεί ως τότε. Το ΤοΤ όχι μόνο δεν το έχει αυτό αλλά μοιάζει να ακολουθεί μία φόρμουλα με στόχο τα “σκήπτρα του metal”. Αν το συνδυάσει κανείς αυτό και με επικριτικές δηλώσεις που είχε κάνει τότε ο Portnoy για τις τότε κυκλοφορίες των Metallica/Maiden, είναι ξεκάθαρο πως υπήρχε μία απόφαση “εμπορικής στρατηγικής” που έλεγε “Πάμε να κερδίσουμε αυτό το κοινό τώρα που οι μεγάλες μπάντες του είδους δεν τραβάνε”. Στο Octavarium η κατάσταση διορθώθηκε ως προς αυτό, αλλά με την Roadrunner και to Chaos το κακό παραέγινε: Για μένα είναι ο πιό ανέμπνευστος δίσκος που έχουν βγάλει (και οι μεταλλικές του στιγμές ειδικά είναι μετριότατες). Χρειάζεται να αντλήσουν έμπνευση και από αλλού: Από νέα side projects, από αυτούς που παίρνουν μαζί τους στον δρόμο (η συμμετοχή των Zappa plays Zappa στην Aμερικάνικη περιοδεία είναι δέιγμα στη σωστή κατεύθυνση), κάτι πάντως πρέπει να γίνει.
Ας μην ξεχνάμε πως οι Theater είναι μία μπάντα που έκανε τους μεταλάδες να ακούσουν Dixie Dregs και… Elton John. Αυτό θα πρέπει να παραμείνει έτσι και όχι να γίνει το αντίθετο. - Τέλος, παρ’ όλο που συμμερίζομαι απόλυτα τα όσα γράφεις για “βιωσιμότητα” και καλό είναι να αναλύονται και αυτά τα θέματα για να μην ζεί κανείς με ψευδαισθήσεις, το “έχασαν οπαδούς αλλά με τους νέους έχουν συνολικά περισσότερους” είναι παγίδα για κάθε μπάντα: Γιατί αν με το Forsaken κέρδισαν από το κοινό των Evanescence τα κοριτσάκια που τραγουδούσαν δίπλα μου στη Μαλακάσα τα λόγια του, απομακρύναν ταυτόχρονα ακροατές σαν εμένα. Και μπορεί εγώ να μην τους γυρίσω την πλάτη οριστικά ποτέ αλλά άλλοι μπορεί να το κάνουν. Και φυσκά, η μεγάλη πλειονότητα από το κοινό των Evanescence όλοι ξέρουμε πως δεν θα παραμείνει στον χώρο για πολλά χρόνια.
Αυτά, τα ξαναλέμε.
Κατανοητά τα όσα λες. Δε νομίζω να απέχουν ως σκεπτικό με αυτά που λέω, απλά υπαρχει διαφορετική προσέγγιση που είναι κατανοητό.
Δεν πιστεύω πως το ToT βγήκε με τη λογική του “πάμε να πάρουμε τα σκπήπτρα στο metal”. Αν θυμάσαι εκείνη την περίοδο οι theater είχαν κατηγορηθεί για το Disappear ότι παραέχει Radiohead στοιχεία, για το Misunderstood ότι παραείναι απλό και για το Solitary Shell ότι είναι pop. Κουρεύτηκαν σου λέει, άρα πάει το ξεχνάμε το metal σιγά σιγά.
Δεν περίμενε ΚΑΝΕΙΣ να βγάλουν ένα τέτοιο δίσκο. Και τουλάχιστον μέχρι ένα σημείο αυτή ήταν η “χαρά” του Portnoy. Κάτι που επανέλαβε στο Octavarium, που μετά τη σημαντική επιτυχία του Tot θα περίμενε κανείς να μείνουν σε αυτή.
CD/DVD. Πού είναι το κακό; Ίσα ίσα οι επίσημες κυκλοφορίες είναι πολύ πιο προσεγμένες από αυτές της ytsejam. Έβγαλαν 4 επίσημες κυκλοφορίες DVD στη δεκαετία. Τελείως διαφορετικές και για μένα όλες έχουν κάτι να πουν. Δε θα ήθελες να έχεις δει το Scenes, το Budokan και το Score; Άντε να είχαν μια λιγότερη…Τι αλλάζει;
Όταν λέω νέο κοινό ούτε καν υπολογίζω αυτό που λες εσύ. Εγώ υπολογίζω το αγοραστικό κοινό του Classic Rock που ένα ποσοστό θα ψάξει και τον back catalogue. Αν δεν έκαναν ορισμένες κινήσεις (που εσένα, εμένα και 2-3 ακόμα μπορεί να ξενίζουν) δεν θα είχαν ποτέ πρόσβαση εκεί και ποτέ δεν θα έπαιρνε το βραβείο Spirit Of Prog. Αμφισβητεί κανείς ότι το αξίζουν;
Οι Theater το 94 έβγαζαν το Awake όταν οι συνθέσεις του mainstream rock με 2ο riff θεωρούνταν δαιδαλώδεις…και σήμερα θα κατηγορηθούν για mainstream;
Υ.Γ. Πιστεύεις ότι θα μπορούσε κάποιος μη οπαδός να γράψει όλο αυτό;
Συμφωνώ 100% με το δεύτερο πόιντ του Mule. Οutshined, τα 3 τραγούδια που αναφέρεις είναι του SDOIT, όχι του ΤοΤ, που ομολογουμένως ήταν στροφή από τον προηγούμενο δίσκο κι ας βγήκε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
λες να μη το ξέρω;
τη θυμάμαι πολύ καλά την περίοδο και σε συζητήσεις όλοι οι fans είχαν δεδομένο πως το επόμενο βήμα μετά το SDOIT θα ήταν προς την “μοντέρνα πλευρά της μπάντας”, προς Radiohead, Tool κλπ. Κανείς δεν προέβλεπε την κατρύθυνση του ToT. Κατ’εμε αυτό ήταν το κίνητρο του Portnoy.
Ποιος μπορει να με πεισει γιατι δεν ειναι σωστο ενα συγκροτημα να κυκλοφορει μετα απο ενα στοuντιο αλμπουμ DVD? (Κυριως με το τροπο που το κανουν οι THEATER). Εξαλου απο την αρχη της καριερας τους αυτο το σκεπτικο ειχανε. 3 αλμπουμς (καλα 4 :)) 2 ΛΑΙΒ βινετοκασσετες.
Γιατι να θεωρειτε ΑΥΤΟ αρνητικο, και οχι, το οτι ΔΕΝ κυκλοφορησαν DVD απο τη περιοδεια SDOIT?
Απο τη στιγμη που ολοκληρη η παραγωγη ειναι αψογη, και το συνολικο πακετο προσεγμενο γιατι ειμαστε εναντιον τετοιον κινησεων γενικοτερα?
Υ.Γ. Αν δε θελει καποιος ας μη το αγορασει ειναι το ιδιο κλισε με το να μη κυκλοφορουν ΛΑΙΒ. Αυτο δεν ειναι ενα απο τα ‘‘πλεονεκτηματα’’ της μουσικης μας, Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ?
To μονο DVD τους το οποιο δεν επρεπε να ηταν official release ειναι το Chaos in motion καθοτι ποιοτικα ειναι πολυ κατωτερο απο ολες τις αλλες επισημες οπτικοακουστικες κυκλοφοριες τους αυτης της δεκαετιας.
Θα ηθελα να σταθω σε ενα point του Mule με το οποιο συμφωνω απολυτα:
- Τέλος, παρ’ όλο που συμμερίζομαι απόλυτα τα όσα γράφεις για “βιωσιμότητα” και καλό είναι να αναλύονται και αυτά τα θέματα για να μην ζεί κανείς με ψευδαισθήσεις, το “έχασαν οπαδούς αλλά με τους νέους έχουν συνολικά περισσότερους” είναι παγίδα για κάθε μπάντα: Γιατί αν με το Forsaken κέρδισαν από το κοινό των Evanescence τα κοριτσάκια που τραγουδούσαν δίπλα μου στη Μαλακάσα τα λόγια του, απομακρύναν ταυτόχρονα ακροατές σαν εμένα. Και μπορεί εγώ να μην τους γυρίσω την πλάτη οριστικά ποτέ αλλά άλλοι μπορεί να το κάνουν. Και φυσκά, η μεγάλη πλειονότητα από το κοινό των Evanescence όλοι ξέρουμε πως δεν θα παραμείνει στον χώρο για πολλά χρόνια.
στο metal hammer γραφει πως τα τυμπανα του images… ειναι drum machine…!!
:-k
Ποιος συντακτης το λεει?
ο ζαχαροπουλος…βασιλης…
λεει στο μελλον που θα κοινοποιηθει να θυμομαστε που το διαβασαμε πρωτοι και κατι τετοια…
και οτι η πληροφορια αυτη, απολυτα δισταυρωμενη, ξαναγραφει την ιστορια σε εναν απο τους πιο καινοτομους δισκους του Heavy metal…
με ποιον να μίλησε αραγε??