Οπότε το πήγες σε φάση Sons of Apollo (αφού και Σώτος είναι τέτοιας κατηγορίας), με Πετρούτση. Νοτ μπαντ, νοτ μπαντ ατ ολ
Aπλά ο Κοτσεν (!) είναι παιχταράς και θα έχουμε conflict στα εγχρορδα.
Έχεις ακούσει το affinity? Που είναι και το αγαπημένο του @Outshined?
Το σκεφτηκα, κι ετσι μπορει να ειναι σε ρολο featured και να πεταξει και 2-3 σολιδια να χασουμε την μπαλα.
Αλλωστε, σκεψου ποσο θα εσπρωχνε τον Πετρουτσι με τον σκληρο ανταγωνισμο, και θα παιρναμε κι απο τους δυο διαγαλαξιακα πραγματακια.
Εγω προσωπικα βαζω και Einar Solberg στην κουβεντα γιατι η φωνη του θα ταιριαζε αψογα και θα ηταν επος και θα λατρευα και θα προσκυνουσα κτλ κτλ, αλλα υπαρχει ενα (1) μελος στο φορουμ που τον θεωρει αχρωμο, και δεν ξερω γιατι.
Εχω ακουσει (αλλα οχι οσο θα επρεπε) ολα των HAKEN. Το προβλημα μου ειναι οτι μετα απο μιση ωρα HAKEN κουραζομαι και βαριεμαι αφορητα. Δεν με κρατανε. Και για αυτο τελικα, εχω ακουσει οσο θα επρεπε, με βαση την εμπειρια μου. Αν ειχαν αλλον τραγουδιστη μπορει να μιλουσαμε σε εντελως διαφορετικο επιπεδο τωρα.
αν σας πω οτι θα μου ακουγοταν ΠΑΡΑ πολυ ενδιαφερον αν τραγουδουσε ο Tankian των SOAD;
Ρε μλκ, αυτός παίζει να τραγουδάει χειρότερα και από τον Λαμπρή στα λάιβ ααααχαχαχα
εγω μιλαω για στουντιο μονο!
Κανενας λογος υπαρξης?
Αλλα νταξει πλακα εχει. Απο τις σπανιες φορες που μπορω να πω με 100% βεβαιοτητα καλυτερα να μην ειχε τον Λαμπρι. Αν τον εβλεπα να τραγουδαει ΦΑ ΛΑ ΛΑ ΛΑ με την γλωσσα εξω σαν αρνι το Πασχα στην σουβλα νομιζω θα δακρυζα απο τα γελια.
Βασικα το τραγουδι μου προκαλει την ερωτηση αν υπαρχει φατνη στο store των Theater με Rudess, Petrucci και Myung ως τους 3 μαγους, τον Mangini ως Ιωσηφ, και τον Λαμπρι ως προβατο.
Πετρουτσαρας απο την αλλη παλι πεταει κατι leads και ηδη απο τις πρωτες 10 νοτες εχει σηκωθει καθε τριχα…
Εχεις γινει εμμονικός ρε φιλε, καλή κουβέντα δε σου βγαίνει. Μια χαρα για καλό σκοπο το κανανε για support στους τεχνικούς που τους υποστηρίζουν τόσο καιρό.
Και Magninαρος δινει ρεστα στο κομμάτι.
Νταξει ουτε μια πλακα δεν μπορουμε να κανουμε πλεον (!)
Δεν ισχυει αυτο για την καλη κουβεντα παντως, μια χαρα βγαζω καλες κουβεντες ακομα για τους DT.
Καλα κανανε και το κανανε για τους τεχνικους, δεν ειπα το αντιθετο.
ααχχαχα
- Hypersonic (8:22)
- Beating The Odds (6:09)
- Liquid Evolution (3:23)
- The Passage Of Time (7:32)
- Chris & Kevin’s Amazing Odyssey (5:04)
- Rhapsody In Blue (13:16)
- Shades Of Hope (4:42)
- Key To The Imagination (13:14)
Bonus Disc:
Including almost an hour of improvised jams
26 March 2021
https://www.facebook.com/mikeportnoyofficial/photos/a.146191958731788/5318367244847541/
το θελω ΤΩΡΑ
Κι έτσι για να μπει σφήνα στο νέο LTE, ο έτερος Mike (Mangini) πόσταρε αυτό:
My drums for DT15 are complete. This is a long post, but for those of you just like me who need positive inspiration more than ever, this is for you:
I’ve not played on an album this energetically unrelenting start to finish since Annihilator. But the wild thing is the amount of vintage DT melody weaved on to that kind of energy. I’ve never tapped into more advanced uses of my old and new chops in musical ways because of a monumentally collaborative effort of 5 like-minded, organic/evolving individuals. Is it from the forced lockdown like other music I’ve heard released? Maybe. Is it from nobody individually or collectively trying to do anything specific musically except just play and be a daring 19-year-old again? Probably. I never say that any new album is better than another. It never seems to be to me after reading, “this is our best blah blah blah.” What I’m communicating is exactly what it is about DT15 that sticks out as being significant and important to me. Better? That’s pointless given so many different tastes. Who cares.
However, it’s really cool that the band and individuals can keep progressing at this career stage. But we’re supposed to given how we’re defined. Accordingly, there’s all the “familiarity” one needs in this new music, but it’s definitely not the same old fills/chords/beats. Besides, what could be more boring than a defined “progressive” musician not being creative, dynamic, and growing physically and creatively from album to album? That would be kinda like a poker machine spitting out the same hands game after game, year after year.
Earning good mechanics is a great thing as it pertains to consistency and avoiding playing poorly. But A TRUE machine is a thing that doesn’t grow. That’s OK unless your thing, your claim, is to be a “progressive” musician. We strive to “complete” who we are even though nobody can fully “complete” everything. No creative growth truly defines and = a “BOT” so to speak. DT15 is no such thing and I’m excited to report back with so much joy. BTW: I took used items from the session for my store.
Είναι τυπαρα ο Mike και για όσους λένε πως είναι ρομπότ κλπ κλπ, εγώ έχω να πω ότι δεν έχω μιλήσει με κάποιον πιο παθιασμένο με την τέχνη του.
Συμπαθέστατος είναι, τεχνικότατος είναι,αλλά το groove δεν το έχει (αρκετές φορές).
Κι ο Tommy Wiseau ειναι πολυ παθιασμενος για την τεχνη του παντως
Χρυσα τα λεει ο Mangini στις δηλωσεις του, εγω τον παω παρα πολυ ως ατομο.
Και μου αρεσει και το drumming του παρα πολυ. Απλα δε θεωρω οτι στους Dream Theater συγκεκριμενα προσφερει κατι πολυ φαντασμαγορικο, νομιζω τελικα αν ειχαν επιλεξει τον Minnemann ή τον Lang μπορει να ηταν καλυτερα τα πραγματα.
Για καποιο λογο πιστευω οτι το Dream Theater θα ειναι καλυτερο απο τα 3 προηγουμενα παντως. Δεν ξερω αν θα πιασει επιπεδα Dramatic Turn βεβαια, το οποιο το θεωρω πολυ πολυ καλο αλμπουμ.
Ειλικρινά, όσο πάει να με hype-άρει η δήλωση του Mike, άλλο τόσο με ξενερώνει το γεγονός ότι θα πρέπει να αγχώνομαι για τον LaBrie - ο οποίος να ξεκαθαρίσω μου αρέσει πάρα πολύ ως τραγουδιστής, αλλά νομίζω δεν ρίχνει την εξάσκηση που απαιτεί η θέση του.
Αν ο Minnemann πήγαινε στους DT μπορεί να μην μας έκανε τη χάρη ποτέ στα The Raven that Refused to Sing και Hand.Cannot.Erase.
Εννοείς το Dream Theater 5 έτσι; Γιατί είχαμε ήδη ένα ομότιτλο το οποίο ήταν ντάαααξ’
Εννοουσα το “επομενο αλμπουμ των Dream Theater”
Το ομοτιτλο εχει για μενα 4 τραγουδαρες και τα αλλα υπνος… Το δευτερο χειροτερο μου μετα το Astonishing
Σιγα την απωλεια (οι δισκοι, οχι ο ντραμερ)