Υπάρχει έστω και μία αξία που να σώζει το Astonishing?
2 Likes
Έβγαλαν ολοτο master ,live από Ισπανία…
Πόσο μα πόσο το προτιμούσα τότε στις 2 βραδιές στο ρόδον , από το number of the beast που είχαν παίξει αλλά …
Mιλάμε για Ελλάδα που είναι maidenoχωρα…
3 Likes
Πράγματι, αν κρίνουμε από τον τρελό ενθουσιασμό όταν φάνηκε το banner με το Number of the Beast την δεύτερη μέρα, μάλλον οι περισσότεροι αυτό προτιμούσαν!
Ήταν πάντως τέσσερα τα album που εναλλάσσονταν και τα διασκεύαζαν στην ολότητα τους οι DΤ όταν είχαν δύο σερί βραδιές στην ίδια πόλη. Πέρα από το Beast και το Puppets τα άλλα δύο ήταν το Dark side of the Moon και (αν θυμάμαι καλά) το Made In Japan.
Παρεμπιπτόντως η εκτέλεση του Βeast ήταν πολύ καλή και σοφή η κίνηση να “πειράξουν” το λιγότερο κλασικό κομμάτι, το Gangland, που του επιφύλαξαν μια… jazzy διασκευή!
3 Likes
Εχω την εντύπωση οτι το dark side of the moon το έπαιξαν στην περιοδεία για το Octavarium παρεμπιπτόντως.
1 Like
Μολις ελαβα αυτο απο φιλο, ζητω προκαταβολικα συγγνωμη 
απλα δειτε το 1ο λεπτο
8 Likes
Εκλαψα με δραματικη εισαγωγη…
H επιλογη του δισκου για την 2η βραδια ηταν ο λογος για τον οποιον αποφασισα να παω μονο την πρωτη βραδια. Και εχασα μερικες κομματαρες μεν * , αλλα απο την αλλη νομιζω τοτε φοιτητης και με τις τιμες των εισιτηριων να αρχισουν να γινονται τσιμπημενες σιγα σιγα, δεν μπορουσα να παω και τις 2 βραδιες δυστυχως, οποτε κατοπιν εορτης καλυτερα που πηγα την 1η βραδια, γιατι ειδα επισης κομματαρες *
-
Την 1η βραδια ειχα την τυχη να δω New Millenium, The Mirror και Lie στα καπακια που αποτελουν 2 απο τα 10 αγαπημενα μου τραγουδια Dream Theater, The Great Debate, Another Dimension απο LTE για να ξεκουραστει το αρνι, και ολοκληρο το Six Degrees, που μπορει να μην ειναι οσο καλο οσο το πρωτο CD , αλλα ειναι και παλι παρα πολυ καλο.
-
Την 2η βραδια, ζηλευω παρα πολυ για τα Misunderstood, Glass Prison και κυριως το γαμημενο Surrounded που ειναι υπερεπος υπερεπων και απο τα πιο αδικημενα τραγουδια τους. Θα ζηλευα και για τα Peruvian Skies και Lines In The Sand αλλα τα εχω δει σε καλυτερες περιστασεις, οποτε… δε με νοιαζει ιδιαιτερα.
Σωστο, το επαιξαν μονο 2 φορες τον Οκτωβριο του 2005
- Dark Side Of The Moon σε Λονδινο και Αμστερνταμ (επρεπε και σε Βερολινο)
- Το Master Of Puppets το επαιξαν σε Barcelona, Σικαγο και Νεα Υορκη (ολες το 2002)
- Το Made In Japan μονο σε Ιαπωνια, 2 φορες τον Ιανουαριο του 2006
- Το Number Of The Beast 4 φορες συνολικα, 3 το 2002 σε Λονδινο, Παρισι και Αθηνα, και 1 το 2004 σε Οσακα
Ωραιες ηταν γενικα αυτες οι φασεις… αλλα η φυγη του Portnoy σημανε και το οριστικο τελος τους. Οπως και στα 200 διαφορετικα σετλιστ ανα περιοδεια
7 Likes
Καλύτερο Dream Theater Έπος
- A Change Of Seasons 23:09
- Six Degrees Of Inner Turbulence 42:02
- Octavarium 24:00
- In The Presence Of Enemies 25:38
- The Count Of Tuscany 19:16
- Illumination Theory 22:17
- A View From The Top Of The World 20:24
0 voters
Εφτιαξα λοιπον για την φαση αυτο το μικρο πολλακι, μιας και η σκεψη μου μπηκε στο μυαλο χθες το βραδυ. Οδηγουσα στους αυτοκινητοδρομους του Queens και του Long Island για 3 ωρες, και αφου ακουσα το ομωνυμο απο τον τελευταιο δισκο 3 φορες, αποφασισα οτι αν και υπαρχει σκληρος ανταγωνισμος, ειναι σιγουρα ενα απο τα καλυτερα 20λεπτα τραγουδια των Dream Theater. Θα εβαζα μονο μια επιλογη, αλλα τοτε θα ψηφιζαν σχεδον ολοι το ACOS και δε θα ειχε νοημα το poll. Εβαλα λοιπον 2-3 επιλογες.
Το δικο μου ranking προς το παρον, και με την παραδοχη οτι ειναι ΠΑΡΑ πολυ νωρις για να κρινουμε το AVFTTOTW και πως μιλαει σιγουρα ο ενθουσιασμος, παρολα αυτα θεωρω οτι το συναισθημα που μου προκαλεσαν τα θεματα του ειναι πολυ δυνατο και θα παραμεινει.
- A Change Of Seasons - οτι καλυτερο εχουν βγαλει γενικα change my mind
- Octavarium - Υποτιμημενο αριστουργημα, εχει αντεξει στον χρονο πολυ ομορφα
- A View From The Top Of The World - επιτελους κατι “νεο” και με ενδιαφερουσα δομη
- In The Presence Of Enemies - του εχω αδυναμια, το λατρευω αφανταστα
- The Count Of Tuscany - κλεβει για 44 δευτερολεπτα, αλλα εννοειται μπαινει, πολυ δυνατο
- Six Degrees Of Inner Turbulence - Ανισο, με 4 κομματια που λατρευω και 3 που βαριεμαι
- Illumination Theory - μεχ… δεν θυμαμαι ουτε το μισο…
ΥΓ. Στο σωστο τοπικ αυτην την φορα 
7 Likes
Να βγει το A Change Of Seasons είναι σαν να κλέβεις εκκλησία.
Εσύ που τα πας καλά με τις θρησκείες 
3 Likes
Σημασία έχουν οι επόμενες θέσεις
Εγώ βέβαια που δεν έχω ακούσει τίποτα πέρα από το A change… δεν γίνεται να ψηφίσω κ θα μου πάρει 2 μέρες ρε να ακούσω τα υπόλοιπα 
Τελευταίο άλμπουμ Θήατερ που άκουσα ήταν το Train of Thought χωρίς να έχω ακούσει το προηγούμενο ή το άκουσα 1 φορά όταν βγήκε, γεράματα, που να θυμάμαι.
Πέσετε να με φάτε, αλλά για μένα το Octavarium είναι το καλύτερο epic, και ίσως και το καλύτερο τραγούδι των Theater. Μαλλον είναι και το αγαπημένο μου τραγούδι ever.
1 Like
Ίσως επειδή ο Rudess για μια φορά υπήρξε συνθέτης κι όχι σολίστ; Ομολογουμένως εξαιρετικό το Octavarium, αλλά όχι πιο πάνω από το ACoS
Με έπεισες, θα το βάλω να το ακούσω όταν γυρίσω από την δουλειά. Το A change… είναι τεράστιο έπος πάντως.
1 Like
Αδιαμφισβήτητα είναι φανταστικό κομμάτι, δεν το συζητώ. Απλά το Octavarium νομίζω περικλείει όλα τα στοιχεία που με ιντριγκάρουν, από τα απαλά περάσματα μέχρι τις ορχηστρικές τρέλες, και σαν ενορχήστρωση νομίζω είναι εξαιρετικό.
2 Likes
Θυμάμαι όταν έκλεινε η προηγούμενη δεκαετία ότι σε ένα αφιέρωμα είχα ανακηρύξει το “Octavarium” ως το καλύτερο τραγούδι που έγραψαν οι DT μεταξύ 2000-2009. Μάλλον θα επιμείνω σε αυτό, κυρίως γιατί δεν βλέπω το “SDOIT” ως ένα τραγούδι. Και τα δυο πάντως παραμένουν τελειότητες.
Αλλά το “A Change Of Seasons” θα είναι πάντα ν.1, γενικώς και απροσδιορίστως, για τα πάντα όλα.
6 Likes
Σεβομαστε ολες τις αποψεις, εγω στηριζω τετοιες δηλωσεις, κι ας μην συμφωνω. Πιο πολυ με τριγκαρει το οτι δεν εβαλες καν ψηφο στο ACOS (!) και εισαι ο μονος που το τολμησε 
Για μενα το A Change Of Seasons ειναι κατι απιαστο, κυριως απο το οτι υπηρχε μια εποχη που εβαζα ενα τραγουδι 23 λεπτων να παιξει 6 φορες συνεχομενα και το διωρο περνουσε χωρις να καταλαβω ποτε περασε, κυλαει οσο πιο φυσιολογικα και οργανικα οσο μπορει να κυλησει οποιοδηποτε τραγουδι διαρκειας 20 λεπτων και βαλε. Ακομα και σημερα αν το βαλω, μετα απο εκατονταδες ακροασεις, θα τραγουδησω καθε στιχο με πωρωση και λογικα θα το ξαναβαλω να παιξει. Having said that, λατρευω και το Octavarium.
Χα, κοιτα να δεις… για μενα το Six Degrees το ομωνυμο ειναι ο λογος που ο δισκος δεν μπορει να παρει 10αρι, γιατι το πρωτο CD το βρισκω αψογο.
Μια αγαπημενη οκταδα (see what I did there?) τραγουδιων απο την δεκαετια 2000-2009 που μου αρεσουν περισσοτερο απο το Octavarium:
- Misunderstood
- The Glass Prison
- Never Enough
- These Walls
- Prophets Of War
- Blind Faith
- Wither
- Panic Attack
4 Likes
Βγάλε wither και prophets of war και βάλε in the presence pt1 και repentance και κάπου πρέπει να μπει(see what I did there?!) και το as I am που χει ένα από τα καλύτερα πετρουτσοσολα, όπως και το βιβλικών διαστάσεων ΕΠΟC in the name of father (ναι ναι θυμάμαι πολύ καλά την άποψη σου για το ρεφραίν). Χμ μόλις είδα ότι λείπει και το great debate. Χμ, δύσκολο για κάτι λιγότερο από 12αδα για αυτή τη δεκαετία.
1 Like
Repentance - ΝΑΙ
In The Presence Of Enemies - ΟΧΙ αλλα το λατρευω, οριακα οχι
As I Am - ΝΑΙ
In The Name Of Father - ΟΧΙ
This Dying Soul - ΝΑΙ (δεν το ανεφερες)
The Great Debate - ΟΧΙ (αλλα εξαιρετικο κι αυτο)
Wither & Prophets Of War δεν βγαζω απο την λιστα με τα καλυτερα της δεκαετιας 2000-2009 ουτε με σφαιρες, παιζει να τα θεωρω και τοπ 3 μαζι με το Misunderstood, μιλαμε για κομματαρες, δεν εμπιστευομαι το γουστο καποιου που δεν του αρεσουν.