Αυτό το θρίλερ… Σε φάση blair witch project με κάμερα στο χέρι κ.λ.π. απλά σε κάτι υπονόμους και όχι στο δάσος… Γενικά η ταινία σε κρατάει σε αγωνία… αλλά τελικά ΔΕΝ είχε αυτή τη δυνατή σκηνή που θα περίμενα… Είσαι σε φάση “τώρα θα κλάσω μέντες, τώρα θα κλάσω μέντες…” αλλά τελικά δεν… Κανα δυο καλές σκηνές δε φαίνονται καθαρά (ίσως και εξ επίτηδες) και μια προς στο τέλος είναι η καλύτερη. Μου άρεσε το τέλος.
Καμία σχέση με dangerous minds, freedom writers, beyond the blackboard και άλλες τέτοιες ταινίες που πηγαίνει ο καθηγητής σε μια προβληματική τάξη και όλοι μεταμορφώνονται προς το καλύτερο και ζουν ευτυχισμένοι. Σκληρές (και αληθινές) σκηνές, προβληματισμοί, τεράστια ερμηνεία από τον Brody. Πολύ ψυχοφθόρα ταινία =/
Είπα να δω κι εγώ το 2ο Thor αφού βρήκα το 1 καλύτερο απ’το Captain America. Το σενάριο τρώγεται, ο κακός κάπως όχι αρκετός, αν και τα κουστούμια φάνηκαν οκ. Τα εφέ και στην Asgard και στη γη μου άρεσαν. Αυτό που δε μου άρεσε ήταν οι ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, και η έλλειψη βάθους τους. Ειδικά της Portman, απίστευτα αδιάφορη, καλύτερα να ασχολιόντουσαν με τη Sif. Το μουνάκι που λατρεύω όμως ήταν η Dennings, θεϊκό πρόσωπο, ματάρες, χειλάρες, βυζάρες, κρίμα που δεν έχει πολλές ταινίες! Τη παράσταση βέβαια κλέβει για ακόμα μία φορά ο άρχοντας του τρολλαρίσματος, ο σκατοκαριόλης ο Loki, αν κι εδώ παίζει ελάχιστα (μάλλον επίτηδες). Ευτυχώς η ώρα πέρασε γρήγορα.
Το 2ο Riddick μου άρεσε γιατί ήταν μεγαλύτερο του πρώτου και δεν είχε τόσο σκοτάδι. Περιμένωντας το 3 να είναι ακόμα πιο τεράστιο, δυστυχώς φαίνεται να ακολουθά τη συνταγή του 1. Σε άλλο πλανήτη βέβαια και με άλλους χαρακτήρες, αλλά πάνω κάτω μοιάζει σαν remake του. Κι εδώ έχουμε εξωγήινα τέρατα να κάνουν την επίθεση τους, κι εδώ ο πρωταγωνιστής είναι μόνος και κυνηγημένος και πρέπει να συνεργαστεί με τους άλλους για να επιβιώσει και να ξεφύγει. Η ώρα μπορεί να περνά ευχάριστα αλλά δεν είναι τίποτα καινούργιο. Κι εκεί είναι το πρόβλημα, θα μπορούσαν να δείξουν τόσα άλλα πράγματα, να εξελίξουν λίγο την ιστορία, αλλά προτιμάν το σίγουρο δρόμο. Κρίμα τον χαρακτήρα.
…πέρα απ’την πολύ καλή σκηνοθεσία του Στόουν, την απλά καλή ερμηνία του Βαλ Κίλμερ…πιστεύω ότι έπαιξε καλύτερα σαν Μόρισον, όταν ερμήνευσε τον Φίλιπο στον ‘‘Αλέξανδρο’’ του ιδίου σκηνοθέτη…έχουμε τους Θεούληδες Michael Madsen και κυρίως Michael Wincott…εντάξει, ασχολείται περρισότερο με τις τρέλες παρά την δημιουργία του Μόρισον, αλλά παρουσιάζει εκείνη την εποχή με αρκετά ρεαλιστικό τρόπο
:):!:
…εντάξει την καλιτεχνική δημιουργία?..ακούγεται καλύτερα?..ή εννοείς ότι δεν δημιούργησε τίποτα το αξιόλογο ο Τζιμ Μόρισον?
…όπως και να το κάνουμε ήταν μια σπουδαία προσωπικότητα, και μαζί με τους The Doors, άφησαν σπουδαία πράμματα
:):!:
Ξεκινάμε με το φετινό του δημιούργημα Mood Indigo, γνωστό και σαν ο Αφρός των Ημερών. Βιβλίο, όπερα, και τώρα ταινία. Για να διαφοροποιηθεί ο σκηνοθέτης εδώ μάλλον είπε να δώσει πολύ απ’το προσωπικό του στυλ. Πράγματι είναι τίγκα στο σουρεαλισμό, όλες αυτές οι κατασκευές σε κάθε σκηνή της δίνουν μία μαγική ατμόσφαιρα. Σε συνδιασμό με το ρομαντικό σενάριο, τη κοπέλα που χρειάζεται λουλούδια για να γίνει καλά, μόνο επιτυχία μπορεί να τη κάνει. Όσοι γούσταραν Eternal Sunshine of the Spotless Mind ή The Science of Sleep πιστεύω θα τους αρέσει. Εμένα μπήκε ήδη στη λίστα με τα καλύτερα για φέτος, το μόνο παράπονο που έχω είναι το τέλος που φάνηκε κάπως βιαστικό και λιτό.
Και συνεχίζουμε με το περσυνό του. Μετά το Be Kind Rewind ο σκηνοθέτης μάλλον είπε να συνεχίσει λίγο το niggaz theme. Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι οι έφηβοι πρωταγωνιστές είναι στη πλειοψηφία μαύροι. Ίσως φταίει που το γύρισαν στο Bronx, όλο μέσα σε ένα λεωφορείο. Κι ενώ ξεκινά πάρα πολύ αντιπαθητικά με τα μαλακισμένα να πειράζουν το ένα το άλλο, θυμίζωντας τα σχολικά μας χρόνια, στο τέλος γίνεται κάπως πιο δραματικό κι αποκτάν νόημα όσα είδαμε, κάνωντας μας να το αγαπήσουμε. Εγώ βέβαια απ’το ξεκίνημα συμπάθησα τη χοντρούλα, αλλά αυτό δεν έχει σημασία.
πωωωω. πρέπει να κάνεις παρέα με jiopas. άνετα κιόλας. μπορεί να διαφωνείτε συνέχεια, αλλά πραγματικά…
η ταινία μάπα δηλαδή ή απλά πάει το σχόλιο μόνο για την ερωτική σκηνή?
Προφανώς και δεν πάει (μόνο) στην ερωτική σκηνή το σχόλιο.
Όχι ντάξει, η τελευταία ώρα (από τις τρεις!) ήταν καλή και κάπως το σωσε το πράγμα. Αλλά για την περισσότερη διάρκεια (άρα μάλλον και συνολικά) μιλάμε για μεγάλη απαραδεκτίλα. Ώρες-ώρες δεν πίστευα στ’ αυτιά μου με το σενάριο (αξίζει να δει κανείς την ταινία μόνο και μόνο για το ακούσιο γέλιο που βγάζει), ήταν σαν ο σκηνοθέτης να παρωδούσε το ίδιο του το θέμα - το οποίο κατά τ’ άλλα αντιμετώπιζε με ένα πολύ βαρύ πέπλο σοβαρότητας. Έμεινα δηλαδή με την αίσθηση ότι ήθελε να γυρίσει κάτι σαν τη λεσβιακή απάντηση στο Brokeback Mountain ή κάτι τέτοιο, αλλά τελικά αυτό που βγήκε είναι μια λεσβιακή εκδοχή (σχεδόν) του 9 Songs (+ τον Γκουσγκούνη σε μια γωνία για τις “πονηρές” και “γουίνκ γουίνκ” ατάκες).
Για τον Τζιόπα δεν κατάλαβα τι εννοείς, ότι θα διαφωνήσουμε και γι’ αυτό, ή ότι έχει την ίδια γνώμη με μένα; Με μπέρδεψες.
Για πες και γι’ αυτό το Shame, γιατί βαριέμαι αυτή τη στιγμή να ψάχνομαι.
έντιτ
Ή μήπως εννοείς ότι ο Τζιόπας είναι φαν Vivid; :lol2:
Οι προτιμήσεις είναι άλλο θέμα. Εγώ προσωπικά είμαι με Brazzers και Reality Kings. Αλλά είπα να αναφέρω την εταιρία παραγωγών που είναι κάπως πιο ειδική στις “Αντέλ” :razz:
Όχι, δες το. Αν μη τι άλλο είναι η ταινία που έχει πάρει τον τελευταίο Χρυσό Φοίνικα.
Άλλο τώρα ότι η προβολή της σε κάνει να αναρωτιέσαι μήπως η κριτική επιτροπή τα είχε τσούξει λίγο πριν την τελική ψηφοφορία.
Απλά, ξέρεις, για εγκυκλοπαιδικούς λόγους ας πούμε.
Ναι αλλά θα μου πει επιτέλους κάνας πούστης τι παίζει;
Πρέπει δηλαδή τώρα να ψάχνω στα ίντερνετς ρε;!
οτι ειχες ΙΔΙΑ αντίδραση όταν είδε το shame ο jiopas.αυτο ηθελα να πω…
η ταινία είναι με κεντρικό ήρωα κάποιον που είναι εθισμένος στο σεξ. και στο σπίτι έρχεται η αδερφή του που θα τον κάνει άθελα της να καταλάβει το πρόβλημα του.
είναι του Steve McQueen (Hunger + φετινό 12 Years a Slave ). εγω λεω οτι είναι πολύ καλή η ταινία, και ο Jiopas οτι μεγαλύτερη πίπα δεν έχει υπάρξει. φυσικα εχω δικιο εγω
Υποθεση του ‘’[B]Shame[/B]’’:Eνας σεξομανης τυπος γαμαει και τον γαμανε ασταματητα για 101 λεπτα!!!Αν σε ενδιαφερει ,δες το και μετα κλαψε για τον χαμενο χρονο απο τη ζωη σου…
Αμφιλεγόμενη και κάπως αινιγματική φιγούρα σκηνοθέτη ο McQueen. Μέχρι να καταλάβουμε αν υπάρχει κάτι σπουδαίο στο μυαλό του που δεν έχουμε πιάσει ακόμα, ή αν είναι άχρηστος, καλό είναι να τον παρακολουθούμε.
Ασχέτως θέματος.
*true that. το προσπαθεί, αλλά μερικές φόρες σαν να το προσπαθεί πολύ. προσπαθεί να δώσει ένταση σε εικόνες ή σε σημεία(5 φορές που το κάνει στο shame όμως, εμένα μου άρεσε!) που χάνει το σύνολο. σχεδόν το υποβιβάζει.