Πολύ ελεύθερος χρόνος τελευταία και βραδιά αφιερωμένη στα βαμπιρ χθες με double feature
[B]Twixt[/B]
Αυτή λοιπόν είναι η νέα ταινία του μεγάλου Coppola. Η μάλλον του κάποτε μεγάλου Coppola γιατί πλέον πρέπει να μας πει τι πίνει και δεν μας δίνει. Αδιάφορο θρίλερ, ασύνδετο με ανούσιους χαρακτήρες και ένα story που ανάθεμα με και αν βγάζεις κάποια άκρη. Ο Val Kilmer προσπαθεί αλλά… δεν.
[B]Abraham Lincoln vampire hunter[/B]
Ούτε εδώ κάτι το ιδιαίτερο αν και σαφώς πιο διασκεδαστικό. Ομολογώ το περίμενα λίγο περισσότερο χιουμοριστικό και κάφρικο αλλά δυστυχώς έπαιρνε πολύ στα σοβαρά τον εαυτό του ώρες ώρες και χαλούσε τις καλές εντυπώσεις που πήγαινε να φτιάξει αρχικά. Ο ηθοποιός πάντως που πήραν για τον πρωταγωνιστικό ρόλο τα σπάει. Δεν θυμάμαι να τον έχω δει πουθενά αλλού. Η σκηνή στο τρένο και γενικά οι σκηνές μάχης του Lincoln με τα βαμπίρια όλα τα λεφτά στην ταινία.
[SPOILER]Harold, it’s Bateman, Patrick Bateman. You’re my lawyer so I think you should know: I’ve killed a lot of people. Some girls in the apartment uptown uh, some homeless people maybe 5 or 10 um an NYU girl I met in Central Park. I left her in a parking lot behind some donut shop. I killed Bethany, my old girlfriend, with a nail gun, and some man uh some old faggot with a dog last week. I killed another girl with a chainsaw, I had to, she almost got away and uh someone else there I can’t remember maybe a model, but she’s dead too. And Paul Allen. I killed Paul Allen with an axe in the face, his body is dissolving in a bathtub in Hell’s Kitchen. I don’t want to leave anything out here. I guess I’ve killed maybe 20 people, maybe 40. I have tapes of a lot of it, uh some of the girls have seen the tapes. I even, um… I ate some of their brains, and I tried to cook a little. Tonight I, uh, I just had to kill a LOT of people. And I’m not sure I’m gonna get away with it this time. I guess I’ll uh, I mean, ah, I guess I’m a pretty uh, I mean I guess I’m a pretty sick guy. So, if you get back tomorrow, I may show up at Harry’s Bar, so you know, keep your eyes open. [/SPOILER]
Ταινία που ασχολείται με προβληματική έφηβη στην Αμερική δεν είναι και κάτι καινούργιο για τον ανεξάρτητο κινηματογράφο στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Και όντως αν εξαιρέσει τα extreme όνειρα της Pauline όλα τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά και αναμενόμενα για ταινία του είδους. Η προβληματική σχέση με όλους όσους είναι γύρω της, από τους γονείς της, τους συμμαθητές της με τους οποίους αδυνατεί να αναπτύξει κάποια έστω υποτυπώδη φυσιολογική σχέση. Η εμμονή της με την ιατρική και το… αίμα φαίνεται να είναι το μοναδικό που την ενδιαφέρει.
Δεν είναι από τις ταινίες που περιμένεις ένα φυσιολογικό φινάλε αλλά κάπου το περιμένεις για να απογοητευτείς έτσι πως εξελίσσεται από ένα σημείο και μετά. Όταν όμως αυτό έρχεται και σοκάρει, καταλαβαίνεις πως εδώ έχεις κάτι ξεχωριστό. Εκπληκτική η ερμηνεία της AnnaLynne McCord στο ρόλο της Pauline.
Τα αντίστοιχα θρεντς δυστυχώς παραπαίουν, οπότε εδώ που γίνεται ακόμα ντόρος.
Προσπαθώντας να μην αναλωθώ πάλι στο πόσο φοβερά θαυμάζω τον μεγάλο Ρώσο, η συγκεκριμένη ταινία αποτελεί -φυσικά- ένα ακόμα μάθημα πάνω στο σινεμά. Σκηνοθετικά άρτια με έναν τρόπο απλησίαστο στο 99% των σκηνοθετών ανεξαρτήτως εποχής, και την ίδια στιγμή χρησιμοποιώντας ένα τρομακτικό σεναριακό εύρημα, παραλληλίζοντας τον σκεπτόμενο πλανήτη με την ανθρωπότητα και τον ανθρώπινο ψυχισμό. Αν ήταν η πρώτη ταινία Tarkovsky που είχα δει ποτέ μου, τώρα θα έτρεχα γυμνός στο δάσος. Ο μόνος λόγος που [I]δεν[/I] το κάνω, είναι γιατί προηγήθηκε το άγιο δίδυμο Andrey Rublyev/Nostalghia, των οποίων η συγκινητική ικανότητα με υπερβαίνει ως άτομο και ως προσωπικότητα. Γι’ αυτό και μόνο το Solaris έρχεται “τρίτο” σε μια άτυπη κατάταξη προτίμησης. Αν φυσικά είναι ορθό και ηθικό να κατατάσσεις τα ποιήματα - που μάλλον δεν είναι.
Το τέλος του Solaris πάντως είναι σεμιναριακό, αξέχαστο και η ικανότητα του να σε σημαδεύει εγγίζει κάτι σαν πυρωμένο σίδερο. Όπως και η σκηνή με τη μάνα.
Ειδα Kiss Kiss Bang Bang,Taken και A-Team τις τελευταιες 4 μερες.Πολυ καλο το πρωτο,μια ακομα ταινια σε φαση Τζακ Μπαουερ το δευτερο,ψιλομουφα αλλα απλα ΟΚ για να περασει η ωρα το 3ο.
[B][SIZE=“4”]Ladri Di Biciclette[/SIZE][/B] (aka Bicycle Thieves) [1948]
[FONT=“Lucida Sans Unicode”]Είδα τον “Κλέφτη Ποδηλάτων” του Vittorio De Sica τις προάλλες.
Όντας φανατικός ποδηλάτης από μικρός, ένα έχω να πω: Η ταινία με ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΣΕ όσο λίγες.
Λυπήθηκα ειλικρινά τον βιοπαλαιστή πρωταγωνιστή που κάποιος κερατάς τού σούφρωσε το δίτροχο και του γάμησε τη ζωή ναπουμε. Να πεθάνουν όσοι κλέβουν ποδήλατα, καρκίνος!
Σοβαρά τώρα, πολύ συγκινητική ταινία με δυνατό μήνυμα. Το τέλος πραγματικά σε αποτελειώνει με τη μαυρίλα.[/FONT]
[SIZE=“4”][COLOR=“DarkRed”][B]Safety Not Guaranteed[/B][/COLOR][/SIZE] B[/B]
[B]http://www.imdb.com/title/tt1862079/[/B]
[B][I]
ποιος ειναι πιο τρελος? κάποιος που λεει θα παω στο παρελθόν να αλλάξω τα πράγματα ή κάποιος που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα στην ζωή του αλλά δεν το κάνει?[/I][/B]
περιοδικό εχει ξεμείνει απο θέματα και ψάχνει εναγωνίως να βρει κάτι να γεμίσει τις σελίδες του. οτι και αν είναι αυτό.ετσι οταν κάποιος προτείνει να ερευνήσουν μια παράξενη αγγελία που ζητά βοηθό για ταξίδι στον χρόνο, το περιοδικό στέλνει εναν δημοσιογράφο, και 2 μαθητευόμενους να ανακαλύψουν τι τρεχει.
εκει θα βρουν εναν πραγματικά ιδιόρρυθμο τύπο που εννοεί οτι γράφει στην αγγελία.
η μόνη που μπορεί να τον προσεγγίσει ειναι η Darius. μια μαθητευόμενη, μαζεμένη κοπελίτσα.
η ταινία ΔΕΝ είναι sci-fi. ουτε κωμωδία είναι παρόλο τις κάποιες εύθυμες/ευχάριστες στιγμές που εχει. και γενικα δεν μπορώ να την κατατάξω κάπου ξεκάθαρα.
η ταινία μιλάει για τις χαμένες ευκαιρίες και πως την στιγμή που αρνούμαστε απο ατολμία/φόβο/μη κατανόηση της πραγματικότητας να κάνουμε δικιά μας μια απο αυτές μένουμε στην ιδια κατάσταση για πάντα.
γιατι να ειναι τρελός κάποιος που θελει να ταξιδέψει στο παρελθόν, και οχι ενας επιτυχημένος δημοσιογράφος που εχει σταματήσει να ζει, ενας ινδος που ζει και εχει τόλμη για οτι μόνο ειναι στην οθόνη ενος λαπτοπ, και μια κοπέλα που δεν εχει πίστη και ταυτότητα εξαιτίας μιας απώλειας που την εχει κρατήσει στάσιμη.?
η ταινία ήταν καλύτερη απο οτι περίμενα αν και σχετικά απλή, και οι 4 βασικοί ηθοποιοί πολύ καλοί.
*ο τίτλος πολυ εύστοχος σε σχέση με το μήνυμα. ε εντάξει. δεν υπάρχει δίχτυ ασφάλειας. ε και?! [B][I]I break, I bleed, like anyone you know[/I][/B] που θα έλεγε και ο ποιητής…
και τραγουδάκι έχει.
