Αυτο.Ειναι απ τους λιγους που δεν εκρυψαν ποτε τις επιρροες τους,αντιθετως της προεβαλαν(βλεπε τα tributes και τα ολοκληρα αλμπουμ που διασκευαζουν,ασχετα αν τα περισσοτερα απ αυτα ειναι πρωτοβουλιες του Πορτνου και μονο,μια και οι υπολοιποι δεν ακουνε και πολυ ροκ-μεταλ,μονο επιλεγμενα πραγματα…) και εφτασαν μεχρι και να “αστειευτουν” με τα “ξεσηκωματα” που εχουν κανει κατα καιρους(βλ.πχ τη live εκτελεση για παραδειγμα του Peruvian Skies με το Enter Sandman ως σφηνα απ το Once in a livetime.).
Εεεε! + τη μελωδία των πλήκτρων του “Have A Cigar” στο ίδιο κομμάτι 
ακυρο αυτο!!!χαχαχαχ
μια φλασια που εφαγα και την ειχα απο παλια απορια
πιστευει και κανενας αλλος οτι το ther mirror στην αρχη του με το “hardcore” σημειο θυμιζει το αντιστοιχο σημειο του I Of The Storm των Psychotic Waltz???
Ναι!!!Εννοειται!Το ξεχασα ο ανοητος!#-o 
Τo easy listening πού ακριβώς πάει όσον αφορά τους Theater;
Επίσης, μην ξεχνάμε πόσα γκρουπ από αυτά που αναφέρετε έχουν επηρεαστεί από τους Theater.
Γκρουπαρα οι DT , σπασανε καποια κλισε και μην μασατε που μπινελικιαζονται γιατι προμοταρονται ως οι μεγιστοι παιχταραδες και θρυλοι γι αυτο και πεφτουν αντικρουομενες αποψεις . Στην Αμερικη λενε γι αυτους πολλοι οτι ειναι " πολλες νοτες , λιγη μουσικη " για να σας δωσω ενα παραδειγμα μπινελικιου , κατι το οποιο καμια φορα το δικαιολογουν οι DT με την μουσικη τους.
Παντως εχουν δεσει με πολυ καλο τροπο επιρροες που εγω γουσταρω πολυ οποτε σε ολους τους δισκους θα βρω γνωριμα στοιχεια (απο αλλα γκρουπ) . Δινω ενα παραδειγμα τι εννοω, απο το scenes from a memory (δισκαρα) το Through her eyes το οποιο ειναι τελειως Eagles (φωνη τελειως Glenn Frey) και σολο τελειως παιξιμο και μελωδια του μεγιστου Neal Schon , οποτε ειναι περιττο να πω οτι κανω παρτυ σε τετοιες στιγμες…
E… λίιγο
στο ότι έχουν ξεκάθαρες μελωδίες, ριφφς που σου μένουν, γέφυρες, εύκολα ρεφρέν κ.λπ.
το the art of navigating by the stars των sieges even ειναι γεματο απο τετοια!
κατσε ρε συ dying freedom!ποια συγκροτηματα εχουν επηρεαστει απο τους dream theater??
watchtower?
sieges even?
psychotic waltz?
cynic?
fates warning?
πραγματικά βαριέμαι να διαβάσω γιατί μάλλον θα συγχυστώ (πέστα και για μένα Dying…)
όσα progressive σχήματα δεν έχουν επηρεαστεί από τους Theater τους οφείλουν σε μεγάλο βαθμό το ότι κάποιες εταιρείες τους προσέφεραν συμβόλαια και είδαν το progressive metal από την εμπορική του διάσταση.
Never Enough…
συμφωνοι,αλλα οχι για τα συγκροτηματα που χουμε αναφερει…
Σε κάτι που διάβασα πιο πριν σχετικά με το γεγονός ότι σε πολλούς δεν αρ΄σεουν γιατί προμοτάρονται ως υπερθεοί κτλ. Εγώ πήγα προκατειλημμένος να ακούσω μία μεγάλη μπάντα και αυτό που άκουσα με κοίμισε…
Eγώ το αντίθετο πήγα να δω μια μπάντα που πίστευα πως θα βαρεθώ απίστευτα και τελικά με μάγεψε:)
Πόσο υποκειμενικό πράγμα είναι τελικά η μουσική:wink:
Πέρα από τα Images and words και Awake που είναι αξεπέραστα,αυτό που με τρέλανε ήταν το Train of thought.Και γαμω τις δισκάρες…Από τα πιο κάφρικα album τους!!!YEAAHHH!!
είμαι ανάμσα σε scenes from a memory και train of thought…
καιτα 2 έχουν το διαφορετικό δράμα και εξέλιξη το πρώτο και σκοτεινό και βαρύ το δεύτερο…
Τους Theater τους έχω αφήσει στο Scenes From a Memory. Μέχρι τότε είχα επαφή με κάθετι που είχαν κάνει, απο κει και πέρα λίγα πράγματα. Κατα κοινή ομολογία πάντως, στο Scenes έπιασαν τον καλύτερο εαυτό τους.
Το Images & Words ήταν ο δίσκος που τους εκτόξευσε και επηρέασε καθοριστικά όλη την progressive σκηνή της δεκαετίας του 90… Το Scenes From A Memory είναι μάλλον ο πιο αγαπητός δίσκος τους, ίσως και ο καλύτερος τους… και τέλος, έχω μια προσωπική αδυναμία στο Awake. Μάλλον αυτό μαζί με το Scenes.
Πάρα πολύ δύσκολη επιλογή…
Αλλά το peak τους ήταν στο Scenes From a Memory. Αριστουργηματικός concept δίσκος. Ένα κλικ πιο κάτω απ’αυτό είναι τα Images and Words, Awake, Train of Thought και 2 κλικ τα Six Degrees, Systematic Chaos, Octavarium. Το Octavarium δυστυχώς είναι πολύ υποτιμημένος δίσκος. Το 2ο μισό του τα σπάει και το ομώνυμο είναι έπος του progressive ιδιώματος. Falling into Infinity και When Dream and Day Unite δεν μου κάνουν καμία αίσθηση. Το μεν το πιο mainstream album τους, το δε το λιγότερο ώριμο και πειραματικό.
Δε θυμάμαι αν έχω πει. Τέσπα. Αυτήν τη στιγμή
1.Metropolis pt2
2.Train Of Thought
3.Awake
4.Six Degrees Of Inner Turbulence
5.Images And Words
Όλους τους δίσκους όμως τους αγαπάω 
Πιό πολύ απ’ όλα μ’άρεσε το “Images And Words” με το “Scenes From A Memory” να ακολουθεί… Δεν είμαι πάντως κι ο πιό τρελαμένος φαν των Theater στην πιάτσα…