Ψιλομέτριο θρίλερ με τον Ρεντφορντ σε σκηνοθεσία και πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία θέλει να είναι λιγάκι πολιτικό θρίλερ, λίγο δράμα χαρακτήρων αλλά κάπου τα χάνει και τα 2. Ωραίο το καστ πάντως αν και οι περισσότεροι έχουν σχεδόν cameo εμφανίσεις χωρίς μεγάλο αντίκτυπο.
[B]Red 2[/B]
Αυτή μου άρεσε αρκετά. Διασκεδαστική με τρελούς ρυθμούς και ωραίο χιούμορ δεν παίρνει στιγμή τον εαυτό της στα σοβαρά. Λίγο μεγάλη η διάρκεια για τέτοιου είδους ταινία ίσως κουράσει μερικούς αλλά για παρέα, πίτσες, μπύρες είναι ότι πρέπει,. Ο Μαλκοβιτς είναι θεούλης.
τις τελευταιες μερες:
[B][I]Tinker Taylor soldier spy[/I][/B]
Φοβερο πολιτικο θριλερ με φοβερες ερμηνειες,πλοκη κ εναν καταπληκτικο Gary Oldam.Ελαμψε βεβαια κ ο “Sherlock”…και ερχομαστε στο
[B][I]Star Trek:Into Darkness[/I][/B]
…οπου ο κακος Benedict εδωσε ρεστα…πολυ καλη η συνεχεια της ιστοριας.Οι σκηνες Σποκ με Καν μετρησαν πολυ…
το [B][I]The Place Beyond The Pines[/I][/B] με Bradley κ Gosling μονο εγγυηση.Μου αρεσε πολυ αυτη η ταινια,μου θυμησε παλιοτερες που διαδραματιζονται σε βαθος χρονου…
Κ φτανουμε στο τελος του χρονου…[B][I]The World’s End[/I][/B]…μονο τα ονοματα των ηθοποιοων κ του σκηνοθετη να διαβασεις αρκουν.Πολυ διασκεδαστικη ταινια αναλογη των προηγουμενων συνεργασιων!
Σημερα λεω να δω ενα εκ των tyranosaur,the hunt η side effects?Τι προτεινετε?
διαφορετικές ιστορίες που έχουν μια φαινομενικά κοινή αρχή. το διαδίκτυο.
η ταινία μοιάζει πολύ στο crash.σε δομή και λογική. η ταινία εκβιάζει συναισθηματικά πολλές φορές. η ταινία δεν είναι οτι καλύτερο εχει βγει ποτέ. η ταινία εμένα όμως μου άρεσε πολύ!
δυνατή στο μεγαλύτερο της μέρος ξέχωρα απο την αναμενόμενη ένταση εξαιτίας των απανωτών συναισθηματικών παλινδρομήσεων, βάζει στο κέντρο της την τεχνολογία και το ίντερνετ. στην ουσία όμως μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις και βρίσκει ένα απλό πάτημα στον κόσμο του διαδικτύου.
το ίντερνετ είναι ενα εργαλείο. ενα βήμα για να μεγεθύνουμε αυτό που είμαστε ήδη. και μερικές φορές αυτό είναι υπεραρκετό σε μερικούς για να κάνουν κακό…
η ταινία έχει ένα κακό που έχουν πολλές ταινίες της ίδιας λογικής. το να πάρεις 3 ιστορίες και να τις ενώσεις , απο την μια ίσως κρύβει την δυσκολία του να κάνεις αυτούσιες ιστορίες που κρατάνε απο μόνες τους, και απο την άλλη δεν αφήνουν αρκετό χώρο στον κάθε χαρακτήρα να αναπτυχθεί, προσφέροντας στον θεατή απανωτές σκηνές συναισθηματικής έντασης για να τα προλάβει όλα.
παρόλα αυτά ο σκηνοθέτης αυτό το παραλίγο ατύχημα το συμμαζεύει πολύ καλά και δίνει μια καλύτερη απο το crash ταινία.
Ωραια ταινια το Hunger Games (προκειται για μεταφορα βιβλιου αν δεν το ξες) οπως και το BR αλλωστε.Δεν συγκρινονται παντως.Το BR ειναι δυσκολο να συναγωνιστει απο μια αμερικανια,
γιατι ποτε δεν θα μπορεσουν οι αμουρικανς να δωσουν τοσο ωμη ταινια οσο το BR.
Αυτή την έβλεπα συνέχεια μπροστά μου, οπότε λέω ας τη τσεκάρω επιτέλους. Όντως είναι μία απ’τις καλύτερες της χρονιάς μαζί με το Prisoners. Θέμα της το ψέμα, και πόσο εύκολα αυτό γιγαντώνεται, και γίνεται τελικά η αλήθεια των πολλών. Όσοι το έχουν ζήσει και ξέρουν, αναπόφευκτα θα (ξανα)σιχαθούν την ανθρωπότητα.
Εδώ μάλλον έχουμε ένα απ’τα ρεαλιστικότερα δράματα της Ιαπωνίας, κι άκρως επίκαιρο με τη χώρα μας, αφού δείχνει πως διαλύεται η οικογένεια εξαιτίας της ανεργίας. Ο πατερούλης χάνει τη δουλειά του και υποκρίνεται, ο μεγάλος γιός αναγκάζεται να μεταναστεύσει μπας κι έχει καλύτερο μέλλον, τα πάντα πάνε κατά διαόλου.
Και τελειώνουμε με κάτι πιο ανάλαφρο και την ίσως σοβαρότερη ταινία που έπαιξε ο Ferrell. Λιγάκι παράξενη και χαρακτηρισμένη ως mindfuck σε ορισμένες λίστες, ασχολείται με μία συγγραφέα που ότι γράφει γίνεται πραγματικότητα για το πρωταγωνιστή μας. Θυμίζει το φετινό Ruby Sparks, αν και εκείνο είναι κάπως πιο άμεσο.
2 Νοτιοαφρικανοι ψαχνουν τι απεγινε ο Sixto Rodriguez, ενας μουσικος που στη χωρα τους απεκτησε διαστασεις θρυλου και οι στιχοι του συνδεθηκαν με την αντιδραση στο Απαρτχαιντ ενω σε ολο τον υπολοιπο κοσμο ηταν αγνωστος.
Συγκινητικοτατο ντοκιμαντερ, για εναν ανθρωπο που εστω και στα 70 του εζησε το ονειρο του και γνωρισε την καταξιωση που επρεπε να εχει πριν απο 40 χρονια
Είπα να τη δω μιας και επισκέφθηκα πρόσφατα την παραμυθένια πόλη όπως την αποκαλούσαν και στην ταινία. Μου άρεσε πολύ. Κύλησε νεράκι, με χιούμορ αλλά και μπόλικο δράμα.
Απολαυστικός Farell.
‘’[B]Memento[/B]’’(2000) του [B]Christopher Nolan[/B]
Να μια ταινια γυρω απο την οποια ειχε γινει πολυς ντορος οταν βγηκε και την οποια αμελουσα να δω,αλλα τελικα πηρα την αποφαση να το κανω.
Αναγνωριζω την πρωτοτυπια του σεναριου,την επισης πρωτοτυπη,απαιτητικη και ιδιαιτερη σκηνοθεσια του [B]Nolan[/B],αλλα ειναι πολυ δυσκολο να παρακολουθησει κανεις ανετα αυτην την ταινια.
Και τωρα που το συζηταμε,πραγματικα δεν μπορω να σας πω οτι καταλαβα τα παντα ουτε οτι δεν με κουρασε/ εκενυρισε το αντιστροφο στυλ της,τα συνεχομενα μπρος πισω και η διπλη εξιστορηση σε ασπρομαυρο κι εγχρωμο φοντο.
Αρα λοιπον οταν μετα τη θεαση της ταινιας εγω ηδη εχω καμια δεκαπενταρια αναπαντητα ερωτηματα και αλλες τοσες αποριες,ειναι δυσκολο να απαντησω με ευκολια αν μου αρεσε η οχι.
Οφειλω ομως να ποαραδεχθω οτι ο σκηνοθετης ειναι πολυ ευφυης,πολυ εξυπνος και το εγχειρημα του πολυ δυσκολο να το σκεφτει κανεις και να το φερει εις περας…
Δανέζικο crime/drama με θέμα 18χρόνο πιτσιρικά βουτηγμένο στη παρανομία για να συντηρήσει την -χωρίς πατέρα- οικογένεια του. Ξεκινά με μικροκλοπές στη γειτονιά, ώσπου να ενταχθεί σε μεγαλύτερο κύκλο που σχετίζεται με τη πορνεία και τη πρεζεμπορία. Μαζί με το χρήμα αυξάνεται κι ο κίνδυνος, και τα μπλεξίματα δεν αργούν. Άνω του μετρίου μου φάνηκε, μόνο το ξαφνικό τέλος δε μ’άρεσε.
Άλλο ένα δυναμικό κορεάτικο απ’τον σκηνοθέτη του I Saw the Devil, που αν συνεχίσει έτσι προβλέπω να γίνεται γνωστότερος σύντομα. Ταινία εκδίκησης θα έλεγα περισσότερο, όπου το δεξί χέρι ενός αρχιμαφιόζου δεν υπακούει σε μία διαταγή του και τιμωρείται με άσχημο τρόπο, για να επιστρέψει εναντίον όλων. Ο τρόπος που είναι γυρισμένο μου θύμισε έντονα το Oldboy.
Πόσες φορές ακούσαμε ότι βρέθηκε πλανήτης παρόμοιος με τη γη που πιθανόν να φιλοξενεί ζωή; Αυτό είναι το παράληλο θέμα μας εδώ. Το κυρίως έχει να κάνει με μία κοπέλα που σκότωσε μία οικογένεια σε αυτοκινητιστικό, και πως αφού βγει απ’τη φυλακή παλεύει να ξαναβρεί το νόημα. Παράξενο δράμα με ελάχιστα sci-fi στοιχεία, κι αν το συγκρίνουμε με το Melancholia, για κάποιο άγνωστο λόγο το ευχαριστήθηκα πιο πολύ.
Οταν ειδαμε αυτη την ταινια με την παρεα μου καθομασταν καμια ωρα και συζητουσαμε το τι τελικα εγινε.Ισχυει οτι ειναι ψιλοεκνευριστικο και σιγουρα χανεις πραγματα και μενεις με αποριες,με ολο το μπρος-πισω αλλα τελικα ειναι πολυ ωραια ταινια.
To “Memento” μπορείτε να το δείτε και με την κανονική σειρά των γεγονότων, υπάρχει αυτή η επιλογή σε κάποιες ειδικές εκδόσεις των DVD, άρα υποθέτω ότι θα υπάρχει και στο net.
Η γενική ιδέα είναι ότι:
Οι ασπρόμαυρες σκηνές είναι σε κανονική χρονολογική σειρά και και απεικονίζουν όσα προηγήθηκαν αυτών που φαίνονται στις έγχρωμες σκηνές, οι οποίες όμως παρουσιάζονται με ανάποδη σειρά.
Ένα προσχέδιο αυτής της ιδέας είχε παρουσιάσει ο Νόλαν στο “Following” για το οποίο είχα γράψει πριν κάποιον καιρό.
Το βασικό μειονέκτημα του “Memento” για μένα ήταν ο Γκάι Ρίτσι, πολύ αδύναμη ερμηνεία. Κατά τ’ άλλα εξαιρετική ταινία.
Αδυνατώ να κατανοήσω την μετριοπάθεια για το Elysium, πέραν της καρικατούρας που λέγεται Τζόντι Φόστερ. Είναι από τα καλύτερα sci-fi της μετά Σβαρτζενέγκερ/Mad Max περιόδου, plus έχει επιτέλους τον συνδυασμό american-brazilian-irish actor που γαμεί! Μια χαρά πέρασα μαζί της.
Το λοιπον, ο 86-χρονος Irving Zisman ταξιδευει απο τη Nebraska στη Βορεια Carolina μαζι με τον 8-χρονο εγγονο του,για τον παραδωσει στον πατερα του.
Αυτο που κανει αυτη την κωμωδια τοσο ξεχωριστη, ειναι οτι ολες οι σκηνες της ταινιας αποτελουνται απο φαρσες με κρυφες καμερες! Οι αντιδρασεις (των απλων απλων ανθρωπων) ειναι εντελως αφθορμητες κανοντας το ολο σκηνικο ακομα πιο ρεαλιστικο και αστειο!!
Προσωπικα,δεν σταματησα να γελαω καθ’ ολη τη διαρκεια της ταινιας!
