Χθες είδα το [B]Thor[/B] το οποίο μου φάνηκε υπερβολικά κακό. Σίγουρα δεν δικαιολογείται το 7 στο Imdb αλλά μικρής σημασίας για μένα. Ωραίο παλικάρι αυτός ο Hemsworth.
Τη ταινία αυτή την είδα λόγο του θανάτου του Paul Walker. Είναι η τελευταία του πριν το Fast & Furious 6. Δεν έχει να κάνει με αμάξια, δείχνει το δράμα ενός πατέρα που προσπαθεί να σώσει το νεογέννητο παιδί του, ενώ το νοσοκομείο βρίσκεται στη μέση του τυφώνα Κατρίνα. Αγχωτική και κλειστοφοβική, μία μάχη ενάντια στο χρόνο ουσιαστικά, αφού ο πρωταγωνιστής αναγκάζεται να πηγαινοέρχεται σε ένα δωμάτιο. Μου άρεσε απλά και λόγο πρωτότυπης ιδέας.
Nicolas Cage σαν μπάτσος, εναντίον του John Cusack στο ρόλο του Robert Hansen, ενός serial killer στην Αλάσκα. Μαζί τους και η Hudgens σαν ανήλικο πουτανάκι, κι ο 50 Cent σαν μακρυμάλλης νταβάς. Η ταινία όπως καταλαβαίνουμε κι απ’το τίτλο είναι παγωμένη, βλέπουμε χιονισμένα βουνά, νιώθουμε το κρύο ακόμα και μέστη πόλη. Σε συνδιασμό με τις αρκετά καλές ερμηνείες, δίνει μία ατμόσφαιρα. Δε φτάνει βέβαια το πρόσφατο Prisoners, αλλά πιστεύω αξίζει και σαν εναλλακτικό.
…δεν την έχω δει…μοιάζει καθόλου με το Insomnia?:):!:
Ναι στο χιονισμένο καιρό, επίσης έχει και αυτό κανά δύο βόλτες με αεροπλάνο πάνω από βουνό. Η υπόθεση του όμως βασίζεται σε serial killer που υπήρξε πραγματικά, ενώ του Insomnia όχι.
άκυρον. Στο άλλο θρεντ πάει…#-o
Μαζί και τα χτεσινά.
- Eastern Promises του David Cronenberg
Κατά πάσα πιθανότητα το καλύτερο crime drama-μαφιόζικο της τελευταίας 15ετίας (πριν πεις “Donnie Brasco” θυμίσου ότι βγήκε πριν το ‘98 ). Τεράστιο ατού ο, πάντα εκπληκτικός στις ερμηνείες του και πάντα υποτιμημένος σε σύγκριση με συνομιλήκους του, Viggo Mortensen στο ρόλο ενός χαμηλόβαθμου στελέχους της ρώσικης μαφίας του Λονδίνου που σταδιακά ανελίσσεται σε ψυχρό εκτελεστή και μέλος του πυρήνα της οργάνωσης. Κρύβει όμως ένα μυστικό ενώ παράλληλα προσπαθεί να βοηθήσει και να διελευκάνει ένα θέμα στο οποίο είναι μπλεγμένος ο “πατερούλης” της φαμίλιας. Σίγουρα άξιζε το Oscar του Α’ ανδρικού ρόλου ο Δανός, ενώ πολύ καλή στην ερμηνεία της ήταν και η Naomi Watts. Must για κάθε fan του είδους. Προσοχή όμως σε όσους έχουν ευαίσθητο στομάχι ή/και έχουν φάει λίγο πριν την ταινία. Σκηνοθετεί ο Cronenberg οπότε η βία είναι αρκετή και ωμή.
- A Perfect Murder του Andrew Davis
Εδώ βρίσκουμε τον Michael Douglas στο ρόλο του πολυεκατομμυριούχου Steven Taylor ο οποίος αντιμετωπίζοντας οικονομικά προβλήματα, πληρώνει αδρά τον εραστή της γυναίκας του Emily (Paltrow) και επαγγελματία ζιγκολό David Shaw (Mortensen) για να την δολοφονήσει με σκοπό ο ίδιος να κληρονομήσει την τεράστια περιουσία της. Κλασική σουπιά ο ρόλος του κυρίου Douglas και του πηγαίνει πάααααρα πολύ :-k :p. Πολύ καλή και η Paltrow ως απελπισμένη, διχασμένη, φοβισμένη και δυστυχισμένη σύζυγος ενώ ο Mortensen παρά το ρόλο του ζιγκολό που υποδύεται, καταλήγει να γίνει συμπαθέστατος (εν μέρει και επειδή τα τρώει απ’ τους λεφτάδες) σε βαθμό που λες ότι δεν του πάει ο ρόλος. Πολύ όμορφη και η σκηνοθεσία, με χαμηλές εντάσεις, αρκετό σκοτάδι-μουντάδα, χαμηλόφωνους διαλόγους ως επί το πλείστον και τις απαιτούμενες ανατροπές στο σενάριο.
- The Thin Red Line του Terence Mallick
Αυτή η ταινία παρουσιάζει τη μάχη του Guadalcanal κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέσα από τα μάτια των Αμερικάνων στρατιωτών. Βασικοί πρωταγωνιστές είναι ο επιλοχίας Welsh (Sean Penn), ο αντισυνταγματάρχης Tall (Nick Nolte), o λοχαγός Staros (Elias Koteas) και οι στρατιώτες Witt (Jim Caviezel) και Bell (Ben Chaplin). Ο Mallick κάνει σε γενικές γραμμές εκπληκτική δουλειά στη σκηνοθεσία, ειδικά στις σκηνές των μαχών οι οποίες έχουν αποδοθεί με τον απαιτούμενο ρεαλισμό. Οι μόνες μου παρατηρήσεις είναι αφ’ ενός η λίγο τραβηγμένοι διάλογοι κατά τη διάρκεια της μάχης και τα αφόρητα κουραστικά λόγω αριθμού και διάρκειας flashbacks που μας δείχνουν τον στρατιώτη Bell με τη γυναίκα του. ΟΚ το καταλάβαμε ότι την αγαπάει, ότι του λείπει και ότι θέλει να γυρίσει πίσω αλλά μας τα ζάλισες με flashback και κόντρα flashback ειδικά σε σημεία που η πλοκή εξελίσσεται και θέλεις να δεις παρακάτω :p.
- Appaloosa του Ed Harris
Αντιγράφω απ’ το θρεντ του αμερικάνικου western
ΥΓ μαλάκα τρεις ταινίες με τον Mortensen συν μία εμφάνιση κάτι κλασμάτων που κάνει και στο “The Thin Red Line”…η Stargazer-εια Mortensen-ιάς…
Αυτό το θρίλερ… Σε φάση blair witch project με κάμερα στο χέρι κ.λ.π. απλά σε κάτι υπονόμους και όχι στο δάσος… Γενικά η ταινία σε κρατάει σε αγωνία… αλλά τελικά ΔΕΝ είχε αυτή τη δυνατή σκηνή που θα περίμενα… Είσαι σε φάση “τώρα θα κλάσω μέντες, τώρα θα κλάσω μέντες…” αλλά τελικά δεν… Κανα δυο καλές σκηνές δε φαίνονται καθαρά (ίσως και εξ επίτηδες) και μια προς στο τέλος είναι η καλύτερη. Μου άρεσε το τέλος.
edit: αν το δείτε, προτιμήστε καλή ανάλυση!
The Tunnel (2011)
Καμία σχέση με dangerous minds, freedom writers, beyond the blackboard και άλλες τέτοιες ταινίες που πηγαίνει ο καθηγητής σε μια προβληματική τάξη και όλοι μεταμορφώνονται προς το καλύτερο και ζουν ευτυχισμένοι. Σκληρές (και αληθινές) σκηνές, προβληματισμοί, τεράστια ερμηνεία από τον Brody. Πολύ ψυχοφθόρα ταινία =/
Υπερβολικά πολύ δράση σήμερις!:yahoo:
Είπα να δω κι εγώ το 2ο Thor αφού βρήκα το 1 καλύτερο απ’το Captain America. Το σενάριο τρώγεται, ο κακός κάπως όχι αρκετός, αν και τα κουστούμια φάνηκαν οκ. Τα εφέ και στην Asgard και στη γη μου άρεσαν. Αυτό που δε μου άρεσε ήταν οι ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, και η έλλειψη βάθους τους. Ειδικά της Portman, απίστευτα αδιάφορη, καλύτερα να ασχολιόντουσαν με τη Sif. Το μουνάκι που λατρεύω όμως ήταν η Dennings, θεϊκό πρόσωπο, ματάρες, χειλάρες, βυζάρες, κρίμα που δεν έχει πολλές ταινίες! Τη παράσταση βέβαια κλέβει για ακόμα μία φορά ο άρχοντας του τρολλαρίσματος, ο σκατοκαριόλης ο Loki, αν κι εδώ παίζει ελάχιστα (μάλλον επίτηδες). Ευτυχώς η ώρα πέρασε γρήγορα.
Το 2ο Riddick μου άρεσε γιατί ήταν μεγαλύτερο του πρώτου και δεν είχε τόσο σκοτάδι. Περιμένωντας το 3 να είναι ακόμα πιο τεράστιο, δυστυχώς φαίνεται να ακολουθά τη συνταγή του 1. Σε άλλο πλανήτη βέβαια και με άλλους χαρακτήρες, αλλά πάνω κάτω μοιάζει σαν remake του. Κι εδώ έχουμε εξωγήινα τέρατα να κάνουν την επίθεση τους, κι εδώ ο πρωταγωνιστής είναι μόνος και κυνηγημένος και πρέπει να συνεργαστεί με τους άλλους για να επιβιώσει και να ξεφύγει. Η ώρα μπορεί να περνά ευχάριστα αλλά δεν είναι τίποτα καινούργιο. Κι εκεί είναι το πρόβλημα, θα μπορούσαν να δείξουν τόσα άλλα πράγματα, να εξελίξουν λίγο την ιστορία, αλλά προτιμάν το σίγουρο δρόμο. Κρίμα τον χαρακτήρα.
[B]The Truth About Emanuel[/B] - 2013
Ψυχολογικό θρίλερ τρίτης διαλογής θα το χαρακτήριζα. Τουλάχιστον ήταν σύντομο.
_poster.jpg/220px-Down_by_Law_(1986_film)_poster.jpg)
Φοβερή ταινία, μαλακία μου που δεν την είχα δει τόσο καιρό. Θεούλης Tom Waits αλλά μεγαλύτερος θεούλης Roberto Benigni.
[SPOILER]H σκηνή με το κουνέλι :razz:[/SPOILER]
The Doors
…πέρα απ’την πολύ καλή σκηνοθεσία του Στόουν, την απλά καλή ερμηνία του Βαλ Κίλμερ…πιστεύω ότι έπαιξε καλύτερα σαν Μόρισον, όταν ερμήνευσε τον Φίλιπο στον ‘‘Αλέξανδρο’’ του ιδίου σκηνοθέτη…έχουμε τους Θεούληδες Michael Madsen και κυρίως Michael Wincott…εντάξει, ασχολείται περρισότερο με τις τρέλες παρά την δημιουργία του Μόρισον, αλλά παρουσιάζει εκείνη την εποχή με αρκετά ρεαλιστικό τρόπο
:):!:
…εντάξει την καλιτεχνική δημιουργία?..ακούγεται καλύτερα?..ή εννοείς ότι δεν δημιούργησε τίποτα το αξιόλογο ο Τζιμ Μόρισον?
…όπως και να το κάνουμε ήταν μια σπουδαία προσωπικότητα, και μαζί με τους The Doors, άφησαν σπουδαία πράμματα
:):!:
Μάντεψε :lol:
Τεσπα ας μην ανάψω κι εδώ φλέημ για Doors
:):!:
Διπλός Michel Gondry, ποιός έχει τ’αρχίδια να το κάνει αυτό;\:D/
Ξεκινάμε με το φετινό του δημιούργημα Mood Indigo, γνωστό και σαν ο Αφρός των Ημερών. Βιβλίο, όπερα, και τώρα ταινία. Για να διαφοροποιηθεί ο σκηνοθέτης εδώ μάλλον είπε να δώσει πολύ απ’το προσωπικό του στυλ. Πράγματι είναι τίγκα στο σουρεαλισμό, όλες αυτές οι κατασκευές σε κάθε σκηνή της δίνουν μία μαγική ατμόσφαιρα. Σε συνδιασμό με το ρομαντικό σενάριο, τη κοπέλα που χρειάζεται λουλούδια για να γίνει καλά, μόνο επιτυχία μπορεί να τη κάνει. Όσοι γούσταραν Eternal Sunshine of the Spotless Mind ή The Science of Sleep πιστεύω θα τους αρέσει. Εμένα μπήκε ήδη στη λίστα με τα καλύτερα για φέτος, το μόνο παράπονο που έχω είναι το τέλος που φάνηκε κάπως βιαστικό και λιτό.
Και συνεχίζουμε με το περσυνό του. Μετά το Be Kind Rewind ο σκηνοθέτης μάλλον είπε να συνεχίσει λίγο το niggaz theme. Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι οι έφηβοι πρωταγωνιστές είναι στη πλειοψηφία μαύροι. Ίσως φταίει που το γύρισαν στο Bronx, όλο μέσα σε ένα λεωφορείο. Κι ενώ ξεκινά πάρα πολύ αντιπαθητικά με τα μαλακισμένα να πειράζουν το ένα το άλλο, θυμίζωντας τα σχολικά μας χρόνια, στο τέλος γίνεται κάπως πιο δραματικό κι αποκτάν νόημα όσα είδαμε, κάνωντας μας να το αγαπήσουμε. Εγώ βέβαια απ’το ξεκίνημα συμπάθησα τη χοντρούλα, αλλά αυτό δεν έχει σημασία.
Τη [B]Ζωή της Αντέλ[/B] ή [B]Blue is the warmest color[/B] ή όπως θέλετε να το πείτε τέλος πάντων…
…οπότε τώρα εντάξει, δε χρειάζεται να κατεβάσουμε την τελευταία παραγωγή της Vivid :!:
πωωωω. πρέπει να κάνεις παρέα με jiopas. άνετα κιόλας. μπορεί να διαφωνείτε συνέχεια, αλλά πραγματικά…
η ταινία μάπα δηλαδή ή απλά πάει το σχόλιο μόνο για την ερωτική σκηνή?
*το shame το έχεις δει?
Προφανώς και δεν πάει (μόνο) στην ερωτική σκηνή το σχόλιο.
Όχι ντάξει, η τελευταία ώρα (από τις τρεις!) ήταν καλή και κάπως το σωσε το πράγμα. Αλλά για την περισσότερη διάρκεια (άρα μάλλον και συνολικά) μιλάμε για μεγάλη απαραδεκτίλα. Ώρες-ώρες δεν πίστευα στ’ αυτιά μου με το σενάριο (αξίζει να δει κανείς την ταινία μόνο και μόνο για το ακούσιο γέλιο που βγάζει), ήταν σαν ο σκηνοθέτης να παρωδούσε το ίδιο του το θέμα - το οποίο κατά τ’ άλλα αντιμετώπιζε με ένα πολύ βαρύ πέπλο σοβαρότητας. Έμεινα δηλαδή με την αίσθηση ότι ήθελε να γυρίσει κάτι σαν τη λεσβιακή απάντηση στο Brokeback Mountain ή κάτι τέτοιο, αλλά τελικά αυτό που βγήκε είναι μια λεσβιακή εκδοχή (σχεδόν) του 9 Songs (+ τον Γκουσγκούνη σε μια γωνία για τις “πονηρές” και “γουίνκ γουίνκ” ατάκες).
Για τον Τζιόπα δεν κατάλαβα τι εννοείς, ότι θα διαφωνήσουμε και γι’ αυτό, ή ότι έχει την ίδια γνώμη με μένα; Με μπέρδεψες.
Για πες και γι’ αυτό το Shame, γιατί βαριέμαι αυτή τη στιγμή να ψάχνομαι.
έντιτ
Ή μήπως εννοείς ότι ο Τζιόπας είναι φαν Vivid; :lol2: