Έξω. Μόλις πλήρωσα μια Guinness 130 κορώνες δλδ λίγο περισσότερο από 11 ευρώ. Μια απλή μπύρα 500 ml έχει 8-9 ευρώ.
1 Like
Αρκετα ταιριαστο πιστευω το να πινω την χειροτερη βοτκα της αγορας οσο βλεπω σκουπιδομουσικη 
1 Like
Για την βότκα, το ακούω.
1 Like
Μαλάκες το pint στην Ιρλανδία εχει φτάσει τα 8 ευρώ περιπου. Οταν ηρθα εδω το 2017 ηταν κατω απο 5. Φρίκη.
3 Likes
Βαρκελώνη το καλοκαίρι που πήγα το μόνο σχετικά φτηνό ήταν πάντως η μπύρα!
Ρε σεις συζητηστε τα αυτα σε καποιο αλλο thread.50 ποστ και κανενα δεν εχει σχεση με DT…
1 Like
10 Likes
Πάντως εγώ Λονδίνο έπινα μπίρες κάτω από 4£ το pint
Νερομενες βέβαια . Η καλύτερη που ήπιαν ήταν η trooper την είχαν 6£ . Μου φάνηκε παράδεισος επειδή ήταν μπουκάλι
Ο υποφαινομενος εδω, for the record δεν γραφτηκε ποτε αυτο, αλλα ενταξει.
1 Like
Εχεις δικιο, ειχες πει οτι δεν περιμενες να κανουν κατι τοσο ρηξικελευθο, αλλα να εχουν εστω μια υφολογικη διαφορα. Το ακουω. Παραμενει high hopes για μενα κατι τετοιο, οχι οτι δε θα επρεπε να εχουμε high hopes, απλα πρεπει να ειμαστε και λιγο ρεαλιστες φανταζομαι ενιοτε. Δεν προκειται να αλλαξουν DNA οι Dream Theater μετα απο 40 χρονια συνθεσης.
Ολο αυτο το σημειο για τους Tangerine Dream μικρη σημασια εχει στο point της συζητησης κατ’εμε, το οποιο παραμενει πως οι Dream Theater εκαναν πολλα (και πιο) τολμηρα πραγματα οταν κι αυτοι εβγαζαν τον 3ο και τον 4ο δισκο τους, οπως δηλαδη εκαναν οι Blood Incantation φετος. Τουλαχιστον οι Theater οταν εβγαζαν το A Change Of Seasons και το Falling Into Infinity ακουγονταν φρεσκοι (και αυτοι οι δισκοι ακουγονται ακομα φρεσκοι), κι οχι αναχρονιστικοι με λιγα κουλ σημεια.
Εννοειται πως μπαντα των 2-3 δισκων δεν μπαινει στο ιδιο ζυγι με μπαντα των 20. Ας φτασουνε οι (οποιοι) Blood Incantation τα 20 και ξαναμιλαμε. Εχω στο μυαλο μου απειρες ωραιες μπαντες γνησιως προοδευτικες που βγαζουν μερικους δισκους -συνηθως εναν που κανει αισθηση για να συζητειται σε καλυτερα χρονιας- και σταδιακα εξαφανιζονται. Αναρωτηθηκε ο Outshined γιατι καποιοι μπαινουν στη διαδικασια να γκρινιαζουν για τους Theater οταν λενε πως για 20 και πλεον χρονια ειναι σε τελμα και αυτο ειναι πολυ αδικο γιατι κανονικα θα επρεπε να ειναι σιωπηλοι και να μην ασχολουνται. Μονο αδικο δεν το θεωρω αλλα αποδειξη του μεγαλειου της μπαντας. Σκεφτειτε τι αποτυπωμα αφησε σε μερικους οπαδους αυτη η μπαντα που ενω πιστευουν οτι ειναι σε τελμα 20 χρονια ακομη ελπιζουν οτι θα τους παει στην στρατοσφαιρα. Ρε, ο Χοκαμ εχει να σχολιασει κατι χρονια στο φορουμ και μπηκε μονο γιαυτο. Αδικο για μενα ειναι να μπαινει political correctness στο πως θα σχολιαζουμε τεχνη. Αλιμονο αν δεν υπαρχει ευρος σε αυτο και να συμφωνουμε ολοι ευκολα οτι «νταξει ρε μαν, πολυ καλο για τα 40 χρονια ζωης της μπαντας, μην γκρινιαζετε» και να τελειωνουμε.
4 Likes
Αυτή συζήτηση έχει ωραίες προεκτάσεις.
Κανείς δεν περιμένει ρηξικέλευθες δουλειές από μπάντες που έχουν ήδη μακρά πορεία. Έχει συμβεί κάποιες φορές αλλά είναι η εξαίρεση στον κανόνα.
Επειδή (τόσα χρόνια πια που ακούμε μουσική) έχω μπει στην λογική να το παρατηρήσω αυτό, ΣΥΝΗΘΩΣ κάθε μπάντα έχει φτάσει στο peak της ποιοτικά (κι έχει ξεκάθαρα καταλήξει στιλιστικά) μέχρι το 7ο άλμπουμ. Θα έλεγα απο το 4ο ως το 7ο. Με εξαιρέσεις βέβαια.
Απο εκεί κι έπειτα, οι οπαδοί ικανοποιούνται με δουλειές που κρατουν την ποιότητα σε αξιοπρεπή/καλά επίπεδα. Και κάποιοι (όπως εγώ) ΔΥΣΤΥΧΩΣ δυσκολεύονται αφόρητα να ακούνε τον ίδιο δίσκο πάνω από 10 φορές, όπως κι αν λένε την μπάντα…
2 Likes
Δεν ειναι political correctness αυτο, αλλα τεσπα. Προσωπικα δεν εχω θεμα με καμια αποψη, απλα βρισκω λιγο ονειρο θερινης νυκτος το να περιμενει καποιος απο τους Theater μετα απο 15 δισκους να ανακαλυψουν εναν ακομα τροχο.
Αυτο το τελευταιο βεβαια επ ουδενι δεν ισχυει για τους Theater νομιζω. Εν τελει πειραματιστηκαν και μαλιστα σε τεραστιο βαθμο με το Astonishing, και αυτο δεν πηγε και πολυ καλα
Σε πιστεύω, για να το λες. Δεν θυμάμαι καν αν έχω ακούσει ποτέ το Astonishing ολόκληρο…
Εγω παλι πιστευω οτι περισσοτερο στενοχωρει η νοοτροπια παρα το αποτελεσμα. Θα το ξαναγυρισω στους Rush γιατι ειναι καλο case study. Το Vapor Trails θυμαστε ποσο κοσμο ειχε απογοητευσει οταν βγηκε; Το Test for Echo δεν ειναι για τους περισσοτερους σχεδον πατατα; Πολλοι δεν γκρινιαζαν για το 80s output ειδικα απο τα μεσα της δεκαετιας και επειτα; Και ομως με ολους οσους το συζητω ολοι συνηγορουν οτι ειχαν την τελεια καριερα. Ακομη ακροατες ανακαλυπτουν τον πλουτο των Rush ειτε στο Fly By Night ειτε στο Hold Your Fire, στο Counterparts, στο Clockwork Angels…Η ποιοτητα δεν εχει να κανει, καθως παντα τολμουσαν κατι διαφορετικο ακομη κι αν δεν τους εβγαινε 100%. Εβγαιναν απο το comfort zone τους. Ο Neil Peart, (mastermind του οργανου του ε) αλλαξε το στυλ παιξιματος του καπου εκει στα 90s και ειχε instructor για να τον βοηθησει να εξελιχθει. Και για να το επιστρεψω στους Theater ναι, θεωρω οτι το παρακανουν με το να ειναι τοσο προβλεψιμοι. Θαυμαζω μερικους που λενε οτι θελουν ακουσματα πλεον τα τραγουδια τους αφου ευκολα προβλεπεις καθε ηχο, γυρισμα, τις ιδιες συμφωνικες καταληξεις, κορυφωσεις κτλ κτλ. Ξαναγραφω οτι παντα ελπιζω να διαψευστω ακομη κι αν την προσοχη μου προφανως κερδιζουν εδω και χρονια αλλα συγκροτηματα…
2 Likes
Καλα, αυτο το διαβασα και πιο πανω απο καποιον/ους, αλλα η αληθεια ειναι πως οποιος λεει οτι “ευκολα προεβλεψε” το slow down και την αλλαγη ρυθμου στο 3:52 για παραδειγμα, σιγουρα λεει ψεματα. Και καποια αλλα σημεια, αλλα τεσπα.
Προσωπικα δε με νοιαζει τι εκαναν οι Rush. Μου αρεσουν παρα πολυ ως μπαντα, αλλα αυτα τα περι “τελειας” καριερας ειναι λιγο παπατζες των φανς. Μια χαρα δισκογραφια ειχαν, οπως μια χαρα δισκογραφια ειχαν ενα σωρο μπαντες. Κι αν ρωτησεις τους σκληροπυρηνικους των Dream Theater, θα σου πουν πως ολοι οι δισκοι τους ειναι φανταστικοι. Δεν δινω πολυ σημασια σε αυτα.
Βλεπω σε πονανε οι γιγαντιοι Rush 
1 Like
Καλά εγώ ακόμη σαν γεροπεριεργος λέω ότι το Astonishing είναι τρομερά υποτιμημένο - παίζει να είμαι ο μόνος εδώ μεσα που του άρεσε
1 Like
Αν διαβαζες κιολας το ποστ μου, θα ημασταν ολοι καλυτερα
Και καλα κανεις. Εμενα μου αρεσε το ρισκο που πηραν, μου αρεσε το οτι το μουσικο υφος στο οποιο παιζουν ειναι πιο μελωδικο, και αν τα βαλουμε κατω αυτα τα 746 τραγουδια - ιντερλουδια που εχει, μπορω να βρω ανετα 4-5 τραγουδια που να ειναι εξαιρετικα. Καποια στιγμη ισως να βρω τον χρονο και την διαθεση να φτιαξω μια λιστα Spotify που να εχει μεσα τα καλυτερα απο το Astonishing και να διαρκει 30 λεπτα, ισως και οχι. Δε με ενοχλει ΚΑΝ το οτι μιλαμε για 130 λεπτα μουσικης, δε με ενοχλει καν το παιδιαστικο (εως βρεφικο) concept τοσο πολυ, αυτο που με ενοχλει ειναι πως νιωθω λες και ακουω soundtrack Disney movie.
Τεσπα, μια ιστορικη αναδρομη ισως να βοηθησει στο να καταλαβει ο κοσμος γιατι η υπερβολικη κριτικη στους Dream Theater ειναι οχι μονο αδικη, αλλα και εντελως παραλογη:
- 1998 - ε τους μαλακες ξεπουληθηκαν και εκαναν οτι ηθελε ο Desmond Child
- 2001 - ε τους μαλακες παιζουν σαν Alice In Chains, Tool και Radiohead, ξεμειναν απο ιδεες
- 2003 - ε τους μαλακες παιζουν μετσαλ (ενοχος, το λεω)
- 2005 - ε τους μαλακες, τι radio friendly φλωριες ειναι αυτες
- 2007 - ε τους μαλακες, πολυ χεβι, μαπα το Forsaken, και γιατι εχουν τραγουδι Muse μεσα?
- 2009 - ε τους μαλακες, τρελη μανιερα το Black Clouds, εχουν ξεμεινει απο ιδεες και εμπνευση
- 2013 - ε τους μαλακες, παλι τα ιδια με το Images παιζουν στο ομωνυμο τους, πισωγυρισμα
- 2016 - ε τους μαλακες, Disney music φλωριες (ενοχος κι εδω)
Καποιος θα μπορουσε ευκολα να βρει αναλογα παραδειγματα για καθε τους δισκο και τι εγινε μετα την κυκλοφορια του. Αλλωστε η μπαντα εγραψε ΚΑΙ το Panic Attack ΚΑΙ το As I Am αφιερωμενα στους “fans” που δεν μενουν με τιποτα ικανοποιημενοι. Δε λεω, κι εγω ειμαι επικριτικος συχνα με καποια αλμπουμ τους και μεχρι καποιο σημειο “ηθελα” να μπορω να διαλεγω την κατευθυνση της μπαντας, αλλα εδω και πανω απο 15 χρονια εχω καταλαβει οτι η μπαντα παιζει αυτο που γουσταρει και τελος.
3 Likes