Μπραβο, γιατι θα σου στελναμε τον Λαμπρι να σου τραγουδησει στον υπνο σου σημερα σε περιπτωση που τις εκανες!
2 Likes
ωπα εδω εχεις παίξει σοβαρή μπαλίτσα.
το 1 και το 15 είναι τα ίδια κ στην δικιά μου λίστα.
τα υπόλοιπα έχουν πολύ μικρές διαφορές μεταξύ τους.
το δικό μου στόρυ είναι οτι δεν είχα ιδέα τι παίζει η συγκεκριμένη μπάντα, ήταν η εποχή που μόλις έχει κυκλοφορήσει το scenes και διαβάζω κάπου τούμπανη κριτική( νομιζω στο invader αλλά δεν είμαι σίγουρος). τότε ο φίλος απο το σχολείο, αυτός που προτείνει δίσκους, με πείθει να πάρω το images και να το ακούσω προσεκτικά, τελικά στο δισκάδικο έχει τελειώσει αλλά ο υπάλληλος μου λέει παρε το καινούριο τους, γαμάει.
πάω σπίτι, βάζω το album να παίζει, δεν καταλαβαίνω τι στον μπέο ακούω, το βγάζω και αράζει ράφι κανα 6μηνο.
τελικά οταν μετά αποφασίζω να του δώσω ευκαιρια σοβαρή, τρώω τέτοιο σκάλωμα που για μήνες ολόκληρους δεν μπορούσα να ακούσω τπ άλλο. όλα μου φαίνονταν αδιάφορα μπροστα σαυτο το αλμπουμ.
ακολουθει η αγορά του images που εκεί ας πούμε αρχίζω και κααλαβαίνω οτι εχει πολύ ζουμι αυτή η μπάντα, μέχρι που τελικά μου φέρνουν δώρο το awake λίγο καιρό μετα(ο φίλος που προτείνει δίσκους) και μου λέει ‘‘μετά το τελευταίο κομμάτι θα νιώσεις ενα κενό που μόνο άλλη μια ακρόαση θα το αναπληρώσει’’…
5 Likes
Γαμάτο tier list.
Αν έπρεπε να βάλω την λίστα μου από πιο πάνω σε tier list, θα ήταν ίδια με την δικιά σου με δύο μικρές αλλαγές. Μια τραμπα του Falling με το Images, και το ότι εγώ βάζω το Train Of Thought δύο κατηγορίες πιο χαμηλά είναι τα μόνα που μας χωρίζουν, σε όλα τα άλλα ταυτόσημοι 
Δεν είναι φανταστικό το ότι το Astonishing είναι ότι πιο κοντινό στο Falling κυκλοφόρησαν ποτέ έκτοτε σε ύφος και σε heaviness, αλλά συμφωνούμε πως το ένα είναι από τα κορυφαία και το άλλο στον πάτο? Απόδειξη του ότι το ύφος δεν μετράει καθόλου αν δεν υπάρχουν άλλα πραγματακια.
Δίχως καμία υπερβολή, δεν ξέρω ΚΑΝΕΝΑΝ που να μην έχει βιώσει ακριβώς το ίδιο πράγμα με το Scenes From A Memory. Δίσκος που έλιωσε στο CD player και πολλές φορές έμενε μέσα για ολόκληρες εβδομάδες.
2 Likes
Ελπίζω το καινούριο μετα και την μεγάλη επιστροφή Portnoy να παίξει μπάλα στα άνω tiers. Και να πω την αμαρτία μου το Astonishing πήγε στον πάτο αλλά δεν το έχω ακούσει ποτέ 
2 Likes
Είδα 26 μηνύματα και στην αρχή ενθουσιάστηκα, λέω ποστάρανε επιτέλους καινούργιο κομμάτι, omg omg. Tελικά λίστες, γιατί όχι?
Χωρίς τον κανόνα του Παντελή, γιατί δεν μπορώ να βάλω 9 στο Awake (για τα 3 πιο πάνω, ούτε λόγος).
- Falling Into Infinity (10/10)
- Scenes from A Memory (10/10)
- Six Degrees of Inner Turbulence (10/10)
- Awake (10/10)
- Images And Words (9/10)
- Octavalium (8/10)
- Systematic Chaos (8/10)
- A View From The Top of The World (8/10)
- Train of Thought (7/10)
- A Dramatic Turn of Events (7/10)
- Dream Theater (6/10)
- Black Clouds & Silver Linings (6/10)
- Distance Over Time (5/10)
- When Dream and Day Unite (5/10)
- The Astonishing (1/10)
4 Likes
Ε ρε “Fortune Seeker” που σας χρειάζεται
3 Likes
Unpopular opinion ειδικά στο τέλος του ποστ
Awake-Images, κορυφές δυσθεώρητες για τον καθένα, τόσο τέλεια και τόσο διαφορετικά μεταξύ τους.
To When dream and day unite είναι δισκάρα. Και ο μακαρίτης τα είπε μια χαρά, όσο και αν η παραγωγή θάβει τα πάντα. Killing hand θάβει δισκογραφίες, Ytse jam επίσης. Δεν είναι δεκάρι, αλλά μην βλέπω μαλακίες του στυλ 2 και π στα 10.
Falling είναι παράξενο, με κερδίζει τώρα περισσότερο από πριν.
Άλμα στο χρόνο και πάω στην εποχή Μagnini (πλην Astonishing). Δεν είναι Portnoy o Mike, αλλά εδώ είδα-άκουσα τους πιο ισορροπημένους μουσικά δίσκους των Theater. Χωρίς εξάρσεις, χωρίς απογοητέυσεις. Τους ακούω άνετα ανά πάσα στιγμή, με το χρόνο να κυλάει νεράκι και αυτό είναι στα συν τους. Dramatic turn ένα κλικ πιο κάτω.
Οctavarium-Systematic ένα κλικ πάνω από τα υπόλοιπα. Train of thought, Six degrees, και Black clouds, που για μένα είναι ο χειρότερος δίσκος των Theater.
Astonishing, είναι ο Notsradamus των Theater. Αν σου αρέσει το ένα, σου αρέσει και το άλλο. Έχει πολλή και πολύ καλή μουσική εκεί μέσα και δεν μου αλλάζει η γνώμη με τπτ.
Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΜΙΑ το Scenes. Έναν δίσκο που είχα λιώσει στην αρχή και τώρα μου προκαλεί ακατάσχετη κούραση… Δεν θα το βαθμολογούσα γιατί ξέρω ότι είναι καλό, αλλά δεν το μπορώ. Σόρι…
Εννοείται ότι ό,τι και να βγάλουν, Fates δεν είναι, ε; μην τρελαθούμε κιόλας…
Βαράτε ελεύθερα…
4 Likes
Τα έγραψε ο Τοξικός για εμένα τελικά.
Τα πρώτα τρία είναι Ευαγγέλια, Change of Seasons έπος. Το Falling εξακολουθεί να με κάνει να βαριέμαι στο μεγαλύτερο μέρος του. Scenes καλό, πολύ καλό σε σημεία, αλλά ξεφούσκωσε με τα χρόνια και πλέον δεν το βάζω να παίξει. Θα το χαρακτήριζα πλέον άνετα υπερεκτιμημένο. Από 00ς και πέρα θα βρω δίσκους που να μου αρέσουν ακόμα, αλλά και πολλά απάλευτα για εμένα. Δεν τα έχω ακούσει και όλα, τουναντίον.
1 Like
1 Like
Δεν ξεχνώ πως υπάρχει και ένα multiverse που προχώρησε αυτή η συνεργασία.
1 Like
Δεν μπόρεσα να το ακούσω ολόκληρο 
1 Like
Και απο μενα αλλα μονο βαθμολογηση
Change of Seasons (11/10)
Falling Into Infinity (8/10)
Scenes from A Memory (10/10)
Six Degrees of Inner Turbulence (9/10)
Awake (10/10)
Images And Words (10/10)
Octavalium (7/10)
Systematic Chaos (7/10)
A View From The Top of The World (7/10)
Train of Thought (9/10)
A Dramatic Turn of Events (8/10)
Dream Theater (3/10)
Black Clouds & Silver Linings (6/10)
Distance Over Time (6/10)
When Dream and Day Unite (8/10)
The Astonishing (3/10)
3 Likes
Δεν μου κάνει καμία εντύπωση, η φωνή του Arch είναι από μόνη της love/hate περίπτωση και ειδικά εδώ μιλάμε για raw εκτέλεση για οντισιόν χωρίς φτιασίδια και χωρίς πολλή προετοιμασία. Απλά έχει το ενδιαφέρον του σαν ιστορικό ντοκουμέντο και σαν what if σενάριο.
1 Like
Μπορεί να είμαι στο γραφείο αλλά κάτι μέσα μου έλεγε “λίστες, λίστες” και να που… Πάμε με 3 δίσκους περ βαθμό, κάποια τα έχω ακούσει πολύυυυ λιγότερο αλλά υπάρχει λόγος και δε θα είμαι επιεικής.
- Awake 10/10
- Images and Words 10/10
- Falling Into Infinity 10/10
- Scenes From A Memory 9/10
- Six Degrees Of Inner Turbulence 9/10
- A Dramatic Turn Of Events 8/10
- A View From The Top Of The World 8/10
- Octavarium 8/10 (ανοδικές τάσεις, για χρόνια δεν το είχα ακούσει, αδίκως)
- When Dream and Day Unite 7/10
- Train Of Thought 7/10
- Distance Over Time 6/10
- Systematic Chaos 5/10
- Black Clouds and Silver Linings 5/10
- Dream Theater 3/10.
- The Astonishing 2/10
5 Likes
Λόγω της χθεσινής επετείου έβαλα και ακούω Dream Theater σήμερα. Δεν θα πάψει ποτέ να με εντυπωσιάζει το εφέ που έχουν τα ντραμς στο βιωμένο ρυθμό του κομματιού στο intro του The Mirror (και μετά στο break)
Εχω φιλο βλαμμενο (καλα πολλους βλαμμενους αλλα αυτος πηρε πτυχιο) που τοτε τα παλια τα ρομαντικα χρονια που ακουγαμε κασετες, ειχε φτιαξει μια συλλογη με σημεια…!
Ναι οτι καταλαβατε. Ε λοιπον ειχε βαλει σαν εισαγωγη στης κασσετα για κανα 10λεπτο την εισαγωγη του mirror με το ριφ και το σταματουσε λιγο μετα που μπαίνουν τα πλήκτρα.
Συλλεκτικο κομματι.
Μου λείπουν κάτι τέτοιοι φίλοι…
6 Likes
ΤΟΠ
Ένας διαδικτυακός γνωστός μου είχε κάνει αντίστοιχο, αλλά με όλα τα mellow σημεία των Opeth. Το είχε ανεβάσει και στο ΥΤ αλλά δεν το βρίσκω τώρα
Νομίζω ότι είμαι πιο κοντά στη δική σου κατάταξη. Μόνο θα αντάλλαζα θεσεις στο Train of Thought με το A View From the Top of the World.
1 Like